ปะทะกับสองป้า

นกยูง....

"พี่มีความสุขมั้ยคะที่มีลูก"

"มีสิมีมากด้วยแต่ถ้ามีนกยูงอยู่ด้วยพี่จะมีความสุขมากกว่านี้อีกร้อยเท่าพันเท่าเลย"

"แล้วพี่มาหานกยูงแบบนี้แกไม่ร้องไห้ตามเหรอคะ"

"ลูกเราถึงจะอายุแค่ไม่กี่ขวบแต่แกก็เป็นเด็กมีเหตุผล พี่บอกลูกว่าจะมาตามแม่นกยูงกลับบ้านมาหาแก แกก็ยอมให้พี่มาแล้วแถมยังออกมาส่งหน้าบ้านอีกบอกว่าให้รีบไปรีบกลับ หึ แกน่ารักมากจริงๆ" พี่วายุเวลาที่พูดถึงลูกเขาจะยิ้มอย่างมีความสุข

"ขอบคุณนะคะ"

"เรื่องอะไร"

"ก็ทุกเรื่องโดยเฉพาะเรื่องลูกที่พี่รักแล้วก็เอ็นดูแก ตอนแรกที่นกยูงตัดสินใจให้ลูกไปอยู่กับพี่นกยูงกลัวมากๆ เลย กลัวว่าพี่จะเกลียดลูกเหมือนที่พี่เกลียดนกยูง กลัวว่าพี่จะไม่รักลูกเพราะแกเป็นลูกของนกยูง กลัว.."

หมับ!!! เสียงกอด

"พี่ไม่มีวันเกลียดหรือโกรธคนที่พี่รักหรอกนะ ที่ผ่านมาพี่หลอกตัวเองว่าพี่เกลียดนกยูงแต่จริงๆ แล้วพี่ไม่เคยเกลียดนกยูงเลยสักครั้ง"

"ฮึก ฮึก พี่วายุ ฮือออ ฮือออ" ฉันกอดตอบเขาทั้งน้ำตา เขาไม่ได้เกลียดฉัน

"พี่รู้ว่าพี่ทำร้ายนกยูงพี่ขอโทษนะครับ เรามาเริ่มต้นกันใหม่นะ

"ถ้าพี่คิดดีแล้วนกยูงก็จะลองให้โอกาสพี่ก็ได้ค่ะ"

"พี่อยากเห็นนกยูงยิ้ม นกยูงยิ้มให้พี่ได้ไห