LOGINShare
ตอนที่7.2 ลาก่อนคุณหนูรอง
Last Updated:
2025-05-09 15:19:23ตอนที่7.2 ลาก่อนคุณหนูรอง
ที่แท้ความจริงก็เป็นเช่นนี้เองหรอกหรือ อาหลันหลงรักกัวจิ้นเต๋อ จนถึงขั้นต้องใช้อุบายต่ำทราม เพื่อวางแผนกำจัดของน้องสาวของตนเอง อีกทั้งยังหลงผิด คิดว่าอาอวี้เป็นเสี้ยนหนามขัดขวางเส้นทางรัก ทั้งที่อาหลันต่างหากที่เป็นส่วนเกินความรักของผู้อื่นมาตั้งแต่แรก ช่างเป็นความปรารถนาที่น่ารังเกียจสิ้นดี!
“เจ้าค่ะ” จื่อผิงยืนอึ้งอยู่ครู่หนึ่งจึงตั้งสติได้ โค้งกายช้าๆ ถอยกลับเข้าห้องนอนคุณหนูเช่นเดิม
จางห้าวกัดฟันกรอดพลางเดินมุ่งหน้าตรงไปยังเรือนนอนของบุตรสาวอีกคน
“สายเลือดเดียวกันแท้ ๆ แต่เจ้ากลับทำร้ายน้องสาวได้ลงคอ!”
“ท่านพ่อ หยุดเท้าก่อนขอรับ” จางเฉิงเข่อวิ่งตาลีตาเหลือกกางแขนขวางหน้าบิดาไว้
“โปรดระงับโทสะก่อนขอรับท่านพ่อ จากนั้นค่อยเรียกนางมาคุย
ก็ยังไม่สาย หากไปตอนนี้ก็แก้ไขเรื่องราวอะไรไม่ได้อีกแล้ว โวยวายใส่นางไปก็ไร้ผล เพราะฮูหยินผู้เฒ่าปั๋วเฉินยืนกรานแล้วว่า เจ้าสาวที่ต้องขึ้นเกี้ยวต้องเป็นอาอวี้เท่านั้น ท่านพ่อ พวกเราไม่มีทางเลือกอื่นแล้วขอรับ นอกจาก...” จางเฉิงเข่อทอดถอนใจจนปัญญา กล่าวเสริมว่า“นอกจากต้องหนีออกนอกแคว้นทั้งตระกูล”
จางห้าวขบคิดตามคำพูดเตือนสติของบุตรชายคนโตแล้วจิ๊ปากขัดใจ เขาไม่เคยรู้สึกต่ำต้อยด้อยค่าขนาดนี้มาก่อน
อำนาจรองเจ้ากรมพิธีการน้อยนิดเกินกว่าจะกางปีกปกป้องบุตรสาวจากราชโองการได้ หากตนวิ่งไขว้คว้าหาความก้าวหน้าแต่ยังหนุ่ม บางทีเรื่องจนตรอกเช่นนี้อาจไม่เกิดขึ้น
จางเฉิงเข่อเห็นบิดาชะงักเท้าแล้วยืนนิ่งคิด เขาเองก็พลันพ่น
ลมหายใจเหมือนพ่นความอึดอัดสายหนึ่งออกมา สกุลจางวุ่นวายมามากพอแล้ว ไม่สมควรเติมเชื้อไฟจนโหมลุกไหม้ไปมากกว่านี้ถึงอย่างไรอนุหลินก็ต้องรับโทษทัณฑ์ขับไล่ไปอยู่ที่ชนบท ส่วน
อาหลันเกรงว่าคงหนีไม่พ้นกรงเล็บของมารดา ท่านแม่เห็นภายนอกแย้มยิ้มแบบนี้ ทว่าในใจหากเคียดแค้นผู้ใดแล้ว จะต้องคิดหาวิธีคืนสนองกลับอย่างสาสมเป็นแน่“จริงอย่างที่เจ้าพูด พ่อร้อนใจไปเอง เจ้าใหญ่ฝากจัดการทางนี้ด้วยนะ”
หลังตรึกตรองดีแล้ว จึงโยนปัญหาให้บุตรชายดีกว่าตนต้องมาลงมือเอง เขาเป็นขุนนางตำแหน่งสูงพอสมควร หากเกิดคำครหารักบุตรลำเอียงอาจถูกฎีการ้องเรียนจะได้ไม่คุ้มเสียเอา
อย่างไรช่วงนี้ตระกูลจางก็จำเป็นต้องรักษาเกียรติเพิ่มชื่อเสียงดีงามจะได้หนุนนำจางเหม่ยอวี้ให้มีบารมี ป้องกันผู้คนเรือนหลังจวนเฉินรังแก
บิดาอย่างเขารู้ดี จวนหลังของพวกขุนนางมีปัญหาไม่มากก็น้อยทุกตระกูล ทุกเรื่องเกิดขึ้นรวดเร็ววนเวียนจนปวดหัวไปหมด
จางห้าวถอนหายใจเฮือกหนึ่ง เอ่ยลาบุตรชายแล้วหันหน้าสั่งบ่าว
คนสนิทเตรียมยานอนหลับ คืนนี้เขาคงต้องพึ่งพามันเสียแล้วคุณชายใหญ่จางเฉิงเข่อยืนส่งบิดา จนเงาหลังกลืนหายไปกับความมืด เขาเหลียวหลังมองเรือนของน้องสาว แววตาวูบไหวไปมาเล็กน้อย
“พี่ขอโทษ ที่ช่วยเหลืออะไรเจ้าไม่ได้เลย” ทุกถ้อยคำที่น้องสาว
คนเล็กรำพัน มันยังคงดังสะท้อนอยู่ในอก สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเวทนา สงสารและเป็นห่วงคำพูดมากมายที่หลุดออกมาจากปากของน้องสาว แปรเปลี่ยนเป็นเข็มเล่มหนึ่งที่คอยทิ่มแทงหัวใจของพี่ชายอย่างเขา
“ใครที่บังอาจทำให้เจ้าต้องเจ็บช้ำ ชาตินี้นางไม่มีวันได้ดีไปกว่าเจ้าอย่างแน่นอน”
แม้นจะเป็นพี่น้องร่วมบิดาเดียวกัน แต่ทว่าเมื่ออีกฝ่ายกระทำเรื่องต่ำช้า คนเป็นพี่ชายอย่างเขา แน่นอนว่าย่อมไม่มีทางปล่อยผ่านไปอย่างแน่นอน ชายหนุ่มถอนใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะออกคำสั่งด้วยเสียงเฉียบขาด
“ล้อมเรือนอนุหลิน คนในห้ามออก คนนอกห้ามเข้า งดเบี้ยรายเดือน เรียกคืนบ่าวไพร่เข้าส่วนกลาง แล้วจัดการขายออกให้พ่อค้าทาส บ่าวสุนัขเห็นพ้องร่วมมือกับนาย มันไม่สมควรกินข้าวของสกุลจาง!”
ด้านจวนสกุลกัว...
“ท่านพ่อ โปรดเมตตาลูกด้วยเถิดขอรับ ช่วยอาอวี้ของลูกด้วย”
กัวจิ้นเต๋อคุกเข่าขอร้องบิดาทั้งน้ำตา ขอร้องให้ท่านสอดมือเข้าไปช่วยเหลือคนรัก หลังได้รับข่าวร้ายว่า เจ้าสาวที่ได้รับราชโองการสมรสพระราชทานคือจางเหม่ยอวี้ ซึ่งเป็นคนรักของเขา หนำซ้ำข่าวนี้ยังแพร่กระจายไปทั่วเมืองหลวงแล้ว
มหาราชครูถอนหายใจนับร้อยครั้ง พลางกล่าวอย่างคนกร้านโลก
“เจตนาโอรสสวรรค์ ขนาดนรกยังขวางไม่ได้ แล้วพ่อนับเป็นตัวอะไรคิดไปขัดราชโองการ” ผู้เป็นบิดาข่มความตะขิดตะขวงใจ ปฏิเสธบุตรชายอย่างละมุนละม่อม
หากจะกล่าวตามหลักความจริง เขาผู้ดำรงตำแหน่งมหาราชครูสามารถไกล่เกลี่ยหรือเอ่ยโน้มน้าวฝ่าบาทให้เปลี่ยนตัวเจ้าสาว เป็นบุตรีที่เกิดจากอนุในรองเจ้ากรมจางได้ แต่เพราะมองไม่เห็นผลประโยชน์ใด เขาจึงไม่คิดสอดมือตั้งแต่แรก
สตรีที่เพียบพร้อม ทั้งยังมีศักดิ์สูงขั้นกว่าจางเหม่ยอวี้มีถมเถไป ตระกูลใหญ่หรือกระทั่งองค์หญิงสือจ้าวอีกหลายพระองค์ล้วนเหมาะสมกับบุตรชายของเขาทั้งนั้น เหตุใดมหาราชครูกัวต้องมือเปื้อนเลือด เพราะความรักวัยเยาว์ของบุตรชายด้วยเล่า ไม่คุ้มเอาเสียเลย
“ท่านพ่อ แต่ลูกรักนาง” กัวจิ้นเต๋อสารภาพอย่างไร้ความอาย
“ชาตินี้เราสองคนเคยสัญญาจะสิ้นอายุขัยจากโลกไปพร้อมกัน”
ถ้อยคำของเขาสร้างความซาบซึ้งยากจะบรรยายหากตระกูลจางมาได้ยิน ทว่าตรงหน้าคือมหาราชครูผู้ผ่านร้อนผ่านหนาว ฝ่าฟันต่อสู้กับคลื่นลมในราชสำนักมาอย่างโชกโชน ประโยคนี้จึงเหมือนดั่งลม เข้าหูซ้ายแล้วลอยออกหูขวาไป เพราะเขาไม่ยินดีที่จะรับฟัง
“ตัดใจ อำลาจากคุณหนูจางเสียเถอะ” ไม่พูดเปล่ามหาราชครูกัวโบกมือวูบหนึ่งเรียกบ่าวฉกรรจ์เข้าห้องหนังสือของตน
“กักบริเวณนายน้อย ห้ามออกไปไหน”
คำสั่งสั้น ๆ แต่กลับทำให้กัวจิ้นเต๋อบันดาลโทสะ เขาแผดเสียงกร้าว ใบหน้าว่าที่บัณฑิตหนุ่มบิดเบี้ยว ดวงตาแดงก่ำ
“ท่านพ่อ แล้วท่านจะต้องเสียใจ เพราะท่านเป็นคนสังหารข้าให้ตายในวันนี้!”
Latest chapter
วาสนารักดวงใจท่านแม่ทัพ ตอนพิเศษ 2.2
ตอนพิเศษ 2.2ส่วนคุณหนูรองจางเหม่ยอวี้ ดูเหมือนว่าจะมีนิสัยตรงกันข้ามกับพี่สาว หยิ่งผยองเงียบขรึมพูดน้อย ดื้อรั้นเอาแต่ใจ รักความสงบเงียบ ไม่ค่อยสุงสิงเข้าสังคม แต่นับเป็นคนมีวาสนาดี เพราะคบหาอยู่กับคุณชายกัว ชาวเมืองครหาไว้อย่างนั้นแต่เพราะแม่ทัพปั๋วเฉินชิงซงอยู่ท่ามกลางสมรภูมิรบมาทั้งชีวิตย่อมเข้าใจเรื่องที่ว่า ‘การศึกไม่เคยหน่ายอุบาย’ ฉะนั้นเสียงนกกาสุนัขหมาป่าเห่าหอนที่ชาวเมืองคอยเต้าข่าว เขาไม่คิดเชื่อ ต้องพิสูจน์ด้วยตัวเองชายหนุ่มต้องการดูเนื้อแท้ของสองตัวเลือก เพราะพวกนางหนึ่งในนี้จะต้องกลายเป็นสตรีที่เคียงข้างกายเขาไปตลอดชีวิต ในใจเขาจึงคิดไว้ว่านางต้องอ่อนโยนรู้กาลเทศะ ละเอียดลออเคร่งครัดจนไร้ช่องโหว่ อีกทั้งยังต้องฉลาดหัวไว ใจเยือกเย็น รู้เท่าทันเล่ห์อุบายต่ำทรามนานา เพราะจะได้สามารถเอาตัวรอดจากภัยอันตรายที่ซุ่มซ่อน ในขณะที่แม่ทัพเช่นเขาออกศึกไม่พำนักอยู่จวนทาสอัปลักษณ์หลังค่อมเดินลัดเลาะมาถึงระเบียงทางเดินดักรอคุณหนูรอง ส่วนคุณหนูใหญ่ยังคงอยู่แต่ในเรือนนอนไม่ได้ออกไปไหน“โอ๊ย! เดินอย่างไรไม่ดูตาม้าตาเรือ” จื่อผิงเอะอะโวยวายขึ้นหลังมีทาสชายหลังค่อมถอยมาชนปึก!ทาสอัปลักษณ
วาสนารักดวงใจท่านแม่ทัพ ตอนพิเศษ 2.1
ตอนพิเศษ 2.1“เจ้าว่าอะไรนะ”ขุนนางฝ่ายบู๋ลำดับศักดิ์ปั๋ว ตระกูลเฉินนามชิงซง หรือแม่ทัพกองทัพจูเชว่คุ้มครองแดนใต้เงยหน้าขึ้นจากรายงานทางการทหาร หว่างคิ้วยับย่นฉับพลัน อดย้อนถามอย่างตกใจไม่ได้ หลังฟังคำบอกเล่าจากปากลูกน้องคนสนิท“เมื่อครู่ใครมาเข้าพบท่านแม่ แล้วชี้นำให้ท่านแม่ทำอะไรนะ...เปลี่ยนตัวเจ้าสาวพระราชทานอย่างนั้นหรือ” น้ำเสียงของแม่ทัพหนุ่มเปี่ยมด้วยความสนอกสนใจ ความรู้สึกหลายอย่างเกิดขึ้น ทั้งสับสนสงสัย ทั้งตะลึงและประหลาดใจ ก่อนตบท้ายด้วยขุ่นเคือง หากสิ่งที่ได้ฟังมาเป็นความจริง‘ตระกูลจางคิดจะสลับตัวเจ้าสาว’รองผู้บัญชาการกองทัพจูเชว่เผิงเสียนจือ ลอบกลืนน้ำลายด้วยความประหม่า อดคิดในใจไม่ได้ว่าท่านแม่ทัพจะเพิกเฉย ไม่นึกยี่หระเสียอีก เขามารายงานตามปกติประจำวันไม่ได้เน้นเสียง หรือจงใจให้เจ้านายหันเหสนใจเรื่องดังกล่าวแต่งคนไหนก็เหมือนกันมิใช่รึ อย่างไรก็ไม่ได้แต่งด้วยความรัก รองแม่ทัพหนุ่มชะงักพักหนึ่งหยุดไปประมาณห้าอึดใจ จึงเริ่มเล่าวกเรื่องเมื่อครู่อีกครั้ง“ฮูหยินผู้เฒ่าโมโหไม่น้อยเลยขอรับ” คนรายงานตามจริงถอนใจเศร้าๆ หลายครา นึกสงสารชะตากรรมคุณหนูรองที่มีแม่เลี้ยงเฉกเช่นอ
วาสนารักดวงใจท่านแม่ทัพ ตอนพิเศษ 1.2
ตอนพิเศษ 1.2ชายหนุ่มกำลังจะโผกายสวมกอดภรรยา ทว่านางบีบจมูกและย่นหว่างคิ้ว เขาจึงเข้าใจทันทีว่า มันเป็นเพราะกลิ่นกายตนที่ทำให้อีกฝ่ายอาเจียนมากมายขนาดนั้น จึงไม่กล้าผลีผลามเข้าใกล้อย่างคราแรก ๆ อีกทว่าในจังหวะแห่งความปลื้มปีตินั้นเอง อยู่ ๆ รองแม่ทัพเผิงวิ่งเข้ามาขัด พร้อมรายงานด่วนทางการทหาร บอกแก่เขาว่ามีข้าศึกโจมตี ทำให้แม่ทัพหนุ่มจำต้องโบกมืออำลาภรรยาที่กำลังแพ้ท้องอย่าหนักหน่วงด้วยความห่วงอาลัยยิ่ง“พี่จะรีบกลับมา น้องหญิงรอพี่ก่อนนะ” เขากล่าวคำลาด้วยใจที่ย่ำแย่ มองใบหน้าฮูหยินคนงามที่มองเขาตอบด้วยสายตาอย่างยากจะคาดเดาออกในวันนั้นจางเหม่ยอวี้ไม่มีคำลาใด ๆ หรืออวยพรให้เขาชนะศึก การกระทำที่นิ่งเฉยของนาง ทำเอาแม่ทัพผู้เด็ดเดี่ยวใจสั่นไหว เสมือนมีมือที่มองไม่เห็นมาบีบหัวใจจนปวดหนึบนับจากวันอำลา เฉินชิงซงรู้สึกเดียวดายเปล่าเปลี่ยวยิ่งนัก เขาเอาแต่คิดถึงใบหน้าหวานของภรรยาตลอดทั้งวันทั้งคืน ความห่วงหาอาทรแผ่ซ่านทุกห้วงอณู ศึกก็ต้องรบ ทว่าหัวใจหดหู่ทำให้ส่งผลกระทบต่อการวางแผนกลศึก กระทั่งเหล่านายกอง รวมถึงรองแม่ทัพต่างวิตกว่าสุขภาพของท่านแม่ทัพจะย่ำแย่ จึงแนะนำให้เขาเขีย
วาสนารักดวงใจท่านแม่ทัพ ตอนพิเศษ 1.1
ตอนพิเศษ 1.1หลังจากเข้าพิธีสมรสได้หนึ่งเดือน เฉินชิงซงต้องวุ่นวายกับการโยกย้ายจวน เดินทางจากเมืองหลวงลงแดนใต้ กว่าจะถึงเมืองชายแดนจูเชว่ต้องใช้เวลาไปอีกหนึ่งเดือนครึ่ง ระยะนี้เขากับฮูหยินตัวน้อยจึงมิได้สานสัมพันธ์แนบแน่นกันเลยวันนี้ตั้งใจแน่วแน่ จะร่วมคืนวสันต์แสนหวานกับผู้เป็นภรรยา แค่คิดเรื่องสัปดน หัวใจก็เต้นโครมครามยากระงับไหว เลือดลมสูบฉีดจนใบหน้าคมคายแดงซ่าน ดวงตาคมทอประกายวาบวาม มิต่างอันใดกับทะเลยามราตรีที่เต็มไปด้วยคลื่นใต้น้ำ“อวี้เอ๋อร์ เจ้ากำลังรอเหมือนพี่อยู่หรือไม่นะ” แม่ทัพหนุ่มรำพึงรำพันด้วยความสุขล้น สองมือเร่งหยิบรายงานทางการทหารที่กองพะเนินมาเปิดอ่าน เขาต้องประทับตราลงนามให้เสร็จแล้วรีบกลับจวนเฉินชิงซงใจเริ่มคุ้นชินกับการมีจางเหม่ยอวี้อยู่ข้างกาย ไม่ว่าตอนตื่นลืมตาช่วงเช้า รับสำรับมื้อแรกช่วงสาย ปิ่นโตมื้อกลางวัน และสำรับเย็นที่เรือนท่านแม่ก่อนปิดท้ายวันด้วยการเข้านอนทว่าพอถึงเวลาค่ำคืนของสามีภรรยา เขากับนางกลับทำเพียงแค่โอบกอด แล้วพากันสู่นิทรามิได้ลึกซึ้งเหมือนเช่นคืนเข้าหอแต่ในคืนนี้เฉินชิงซงตั้งใจเป็นมั่นเป็นเหมาะว่า เขาจะต้องร่วมหอกับภรรยาตัวน้อยให้จงไ
วาสนารักดวงใจท่านแม่ทัพ บทส่งท้าย บทสรุปของคำว่าครอบครัว(3)
บทส่งท้าย บทสรุปของคำว่าครอบครัว(3) จากประโยคนี้ของสามี จางเหม่ยอวี้ถึงกับโผเข้าไปสวมกอดเขาเอาไว้ บุรุษผู้นี้ช่างดีต่อนางยิ่งนัก นางทำตัวร้ายกาจ วางแผนสังหารคนขนาดนี้ แต่เขาก็ยังเลือกที่จะอยู่เคียงข้างและปกป้องนาง เช่นนี้แล้วนางจะไม่เปิดรับเขาเข้ามาอยู่ในใจได้อย่างไร“ท่านพี่ขอบคุณท่านมาก ขอบคุณ”“ไม่ต้องขอบคุณแล้ว เราเป็นสามีภรรยากัน ไม่มีเรื่องที่ต้องเกรงใจ”เฉินชิงซงยิ้มให้กับภรรยา หลังจากนี้เขาหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะไม่มีเรื่องใดผ่านเข้ามาทำให้ภรรยาของเขาต้องเคร่งเครียดและเสียน้ำตาอีกแล้วจวนปั๋วเฉินแห่งแดนใต้จูเชว่หนึ่งปีแล้ว หลังจากโยกย้ายครอบครัวมาอยู่แดนใต้ เริ่มแรกก็ยุ่งเหยิงวุ่นวายยกใหญ่ จางเหม่ยอวี้สตรีเมืองหลวงผู้เพียบพร้อมจรรยามารยาทงดงาม ไม่คุ้นชินกับชาวบ้านชนบทที่พูดจาเสียงดัง ท่าทางกร่างจัด ไม่เคารพธรรมเนียมปฏิบัติ หลักการข้อไหนก็ไม่ยึดถือจางเหม่ยอวี้โชคดีที่มีสามีคอยแนะนำ มีแม่สามีสอนสั่ง ประเพณีที่นี่เป็นเช่นไร พึงศึกษาอยู่ไม่นานนักก็สามารถปรับตัวได้ทางด้านจื่อผิงออกเรือนแต่งเป็นอนุให้รองแม่ทัพเผิง ไม่รู้ไปต้องตาพึงใจกันตอนไหน จื่อผิงอยู่ชนชั้นทาสมาตั้งแต่เกิด
วาสนารักดวงใจท่านแม่ทัพ บทส่งท้าย บทสรุปของคำว่าครอบครัว(2)
บทส่งท้าย บทสรุปของคำว่าครอบครัว(2)เตียง ทั้งสองแลกเปลี่ยนจุมพิตกันอย่างยาววนาน ก่อนจะเริ่มเพิ่มความเร่าร้อนขึ้น ด้วยการสอดประสานกายเป็นหนึ่งเดียวกัน เช้าวันรุ่งขึ้น สองสามีภรรยาเดินทางไปยังกองบัญชาการแห่งทัพจูเชว่ ซึ่งจางเหม่ยอวี้ได้พบกับจือหมิ่น น้องสาวของจือลิ่ว อดีตคนสนิทของอนุหลินจริง ๆ ทันทีที่จือหมิ่นเห็นว่าคนที่ก้าวเข้ามายังห้องที่นางถูกควบคุมตัวไว้เป็นใครก็มีสีหน้าซีดเผือด แข้งขาของเจ้าตัวพลันอ่อนแรง ล้มลงไปนั่งกองกับพื้น ปากคอสั่นจนหาเสียงตนเองไม่พบ“ดูท่าเจ้าคงจดจำนางได้สินะ”เฉินชิงซงมองอีกฝ่ายอย่างจับผิด และคนตรงหน้าก็ยิ่งตัวสั่นกว่าเดิม เมื่อมองไปยังจางเหม่ยอวี้ที่จ้องมองมาอย่างไม่วางตา“คุณหนูรอง”“เจ้ารู้จักข้าด้วย ทั้งที่เราไม่เคยพบกันแท้ ๆ” จางเหม่ยอวี้กล่าวเหมือนนึกทึ่ง พลางเดินเข้าไปนั่งอยู่ต่อหน้าอีกฝ่ายที่คุกเข่าอยู่บนพื้นด้วยร่างกายที่สั่นเทาจากนั้นเฉินชิงซงก็เริ่มสอบถามเรื่องราวต่าง ๆ และแม้ว่าเขาจะไม่ได้ใช้วิธีทรมานใด ๆ เพื่อให้จือหมิ่นยอมพูดความจริง หญิงสาวตรงหน้าที่มีความผิดบาปฝังมาในใจเนิ่นนานแล้วก็สารภาพออกมาอย่างหมดเปลือกและแล้วเรื่องราวตลอ
วาสนารักดวงใจท่านแม่ทัพ บทส่งท้าย บทสรุปของคำว่าครอบครัว(1)
บทส่งท้าย บทสรุปของคำว่าครอบครัว(1)“นี่ข้าวของของข้า เจ้ากล้าดีอย่างไรถึงโยกย้ายมันโดยพลการ!”ภายในจวนปั๋วเฉินเกิดความวุ่นวายขึ้น เสียงแว้ด ๆ ที่ดังอยู่ผู้เดียวจะเป็นใครได้ หากไม่ใช่น้องสาวของรองแม่ทัพเผิงชิ่นหลิงถลึงตามองจางเหม่ยอวี้ ดวงตาวาววับแทบลุกเป็นไฟ นางจะไม่โกรธเป็นฟืนเป็นไฟได้อย่างไร จู่ ๆ ภรรยาของแม่ทัพที่เพิ่งตบแต่งได้ไม่นานก็ทำท่าวางอำนาจ ฉวยโอกาสตอนนางออกไปเที่ยวใช้ทาสมาเก็บข้าวของในเรือนรับรองใส่หีบ“เพราะข้าเป็นฮูหยินของจวนเฉินอย่างไรเล่า เจ้าเล่า! มีสิทธิ์อันใดอาศัยที่นี่ กาฝากรึ” จางเหม่ยอวี้ตอกกลับได้อย่างแสบทรวง “อีกประการข้าถามท่านพี่กับท่านแม่แล้ว พวกเขาไม่ได้เต็มใจต้อนรับเจ้า เพียงแต่ยังเกรงใจท่านรองแม่ทัพเผิงเท่านั้น”“นี่เจ้า!” เผิงชิ่นหลิงกรีดร้องด้วยความเดือดดาล นางชี้นิ้วใส่เฉินเย๋ปั๋วฟูเหรินอย่างไร้มารยาทยิ่งจางเหม่ยอวี้ที่ดำรงตำแหน่งภรรยาของจวนแม่ทัพไม่มีท่าทีโกรธเกรี้ยว นอกเสียจากเหยียดยิ้มชั่วร้ายให้กับท่าทางของสตรีที่ทำตัวไม่ต่างกับหนูสกปรกตัวหนึ่ง“ท่านรองแม่ทัพเคลื่อนกำลังพลกลับจูเชว่ตั้งแต่ราชโองการออกมาแล้ว เจ้ายังหน้าด้านอยู่จวนเฉินอีกรึ”“เจ้
วาสนารักดวงใจท่านแม่ทัพ บทที่ 15สุขทุกข์ร่วมแบ่งเบา
บทที่ 15สุขทุกข์ร่วมแบ่งเบาเฉินชิงซงเห็นภรรยามีท่าทีไม่สบายใจมาหลายวันแล้ว อีกทั้งหลายครั้งนางก็เหมือนจะเหม่อลอย เวลาเขาสนทนาด้วยบางทีก็ตอบช้าไปกว่าทุกครั้งคล้ายมีเรื่องครุ่นกังวล“น้องหญิง เจ้ากังวลเรื่องใดหรือ เหตุใดพักนี้เจ้าจึงเหม่อลอยพิกล”แม่ทัพหนุ่มเอ่ยถามออกมาด้วยความห่วงใย ฝ่ายผู้เป็นภรรยาทำสีหน้าไม่ถูก ที่ผ่านมานางถูกสอนสั่งให้เอาใจใส่สามี เมื่ออีกฝ่ายพูดออกมาเช่นนี้จึงรู้สึกไม่สบายใจ กังวลไปว่าตนเองบกพร่องในหน้าที่ฮูหยินของเขาหรือไม่“ขออภัยเจ้าค่ะท่านพี่”“ไม่มีเรื่องใดต้องขอโทษ เจ้าไม่สบายใจ พี่ควรช่วยเจ้าแบ่งเบา มีอะไรก็ว่ามาเถิด เราสองคนเป็นสามีภรรยากันแล้วนะ”เขาเว้นคำพลางมองลึกเข้าไปในดวงตาที่หม่นแสงของภรรยา ฉวยจับมือเล็กไว้มั่น แม้แต่งงานกันได้ไม่นาน แต่เขาก็เอื้ออาทรในตัวของจางเหม่ยอวี้อย่างยิ่ง จึงไม่ต้องการเห็นนางมีเรื่องหม่นหมองในใจ“จำไว้...ไม่มีเรื่องใดที่บอกกล่าวพี่ไม่ได้”แววตาของสามีที่ทอดมองมาอ่อนโยนยิ่งนัก หญิงสาวเห็นแล้วก็รู้สึกซาบซึ้งในใจ เฉินชิงซงอาจเป็นคนเย็นชาพูดน้อย แต่แท้จริงกลับใส่ใจทุกเรื่องของนาง ขนาดเขาออกไปตรวจค่ายทหารทุกวัน และเจอนางไม่
วาสนารักดวงใจท่านแม่ทัพ ตอนที่14.2 มดปลวกรวมตัว(2)
ตอนที่14.2 มดปลวกรวมตัว(2)ฉางทิงกับบ่าวฉกรรจ์อีกสามคนฉุดกระชากลากถูคนร้ายไปตามระเบียงไม่คิดไว้ไมตรีทะนุถนอมอันใด ฟู่หว่ากรีดร้องจนสุดเสียงก็ไม่มีใครยื่นมือเข้าช่วยฮูหยินผู้เฒ่ายืนทอดสายตามองฟู่หว่า เด็กสาวที่นางเลี้ยงดูมากับมือทว่ากลับหลงเดินทางผิดถูกคนเลวหลอกใช้“ท่านแม่ อากาศเย็นแล้ว กลับเข้าห้องเถอะเจ้าค่ะ” จางเหม่ยอวี้ปั้นหน้าแย้มยิ้มระรื่น ทำเป็นมองไม่เห็นแม่สามีที่กำลังตรอมตรม“อือ รบกวนเจ้าแล้ว” หรูหรั่นเซียงถอนหายใจ ล้วงผ้าเช็ดหน้าซับหยดน้ำตา แล้วให้ลูกสะใภ้ประคองเข้าห้องนอน“แม่ขอโทษนะที่ตัดวาสนาของเจ้ากับคุณชายกัว”“อย่าคิดมากเลยเจ้าค่ะ เรื่องมันผ่านไปแล้ว” จางเหม่ยอวี้สั่นศีรษะพร้อมกับส่งยิ้มให้กับแม่สามีอย่างจริงใจ “ลูกรู้สึกว่าตนเองนั้นช่างโชคดีนัก ที่วันนั้นท่านแม่เลือกให้ลูกมาเป็นสะใภ้”“ไม่เคืองจริงหรือ” แม่สามีเย้าลูกสะใภ้ โดยที่มีจินหรงมามาอมยิ้มปลื้มปริ่มเดิมตามหลัง“ความจริงครั้งแรกก็รู้สึกโกรธเคืองไม่น้อยเจ้าค่ะ เพราะลูกฝึกฝนจรรยาฮูหยินเรือนหลังจวนขุนนางฝ่ายบุ๋นอย่างลำบากมานาน” ลูกสะใภ้หัวเราะเบาๆ อย่างเหนียมอายแม่สามีพยักหน้าเล็กน้อยอย่างเข้าอกเข้าใจ จรรยาสตรี
You may also like
สามีชาตินี้เราหย่ากันแล้ว
บ้านเขมปัณณ์9.0K viewsเสด็จลุงห้ามใจไม่ไหว
หลิ่วเยว่119.1K viewsหลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก
จิ้งซิง298.9K viewsได้โอกาสอีกคราข้าไม่ขอเป็นอนุ
เสี่ยวชิงเทียน9.5K viewsข้านี่หรือขึ้นชื่อว่าสตรีตัวร้ายแสนอัปลักษณ์
เทียนสื่อ4.2K viewsประดุจหนึ่งหอมหวานปานน้ำผึ้ง
อาหลานเร่อ712 viewsตกหลุมรักแม่สื่อตัวร้าย
l3oonm@901 viewsย้อนเวลามาเป็นพระชายาของท่านอ๋องตาบอด
ซีไซต์2.2K views
