“เอ่อ ขอโทษนะเชอร์รี่ เราไม่เป็นไรหรอกมีเรื่องให้คิดนิดหน่อยน่ะ” ชายหนุ่มบอกขอโทษเพื่อนสาว“คิดเรื่องอะไรคะ พอจะบอกเชอร์รี่ได้ไหม ให้เชอร์รี่ช่วยคิดได้ไหมคะสองหัวดีกว่าหัวเดียวนะ” สาวสวยยังอยากจะตื้ออยากจะร่วมเป็นส่วนหนึ่งของหนุ่มฮ็อตอยู่“ไม่เป็นไรหรอก คิดเรื่องส่วนตัวน่ะ” วรงกรณ์บอกปัดไป“แหม ทุกว
“ขอบคุณมากนะครับคุณหมอที่เป็นแพทย์เจ้าของไข้ให้ นี่คือตรวจเสร็จแล้วใช่ไหมครับ ผมจะได้พาลูกชายกลับบ้านสักที”พ่อเลี้ยงธนากล่าวกับคุณหมอหนุ่มที่เป็นเจ้าของไข้และแพทย์ประจำตัวที่ดูแลเรื่องการตั้งครรภ์ของกิตติภพลูกชายตัวเอง วันนี้เขาพาลูกชายมาตรวจครรภ์ตามที่หมอนัด สุขภาพโดยทั่วไปแข็งแรงดีเด็กในครรภ์มีพั
หวังดีกับเพื่อนเสมอ พู่กัน ร่างสูงอ่านจดหมายจากพู่กันที่ฝากถึงตัวเอง หลังจากที่ลุงหมอโทรมาบอกว่าพู่กันได้ฝากไว้ให้ก่อนไปเที่ยว เขาก็รีบขับรถไปรับมาพอมานั่งเปิดอ่านในรถ เขาแทบจะอยากไปหาร่างบางทันทีที่รู้ว่าร่างบางนั้นรู้สึกดีกับตัวเอง และกำลังเข้าใจตัวเองกับเชอร์รี่ผิด เขาไม่เคยคิดอะไรกับเชอร์รี่
“ว่าไงนะครับคุณหมอ ไม่จริงใช่ไหมครับ แต่่ลูกผมเป็นผู้ชายนะครับ” พ่อเลี้ยงธนาได้แต่อึ้งหูอื้อกับสิ่งที่คุณหมอรูปหล่อที่ตรวจลูกชายออกมาแจ้งอาการป่วย “พ่อเลี้ยงฟังไม่ผิดหรอกครับ ที่หมอบอกเมื่อสักครู่ คือ ลูกชายของพ่อเลี้ยงเป็นผู้ชายที่สามารถท้องได้ และตอนนี้คุณกิตติภพก็ต้ังครรภ์ได้สิบสี่สัปดาห์แล้วครั
“เวียนหัว อยากอ๊วกครับคุณพ่อแต่ตอนนี้ดีแล้ว” ลูกชายบอกพลางยิ้มตาหยีให้พ่อเพื่อไม่ให้อีกคนได้กังวลเกี่ยวกับอาการป่วยของตัวเอง ก่อนที่จะหมุนตัวก้าวเดินออกจากห้องน้ำ “ไปทา…” ฟุบ ร่างบางที่เดินออกมาได้เพียงสองก้าวก็หมดสติทรุดฮวบลงบนพื้นต่อหน้าต่อตาคนเป็นพ่อที่เดินตามหลังมาติดๆ แต่ก็ช่วยพยุงไว้ไม่ทั
“เฮ้อ” เสียงถอนหายใจยาวเบาๆจากร่างบาง ในหัวตอนนี้ฟุ้งซ่านไปหมด ความคิดยังวนเวียนอยู่แค่เรื่องของวรงกรณ์ โดยที่เขานั้นไม่สามารถควบคุมบังคับความคิดและจิตใจของตัวเองได้เลยทั้งๆที่ตัวเองเป็นเจ้าของแท้ๆ ทำไมกันนะเราต้องมาคิดถึงไอ้คนใจร้ายพรรค์นั้นด้วย ทำไมถึงรู้สึกเจ็บที่ทุกครั้งนึกถึงตอนที่เห็นข่าว