66

เสียชื่อเสียงแล้ว

        ทันใดนั้นองครักษ์เงาพลันปรากฏตัวขึ้นมาพบว่าคนที่โดนจับตัวไปไม่ใช่ถังลีแต่เป็นฮวาหรงหลานสาวคนโปรดของสวีไทเฮาต่างหาก

กว่าเสี่ยวเฉียนจะเงยหน้าขึ้นมองไปทางด้านถังลี สาวใช้ก็ตกใจ เหตุใดถึงเป็นเช่นนี้ เหตุใดนางถึงได้ยินสาวใช้ของพระชายาอย่าจับตัว นางไป แล้วพระชายาสวมชุดของคุณหนูได้อย่างไร เสี่ยวเฉียนจะเป็นลม

"คุณหนูฮวาหรงโดนจับตัวไป" ทุกคนได้ยินเช่นนี้ต่างสงสารหลานรักของสวีไทเฮายิ่งนัก ความนี้ทราบไปถึงวังหลวง

ในยามนี้สวีไทเฮากำลังให้อาหารปลาอยู่ในบ่ออย่างมีความสุข หวนคิดเรื่องของนังแพศยาถังลีที่จะต้องโดนย่ำยีและเสียชื่อเสียง ที่บังอาจมาทำร้ายหลานรักของนางกลางท้องถนนให้อับอาย ส่วนฮวาหรงสวีไทเฮาคิดว่าจะส่งไปอยู่ในจวนอ๋องพิการเพื่อเป็นสายสอดแนมให้แก่พระนาง

"ไทเฮาเพคะ อัครเสนาบดีเมิ่งฉีขอเข้าเฝ้าเพคะ" นางกำนัลเข้ามารายงาน พระนางทรงอนุญาตแล้ว

"แย่แล้วไทเฮาฮวาหรงโดนโจรจับตัวไปพ่ะย่ะค่ะ" อาหารปลาหล่นลงพื้นด้วยความตกใจ หลานรักของนางเหตุใดจึงเป็นเช่นนี้

"ส่งคนออกไปตามหาชื่อเสียงของหลานข้าผู้ใดจะรับผิดชอบ" เมิ่งฉีทันทีที่รู้ข่าวเข้ารีบมาที่ตำหนักพระนางทันที

ฮวาหรงหลานรักของนาง เหตุใดจึงเป็นเช่นนี้

"นำตัวเสี่ยวเฉียนมา" คนของเมิ่งฉีก็นำตัวเสี่ยวเฉียนเข้ามา

เสี่ยวเฉียนคุกเข่า นางรู้ดีว่านางไม่รอดแล้วถึงอย่างไรก็ตามสวีไทเฮาไม่อาจไว้ชีวิตเสี่ยวเฉียน เสี่ยวเฉียนโขกศีรษะให้พระนาง

"เกิดอะไรขึ้น เหตุใดหลานสาวของข้าถึงได้โดนจับตัวไป เจ้ามิได้บอกลักษณะของถังลีให้คนร้ายทราบรึ" พระนางโกรธมากอยากจะเอากระบี่มาเชือดคอเสี่ยวเฉียน

"บ่าวไม่ทราบว่าเหตุใด ชายาเอกสวมชุดของคุณหนู อีกทั้งคุณหนูถูกจับตัวไปครั้งนี้เพราะชุดของชายาเอกหนิงอ๋อง บ่าวบอกรายละเอียดหัวหน้าโจรไปหมดแล้ว ส่วนโจรนั้นให้ลูกน้องมาดักซุ่มเพคะ" เป็นเช่นนี้นี่เอง นังแพศยานั่นมันถึงรอด

ฮวาหรงคงจะคาดไม่ถึงสิว่าถังลีจะเปลี่ยนชุดกับนาง หลานสาวของนางช่างอ่อนหัดนัก 

มีดสั้นอยู่ในมือสวีไทเฮา เสี่ยวเฉียนตกใจไม่น้อย

"ไทเฮาเพคะโปรดไว้ชีวิตหม่อมฉันด้วย" หากนางตายกลายเป็นผีนางก็จะไม่ปล่อยชายาเอกหนิงอ๋องเป็นอันขาด

"สวีซูให้ข้าทำเถอะ" ไทเฮาถึงกับหันไปทางเมิ่งฉี เขาแย่งมีดในมือนางแล้วแทงหัวใจของเสี่ยวเฉียน จากนั้นให้นางกำนัลจัดการกับศพคนไม่ได้เรื่องออกตำหนักไป 

แววตาของไทเฮามองเมิ่งฉีอย่างอ่อนโยนบุรุษที่นางไม่ได้รัก แต่เขาก็รักนางสุดหัวใจ คนที่นางรักไม่ใช่ไท่ชางหวงแต่เป็นอีกคน...

"ข้าจะเคียงข้างท่าน" อัครเสนาบดีเมิ่งฉีโอบกอดสวีไทเฮาเอาไว้...

ทางด้านถังลีกลับมาถึงจวนหนิงอ๋องโดนหนิงอ๋องมองหน้า

"เหตุใดเจ้าถึงได้สวมชุดนาง" หนิงอ๋องอยากรู้จริง ๆ 

"ในตอนนั้นรถม้าของฮวาหรงก็เสียขึ้นมา นางมาอาศัยข้า ข้าคิดว่านางต้องมีแผนที่ไม่ดีแน่นอน กระนั้นจึงทำชาหกใส่ชุดของนาง จากนั้นข้าก็ให้นางสวมชุดข้าที่ไม่เปียก ต่อมาก็มีโจรป่าดักซุ่ม โจรป่านั้นมันถามว่าใครคือชายาเอกหนิงอ๋อง ข้าเงียบ ส่วนฮวาหรงชี้มาที่ข้า เจ้าโจรป่าไม่เชื่อฮวาหรง มันจับตัวฮวาหรงไป" นับว่านางฉลาดไม่ตอบคำถามโจร 

"เรื่องนี้มีพิรุธหลายอย่าง ข้าคิดว่าไทเฮาวางแผนมาอย่างดี แต่ทว่ามาพลาดตรงที่เจ้าฉลาดกว่านาง" เขายอมรับเลยว่าชายารักเป็นคนฉลาด

"ที่นางประชวร มันคือแผนการล่อข้า ที่เดินทางกลับมาต้าโจวเพื่อให้โจรมาจับตัวข้าไป นางจ้องจะทำลายชื่อเสียงข้า" ถังลีคิดเช่นนั้น

 เพียงแค่นางทำให้ฮวาหรงขายหน้าครั้งเดียวที่ท้องถนนสวีไทเฮาต้องเอาถังลีถึงตายเชียวรึ

"ที่จริงพระนางเคยชอบท่านตาของข้าแม่ทัพใหญ่เซี่ย" ถังลีมองหนิงอ๋องอย่างตกใจ เหตุใดถึงเป็นเช่นนี้

"ในวังหลวงพระนางไม่ชอบเซี่ยกุ้ยเฟยเป็นที่สุด เรื่องนี้ไท่ชางหวงก็รับรู้ ในตอนนั้นวังหลวงในสมัยไท่ชางหวงยังไม่สละราชสมบัติ พระองค์มีฮองเฮาและรักฮองเฮามาก ต่อมาฮองเฮาป่วยตายไท่ชางหวงก็รีบยกสมบัติให้เสด็จพ่อ ส่วนสวีกุ้ยเฟยก็เลื่อนมาเป็นสวีไทเฮาตอนที่เสด็จพ่อครองราชย์ ไท่ชางหวงทรงรู้ว่าพระนางวางยาท่าน แต่ทว่าขุนนางที่ขึ้นตรงสวีไทเฮามีไม่น้อย" ถังลีนั่งฟังอย่างเงียบ ๆ 

"ยาพิษที่ได้ท่านรับ ท่านเคยสงสัยรึไม่ว่าอาจจะเป็นพระนางที่วางยาท่านก็ได้" ถังลีคิดเช่นนั้นเพราะสวีไทเฮามีแรงจูงใจอย่างมาก

"มีความเป็นไปได้ที่นางจะวางยาข้ากับรัชทายาท" 

"อาลีหากรักษาข้าหายแล้ว เจ้าอยู่ในจวนนี้เถอะเป็นชายาเอกของข้าต่อไป ข้าจะมีเพียงเจ้าเท่านั้น ไม่มีผู้ใดชายาหรืออนุดีรึไม่" ฉินเหยามองนางด้วยความรักคราแรกคิดว่านางจะอยู่ฝั่งราชครูถังหยวน แต่ทว่านางได้เลือกอยู่ฝ่ายเขาแล้ว เหตุใดเขาต้องหย่านางด้วยเล่า 

ถังลีลำบากใจเหลือเกิน นางจะบอกเขาอย่างไรดี นางตั้งครรภ์กับผู้อื่น 

"ก็ได้" หนิงอ๋องกุมมือนางด้วยความดีใจ ถังลีรับปากไปส่ง ๆ เท่านั้นแหละถึงเวลานางก็ไปจริง ๆ