บทที่ 21

ดวงตาจิ้งจอกของเจียงอวี้เฉิงเบิกกว้าง เมื่อเห็นนางในฝันมาปรากฏยืนอยู่ตรงหน้า แม่นางซินก้าวเท้ามาหยุดยืนเคียงข้างอนุชาด้วยรอยยิ้มกว้างที่ทำให้ดวงตาเมล็ดซิ่งของนางหรี่เล็กลงอย่างหยอกเย้า

“เหตุใดเจ้าจึงยังไม่ถวายความเคารพองค์หญิงใหญ่อีก?” เสียงทุ้มต่ำกระซิบขึ้นข้างกายเขา เรียกสติของเขาให้กลับมา เจียงอวี้เฉิงจึงหันหน้าไปมองหน้าบิดาอย่างโง่งม

องค์หญิงใหญ่?

เจียงอวี้เฉิง “!!!”

เขารีบหันหน้ากลับมามองสตรีตรงหน้าที่กำลังส่งยิ้มหวานให้เขาอีกครั้ง

แม่นางซินคือองค์หญิงใหญ่!?

แม่นางซิน… ชิงหว่านซิน… หว่านซินคือชื่อของนาง มิใช่แซ่…

ไม่น่าล่ะ เขาสั่งให้ติงหลี่ตามหาแม่นางตระกูลซินเท่าใดก็ไม่เจอตัว ก็เพราะนางไม่ได้แซ่ซินนี่!

เออ! เขาโง่เอง!!

“กระหม่อมขอถวายความเคารพองค์หญิงใหญ่พ่ะย่ะค่ะ” เจียงอวี้เฉิงประสานมือทำความเคารพ

ชิงหว่านซินส่งยิ้มจางให้แก่เขา ก่อนจะเอ่ยขึ้นเสียงหวาน “เจียงซื่อจื่อมิต้องมากพิธี”

น้ำเสียงเช่นนี้ เป็นแม่นางซินไม่ผิดตัวแน่ ๆ

&l