ตอนที่ 19 หลังติดเบาะ

หลายเดือนก่อนลุงดอมเรียกให้เขาไปพบที่บ้านก่อนจะเล่าความจริงทั้งหมดให้ฟัง ว่าคุณแพรพลอยแม่ของเดมี่พาเธอหนีเพราะรับไม่ได้ที่สามีทำธุรกิจผิดกฏหมาย ซึ่งปัจจุบันลุงดอมวางมือจากงานพวกนั้นแล้ว

“แม่ของเดมี่เสียแล้ว ดอมช่วยลุงตามหาเดมี่ได้มั้ย” ชายสูงวัยแววตาเต็มไปด้วยความทุกข์ เมื่อทราบข่าวจากสายสืบว่าแพรพลอยเสียชีวิตไปหลายปี ส่วนเดมี่ก็ไร้ซึ่งข่าวคราว แน่นอนว่าลุงดอมเป็นถึงอดีตมาเฟียใหญ่ ถ้าจะหาตัวใครสักคนคงไม่ใช่เรื่องยากเว้นก็แต่มีใครบางคนกำลังขัดขวาง ซึ่งใครคนนั้นคงเป็นผู้ชายที่เดมี่เดินตามหลังขึ้นไปบนรถ..

…ถึงเวลานกน้อยต้องกลับกรงทองแล้ว

“พวกมึงไปตามสืบมาว่ามันเป็นใคร”เดม่อนหันไปสั่งลูกน้องชายหนุ่มหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบ

..ขึ้นชื่อว่าเป็นคู่หมั้นของเขาใครก็อย่าหวังจะแย่งเธอไป! ความเร็วของรถทำให้เดมี่จับเบาะไว้แน่น อารมณ์กรุ่นโกรธของคุณป๊าตอนนี้ทำให้เธอไม่กล้าพูดอะไรออกไป ดวงตากลมโตเหลือบมองเสี้ยวหน้าของเขา เดมี่รวบรวมความกล้ายกมือแตะลงบนแขนแกร่ง

“คุณป๊าคะคือว่า…”

“เธอคงอายมากมั้งที่มีผัวแก่ๆ แบบฉัน”

น้ำเสียงไม่พอใจเจือไปด้วยความน้อยใจทำให้หญิงสาวรีบเอนศรีษะเอาหน้าซบลงกับแขนของเขา เดมี่นึกว่าคุณป๊าจะโกรธเรื่องที่เธอแอบหนีเที่ยวแต่เขาโกรธเรื่องสถานะความสัมพันธ์ของเราซะงั้น

“เดมี่ไม่อายแต่เดมี่ไม่รู้จะแนะนำคนอื่นว่ายังไง…ก็คุณป๊าไม่เคยพูดกับเดมี่จริงๆ จังๆ อ่ะ ว่าเราสองคนเป็นอะไรกัน” เดมี่ปล่อยมือจากแขนเขาใบหน้าหวานงอง้ำ ท่าทางไม่พอใจ ลูคัสยกมือขึ้นเกาหัวคิ้วอะไรวะกลายเป็นว่าคนผิดคือกู!

“เรานอนด้วยกันทุกคืน”

“ค่ะ..เรานอนด้วยกันทุกคืนจนเดมี่คิดว่าเดมี่เป็นผู้หญิงที่คุณป๊าอยากจะนอนด้วยตอนไหนก็ได้”

“เดมี่เธอกำลังเอาตัวรอดยกเรื่องนี้ขึ้นมากลบเกลื่อนเรื่องที่ตัวเองหนีเที่ยวแล้วก็ยังไปทำตัวใกล้ชิดกับไอ้เวรนั่น”

ลูคัสวนกลับมาเรื่องที่ทำให้เขาหงุดหงิด มันทั้งเด็กกว่าทั้งอ่อนกว่าดูทรงแล้วสาวๆ คงติดกันเกรียวแล้วสาวข้างกายเขาล่ะเคยเผลอใจไปบ้างหรือยัง

ติ๊ง..

เสียงแจ้งเตือนไลน์จากโทรศัพท์ดังขึ้นเป็นจังหวะเดียวกับที่รถกำลังติดไฟแดง ลูคัสล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าสะพายใบเล็กก่อนจะหยิบมือถือเครื่องบางของเธอออกมา

“คุณป๊าเอาคืนมา”

ลูคัสไม่คืนเขากดเปิดเข้าไปอ่านข้อความที่เพิ่งถูกส่งมา..ไอ้แมกซ์..นี่มีไลน์ส่วนตัวกันด้วยเหรอวะ

[เดมี่..ถึงบ้านแล้วพี่โทรหาได้มั้ยครับไว้คราวหน้าพี่จะไปขอคุณพ่อเดมี่พาไปเที่ยวนะครับ]

ลูคัสกำโทรศัพท์แน่นหางตามองไปยังไฟสีเขียว ก่อนจะรีบขับพุ่งตัวออกไป เดมี่นั่งเงียบรู้สึกว่าอะไรๆ มันแย่ลงกว่าเดิม จากที่เหมือนจะไม่โกรธกลายเป็นตอนนี้เขาแทบไม่มองหน้าเธอด้วยซ้ำจนกระทั่งลูคัสขับรถเข้ามาจอดในโรงรถ

“เธอดื้อเกินไป บอกกี่ครั้งแล้วว่าห้ามไปกับคนอื่น ถ้าอยากไปไหนให้บอกฉันไง”

“เดมี่แค่ไปแป็บเดียวนะคะ”

หญิงสาวเองก็เริ่มโกรธเขาเหมือนกัน คุณป๊าไร้เหตุผลเกินไปเขาเก็บมือถือเธอไว้กับตัวไม่ยอมคืน อีกอย่างเธอโตมากพอที่จะไปเที่ยวโดยไม่ต้องคอยรายงาน

“ดื้อ..”

“ไม่ดื้อ”

“อื้อ!”หญิงสาวหลังติดเบาะด้วยความตกใจเมื่อถูกจู่โจมจากเขาเดมี่ปากคอสั่นเมื่อโดนคุณป๊าลงโทษด้วยการจูบอย่างหนักหน่วง ลูคัสยกตัวเธอขึ้นมานั่งบนตัก

เขาปรับเบาะฝั่งคนขับเอนลงจนสุด แพนตี้ตัวบางถูกเขาเกี่ยวเบี่ยงไว้ด้านข้างไม่ถึงวินาทีเขาก็ควักลำท่อนใหญ่จ่อช่องทางรักก่อนจะจับสะโพกเธอกดครอบทับลงอย่างแรง

“คุณป๊าฮึกๆ ..เดมี่เจ็บ ขอร้องล่ะ ฮือๆ”

เดมี่ผวาโน้มตัวกอดคอเขาไว้แน่นร่างกายสั่นเทิ้มส่วนบอบบางเจ็บปวดจนรู้สึกเจ็บแสบเมื่อถูกความใหญ่โตพยายามขยับเข้าออกทั้งๆ ที่ร่องสาวฝืดเคือง

“เดมี่ดื้อ ป๊าต้องลงโทษ อ่าส์..”

“ไม่ทำแบบนี้ได้มั้ย…มันเจ็บ ฮือๆ ฮึก..หนูเจ็บคุณป๊าขา หนูเจ็บ” เซ็กส์ครั้งนี้ไร้ซึ่งความอ่อนโยนมันเต็มไปด้วยความบ้า

คลั่งของลูคัส เดมี่เองก็เริ่มหวาดกลัวกับด้านมืดของเขาคนด้านล่างกระทุ้งเข้าออกจนร่องสาวแทบฉีกขาด

…รุนแรงเกินไป

“โคตรเสียวเลย..เดมี่”

ลูคัสกระชากเสื้อนักศึกษาจนกระดุมหลุดรุ่ยเขาดึงเสื้อชั้นในเธอถกขึ้นไปด้านบนจนสองเต้าโผล่ออกมาหน้าอกใหญ่กระเพื่อมขึ้นลงรับกับจังหวะกระแทกเขาอ้าปากงับเลียหัวนมสีชมพูดูดดุนอย่างคนตะกละตะกลามจนเกิดเสียงดังจ๊วบแข่งกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อด้านล่าง

“อ่า..อร๊าย คุณลูคัสเดมี่เจ็บ”

หญิงสาวทุบมือลงบนบ่าเขา โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าชื่อที่เรียกออกไปกระตุ้นให้ปีศาจในตัวลูคัสตื่นขึ้นมาอีกครั้ง

…ก็ว่าจะไม่รุนแรงแล้วนะ

“เดมี่นะเดมี่..ต้องคลานก่อนใช่มั้ยวะ”

ลูคัสกระแทกแรงขึ้นจนเดมี่สะดุ้งเฮือกน้ำตาเม็ดเล็กไหลออกจากหางตา หญิงสาวฟุบหน้าซบลงกับอกเขา ชายหนุ่มยังคงตั้งหน้าตั้งตาตอกสดเข้าออกโดยไม่ทันสังเกตว่าหญิงสาวด้านบนเงียบเสียงลง ชายหนุ่มหอบหายใจหนักกระแทกเน้นๆ เข้าไปอีกหลายดอกเสียงหยาบโลนดังสนั่นอยู่ภายในรถ

กวินทร์มองไปยังหน้าบ้านเมื่อเห็นว่าเจ้านายขับรถเข้ามาจอดนานแล้วแต่ทำไมยังไม่ลงมาสักทีวะ..

“ทำไมยังไม่ลงมาอีกวะ”

เลขาหนุ่มฮึดฮัดตั้งท่าจะเดินออกไปตามแต่ก็ถูกสาวใช้วัยกลางคนดึงแขนรั้งไว้

“อย่าไปค่ะคุณวิน..”

“มีอะไรป้า ผมจะไปตามคุณลูคัสมาทำงานต่อ” หนีไปเที่ยวหลายชั่วโมงได้เวลากลับมาชดใช้กรรมแล้วครับท่าน!

“ห้ามไปค่ะ ห้ามเด็ดขาด”

“อะไรของป้าวะ” กวินทร์สะบัดแขนหนี พลางชะโงกหน้าออกไปมองรถคันหรูของเจ้านาย

…เหี้ยรถผีสิง ทำไมขยับขึ้นลงแบบนั้น!

“รอคุณลูคัสเสร็จธุระ คุณค่อยไปตามนะคะ” สาวใช้หน้าแดง กวินทร์เองก็แทบอยากจะเอาหัวโขกเสาให้ตายๆ ไปซะ บนรถก็ยังไว้เว้น แม่ย่านางมึงตากุ้งยิงหมดแล้วครับไอ้คุณลูคัส!

ลูคัสมองหญิงสาวค่อยๆ จัดแต่งเสื้อผ้ามือไม้สั่น เดมี่ไม่แม้แต่จะมองหน้าเขา คราบเลือดตรงส่วนหัวทำให้ชายหนุ่มรู้สึกผิดที่ใช้ความรุนแรงกับเธอ..

“ป๊าช่วย..” ลูคัสก้มลงหยิบกระดุมโลหะขึ้นมาหวังจะกลัดเข้าที่

“ไม่ต้องค่ะ”เดมี่ปัดมือเขาออก ก่อนหน้านี้เธอเคยขอร้องให้เขาแทนตัวเองว่าป๊าแต่ลูคัสก็ไม่ยอม แล้วจะมาอยากเป็นป๊าอะไรตอนนี้

“เดมี่ครับ…”

“เดมี่ขอตัวนะคะ..” เดมี่รีบเปิดประตูก่อนจะวิ่งลงไปจากรถ เธอไม่อยากได้ยินเสียงของเขา ไม่อยากเห็นหน้าเขา

ลูคัสเอนตัวพิงเบาะรู้ว่าตัวเองผิดทีควบคุมอารมณ์ไม่ได้ ใจอยากจะขอโทษแต่ปากก็หนักจนไม่กล้าเอ่ยออกมา

…คนมันหึง ทั้งหึง ทั้งหวง จนจะบ้า!

.......