25

“ผมบอกแล้วยังไงว่าผมรอได้...แต่คุณจะไหวหรือเปล่าถ้าต้องถูกกรอกยาทุกคืน”

“ฉันก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าฉันจะสูญเสียความทรงจำจากยากล่อมประสาทนั่นไหม”

“อาจจะไม่...และตรงข้าม คุณอาจจะจดจำมันได้ดี ผมหมายถึง...ทุกอย่างหลังจากที่คุณกลืนยาลงไป”

“ไม่...ไม่”

 เสียงหวานที่พร่ำปฏิเสธถูกกลืนหายเข้าไปในริมฝีปากหนาได้รูปที่ประกบปิดลงมา อลินทิราหมดข้อสงสัยและปราศจากเรี่ยวแรงจะต่อต้าน รับรู้เพียงสัมผัสอันหวานฉ่ำที่ปลายลิ้นและความเร่าร้อนใจกลางเรือนกายซึ่งถูกร่างสูงใหญ่กดทับพร้อมบดเบียดหนักขึ้นเรื่อย ๆ สายลับสาวน่าจะงัดกลยุทธการป้องกันตัวไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ไม่ใช่ปล่อยให้นักนิวเคลียร์ฟิสิกส์หนุ่มเปิดเปลือยร่างงามด้วยการเปลื้องชุดกระโปรงลายตารางพ้นออกไปจากตัวเธอจนหมดไม่เว้นแม้แต่อาภรณ์ชิ้นเล็กอันเป็นปราการด่านสุดท้าย

                “แดน...อือ”

 จารชนสาวครางเสียงหวิว หากทว่าครั้งนี้ไม่ใช่การตัดพ้อหรือปฏิเสธ อลินทิราบิดร่างกลมกลึงไปมาเมื่อรู้สึกถึงแรงกระตุ้นในกายทวีความรุนแรงมากขึ้นทุกขณะ โอ...นี่เธอเป็นอะไรไปอีก ยานั่นกำลังออกฤทธิ์ทำให้เธอหลงใหลในกายใหญ่โตกำยำของแดเนียลที่ก็เปลือยเปล่าจนหมดแล้วเช่นกัน ทั้งที่รู้ว่านี่คือเกมทว่าเธอก็ได้สูญเสียสิ่งที่ไม่ตั้งใจใช้วางเดิมพันไปจนหมดมิใช่หรือ

“ซอนญ่า” ร่างสูงทาบทับตัวตนบนร่างแน่งน้อยและฝังจมูกลงบนลำคอระหงพร้อมส่งเสียงงึมงำราวกับควบคุมตัวเองไม่ได้เช่นกัน ชายหนุ่มกำลังจะพิสูจน์อะไรบางอย่างที่เกิดขึ้นกับเขาเป็นหนที่สอง เขาก็แค่อยากจะรู้ว่าแรงขับที่ก่อเกิดเหมือนระเบิดรุนแรงมาจากฤธิ์ของยาหรือประสาทสั่งการของตัวเองกันแน่

“แดนคะ...อือ...อา”

เสียงหวานเร้าอารมณ์ยังดังต่อเนื่องเมื่อเทพบุตรลากเลื่อนริมฝีปากลงไปจรดบนเนินทรวงกระเพื่อมไหว ยาออกฤทธิ์แล้วหรืออย่างไรเพราะสิ่งที่หญิงสาวทำได้ก็แค่บิดกายและครวญคราง

“ซอนญ่า...คุณคงเริ่มร้อนแล้วสินะ”

แดเนียลขยับริมฝีปากบนร่องอกอวบอิ่มและอดไม่ได้ที่จะซับเหงื่อเม็ดเล็กบนผิวขาวเนียนราวพอร์ชเลนด้วยเรียวลิ้นหนาที่แม้ตวัดไปมาเบา ๆ ทว่าเร่งเร้าอารมณ์รัญจวนแก่หญิงสาวนับล้านเท่า ชายหนุ่มดูดซับน้ำหยาดเล็ก ๆ รสเค็มปะแล่มราวหิวกระหายก่อนเกี่ยวกระหวัดแขนแกร่งรอบเอวบางเพื่อดันแผ่นหลังให้สองเต้ากลมกลึงแนบชิดริมฝีปากที่ครอบครองเม็ดอัญมณีสีชมพูเรื่อสลับไปมาทั้งซ้ายขวา

“แดน...ได้โปรดเถอะค่ะ...อ๊ะ”

อลินทิราแทบควบคุมตัวเองไม่ได้จนต้องจิกปลายเล็บลงบนไหล่กว้างที่ก็มีเหงื่อซึมแม้แอร์เย็นฉ่ำ แดเนียลทำให้เธอวาบหวามแทบขาดใจและทำให้หญิงสาวลืมคำพูดของโมนิกาที่บอกว่านักนิวเคลียร์ฟิสิกส์หนุ่มผู้หล่อเหลาเคยมีคู่ควงมามากต่อมากก่อนหน้า

“แดน...อูว...อา” ร่างงามแสนบอบบางห่อปากจิ้มลิ้มเมื่อส่วนอ่อนไหวบนยอดทรวงอวบอัดถูกครอบครองด้วยริมฝีปากหนาที่เจ้าของใช้เวลาเนิ่นนานเพื่อดูดดื่มและหยอกเอินสลับกับการบีบเคล้นด้วยมือแกร่ง เทพบุตรหนุ่มทำราวกับว่าโลกนี้ไม่มีสิ่งอื่นใดที่น่าสนใจได้มากเท่าความอ่อนไหวบนกายสาว เขาทำราวกับเรือนร่างของเธอเป็นสิ่งที่น่าค้นหาและไม่ปรารถนาจะหยุดพัก

ใยเธอปฏิเสธเขาไม่ได้...แดเนียลใช่แต่จะหล่อเหลาบาดใจทว่าเสน่ห์เหลือร้ายบนเรือนกายแข็งแกร่งนั้นมีอำนาจเหนือเธออีกครั้งหนึ่งแล้ว

“แดเนียล” อลินทิราขานเรียกเมื่อร่างสูงเลื่อนใบหน้าออกจากทรวงอวบหยุ่น หญิงสาวค่อย ๆ ขยับลุกขึ้นนั่งขณะที่ชายหนุ่มก็ขยับนั่งตามทว่าหน้าอกเคร่งเครียดด้วยกล้ามเนื้อหนั่นแน่นยังคงเบียดชิดอยู่กับเข่าของร่างบางที่หยัดชันขึ้น นัยน์ตาสีน้ำเงินอมม่วงยังคงจับจ้องอยู่บนดวงหน้าแสนหวานสีชมพูเรื่อและเรียวปากราวกุหลาบฉ่ำแย้มกลีบเย้ายวน

“ซอนญ่า...บอกผมได้ไหมว่า ตอนที่คุณเป็นออโซลย่า คุณตั้งกฎเรื่องผู้ชายบ้างไหม”

แดเนียลถามแผ่ว ๆ ขณะหายใจหอบหนักพร้อมกันนั้นก็ลูบไล้ฝ่ามือหนาไปตามเนียนผิวบนเข่ากลมกลึงที่แนบชิดกับอกกว้าง หญิงสาวส่ายหน้าอย่างทุกครั้งก่อนตอบเสียงต่ำ

“ไม่ค่ะ...ฉันไม่เคยตั้งกฎเรื่องผู้ชายเพราะไม่เคยมีใครที่ฉันต้องเข้าไปใกล้ชิดเหมือน...”

“ผม”

 แดเนียลแทรกขึ้นเสียงเนิบขณะเบียดลำตัวเข้าหา อลินทิราไม่ขยับหนี ตรงข้ามเธอกลับมองตามริมฝีปากหนาบนใบหน้าคร้ามเข้มที่แย้มออกเพียงน้อยด้วยความรู้สึกยากเกินบรรยาย เธออยากจูบเขา...อยากสอดลิ้นเข้าไปในนั้นเพื่อดูดกลืนเขาบ้าง และอยากลูบไล้ไปตามเนื้อตัวเคร่งเครียดด้วยกล้ามเนื้อแห่งความเป็นชายชาตรีนั้นมากเหลือเกิน

“ถ้าอย่างนั้น ไซออนเนตเคยตั้งกฎให้สายลับขององค์กรไหม?”

                “ไซออนเนตมีกฎเหล็กเพียงอย่างเดียวค่ะ...นั่นคือต้องปฏิบัติภารกิจให้ลุล่วง”

“และคุณก็ทำได้สำเร็จ...หรือเกือบสำเร็จกันล่ะ ซอนญ่า”