53

คนที่ขายหน้าคือถังเหมย

        ถังลีเอ่ยเช่นนั้นแล้วนางก็สะบัดอาภรณ์สาวเท้าออไปด้านนอกอย่างฉับไว ทำให้ราชครูถังหยวนแทบกระอักเลือดออกมาเพราะลูกสาวเนรคุณคนนี้ 

ถังลีเดินชมสวนบุปผายามค่ำคืนของจวนราชครู นางกำลังคิดว่าจะกลับไปแห่งโลกปัจจุบันได้อย่างไร

"อาลี" ถังลีที่เพลิดเพลินกับการชมธรรมชาติอย่างงดงามต้องตกใจเมื่อคังอ๋องออกมาดักรอนาง

"ท่านอ๋อง" หน้าตกใจยิ่งกว่าเห็นผีเสียอีก  ใบหน้าของเขาแสดงถึงความดีใจที่เจอนางในที่ลับตาคน สองมือหนาใหญ่กุมมือนางไว้ 

"ข้าเป็นห่วงเจ้าแทบแย่  อาลีรอข้านะ" เขาไม่คิดเลยว่าท่านพ่อตาจะช่วยเขาวิธีนี้ โดยการสมรสราชทานให้ถังลีเข้าไปอยู่ในจวนหนิงอ๋อง

"ข้าไม่เคยรักท่าน" เจ้าของร่างเดิมตาบอดรักคนเช่นนี้ได้อย่างไรกัน หัวใจของคังอ๋องปวดร้าวยิ่งนัก เขาอยากเป็นใหญ่ในแผ่นดินต้าโจว เขาอยากครอบครองนางเพียงคนเดียว แต่ผู้ใดจะไปคิดว่า ราชครูถังหยวนจะยื่นข้อเสนอให้เขา โดยราชครูจะรวบรวมขุนนางอยู่ฝั่งเขามากที่สุด 

นางผลักเขาออกแล้วรีบวิ่งไปที่เรือนนอนของตนเองทันที 

ปล่อยให้คังอ๋องจมปลักกับความคิดที่รู้สึกผิด ผู้ใดจะไปรู้ว่าเขาจะต้องแต่งถังเหมย สนมอ้ายผิงหรืออ้ายเต๋อเฟย พระมารดาของเขาเป็นลูกพี่ญาติห่าง ๆ กับราชครูถังหยวน  ไม่แปลกที่ราชครูถังหยวนจะให้บุตรสาวของเขาอย่างถังเหมยแต่งเป็นชายาเอกคังอ๋อง

ฉินเสวียนได้แต่ปวดใจในอดีตวัยเยาว์เป็นเขาที่คอยปกป้องนางจากถังเหมย อีกทั้งเขายังล่อลวงให้ถังเหมยไปอ่อยหนิงอ๋องอีกด้วย จนหนิงอ๋องหลงรักถังเหมย แต่หัวใจของถังเหมยอยู่ที่คังอ๋องหมดแล้ว

"นางไม่รักท่านแล้ว ท่านจะเสียใจไปทำไม" ถังเหมยที่หลบหลังภูเขาจำลองเห็นเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ นางทั้งปวดใจทั้งทำเพื่อเขาหมดทุกอย่างแต่เขากลับทำเพื่อนังแพศยาถังลี

เพียะ !!!

"พรุ่งนี้ข้าจะให้คนไปเอาสินเดิมของเจ้ามาส่งให้ถังลี" คังอ๋องทั้งตบและต่อว่าถังเหมยจนนางอับอาย หญิงสาวได้แต่มองร่างนั้นหายไปทางเรือนนอนอย่างปวดใจ

ถังลีนังแพศยาชาตินี้หากเจ้าไม่ตายข้าก็ไม่มีความสุข 

ถังลีเข้ามาในเรือนพบว่าหนิงอ๋องดับตะเกียงนอนแล้ว แต่ทว่าพอนางหย่อนก้นนลงเตียงตะเกียงสว่างขึ้นมาชั่วพริบตา

นางตกใจเสียยิ่งกว่าเห็นผีเสียอีกมองเขาเข็นรถเข็นมาที่เตียง

"ตกใจอันใดรึ ท่านพ่อตามีอะไรถึงคุยกับเจ้ายามดึกเช่นนี้"  สายตาของหนิงอ๋องมองนางอย่างจับพิรุธ

หนิงอ๋องได้รับข่าวจากเค่อจ้าวว่า ถังลีคุยกับราชครูถังหยวนว่านางจะไม่มีทางทรยศเขา เป็นกลอุบายของนางหรือเรื่องจริงกันแน่ อีกทั้งนางยังไปพบคังอ๋องที่สวนบุปผาอีกต่างหาก นางบอกว่าไม่ได้รักคังอ๋องแล้วจะเป็นไปได้รึ นางยังมีประโยชน์ต่อเขาอยู่บ้าง หากนางรักษาขาทั้งสองข้างเขาหายเขาจะเก็บหมากตัวนี้ไว้

หากไม่หายก็สังหารได้ทันที สตรีที่โลเลหลายใจเช่นนี้ไม่ควรเป็นนายหญิงของจวนหนิงอ๋องอีกต่อไป

"ท่านพ่อถามข้าว่าเป็นอย่างไรในจวนอ๋องข้าตอบสบายดีเจ้าค่ะ" จากนั้นนางก็ล้มตัวลงนอนกลัวเผยพิรุธเรื่องไปเจอคังอ๋อง

นางโกหกเขาเรื่องคังอ๋อง "ประคองข้าขึ้นเตียงก่อนค่อยนอน" ถังลีลืมไปได้อย่างไรในห้องไม่มีข้ารับใช้มีเพียงนางกับเขาสองคนเท่านั้น

หลังจากประคองเขาขึ้นเตียงเสร็จนางหันหลังให้เขา หันหน้าเขากำแพง คืนนั้นทั้งคืนต่างฝ่ายต่างนอนไม่หลับเหมือนมีเรื่องให้คิด

พอถึงยามเช้าหลังจากแต่งกายเสร็จเรียบร้อย บ่าวรับใช้มาเชิญทั้งสองไปที่ห้องโถงใหญ่เพื่อรับประทานอาหาร

เมื่อถังลีเข็นหนิงอ๋องผ่านลานเรือนต้องพบสินเดิมเกือบร้อยหีบ เป็นคังอ๋องกับถังเหมยที่กำลังถกเถียงกัน พอทั้งสองเห็นหนิงอ๋องกับถังลีจึงสงบปากสงบคำทันที

"พี่สะใภ้นี่คือสินเดิมของท่าน ข้าขอคืนให้ท่าน" คังอ๋องยิ้มอย่างอ่อนโยน 

"ขอบคุณท่านอ๋องมากเจ้าค่ะ" ถังลีเอ่ยอย่างมีความสุขยิ้มจนตาหยีจนทำให้หนิงอ๋องเกือบไหน้ำส้มแตกเสียแล้ว

รอยยิ้มนี้ทำให้คังอ๋องเก็บอาการไม่อยู่เช่นกัน ถังลีมองถังเหมยอย่างผู้มีชัยชนะ

"สมใจเจ้าแล้วสินะ" ถังเหมยมิอาจทนได้ นางเกลียดนังแพศยาถังลี 

"ถังเหมยอย่าเสียมารยาทกับพี่สะใภ้" คังอ๋องเรียกถังลีพี่สะใภ้เสียเต็มปากในใจคงเจ็บปวดน่าดู

"ท่านอ๋อง" ถังเหมยใบหน้าเปลี่ยนสี นางจะต้องอดทนไปถึงเมื่อไรกัน

"ไปกินข้าวกันเถอะ" หนิงอ๋องตัดบทอย่างรำคาญ ถังลีเข็นหนิงอ๋องเข้าไปในห้องโถงตามด้วยคังอ๋อง ปล่อยให้ถังเหมยกรีดร้องราวกับคนบ้า...

หลังจากที่กินข้าวเช้าที่จวนราชครูอิ่มแล้ว คังอ๋องกับหนิงอ๋องก็พาพระชายาทั้งสองคนกลับจวนอ๋อง

ถังลีมองสินเดิมที่นางได้กลับมาอย่างครบถ้วน เช่นนี้ก็ไม่ต้องกังวลเรื่องเงินทองแล้ว ใบหน้างามระบายไปด้วยรอยยิ้ม 

"พระชายาแย่แล้วเจ้าค่ะ หนิงอ๋องกระอักเป็นเลือดเค่อจ้าวให้บ่าวมารายงานให้ท่านรีบไปดูท่านอ๋อง" ถังลีไม่รอช้า

นางมาถึงก็เห็นหนิงอ๋องนอนที่เตียงหญิงสาวจับชีพจรหนิงอ๋องใบหน้ากำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง สายตาเหลือบมองชามกระเบื้องที่โต๊ะกลม

"ผู้ใดนำน้ำแกงอะไรมาให้หนิงอ๋อง" เค่อจ้าวรีบไปที่โต๊ะกลมนำชามน้ำแกงให้พระชายาทันที

"น้ำแกงฝูเหลียน น้ำแกงนี้ไม่สามารถให้ท่านอ๋องดื่มได้ หากดื่มเข้าไปจะปะทะกับพิษเดิมในร่างกายจากนั้นทำให้ทวารทั้งห้าเสียหายแล้วตายได้" แม่นมหงกับเสี่ยวฮวาอิงได้ยินเช่นนั้นก็ตกใจเข่าอ่อนยวบลงมา