บทที่ 9 อยู่ด้วยความหวาดหวั่น

ช่วงสายวันต่อมา ฟางเอ๋อเข้ามาแสดงความยินดีกับพระสนมหยูนายหญิงของตนเอง  เพราะนางดีใจเหลือเกินที่ฮ่องเต้เสด็จมาหาพระสนมที่ตำหนักนี้และอยู่ค้างคืนจนกระทั่งเช้าจึงได้กลับไป  

นับว่าเป็นข่าวดีนัก  ที่พระสนมที่เกือบจะปลายแถวเช่นนายหญิงของตนได้รับใช้องค์ฮ่องเต้ในเวลาอันรวดเร็วเช่นนี้  ขนาดพระชายาที่รับการแต่งตั้งถึงสามนางยังไม่มีผู้ใดได้รับโอกาสในการถวายการรับใช้ดังเช่นนายหญิงของตนเลย

“ บ่าวยินดีกับพระสนมจริงๆนะเพคะ  ที่ท่านได้มีโอกาสปรนนิบัติฮ่องเต้แล้ว  และรวดเร็วกว่าสตรีใดในวังหลังแห่งนี้เลยนะเพคะ  หม่อมฉันทราบในตอนแรกแทบจะไม่เชื่อเลยว่าพระสนมจะได้ปรนนิบัติองค์ฮ่องเต้ได้รวดเร็วปานนี้   บ่าวได้ยินว่าขนาดพระชายาสามพระองค์นั่นยังไม่ได้มีโอกาสรับใช้ฮ่องเต้เลยนะเพคะ ”

ฟางเอ๋อนางกำนัลน้อยกล่าวอย่างยินดีในบุญวาสนาของนายหญิงตนเอง  ขณะที่นางกำลังปรนนิบัตินายหญิงหลังจากอาบน้ำแล้ว ก็หวีผมยาวสลวยให้และกำลังติดเครื่องประดับผมที่มีขันทีนำมามอบให้เมื่อวานนี้  

ใบหน้าของหงลี่เปลี่ยนสีไปทันที  ใครบอกว่าฮ่องเต้เสด็จมาที่ตำหนักของนางกัน  ชายคนเมื่อคืนที่เคี่ยวกรำนางแทบจะทั้งคืนกว่าจะยอมปล่อยให้นางนอนหลับ  แล้วเมื่อนางตื่นมาอีกครั้งเขาก็ออกไปแล้ว  

หลี่หมิงต่างหากที่….อยู่กับนางทั้งคืน ไม่ใช่ฮ่องเต้พระองค์นั้นสักหน่อย แต่ด้วยความกลัวว่าหลี่หมิงจะเดือดร้อน นางรีบหันไปกำราบนางกำนัลคนสนิทของตนเองทันที

“ ฟางเอ๋อ อย่าเที่ยวพูดไปนะ ว่าฮ่องเต้เสด็จมาที่ตำหนักของข้า  ไม่ใช่สักหน่อย เจ้าคงจะเข้าใจผิดไป  ฮ่องเต้ไม่ได้เสด็จมาที่นี่เจ้าเองก็เห็นไม่ใช่หรือ เมื่อคืนก่อนที่เจ้าจะกลับไปนอน  ข้าอยู่เพียงคนเดียวในเรือนนี้  แล้วฮ่องเต้จะมาที่นี่ได้อย่างไรกัน  เจ้าไปได้ยินมาจากที่ไหน ”

ฟางเอ๋ออึ้งงันไปทัน  นางหันไปมองเตียงนอนหลังใหญ่ที่อยู่ริมผนังด้านหนึ่งของห้องนอนของพระสนมหยู  นั่นมันมีร่องรอยว่ามีคนอยู่ร่วมเตียงกับพระสนมอย่างแน่นอน แล้วหากไม่ใช่ฮ่องเต้จะเป็นผู้ใดที่จะบังอาจเข้ามานอนในเรือนของพระสนมได้กันเล่า

เพราะพระสนมแม้ไม่เคยได้ปรนนิบัติรับใช้ฮ่องเต้  แต่ก็มิอาจจะมีบุรุษอื่นใดได้อีก  แล้ว……ฟางเอ๋อรีบหยุดความคิดของตนเองไปทันที  ในเมื่อนายหญิงของตนบอกว่าฮ่องเต้ไม่ได้มาที่นี่ก็คงจะไม่ได้มาจริงๆ  

นางฟังเรื่องนี้มาจากสาวใช้เก่าแก่ของพระสนมนางหนึ่งที่อยู่ถัดไปอีกสามตำหนัก  บอกเล่ากับนางเมื่อตอนพบกันในตอนที่นางไปรับโถอาหารเช้าจากเจ้าพนักงานที่นำอาหารมาส่งตามตำหนักต่างๆ สามเวลาในทุกๆวัน ทำให้เหล่านางกำนัลรับใช้มีโอกาสได้พบปะและสนทนาก้นบ้าง  

หงลี่ไม่รู้ว่าหลี่หมิงคือฮ่องเต้ เพราะเขาไม่ได้บอกนาง เมื่อคืนเขาไม่ได้สวมอาภรณ์หรือเครื่องประดับใดที่แสดงฐานะของเขา  แถมยังบอกว่าเขาคือสหายที่บังเอิญได้รู้จักฮ่องเต้  จึงได้เข้ามาอยู่ที่ในวังหลวงและได้รับพระราชทานตัวของนางเป็นรางวัล เขาหมายความว่าเขาทำความดีความชอบบางอย่างจนได้รับนางเป็นของกำนัล และเขาจะให้นางมาเป็นนางบำเรอของเขา  ไม่คิดจะยกย่องนางไปมากกว่านี้

หงลี่ก็ไม่เข้าใจสิ่งที่เขาพูดนัก  เขาหมายความว่าเขาไม่ได้คิดจะตบแต่งกับนางเช่นดังอดีตแล้ว แต่จะให้นางอยู่ในฐานะนางบำเรอของเขา  เช่นนั้นหรือ  หงลี่ที่เป็นเพียงบุตรีขุนนางบ้านนอกไม่เข้าใจเรื่องราวในวังหลวงแห่งนี้นัก  ไม่เข้าใจระเบียบในวังหลังอีกด้วย  นางเพียงเข้าใจบางกฏระเบียบอย่างที่มีเหล่าหมัวมัวที่อบรมนางเมื่อแรกเข้ามาอยู่ที่วังหลังแห่งนี้เท่านั้น

นางไม่เข้าใจว่าในฐานะพระสนมปลายแถวเช่นนางนั้น สามารถปรนนิบัติชายอื่นได้ด้วยหรือ  หรือว่าฮ่องเต้นั้นจะมอบเหล่าสนมให้กับชายอื่นได้หรือไม่  เรื่องเหล่านี้นางเองก็ไม่รู้เลย  แต่ก็ไม่กล้าถามฟางเอ๋อหรือผู้ใดทั้งนั้นเพราะเกรงว่าหลี่หมิงจะแอบอ้างว่าองค์ฮ่องเต้ว่ามอบนางให้กับเขา  แล้วลักลอบเข้ามาหานาง  

เช่นนี้แล้วเขาอาจจะได้รับโทษหนัก  ไม่เพียงแต่เขานางเองก็คงจะต้องได้รับโทษหนักนั้นด้วยกระมัง  หงลี่ได้แต่หวั่นใจ และภาวนาขอไม่ให้หลี่หมิงมาพบนางที่ตำหนักแห่งนี้อีก  

และนางเองก็ภาวนาให้มีปาฎิหาริย์ที่ไม่ให้องค์ฮ่องเต้เรียกหานาง เพราะนางเองก็ไม่ใช่หญิงบริสุทธิ์แล้ว นางตกเป็นของชายอื่นไปแล้ว  หากนางเข้าถวายตัวนางก็เกรงว่าจะถูกจับได้ และนางอาจจะมีโทษหนัก  ที่ไม่แน่ว่าโทษหลอกลวงเบื้องสูงนี้มีโทษหนักหนาเพียงใด  

ตั้งแต่ในคราแรกที่นางกำลังจะปริปากบอกคนที่พานางเข้ามาในวังหลวงว่านางถวายตัวเป็นสนมไม่ได้อีกแล้ว  เพราะนางไม่ใช่สตรีบริสุทธิ์  แต่ก็มีเหตุอื่นทำให้คนผู้นั้นไม่ได้อยู่ฟังนางจนจบ  เขาเร่งออกไปทันที เพราะมีผู้มาตามเขา ทำให้วันนั้นหงลี่เลยบอกความจริงยังไม่ทันได้รู้เรื่องกัน  แล้วอย่างนี้นางจะเดือดร้อนหรือไม่หากเพิ่งจะมาบอกเอาป่านนี้แล้ว

สนมน้อยกระวนกระวายนัก  ทั้งกลัวหลี่หมิงจะมาพบนางที่ตำหนักอีก  ทั้งกลัวจะถูกเรียกให้เข้าเฝ้าถวายตัว  ได้แต่ภาวนาไม่ให้เรื่องเหล่านี้เกิดขึ้น นางเองก็ไม่อยากจะมีสามีสองคนในเวลาเดียวกันหรอก  ในหัวใจของนางมีเพียงหลี่หมิงเท่านั้น  แต่ก็มิอาจจะครองคู่กันได้อีกแล้ว  

และบัดนี้เขาก็คงจะเลิกรักนางแล้ว  ความรู้สึกที่เขามีต่อนางก็คงจะเหลือเพียงความเกลียดชัง  และรังเกียจสตรีแพศยาร่านชายเช่นนางกระมัง  หงลี่คิดอย่างเศร้าสร้อยกับโชคชะตาอันพลิกผันของตน

หลายวันต่อมาสนมทุกนางได้ถูกเชิญไปที่ท้องพระโรงเพื่อร่วมงานเลี้ยงฉลองงานวันเฉลิมพระชมน์ของไทเฮาที่ในวังหลวงนั้นมีงานพิธีถึงสามวันสามคืน  และมีการจัดเลี้ยงฉลองในท้องพระโรง โดยฮ่องเต้ ไทเฮา เหล่าพระชายาและพระสนม รวมถึงขุนนางและแม่ทัพนายกองน้อยใหญ่ร่วมงานในเลี้ยงฉลองนี้ด้วย

รวมถึงพระสนมหยูหงลี่ก็เช่นกัน แต่นางเป็นสนมปลายแถวขั้นเฟยแถมยังถูกจัดลำดับเอาไว้เกือบจะสุดท้าย  นางจึงได้มีที่นั่งอยู่ทางด้านหลังแถวที่สาม ห่างไกลจากที่ประทับของฮ่องเต้  แต่ก็พอมองเห็นกันได้ในระยะหนึ่ง  แต่ก็ไม่ชัดเจนนัก

นางรู้สึกว่าฮ่องเต้องค์นี้ทั้งรูปร่างหน้าตาและกิริยาท่าทางนั้นดูคุ้นตาเป็นอย่างมาก  เขานั่งอยู่บนบัลลังฆ์ เคียงข้างไทเฮา และถัดลงมาเบื้องหน้าเขาก็เป็นที่นั่งของเหล่าพระชายาทั้งสองข้าง  และก็มีสนมที่นั่งอยู่ตามตำแหน่งของตนเองรวมแล้วเท่าที่ประมาณด้วยสายตาน่าจะหลายสิบชีวิต  

มีภรรยามากมายเช่นนี้  บางคนเขาก็คงไม่เรียกไปปรนนิบัติหรอกกระมัง โดยเฉพาะสนมชั้นปลายแถวเช่นนางที่จับพลัดจับพลูเข้ามาอยู่ในวังหลวงกับเขาได้อย่างไรก็ไม่รู้ได้  

ส่วนฮ่องเต้หรือหลี่หมิงนั้น ก็แอบลอบมองสนมปลายแถวนางนั้นอยู่บ่อยครั้ง  แล้วยกยิ้มอย่างสมใจ  เป็นเช่นไรล่ะ  เคยเหยียดหยามดูแคลนผู้อื่นว่าต่ำต้อยอย่างนั้นอย่างนี้  แต่บัดนี้ตนเองก็เป็นเพียงสนมชั้นปลายแถว  ที่เขาไม่คิดจะยกย่องให้มีฐานะสูงส่งไปกว่านี้  เพียงแค่เก็บนางไว้บำเรอเช่นนี้ในเวลาที่ต้องการก็เพียงพอแล้วกระมัง