วันสุดท้าย (NC)

วันที่สิบในห้องหมายเลข 999 อากาศในห้องพักฟื้นสุดหรูหนักอึ้งด้วยความเงียบและความตึงเครียดที่ปะปนไปกับความเร่าร้อนที่ทั้งน้ำค้างและนนท์เก็บสะสมไว้ตลอดเก้าวันที่ผ่านมา

วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่ทั้งสองจะได้อยู่ด้วยกันในห้องปิดตายนี้ ก่อนที่ประตูจะเปิดออกแล้วนนท์จะกลับสู่โลกภายนอก

ความรู้สึกในใจของน้ำค้างสับสนเป็นอย่างมาก เธอรู้สึกถึงความผูกพันกับคนไข้พิเศษที่มากเกินกว่าหน้าที่ แต่ก็กลัวว่านี่อาจเป็นเพียงความหลงใหลชั่วคราวของเธอเพียงฝ่ายเดียวเท่านั้นเช่นกัน

ขณะที่ดวงตาคู่คมของนนท์เองก็ยังคงเต็มไปด้วยความหิวกระหายที่ไม่เคยลดลง ชายหนุ่มตั้งใจที่จะใช้เวลาในวันสุดท้ายนี้ให้คุ้มค่ามากที่สุดเท่านั้น

น้ำค้างเดินเข้ามาในห้องพักผู้ป่วยด้วยใบหน้าที่พยายามเก็บซ่อนความรู้สึก

เธอสวมชุดพยาบาลสีขาวตามปกติแต่ก็ไม่ได้สวมใส่ชั้นในเอาไว้เช่นเดิม เพราะรู้ดีว่าคนไข้ของเธอนั้นชื่นชอบให้เธออยู่ในสภาพเปลือยเปล่ามากเพียงใด

นนท์นั่งรอการมาเยือนของพยาบาลส่วนตัวอยู่บนโซฟาในห้องพักผู้ป่วย พลางจ้องมองไปยังเธอตั้งแต่ก้าวแรกที่เธอก้าวเข้ามาเช่นทุก ๆ ครั้ง

“วันสุดท้ายแล้ว... คุณจะทำให้ผมประทับใจได้แค่ไหนกันนะ?” เขาพูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้งระคนยั่วเย้า

ร่างกายของเขาดูแข็งแรงขึ้นมากหลังจากพักฟื้นมาเกือบสิบวัน นั่นยิ่งทำให้เขาดูอันตรายกว่าเดิมในสายตาของน้ำค้างไปโดยปริยาย

“ฉันจะทำให้ดีที่สุดค่ะ” น้ำค้างตอบเบา ๆ ด้วยน้ำเสียงที่ไม่มั่นใจ

เธอรู้ว่าไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอมจำนนต่อความต้องการของเขา แต่ลึก ๆ แล้ว ในใจเธอก็โหยหาการควบคุมจากเขาด้วยเช่นกัน

“ดี” นนท์ยิ้มมุมปาก ก่อนที่เขาจะเขาตบไปที่ตักของตัวเองเบา ๆ “มานี่สิ ผมอยากเริ่มแล้ว” 

น้ำค้างเดินไปหาเขาช้า ๆ หัวใจของเธอเต้นรัวเมื่อเห็นสายตาของเขาที่มองคล้ายจะกลืนกินเธอทั้งตัว

พยาบาลสาวยืนอยู่หน้าคนไข้หนุ่มเพียงครู่หนึ่ง ก่อนที่จะถูกอีกฝ่ายคว้าข้อมือดึงร่างของเธอให้ล้มลงไปนั่งคร่อมบนตัก

“วันสุดท้ายแล้ว... ผมอยากทำให้มันพิเศษ” นนท์กระซิบข้างหูของน้ำค้าง ลมหายใจร้อนผ่าวของเขาทำให้ตัวของหญิงสาวสั่นขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว

ชายหนุ่มค่อย ๆ ดึงชุดพยาบาลของร่างบอบบางออกด้วยความละเมียดละไม ชุดสีขาวหลุดลงไปกองที่พื้นเผยให้เห็นร่างกายเนียนนุ่มที่เปลือยเปล่าในทันที

แสงจากโคมไฟในห้องสะท้อนผิวขาวเนียนของน้ำค้างทำให้เธอดูราวกับภาพวาดที่แสนงดงามอย่างไรอย่างนั้น

“คุณยังคงรู้ใจผมมากที่สุดเหมือนเดิมเลยน้ำค้าง” เขาพูดด้วยสีหน้าหิวกระหายพลางลูบไล้ไปตามเรือนร่างเนียนนุ่มของเธออย่างชอบใจ

พยาบาลสาวหน้าแดงระเรื่อพยายามหลบตาของชายหนุ่ม แต่ร่างกายของเธอกลับร้อนผ่าวไปด้วยความตื่นเต้นเสียได้

“คุณอย่ามองแบบนั้นสิคะ” เธอกระซิบบอกเขาเสียงสั่น

แต่สายตาของนนท์กลับยิ่งเข้มข้นยิ่งขึ้น เขาดึงร่างของหญิงสาวให้หันหลังให้ ก่อนจะผลักเธอให้โค้งตัวลงไปยันโซฟา สะโพกกลมกลึงของหญิงสาวยื่นออกมาในท่าทางที่ยั่วยวนโดยไม่ตั้งใจ

“ท่านี้... ผมอยากลองกับคุณมานานแล้ว” นนท์พูดก่อนจะเดินมาประชิดด้านหลังของน้ำค้าง มือแกร่งลูบไล้ไปตามสะโพกกลมกลึงยั่วยวนสายตา ก่อนจะตบเบา ๆ ด้วยความมันเขี้ยวจนร่างบอบบางสะดุ้งขึ้นมาเบา ๆ

“อ๊ะ...” เสียงครางที่ดังออกมาโดยไม่ตั้งใจเพราะความรู้สึกเจ็บปนเสียวทำให้ร่างกายบอบบางสั่นระริกอย่างไม่อาจห้าม

นนท์ยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะค่อย ๆ ดึงกางเกงคนไข้ของตัวเองออก เผยให้เห็นท่อนลำที่แข็งขึงเต็มที่ราวกับกำลังตื่นเต้นที่จะได้เข้าไปสำรวจร่องสวาทอันอ่อนนุ่มตรงหน้าอยู่อย่างไรอย่างนั้น

“เตรียมตัวให้พร้อมนะ วันนี้ผมจะไม่ยั้งมือแล้ว” เขากระซิบเสียงพร่าแล้วคว้าสะโพกของหญิงสาวเอาไว้แน่น พลางจ่อท่อนเอ็นที่แข็งตัวเต็มที่ไปยังช่องทางรักที่ฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำหล่อลื่นของเธอแล้วค่อย ๆ ถูปลายของมันไปตามร่องกายสาวอย่างช้า ๆ เพื่อยั่วให้เธอทรมานเล่น ๆ

“อยากให้ผมยัดเข้าไปไหม?” เขาถามด้วยน้ำเสียงแหบพร่า

น้ำค้างหน้าแดงจัดอย่างเขินอาย ความต้องการที่ถูกกักเอาไว้ทำให้เธอแทบเสียสติ “ได้โปรด...คุณนนท์” เธอกระซิบเสียงสั่นระริกด้วยความอ้อนวอน ซึ่งมันเป็นตัวกระตุ้นอารมณ์ของชายหนุ่มได้เป็นอย่างดีเลยทีเดียว

ชายหนุ่มยกยิ้มด้วยความพึงพอใจ เขาดันท่อนลำความเป็นชายของตนเข้าไปในร่องเสียวของน้ำค้างช้า ๆ แต่ลึกสุดลำในคราวเดียว

“ซี้ด... ไม่ว่าจะกี่ครั้งก็ยังรู้สึกแน่นเหมือนเดิมเลย” เขาคำรามออกมาทันทีที่รู้สึกได้ถึงผนังด้านในร่องรักของหญิงสาวที่ตอดรัดรอบท่อนเอ็นของตน

“อ๊ะ... คุณ… ช้า ๆ หน่อยค่ะ...” เธอกระซิบเสียงพร่า แต่ร่างกายของเธอกลับแอ่นสะโพกเข้าใส่ความแข็งแกร่งที่ชายหนุ่มส่งเข้ามาด้วยความคุ้นชินเสียได้

นนท์เริ่มขยับเอวสอบเข้าหาสะโพกกลมกลึงของหญิงสาวอย่างช้า ๆ

เสียงเนื้อที่กระทบกับสะโพกกลมดังขึ้นทำลายความเงียบภายในห้องพักผู้ป่วยทันที

ชายหนุ่มดึงแก่นกายของตนออกมาเกือบสุด ก่อนจะกระแทกเข้าไปใหม่ครั้งแล้วครั้งเล่า

แรงกระแทกแต่ละครั้งทำให้พยาบาลสาวครางลั่นออกมาด้วยความเสียวซ่านแทบจะสิ้นสติ

“อ๊ะ... ลึกเกินไปแล้ว…” เสียงหวานประท้วงพลางจิกมือของตนไปบนโซฟานุ่มเพื่อระบายความกระสันซ่านที่เกิดขึ้นอย่างน่าสงสาร

“ลึกแบบนี้คุณชอบไหม?” นนท์ถามเสียงพร่าในขณะที่เขาเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นเรื่อย ๆ

ร่างสูงกดเอวของหญิงสาวลงเล็กน้อยเพื่อให้สะโพกของของเธอแอ่นขึ้น ทำให้มุมของการสอดใส่ลึกมากขึ้นไปอีกอย่างชำนาญ

“ซี้ด... ร่องของคุณตอดแน่นจนผมจะทนไม่ไหวแล้ว” เขากัดฟันพูดพลางล้วงมือข้างหนึ่งไปข้างหน้าเพื่อบดคลึงเม็ดเสียวของร่างบางด้วยปลายนิ้วไปพร้อมกับจังหวะที่เขากระแทกเข้าออก

“อ๊า... คุณ... อย่า... ฉันไม่ไหวแล้ว” น้ำค้างครางออกมาด้วยความเสียวซ่านจากทั้งร่องสวาทและเม็ดเสียวที่ถูกกระตุ้นพร้อมกันจนร่างกายของเธอสั่นระริกอย่างไม่อาจห้าม

หญิงสาวรู้สึกถึงแรงกระแทกแต่ละครั้งที่ทำให้เธอแตกสลายออกเป็นเสี่ยง ๆ แต่ก็ทำให้เธอเสพติดมันมากขึ้นเรื่อย ๆ และโหยหามันอย่างไม่อาจห้ามด้วยเช่นกัน

นนท์เร่งจังหวะเร็วขึ้นจนเสียงครางจากการระบายความเสียวซ่านของทั้งคู่ดังระงมไปทั่วทั้งห้องเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

“ร้องดังกว่านี้... ผมอยากได้ยิน” เขาสั่งพลางตบสะโพกของหญิงสาวเพื่อกระตุ้นความเสียวของเธอเบา ๆ

ความเจ็บระคนเสียวซ่านทำให้เธอครางดังขึ้นอย่างไม่อาจควบคุม “อ๊ะ... คุณ… อ๊า... ฉัน... เสียว”

“ดี... ร้องแบบนี้แหละ!” นนท์คำรามพลางดึงร่างของน้ำค้างให้ลุกขึ้นเล็กน้อย มือของเขาคว้าไปที่หน้าอกของเธอพลางบีบเคล้นอกอิ่มทั้งสองข้างของคนตัวเล็กอย่างต้องการระบายความเสียวซ่านที่เกิดขึ้น ขณะที่สะโพกแกร่งยังคงกระแทกเข้าใส่ร่องสวาทสีหวานอย่างไม่หยุดยั้งไปด้วย

หัวนมของพยาบาลสาวถูกนิ้วมือแกร่งของชายหนุ่มขยี้เล่นเบา ๆ ความเสียวซ่านจากทุกส่วนของร่างกายทำให้สติของน้ำค้างแทบจะหลุดลอยออกจากร่าง

“อ๊ะ... คุณ...ฉันใกล้แล้ว” เธอหวานเอ่ยขึ้นด้วยความรู้สึกเสียวซ่านที่ใกล้พุ่งไปถึงจุดสุดยอด

“รอก่อน... ผมยังไม่ให้คุณเสร็จ!” นนท์ออกสั่ง ก่อนที่จะดึงท่อนเอ็นลำใหญ่ของตนออกมาจากร่องรักของหญิงสาวอย่างกะทันหันจนทำให้เธอต้องร้องประท้วงออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ “คุณนนท์... ทำไมหยุดล่ะคะ”

เธอสั่นพร่าของหญิงสาวดังขึ้น แต่ไม่ทันที่เธอจะพูดจบนนท์กลับผลักร่างของเธอให้ล้มลงไปนอนหงายบนโซฟาแล้วคลานขึ้นไปคร่อมร่างบอบบางเอาไว้ด้วยความรวดเร็ว

ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความกระหายอยากอันบ้าคลั่ง “วันสุดท้าย... ผมต้องการให้คุณเสร็จด้วยปากของผม” ชายหนุ่มบอกความต้องการของตนออกมาอย่างไม่ปิดบัง

น้ำค้างหน้าแดงจัดด้วยความเขินอาย แต่ยังไม่ทันให้เธอได้ตั้งตัวนนท์ก็เลื่อนตัวลงไปนั่งระหว่างขาของเธอแล้วจับมันถ่างออกกว้างจนเผยให้เห็นร่องกายสาวที่ฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำหล่อลื่นของทั้งสองที่ปนกัน

ชายหนุ่มยื่นลิ้นออกมาเลียไปตามร่องรักของน้ำค้างอย่างช้า ๆ รสชาติน้ำรักของเธอปนกับรสสวาทของเขาทำให้ร่างสูงครางออกมาด้วยความพึงพอใจ “หวานฉิบหาย...” เขาพูด ก่อนจะดูดเม็ดเสียวของพยาบาลสาวแรง ๆ แล้วใช้ลิ้นตวัดวนไปรอบ ๆ ด้วยความชำนาญ

“คุณ... ฉันไม่ไหวแล้ว… อ๊า…” น้ำค้างครางหวานก่อนที่ร่างกายของเธอจะแอ่นขึ้นรับการสัมผัสจากปากของเขาด้วยความสุขสม

หญิงสาวรู้สึกถึงลิ้นของชายหนุ่มที่สำรวจทุกส่วนบนร่องสวาทของเธอได้อย่างง่ายดาย มือเล็กกดหัวของอีกฝ่ายให้แนบกับร่องกายสาวของตนแน่นขึ้นตามแรงปรารถนาทันที

นนท์สอดนิ้วสองนิ้วเข้าไปในร่องรักของคนตัวเล็กพลางขยับเข้าออกถี่ ๆ ขณะที่ปากของเขาก็ยังคงดูดดุนเม็ดเสียวของเธอไปด้วย “แตกเลย... ซี้ด... แตกเข้ามาในปากผม” เขาออกสั่งเมื่อรู้สึกถึงร่องกายสาวที่กำลังตอดรัดนิ้วของตนถี่ขึ้นเรื่อย ๆ

น้ำค้างถึงจุดสุดยอดในปากของชายหนุ่มตามที่เขาต้องการ ร่างกายของเธอสั่นระริกไปพร้อม ๆ กับร่องเสียวที่เกร็งถี่พลางปลดปล่อยน้ำหวานให้ไหลออกมาเต็มปากของชายหนุ่ม

“อ๊ะ... อ๊า…” เสียงหวานครางยาวออกมาด้วยความเสียวซ่านพร้อม ๆ กับน้ำตาที่ไหลซึมออกมาบริเวณหางตาเล็กน้อย

นนท์ทั้งเลียตามร่องกายสาวทั้งแยงลิ้นเข้าไปในรูสวาทก่อนจะตามไปด้วยดูดเม็ดเสียวเพื่อเก็บน้ำรักทุกหยดที่หญิงสาวได้ปลดปล่อยออกมาด้วยความหิวกระหาย

เมื่อจัดการกับร่องรักของหญิงสาวเสร็จเรียบร้อยแล้ว ชายหนุ่มก็เลื่อนตัวขึ้นมาคร่อมร่างของเธอเอาไว้ พลางชัดรูดท่อนเอ็นลำแกร่งที่ยังคงแข็งขึงของตนสองสามครั้งแล้วจ่อมันไปที่ปากของคนตัวเล็กด้วยสีหน้าหิวกระหาย “ถึงตาคุณบ้างแล้ว... ทำให้ผมแตกด้วยปากของคุณ” เขาออกคำสั่ง

น้ำค้างกลืนน้ำลายเสียงดังก่อนที่จะอ้าปากรับท่อนลำของเขาเข้าไปในปากอย่างว่าง่าย

ลิ้นของเธอไล้เลียไปตามความยาวของลำกายแกร่งอย่างไม่เร่งรีบ เพียงครู่เดียวหญิงสาวก็ได้ยินเสียงครางต่ำด้วยความพึงพอใจออกมาจากชายหนุ่ม

“ซี้ด... เด็กดี... แบบนั้นแหละ” เขาว่าพลางใช้มือกดหัวของหญิงสาวให้กลืนกินความแข็งแกร่งของตนลึกเข้าไปอีก

น้ำค้างเริ่มขยับปากเร็วขึ้น เสียงดูดอมอันน่าอายดังขึ้นทำลายความเงียบภายในห้องพักแห่งนี้อีกครั้ง ลิ้นเล็กนุ่มและชื้นของเธอตวัดวนรอบส่วนปลายของท่อนเอ็นพลางดูดมันเบา ๆ แล้วครอบครองมันมากขึ้นเรื่อย ๆ ตามแรงปรารถนาของเธอเองอย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุดลงง่าย ๆ 

“ซี้ด... กลืนลงไปให้หมดเลย” นนท์ครางต่ำพลางเกร็งตัวแน่นเมื่อความเสียวซ่านพุ่งถึงขีดสุด ของเหลวอุ่นร้อนพุ่งออกมาเต็มปากของหญิงสาวด้วยความรวดเร็ว

ร่างบอบบางพยายามกลืนน้ำรักของลงไปให้หมด แต่ปริมาณของมันกลับมากเกินไปจนบางส่วนไหลออกจากมุมปากของเธอทำให้ดูน่าสงสารระคนน่ารังแกมากยิ่งขึ้นไปอีก

นนท์ถอนท่อนลำของเขาออกจากปากของคนตัวเล็กช้า ๆ

รอยยิ้มของชายหนุ่มเต็มไปด้วยความพึงพอใจ “เก่งมาก... ผมจะจำรสชาติของคุณตลอดไป… คุณก็จำรสชาติของผมเอาไว้ด้วยนะ” เขากระซิบบอกเธอเบา ๆ

น้ำค้างนอนหายใจหอบถี่ด้วยความเหนื่อยล้า ร่างกายของเธอเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อและของเหลวของทั้งสอง

ความรู้สึกอ่อนล้าปะปนกับความตื่นเต้นอย่างไม่อาจห้าม แต่เมื่อเธอได้มองไปที่ใบหน้าของนนท์และปะทะเข้ากับรอยยิ้มครั้งสุดท้ายของเขาก็ทำให้หัวใจของเธอเต้นรัวอย่างไม่อาจห้ามขึ้นมาทันที

น้ำค้างรู้ดีว่าเรื่องความเร่าร้อนในห้องพักผู้ป่วยแห่งนี้ได้จบลงแล้ว แต่เธอรู้สึกว่าตนเพิ่งปลุกบางสิ่งบางอย่างในตัวให้ตื่นขึ้นมาด้วยเช่นเดียวกัน