Share

บทที่ 92

Author: สายลมไร้กาลเวลา
ถึงแม้จะรู้อยู่แก่ใจว่าฉู่หนิงกำลังแสร้งทำ แต่เขาก็จัดการฉู่หนิงไม่ได้เลย

ทำได้เพียงอดทนกล้ำกลืนโทสะเพื่อที่จะไม่ไปแนวหน้า!

“จริงหรือ?”

ฉู่หนิงมององค์รัชทายาทอย่างเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง “นี่คือความในใจของเสด็จพี่รัชทายาทจริง ๆ หรือว่าเสด็จพี่รัชทายาทไม่อยากไปแนวหน้า?”

คำพูดนี้ทำให้องค์รัชทายาทหน้าเปลี่ยนสีไปเล็กน้อย

ถึงแม้ในใจไม่อยากไปแนวหน้า แต่ว่าอยู่ต่อหน้าฮ่องเต้ จะกล้ายอมรับที่ไหนกัน!

องค์รัชทายาทมุมปากกระตุก “น้องสิบแปดกล่าวหนักไปแล้ว ในฐานะที่ข้าเป็นรัชทายาท จะไม่อยากไปแนวหน้าได้อย่างไร?

เพียงแต่ภาระหน้าที่ในแคว้นช่างยุ่งนัก ข้าปลีกตัวไม่ได้จริง ๆ เรื่องนี้ให้น้องสิบแปดออกหน้าจึงจะเหมาะสมที่สุด”

ฉู่หนิงเลิกคิ้วขึ้น “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ยังจะให้น้องไปแนวหน้าอีกหรือ?”

“นี่เป็นเรื่องแน่นอนอยู่แล้ว!”

“แล้วเรื่องคุกเข่าขอโทษเล่า?”

“เกี่ยวพันถึงขวัญกำลังใจของทหารขุนพลในแนวหน้า น้องสิบแปดจะคุกเข่าได้อย่างไร!”

องค์รัชทายาททำหน้าเคร่งขรึม ดูแตกต่างจากท่าทางบีบบังคับเมื่อครู่นี้โดยสิ้นเชิง

ฉู่หนิงลอบหัวเราะในใจ

เจ้าขี้ขลาดเช่นนี้ยังอยากให้ข้าคุกเข่าอีกหรือ?

“ในเมื่อเสด็จ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา   บทที่ 357

    “องค์รัชทายาทเชิญข้าไปร่วมงานเลี้ยงที่ตำหนักบูรพาคืนนี้หรือ?”ฉู่หนิงมองเทียบเชิญในมือ บนใบหน้าก็ปรากฏสีหน้าที่แฝงไปด้วยความนัยอยู่ดี ๆ เหตุใดองค์รัชทายาทถึงได้เชิญตนไปร่วมงานเลี้ยงกะทันหัน?แม้จะใช้เหตุผลว่าเป็นการช่วยรักษาชื่อเสียงให้องค์รัชทายาท แต่แค่ใช้ปลายนิ้วเท้าคิดก็รู้แล้วว่า นั่นเป็นเพียงข้ออ้างทว่า ที่นี่คือเมืองหลวง องค์รัชทายาทไม่มีทางลงมือกับข้าที่ตำหนักบูรพาโดยตรงแน่!เช่นนั้นก็ลองไปดูหน่อยแล้วกันว่าองค์รัชทายาทคิดจะทำอะไรกันแน่“เจ้ากลับไปบอกองค์รัชทายาท บอกว่าข้าจะไปตามนัดตรงเวลาอย่างแน่นอน!” ฉู่หนิงรับเทียบเชิญไว้ แล้วกล่าวกับองครักษ์ตำหนักบูรพาด้วยรอยยิ้มองครักษ์ตำหนักบูรพาประสานมือคารวะ “ข้าน้อยจะกลับไปรายงานเดี๋ยวนี้!”แต่ทันทีที่คนผู้นี้จากไป จ้าวอวี่ก็ขมวดคิ้วพลางเอ่ยขึ้น “ท่านอ๋อง ระวังมีกลอุบายนะพ่ะย่ะค่ะ”ฉู่หนิงเหลือบมองเทียบเชิญในมือ มุมปากยกยิ้มเล็กน้อย “วางใจเถอะ ข้ารู้ดี คืนนี้เจ้าไปกับข้าด้วย”เขาหยุดไปครู่หนึ่ง แล้วหันไปกล่าวกับคนนอกห้องโถงด้วยรอยยิ้ม “เจ้าไปเชิญท่านหญิงเสิ่นมา ข้ามีเรื่องจะหารือกับนาง”“พ่ะย่ะค่ะ!” จ้าวอวี่รับคำแล้วจึงลงไ

  • ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา   บทที่ 356

    เรื่องนี้ต้องรีบแจ้งองค์รัชทายาทให้เร็วที่สุด มิฉะนั้นหากข่าวแพร่งพรายออกไป ย่อมไม่เป็นผลดีต่อองค์รัชทายาทเป็นแน่ แต่สิ่งที่หลิงเฮ่าหรานไม่รู้ก็คือ ในขณะนี้ฮ่องเต้กำลังทอดพระเนตรแผ่นหลังของเขาที่เดินจากไปด้วยสีพระพักตร์ที่แฝงไปด้วยความนัย“จ้าวหมิง เจ้าว่าถ้าองค์รัชทายาทรู้ข่าวนี้แล้วจะเป็นอย่างไร?” ฮ่องเต้พลันตรัสถามหัวหน้าขันทีที่อยู่ข้าง ๆ จ้าวหมิงที่นิ่งเงียบมาตลอดได้แต่ยิ้มแห้ง ๆ “ฝ่าบาททรงทราบดีว่า บ่าวไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้พ่ะย่ะค่ะ”ฮ่องเต้ถลึงพระเนตรใส่เขา “เจ้าคนเจ้าเล่ห์!”จ้าวหมิงยิ้มอย่างกระอักกระอ่วน ถอยหลังไปก้าวหนึ่งโดยไม่รู้ตัว แต่ถึงตายก็ไม่ยอมปริปากพูดความคิดของตนออกมาได้รับใช้ฮ่องเต้มานานหลายปี มีหรือที่จ้าวหมิงจะไม่เข้าใจความคิดของฮ่องเต้การที่ฝ่าบาททรงข่มองค์รัชทายาทในตอนนี้ ก็เพื่อสั่งสอนที่องค์รัชทายาทตั้งกลุ่มอิทธิพล รวมไปถึงเรื่องที่เคยสมรู้ร่วมคิดกับจ้าวเฟยเยี่ยนก่อนหน้านี้!หากครั้งนี้องค์รัชทายาทสามารถข่มฉู่หนิงได้สำเร็จ ฮ่องเต้ทรงพอพระทัย ก็ย่อมไม่รื้อฟื้นเรื่องเหล่านี้ขึ้นมาอีกแต่องค์รัชทายาทกลับดีแต่ก่อเรื่อง ทำการใดก็ล้มเหลว เรื

  • ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา   บทที่ 355

    “ฝ่าบาท ใต้เท้าหลิงขอเข้าเฝ้าพ่ะย่ะค่ะ!”เสียงของหัวหน้าขันทีจ้าวหมิงดังมาจากนอกตำหนักฮ่องเต้โบกพระหัตถ์เป็นสัญญาณให้องครักษ์เงาถอยออกไป จากนั้นจึงตรัสออกไปนอกตำหนัก “ให้ใต้เท้าหลิงเข้ามาพูดคุย”หลิงเฮ่าหรานถือคำให้การเข้ามาในตำหนักอิงอู่ สองมือประคองถวายขึ้นไปเบื้องหน้า กล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “ถวายบังคมฝ่าบาท!”“หลิวอ้ายชิง ในมือนั่นถือสิ่งใดหรือ?” ฮ่องเต้ทรงแสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่องอันใดแล้วตรัสถามหลิงเฮ่าหรานทูลตอบ “ทูลฝ่าบาท นี่คือคำให้การที่กระหม่อมได้รับมาจากฉู่อ๋องในวันนี้พ่ะย่ะค่ะ ด้านในเป็นคำให้การของเจ้าเมืองห้าเมืองที่ชี้ความผิดของตู้หยวนจี ฝ่าบาทโปรดทอดพระเนตร”ฮ่องเต้พยักพระพักตร์เล็กน้อย จ้าวหมิงรีบเข้าไปรับคำให้การขึ้นมาแล้วถวายทันทีเมื่อทอดพระเนตรคำให้การแวบหนึ่ง พระพักตร์ของฮ่องเต้ก็พลันดูย่ำแย่ลง“ตุบ!”ฮ่องเต้ทรงใช้ฝ่าพระหัตถ์ตบลงบนคำให้การที่วางอยู่บนโต๊ะอย่างแรง แล้วลุกขึ้นยืนทันทีพร้อมตวาดเสียงดังลั่น “บังอาจนักตู้หยวนจี กล้ากำเริบเสิบสานถึงเพียงนี้ ซ้ำยังคิดทำลายชื่อเสียงขององค์รัชทายาทอีก!” คำตรัสนี้ทำให้หลิงเฮ่าหรานลอบถอนหายใจ เขารู้ดีว่าแผนการข

  • ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา   บทที่ 354

    “ข้าแก่แล้ว เหนื่อยแล้ว จะกลับไปพักผ่อน”ขณะที่พูด ฉินอ๋องก็เดินออกไปด้านนอกหลิงเฮ่าหรานรีบลงจากที่นั่งบนโถงใหญ่ แล้วประสานมือคารวะพร้อมกับฉู่หนิง “น้อมส่งฉินอ๋อง!”เมื่อฉินอ๋องจากไปแล้ว ฉู่หนิงจึงหันมามองหลิงเฮ่าหราน พลางกล่าวเสียงเรียบ “ใต้เท้าหลิง ต่อไปจะจัดการกับข้าอย่างไร?”สีหน้าของหลิงเฮ่าหรานกลับมาจริงจัง “เรื่องนี้มีความสำคัญอย่างยิ่ง อีกทั้งฉินอ๋องก็ได้เอ่ยปากแล้วว่า ควรทำเช่นไรก็ทำไปตามนั้น กระหม่อมตั้งใจจะนำเรื่องนี้ขึ้นกราบทูลฝ่าบาท ให้ฝ่าบาทเป็นผู้ตัดสิน”ฉู่หนิงยักไหล่ “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เช่นนั้นคำให้การฉบับนี้ท่านก็นำไปถวายเสด็จพ่อด้วยก็แล้วกัน เสด็จพ่อจะได้ทรงทราบว่าขุนนางเบื้องล่างใช้อำนาจบาตรใหญ่ในท้องถิ่นอย่างไรอ้อ จริงสิ ต้องทูลเสด็จพ่อให้ชัดเจนด้วยนะว่า สิ่งที่ข้าเดือดดาลที่สุดก็คือคนผู้นี้กล่าวอ้างว่าเป็นพรรคพวกของท่านพี่องค์รัชทายาท ทำให้ชื่อเสียงขององค์รัชทายาทเสื่อมเสีย ข้าจึงได้ลงมือสังหาร”กล่าวจบ ฉู่หนิงก็หันหลังเดินจากไปพร้อมกับเสียงหัวเราะดังลั่นหลิงเฮ่าหรานจ้องมองแผ่นหลังของฉู่หนิงที่เดินจากไป เป็นเวลานานแล้วจึงถอนหายใจยาว แล้วโบกมือเป็นสัญญา

  • ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา   บทที่ 353

    “โทษตายหรือ?”ณ โถงใหญ่กรมอาญาฉู่หนิงยิ้มเย้ยหยันออกมา จากนั้นแววตาก็พลันเย็นเยียบลง เขาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “ข้าฆ่าเจ้าเมืองเพียงคนเดียวก็ต้องโทษประหาร เช่นนั้นการที่เขาคร่าชีวิตราษฎรไปมากมาย ควรต้องโทษสถานใด?”หลิงเฮ่าหรานรู้อยู่แล้วว่าฉู่หนิงคงไม่ยอมรับผิดโดยง่าย จึงไม่ได้รู้สึกประหลาดใจแต่อย่างใดเขารวบรวมสมาธิ กล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง “ใต้เท้าตู้ไปทำร้ายราษฎรตั้งแต่เมื่อใด? ในฐานะเจ้าเมือง เขาคือเจ้าเมืองปกครองดูแลเมืองซ่าง จะไปสังหารราษฎรใต้ปกครองของตนได้อย่างไร?”“อย่างนั้นหรือ?”ฉู่หนิงแค่นเสียงเย็น “นั่นเป็นเพียงสิ่งที่ใต้เท้าหลิงได้ยินมาขณะอยู่ในกรมอาญาที่เมืองหลวงเท่านั้น ท่านไม่ได้ไปเห็นด้วยตาตนเองว่าเมืองซ่างมีสภาพเป็นเช่นไรในยามนั้น กองทัพต้าจ้าวบุกโจมตีปิงโจวอย่างโหดเหี้ยม ตู้หยวนจีไม่เพียงแต่จะไม่นำทัพต่อต้าน กลับปล่อยให้ศัตรูกระทำการตามอำเภอใจในเมืองซ่าง นี่คือความผิดประการแรก!ข้าเข้ารับผิดชอบปิงโจว เรียกประชุมเจ้าเมืองทั้งหมดเพื่อหารือเรื่องการเกณฑ์ทหารต่อต้านกองทัพแคว้นจ้าว แต่ตู้หยวนจีกลับบ่ายเบี่ยงปฏิเสธ นี่คือความผิดประการที่สอง!ต่อปากต่อคำกับข้

  • ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา   บทที่ 352

    “โอ้? แขกผู้มีเกียรติหรือ?”ดวงตาของฉู่หนิงหรี่ลงเล็กน้อย สายตาฉายแววสงสัยไม่ว่าแขกผู้มีเกียรติคนนี้จะเป็นใคร ส่วนใหญ่คงเป็นคนที่ฮ่องเต้หรือองค์รัชทายาทเชิญมาภายใต้การนำของหลิงเฮ่าหราน ทุกคนได้มาถึงโถงใหญ่ของกรมอาญาโถงใหญ่ที่ดูน่าเกรงขาม มีโต๊ะยาวตัวหนึ่งตั้งอยู่ บนโต๊ะมีศรสั่งการและไม้ปลุกสติวางไว้ ส่วนด้านล่างซ้ายขวามีเหล่าขุนนางกรมอาญายืนเรียงรายเต็มไปหมดแล้วแต่สิ่งที่ทำให้ฉู่หนิงประหลาดใจก็คือ ข้าง ๆ โต๊ะพิจารณาคดีนั้นยังมีเก้าอี้อีกตัวหนึ่งวางอยู่!ขณะที่กำลังประหลาดใจ หลิงเฮ่าหรานก็ตะโกนไปยังโถงด้านข้างว่า “ขอเชิญฉินอ๋องพ่ะย่ะค่ะ!”เห็นเพียงชายชราผู้หนึ่งสวมชุดอ๋อง ในมือถือไม้เท้า ผมและหนวดเคราขาวโพลน เดินออกมาจากโถงด้านข้างอย่างช้า ๆ โดยมีองครักษ์คอยประคองอยู่ฉู่หนิงเลิกคิ้วขึ้นชายชราผู้นี้ เขาเคยพบมาก่อน ตอนที่เขาเข้าเฝ้าในท้องพระโรงเป็นครั้งแรกเพื่อยืนยันฐานะของตน ก็คือชายชราผู้นี้ที่เป็นคนบันทึกชื่อของเขาลงในบันทึกลำดับญาติชายชราผู้นี้คือเสนาบดีผู้ดูแลสำนักราชวงศ์ มีหน้าที่รับผิดชอบจัดการเรื่องราวต่าง ๆ ของเชื้อพระวงศ์โดยเฉพาะไม่ว่าจะเป็นงานศพ งานแต่งงาน ห

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status