บทที่ 422

ธีโอไม่ได้ติดต่อเธอมาเลยตั้งแต่เช้าวันนั้น

โจชัว...

แม้แต่ตอนนี้ เธอก็ยังนึกถึงโจชัว

เขาไม่น่าจะรู้เรื่องนี้ อีกอย่างถึงเขารู้เขาก็คงไม่ช่วยเธอ

เมื่อคิดอย่างนั้นน้ำตาของเธอก็ไหลลงมาอย่างควบคุมไม่ได้

เธอไม่อยากตาย อย่างน้อยก็ไม่ใช่ก่อนที่เธอจะหาทางช่วยไนเจลได้ เธอไม่อยากตาย!

ถึงอย่างนั้นแล้วตอนนี้เธอจะทำอะไรได้

เลียมตอบแทนบุญคุณ เขาไม่ได้ต้องการเงิน แล้วยังมีอะไรที่เธอจะเอามาต่อรองกับเขาได้อีก?

ไม่มีเลย

ลูน่าหลับตาลงอย่างสิ้นหวัง บางทีนี่อาจเป็นโชคชะตา...

ปัง!

ในตอนที่ชายพวกนั้นกำลังจะใช้มือสกปรกของพวกเขาแตะต้องลูน่า ก็มีเสียงดังมาจากนอกโรงงานร้าง

เลียมลุกขึ้นยืนในทันที

“ทุกคนหยุดเดี๋ยวนี้!”

ชายพวกนั้นหยุดสิ่งที่กำลังทำลง “เจ้านาย เกิดอะไรขึ้นครับ?”

“เสียงนั่น…มีอะไรผิดปกติ!”

เลียมขมวดคิ้ว เขาอยากจะพูดอะไรสักอย่างแต่ตอนนั้นเอง รถฮัมเมอร์สีดำก็ชนทะลุเข้ามาในอาคารโรงงานร้างเสียแล้ว

คนที่บุกเข้ามาก็ไม่ใช่ใครอื่น นั่นคือหัวหน้าของแก๊งที่ใหญ่เป็นอันดับสองของเมืองซี ลุค โจนส์!

ถัดจากเขาที่ที่นั่งข้างคนขับ มีโจชัวที่มองมาด้วยสายตาเย็นชานั่งอยู่

เมื่อรถฮัมเมอร์ขับทะลุผ่านเข้า