บทที่ 23

ภายในลานฝึก

ทหารนายหนึ่งจูงม้าศึกสีขาวบริสุทธิ์เข้ามาในสายตาทุกคน

ม้าตัวนี้สูงประมาณหนึ่งเมตรหก ขนสีขาวบริสุทธิ์ทำให้มันดูสูงศักดิ์ยิ่งนัก

ดวงตาเฝิงมู่หลานที่ชื่นชอบม้าศึกมาโดยตลอดลุกวาว “นี่คือม้าศึกของแคว้นเยว่จือ ว่ากันว่าจะสูงกว่าม้าศึกทั่วไปเล็กน้อย และสามารถวิ่งได้ร้อยลี้ต่อวัน!”

เหอชิงอวิ๋นกล่าวอย่างภาคภูมิใจ “มู่หลานพูดถูกแล้ว นี่เป็นม้าศึกที่ข้าต้องใช้ความพยายามอย่างมากกว่าจะได้มา วันนี้รู้ว่าเจ้าจะมา ข้าจึงเอาออกมาให้เจ้าชมโดยเฉพาะ”

พวกขี้ประจบ!

ฉู่หนิงมองบนทีหนึ่ง อย่างไรเขาก็เป็นถึงบุตรชายของเสนาบดีกรมโยธาธิการ กลับทำตัวเหมือนไม่เคยเห็นผู้หญิง

พวกสุนัขติดหญิง ต่อให้เลียแข้งเลียขาจนตาย สุดท้ายก็ไม่ได้อะไรอยู่ดี

ขณะที่จมอยู่ในความคิด เฝิงมู่หลานได้มาถึงตรงหน้าม้าศึกแล้ว

หลังจากดูตั้งแต่หัวจรดเท้า ดวงตาของนางฉายแววเร่าร้อน อยากลองปีนขึ้นหลังม้าเสียเดี๋ยวนี้เลย

แต่เมื่อนึกขึ้นได้ว่าฉู่หนิงยังอยู่ เฝิงมู่หลานกลอกตาหนึ่งรอบแล้วกล่าวด้วยรอยยิ้ม “คุณชายเหอ ให้เจ้าสาธิตดีกว่า”

หัวใจเหอชิงอวิ๋นพลันสะท้าน รู้ว่าเฝิงมู่หลานยังโกรธฉู่หนิงอยู่

วันนี้ ข้าขอเป็นคนช่วยเจ้าระบายค