LOGINShare
ตอนที่ 14 ตัวแปรความรู้สึก
Last Updated:
2025-07-11 00:18:03ตอนที่ 14 ตัวแปรความรู้สึก
ช่วงบ่ายที่คณะนิเทศศาสตร์ เสียงหัวเราะสดใสของปรายฟ้าดังคลอเคลียไปกับเสียงของรุ่นพี่ภูมิพัฒน์ รุ่นพี่สุดฮอตจากภาควิชาศิลปะการแสดงซึ่งเป็นที่รู้กันว่าแอบชอบเธอมานาน เขากำลังยืนเท้าแขนกับโต๊ะที่ปรายฟ้านั่งทำงานใต้ร่มไม้พลางยื่นถุงขนมให้กับเธอ
“ปรายฟ้าเหนื่อยไหมครับพักก่อน พี่ซื้อน้ำมาฝากครับ” ภูมิพัฒน์พูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล รอยยิ้มละลายใจสาวดึงดูดสายตาเพื่อน ๆ ที่อยู่บริเวณนั้นแอบมองเป็นตาเดียว
“โอ๊ย!!! พี่พัฒน์ขอบคุณมากเลยค่ะ ไม่น่าลำบากเลย” ปรายฟ้ารับถุงขนมมาด้วยรอยยิ้มสดใส
“ไม่ลำบากเลยครับ ถ้าเป็นปรายฟ้าพี่เต็มใจเสมอ” ภูมิพัฒน์พูดพลางยื่นมือไปปัดเศษผมที่ปรกหน้าปรายฟ้าอย่างอ่อนโยน
“ว่าแต่ช่วงนี้เห็นปรายฟ้าทำงานโปรเจกต์หนักจัง พักผ่อนบ้างนะพี่เป็นห่วง”
ในจังหวะนั้นเอง ภาคภูมิที่เดินถือเอกสารเข้ามาในห้องทำงานพอดี สายตาของเขาเหลือบไปเห็นภาพตรงหน้าเข้า ใบหน้าเรียบเฉยแต่แววตาคมกริบฉายแววไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด เขาจงใจกระแอมเบา ๆ เพื่อให้ภูมิพัฒน์และปรายฟ้าหันมามองเขา
“เอกสาร” ภาคภูมิพูดเสียงเรียบ ๆ พร้อมกับวางเอกสารบนโต๊ะ ด้วยน้ำเสียงที่ดังกว่าปกติเล็กน้อย
“โอเค” ปรายฟ้าตอบภาคภูมิพร้อมกับหันไปมองเล็กน้อยก่อนจะหันกลับมาหาภูมิพัฒน์
“งั้นพี่ไปก่อนนะครับน้องปรายฟ้า พักผ่อนเยอะ ๆ นะครับพี่เป็นห่วง”
ปรายฟ้าพยักหน้ายิ้ม ๆ ตอบกลับภูมิพัฒน์ตามมารยาท ก่อนที่เขาจะเดินจากไป ภาคภูมิยังคงยืนอยู่ข้างโต๊ะของปรายฟ้า เขาไม่ได้พูดอะไร แต่บรรยากาศรอบตัวกลับเต็มไปด้วยความตึงเครียดที่ยากจะอธิบาย
“มีอะไรหรือเปล่า” ปรายฟ้าถามภาคภูมิด้วยความสงสัยเพราะเขาจ้องมองเธอราวกับว่ามีคำถามมากมายในใจ
“ไม่มี” ภาคภูมิตอบสั้น ๆ ก่อนจะเดินกลับไปที่โต๊ะของตัวเองแล้วนั่งลง ทว่าสายตายังคงเหลือบมองปรายฟ้าเป็นระยะๆ
ไม่กี่วันต่อมาที่ห้องสมุด ภาคภูมิกำลังก้มอ่านหนังสืออย่างตั้งใจ จู่ ๆ รุ่นน้องสาวสวยคนหนึ่งจากคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ชื่อแพรวก็เดินเข้ามาพร้อมหนังสือเล่มหนา
“พี่ภูมิคะ แพรวขอปรึกษาหน่อยได้ไหมคะ” แพรวพูดด้วยเสียงหวานสดใส ดวงตาเป็นประกายฉายแววชื่นชมภาคภูมิอย่างไม่ปิดบัง
“ได้ครับ” ภาคภูมิตอบเรียบ ๆ พลางเลื่อนเก้าอี้ให้แพรว
แพรวทรุดตัวลงนั่งข้าง ๆ ภาคภูมิพลางชี้ไปที่หนังสือ “คือแพรวไม่เข้าใจเรื่องการคำนวณโครงสร้างตอนนี้ค่ะพี่ภูมิ” เธอโน้มตัวเข้ามาใกล้ภาคภูมิจนไหล่แทบจะชิดกัน
ในขณะนั้นปรายฟ้าเดินถือแฟ้มเอกสารเข้ามาในห้องสมุดพอดี เธอตั้งใจจะมาคุยเรื่องโปรเจกต์กับภาคภูมิ เมื่อเห็นภาพตรงหน้า เธอก็ชะงักไปเล็กน้อย คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันอย่างไม่พอใจโดยไม่รู้ตัวไฟลุกพรึ่บขึ้นมาในอกโดยไม่รู้ตัว
“อืม พี่ว่าตรงนี้” ภาคภูมิกำลังอธิบายอย่างตั้งใจโดยไม่ทันสังเกตเห็นปรายฟ้า
ปรายฟ้ายืนมองอยู่สักพักก่อนจะตัดสินใจเดินเข้าไปหา
“นี่ ภาคภูมิ! มาทำงานต่อได้แล้ว!” ปรายฟ้าพูดเสียงดังกว่าปกติเล็กน้อยใบหน้าบึ้งตึงอย่างเห็นได้ชัด
ภาคภูมิเงยหน้าขึ้นมองปรายฟ้าอย่างแปลกใจกับน้ำเสียงและท่าทีที่หงุดหงิดของเธอ
“พี่มีอะไรหรือเปล่า” แพรวหันมามองปรายฟ้าด้วยสีหน้าไม่พอใจเช่นกัน
“พี่ภาคภูมิกำลังสอนหนังสือแพรวอยู่นะคะ”
“ฉันก็มีงานด่วนจะคุยกับภาคภูมิเหมือนกัน” ปรายฟ้าตอบเสียงห้วนๆ
ภาคภูมิเห็นท่าทีของปรายฟ้า เขาก็เข้าใจสถานการณ์ในทันที จึงหันไปพูดกับแพรวอย่างใจเย็น
“แพรวครับ เดี๋ยวพี่ส่งไฟล์งานที่อธิบายเรื่องนี้ไปให้ดูเพิ่มนะครับ พอดีพี่มีงานด่วนกับปรายฟ้า”
แพรวหน้าบูดเล็กน้อยแต่ก็ยอมพยักหน้า “ก็ได้ค่ะ พี่ภูมิ”
ปรายฟ้าลากภาคภูมิออกมาจากห้องสมุดทันทีโดยไม่รอให้แพรวพูดอะไรต่อ
หลังจากลากภาคภูมิออกมาจากห้องสมุด ปรายฟ้าก็ยังคงมีสีหน้าบึ้งตึง เธอเดินนำภาคภูมิไปยังห้องทำงานโปรเจกต์
“อะไรของเธอเนี่ยปรายฟ้า” ภาคภูมิถามเมื่อมาถึงห้องทำงาน
“ก็ไม่มีอะไร แค่เห็นว่านายคุยงานนานเกินไป” ปรายฟ้าตอบเสียงแข็ง
ภาคภูมิเลิกคิ้วเล็กน้อยแววตาของเขาฉายความขบขัน เมื่อเห็นอาการหงุดหงิดของเธออย่างชัดเจน
“งานของแพรวก็สำคัญนะ”
“สำคัญกว่างานโปรเจกต์ของเราเหรอ!” ปรายฟ้าสวนกลับทันควันน้ำเสียงเต็มไปด้วยความประชดประชัน
ภาคภูมิไม่ได้ตอบอะไรแต่ก็แอบยิ้มมุมปาก เขาเข้าใจได้ทันทีว่าความไม่พอใจของเธอมาจากเรื่องอะไร
ในขณะเดียวกัน ในช่วงบ่ายที่โต๊ะทำงานของปรายฟ้า ความรู้สึกหึงหวงของภาคภูมิก็เริ่มก่อตัวขึ้นเช่นกัน เมื่อภูมิพัฒน์เดินเข้ามาหาปรายฟ้าอีกครั้งเพื่อชวนไปดูหนัง
“ปรายฟ้า คืนนี้ไปดูหนังกับพี่ไหม” ภูมิพัฒน์ ถามด้วยรอยยิ้มหวาน
“เอ่อ” ปรายฟ้ากำลังจะตอบ
“ปรายฟ้า! เอกสารตรงนี้ยังไม่ได้จัดการเลยนะ!” ภาคภูมิพูดแทรกขึ้นมาเสียงดังผิดปกติและแฝงความไม่พอใจอย่างชัดเจน
“ต้องรีบส่งอาจารย์ก่อนบ่ายสามนะ!”
ปรายฟ้าหันไปมองภาคภูมิอย่างแปลกใจ “แต่ฉันยังไม่ได้ดูเลยนะว่าต้องทำอะไร”
“ก็รีบทำสิ!” ภาคภูมิพูดพลางเดินเข้ามาใกล้ปรายฟ้า เขาคว้าข้อมือเธอเบาๆ ดึงเธอให้ลุกขึ้นจากโต๊ะ
“มาทำตรงนี้เลย!” เขาออกแรงดึงแขนปรายฟ้าให้เดินตามไปที่โต๊ะอย่างเนียน ๆ
ภูมิพัฒน์มองตามหลังทั้งคู่ด้วยสีหน้าไม่พอใจเล็กน้อยมุมปากของเขายกยิ้มอย่างขัดใจ
“อะไรของไอ้หมอนั่นวะ”
ปรายฟ้าถูกภาคภูมิดึงไปนั่งที่โต๊ะข้าง ๆ เขา แล้วเขาก็ยื่นเอกสารให้
“ทำตรงนี้จะได้ไม่เสียเวลา” ปรายฟ้าทำหน้ายู่ใส่เขา
“นายจะรีบอะไรนักหนา!” แต่ในใจก็แอบยิ้มเล็ก ๆ กับท่าทางของเขา ความรู้สึกอบอุ่นแปลกๆ ก่อตัวขึ้นในใจเธอ
ชัยวัฒน์กับมีนาที่แอบมองเหตุการณ์ทั้งหมดมาสักพักแล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะหันมามองหน้ากันแล้วหัวเราะคิกคัก
“โอ๊ย! ดูสิมีนา ไอ้ภูมิออกอาการแล้วเว้ย!” ชัยวัฒน์กระซิบมีนาอย่างตื่นเต้น
“นั่นสิดูปรายฟ้าก็ไม่น้อยหน้าเลยนะ” มีนาแซวกลับ
“สงสัยความหึงหวงมันเริ่มทำงานแล้ว”
“ฉันว่าแล้วเชียวว่าคู่นี้ต้องมีอะไรในกอไผ่” ชัยวัฒน์พูดพลางยักคิ้ว
“ทีนี้แหละได้เวลาชงหนักๆ แล้ว”
ในขณะเดียวกัน ณัฐพลและกัสที่นั่งอยู่ไม่ไกล ก็เริ่มสังเกตเห็นท่าทีแปลก ๆ ของภาคภูมิและปรายฟ้าเช่นกัน
“พล นายว่าสองคนนั้นแปลก ๆ ไหม” กัสกระซิบถามณัฐพล
ณัฐพลยิ้มบาง ๆ
“อืม ก็แปลกนะ” เขาตอบพลางเหลือบมองไปที่ภาคภูมิที่กำลังแอบชำเลืองมองปรายฟ้าอยู่ตลอดเวลา
“กัสว่าต้องมีอะไรแน่นอน” กัสพูดอย่างมั่นใจ
“ท่าทางแบบนั้นมันไม่ใช่แค่เพื่อนร่วมงานแล้วนะ”
“คงต้องรอดูกันต่อไป แต่พลว่ามันก็น่าสนใจดีนะ”
Latest chapter
วิศวะคลั่งรัก ตอนที่ 95 ป้อนนมลูกแล้วอย่าลืมป้อนพ่อนะ (ตอนจบ) (2) 18+
ตอนที่95ป้อนนมลูกแล้วอย่าลืมป้อนพ่อนะ (ตอนจบ) “งั้นเราไปป้อนนมพ่อกันดีกว่า”ปรายฟ้าพยักหน้าเบา ๆ ใบหน้าแดงระเรื่อด้วยความเขินอาย ภาคภูมิยิ้มกว้าง ก่อนจะอุ้มปรายฟ้าขึ้นมาแล้วเดินตรงไปยังห้องนอนของทั้งคู่ห้องนอนถูกจัดแสงสลัว ๆ ด้วยโคมไฟข้างเตียง ให้บรรยากาศที่อบอุ่นและโรแมนติก ภาคภูมิวางปรายฟ้าลงบนเตียงอย่างแผ่วเบา ดวงตาของเขายังคงจับจ้องอยู่ที่เธอไม่ละสายตา“วันนี้เมียสวยจังเลย” ภาคภูมิเอ่ยชมด้วยเสียงแหบพร่า พลางเลื่อนมือไปสัมผัสแก้มนวลของปรายฟ้าอย่างอ่อนโยนปรายฟ้าหลับตาพริ้มเมื่อสัมผัสได้ถึงปลายนิ้วที่ลูบไล้ไปมา เธอกระซิบตอบกลับไปว่า“ภูมิก็หล่อค่ะ”ภาคภูมิยิ้มกว้างก่อนจะโน้มตัวลงไปจูบปรายฟ้าอย่างดูดดื่ม จูบของเขาเต็มไปด้วยความรัก ความปรารถนาและความคิดถึงปรายฟ้าตอบรับจูบนั้นด้วยความเต็มใจ เธอสอดมือเข้าไปในเส้นผมของภาคภูมิแล้วดึงรั้งท้ายทอยเขาเข้ามาใกล้ เพื่อให้จูบนั้นลึกซึ้งยิ่งขึ้น ลิ้นร้อนของทั้งคู่เกี่ยวพันกันอย่างเร่าร้อน ราวกับต้องการเติมเต็มช่องว่างที่ขาดหายไปตลอดทั้งวันมือของภาคภูมิเริ่มลูบไล้ไปตามแผ่นหลังของปรายฟ้า ก่อนจะเลื่อนลงไปปลดกระดุมชุดนอนผ้าซาตินที่ปรายฟ้าสวมอยู่
วิศวะคลั่งรัก ตอนที่ 95 ป้อนนมลูกแล้วอย่าลืมป้อนพ่อนะ (ตอนจบ) (1)
ตอนที่94ป้อนนมลูกแล้วอย่าลืมป้อนพ่อนะ (ตอนจบ) หกเดือนผ่านไปไวเหมือนโกหก ชีวิตของภาคภูมิและปรายฟ้า เปลี่ยนแปลงไปอย่างสิ้นเชิงจากคู่รักหนุ่มสาวกลายเป็นพ่อแม่เต็มตัวพร้อมกับสมาชิกใหม่สองคนคือน้องพายุและน้องสายฝนที่เติมเต็มชีวิตคู่ของทั้งสองให้สมบูรณ์แบบยิ่งขึ้นทั้งคู่ย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านเดี่ยวหลังใหญ่ใจกลางเมืองซึ่งถูกตกแต่งอย่างสวยงามและอบอุ่น มีพื้นที่กว้างขวางให้เด็ก ๆ ได้วิ่งเล่นและมีสนามหญ้าที่กว้างพอสำหรับเด็กน้อยสองคนภาคภูมิจัดสรรเวลาให้กับการทำงานและครอบครัวอย่างลงตัว ทุกวันหลังกลับจากบริษัท สิ่งแรกที่เขาทำคือตรงดิ่งกลับบ้านเพื่อมาเล่นกับลูก ๆ เสียงหัวเราะสดใสของน้องพายุและน้องสายฝนคือยาชั้นดีที่ช่วยคลายความเหนื่อยล้าจากการทำงานได้เป็นอย่างดีเขามักจะอุ้มลูกน้อยทั้งสองคนขึ้นมาโยนเบา ๆ จนลูก ๆ ส่งเสียงคิกคักด้วยความชอบใจหรือไม่ก็เล่านิทานก่อนนอนให้ฟังจนกระทั่งลูก ๆ เคลิ้มหลับไปในอ้อมแขนปรายฟ้าเองก็ดูสดใสขึ้นมากแม้จะเหนื่อยกับการเลี้ยงลูกแฝดแต่เธอก็มีความสุขกับบทบาทความเป็นแม่ปรายฟ้ามีพี่เลี้ยงสองคนคอยช่วยดูแลลูก ๆ ซึ่งนับว่าเป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่งเพราะหากไม่มีพี่เลี้ยงช่วย
วิศวะคลั่งรัก ตอนที่ 94 คุณพ่อคุณแม่ป้ายแดง
ตอนที่94คุณพ่อคุณแม่ป้ายแดงเกือบเก้าเดือนที่ปรายฟ้าใช้ชีวิตอย่างมีความสุขในทุกวัน ท้องของเธอโตขึ้นเรื่อย ๆ จนเธอเริ่มรู้สึกหนักตัวและอุ้ยอ้ายไปหมดทุกที่แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังคงมีความสุขในทุกวันที่มีภาคภูมิอยู่เคียงข้างและแล้ววันที่เธอกับภาคภูมิรอคอยก็มาถึงในช่วงกลางดึกปรายฟ้าเริ่มมีอาการปวดท้องอย่างรุนแรงจนภาคภูมิถึงกับตกใจ เขารีบพาเธอไปที่โรงพยาบาลทันทีโดยไม่ลังเล“คุณต้องหายใจเข้าลึก ๆ นะปราย” ภาคภูมิกล่าวกับปรายฟ้าด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความกังวล เขากุมมือของเธอไว้แน่นตลอดเวลาที่อยู่บนรถปรายฟ้ายิ้มทั้งน้ำตา “ปรายไม่เป็นไรค่ะ ปรายทนได้ค่ะ”เมื่อมาถึงโรงพยาบาล ปรายฟ้าก็ถูกนำตัวเข้าไปในห้องคลอดทันที ภาคภูมิกอดเธอไว้แน่นแล้วกระซิบที่ข้างหูของเธอเบา ๆ“ภูมิจะอยู่เคียงข้างปรายเสมอนะครับปรายไม่ต้องกลัวนะ”ปรายฟ้าถูกนำตัวไปที่ห้องผ่าตัดทันทีที่คุณหมอตรวจดูว่าเหมาะสมแก่การผ่าคลอดเอาเด็กน้อยออกมาหลังจากนั้นไม่นานเสียงของเด็กทารกน้อยก็ดังขึ้นมา ภาคภูมิถึงกับน้ำตาคลอเบ้า เขาหันไปมองหน้าปรายฟ้าด้วยความรู้สึกที่เต็มไปด้วยความซาบซึ้งใจ คุณหมออุ้มเด็กน้อยออกมาจากห้องคลอดแล้วกล่าวว่า“คุณได
วิศวะคลั่งรัก ตอนที่ 93 เลขาใหม่กับหัวใจที่ว้าวุ่น
ตอนที่93เลขาใหม่กับหัวใจที่ว้าวุ่นปรายฟ้าตื่นขึ้นมาในตอนเช้าด้วยความรู้สึกที่สดชื่นแต่เมื่อภาคภูมิออกไปทำงานที่บริษัท เธอก็เริ่มรู้สึกเหงาและเบื่อหน่ายกับการอยู่บ้านเพียงคนเดียวความรู้สึกนี้ทำให้เธอคิดถึงเรื่องต่าง ๆ มากมายและสิ่งที่ทำให้เธอรู้สึกกังวลมากที่สุดก็คือเรื่องของเมย์เลขาคนใหม่ของภาคภูมิเธอพยายามที่จะไล่ความคิดเหล่านี้ออกจากหัว แต่ก็ทำไม่ได้เธอยังคงคิดถึงภาพของเมย์ที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ ภาคภูมิที่ห้องทำงานของเขา ความรู้สึกหึงหวงที่กลับมาอีกครั้งทำให้หัวใจของเธอไม่สงบเธอรู้ดีว่าภาคภูมิเป็นคนดีและไม่คิดอะไรกับใครแต่ความกังวลที่มาพร้อมกับการตั้งครรภ์ก็ทำให้เธอรู้สึกหวั่นไหวและไม่มั่นคง“ยัยปรายหยุดคิดเรื่องไร้สาระได้แล้ว” ปรายฟ้าพูดกับตัวเอง“ภูมิรักเราคนเดียว”แม้จะพูดกับตัวเองแบบนั้นแต่เธอก็ยังคงรู้สึกกังวลอยู่ดี เธอพยายามหาอะไรทำเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของตัวเองแต่ก็ทำไม่ได้เลยในตอนเย็นเมื่อปรายฟ้ากำลังนั่งดูโทรทัศน์อย่างเงียบ ๆ ภาคภูมิก็กลับมาจากบริษัทเขามองดูปรายฟ้าที่นั่งอยู่บนโซฟาด้วยใบหน้าที่อ่อนเพลียแต่ก็ยังคงความสง่างามอยู่ ภาคภูมินั่งลงข้าง ๆ เธอแล้วโอบกอดเธอไว้แน่น
วิศวะคลั่งรัก ตอนที่ 92 ท้อง
ตอนที่92ท้อง สามเดือนผ่านไปหลังจากงานแต่งงานอันแสนสุขของปรายฟ้าและภาคภูมิ ชีวิตคู่ของพวกเขาราบรื่นและเต็มไปด้วยความรัก แต่ในช่วงสองสามสัปดาห์ที่ผ่านมาปรายฟ้าเริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติในร่างกายของตัวเอง เธอรู้สึกอ่อนเพลียและคลื่นไส้อย่างไม่มีสาเหตุและที่สำคัญที่สุดคือเธอไม่รู้สึกถึงอาการปวดประจำเดือนที่เคยเกิดขึ้นทุกเดือนเลยด้วยความสงสัยและความหวังเล็ก ๆ ในใจ ปรายฟ้าตัดสินใจไปตรวจที่โรงพยาบาลด้วยตัวคนเดียว เมื่อคุณหมอบอกข่าวดีว่าเธอกำลังตั้งครรภ์ได้สามเดือนแล้วปรายฟ้าถึงกับยิ้มทั้งน้ำตาด้วยความรู้สึกที่เต็มไปด้วยความสุขและความยินดี เธอดีใจมากที่ความรักของเธอและภาคภูมิได้มาถึงอีกขั้นที่สำคัญแล้วเมื่อกลับมาถึงคอนโดมิเนียมปรายฟ้าก็รีบวิ่งเข้าไปหาภาคภูมิแล้วกอดเขาไว้แน่น ภาคภูมิสัมผัสได้ถึงความผิดปกติในท่าทางของเธอ“เกิดอะไรขึ้นครับที่รัก” เขาถามด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความกังวลปรายฟ้ายื่นผลตรวจการตั้งครรภ์ให้กับเขา ภาคภูมิถึงกับตกใจ เขามองหน้าปรายฟ้าด้วยความรู้สึกที่เต็มไปด้วยความสงสัย ก่อนที่เขาจะอ่านผลตรวจแล้วยิ้มกว้างออกมาจนแก้มปริ“จริงเหรอครับ” เขาถามด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ“
วิศวะคลั่งรัก ตอนที่ 91 เข้าเรือนหอ (18+) (2)
ตอนที่91เข้าเรือนหอ (18+)ห้องสวีทอีกห้องหนึ่งที่ตกแต่งในโทนสีอบอุ่น ประดับด้วยภาพวาดศิลปะล้ำค่า ชัยวัฒน์พยุงมีนาที่อยู่ในอ้อมกอดเข้ามาในห้องมีนาในชุดเจ้าสาวลูกไม้สีครีมดูงดงามราวกับนางฟ้าที่เพิ่งจุติลงมาจากสรวงสวรรค์ที่ทำให้ชัยวัฒน์แทบคลั่งชัยวัฒน์อดไม่ได้ที่จะก้มลงจูบขมับของเธออย่างแสนรัก และสูดดมกลิ่นหอมจากเส้นผมของเธออย่างลืมตัว “เมียจ๋าหอมชื่นใจที่สุดเลย”“ในที่สุดมีนก็เป็นของชัยอย่างสมบูรณ์แบบแล้วนะมีนเป็นของชัยแล้วจริง ๆ” ชัยวัฒน์กล่าวด้วยน้ำเสียงทุ้มนุ่ม มือแกร่งของเขาประคองใบหน้าสวยหวานของเธอขึ้นมาสบตา ดวงตาของเขาฉายแววรักใคร่ลึกซึ้งและปรารถนาอย่างเปิดเผยมีนายิ้มหวานหยาดเยิ้ม เธอยื่นหน้าเข้าไปใกล้กระซิบข้างหูเขา“มีนรอคอยวันนี้มานานแสนนานเหมือนกันอยากจะเป็นของชัยในวันแต่งงานใจจะขาดแล้ว”ชัยวัฒน์อุ้มมีนาขึ้นในอ้อมแขน พาเธอไปยังกลางห้องที่ปูพรมหนานุ่มสีแดงก่ำ เขาวางเธอลงช้า ๆ บนพรม ก่อนจะคุกเข่าลงต่อหน้าเธอ จูบหลังมือเรียวของเธออย่างแผ่วเบาแต่เต็มไปด้วยความรู้สึก“ชัยรักมีน รักหมดหัวใจและอยากให้มีนเป็นของชัยในคืนนี้อยากให้มีนรู้สึกดีที่สุด”มีนาน้ำตาคลอเบ้าด้วยความซาบซึ้ง เ
You may also like
เรื่องสั้นอีโรติก HOT NC 25+++
C50.4K viewsคลั่งรัก❤️คุณหมอมาเฟีย NC18++
Me'JinJIn29.2K viewsภรรยาที่(ไม่)รัก
ชะนีติดมันส์23.3K viewsภรรยาจำเลยของท่านประธานยื้อรัก
ซ่งจิ้น45.6K viewsSo What รักแล้วให้ทำไง
Phat_sara7.7K viewsปราบพยศหงส์
M. Wanisa 618 viewsที่แค้นเพราะไม่คิดรัก #Fallen
LadyRaina175 viewsท่านประธานร้อนเร่า (NC 18+)
กาแฟหอมกรุ่น7.3K views
