เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 50 สัญญารักตราบนิรันดร์ (ตอนจบ)
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-05-16 04:58:08
บทล่าสุด
สอนรักพยัคฆ์หน้าตาย ตอนที่ 50 สัญญารักตราบนิรันดร์ (ตอนจบ)
“เฟิ่งเซียว ข้าอยากกลับแล้ว”“ได้สิ ข้าจะพาเจ้ากลับนะ”พวกเขาออกมาจากลานประหาร เฉินเฟิ่งเซียวพานางมาที่เขื่อนซึ่งตอนนี้สร้างเกือบจะเสร็จแล้วด้วยความร่วมมือของชาวบ้าน ทหารและกลุ่มพ่อค้าที่ถานต่งซุนไปขอความร่วมมือก่อนหน้านี้ จึงทำให้เขื่อนเสร็จเร็วกว่ากำหนด เมื่อซินเยว่ลงมาจากรถม้าสายลมเย็น ๆ ที่พัดเข้ามาก็ทำให้นางรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น“ที่นี่… อากาศดียิ่งนัก”“ข้าคิดเอาไว้แล้วว่าเจ้าต้องชอบ ข้าตั้งชื่อเขื่อนนี้ว่า “เฟิ่งเยว่” เจ้าว่าเพราะหรือไม่"“เขื่อนเฟิ่งเยว่… ชื่อไพเราะยิ่งนักเพคะ”“ไปเถอะ ไปเดินเล่นกัน”เฟิ่งเซียวพานางเดินขึ้นไปด้านบนสันเขื่อน ซึ่งสามารถมองเห็นแผงกั้นน้ำที่ทำจากหินและแอ่งเก็บน้ำขนาดใหญ่ ริมนั้นปลูกดอกไม้เอาไว้ และมีศาลาพร้อมกับโต๊ะม้าหินวางเป็นจุด ๆ เหมาะสำหรับการเดินเล่นพักผ่อน“ที่นี่เหมือนธารสวรรค์เลยเพคะ”“อืม ชื่อนี้เพราะยิ่งนัก เช่นนั้นตั้งชื่อว่าสันเขื่อนธารสวรรค์ก็แล้วกัน”ซินเยว่ยิ้มให้เขา และเดินไปนั่งศาลาหินอ่อนซึ่งน่าจะถูกสร้างขึ้นมาใหม่ นางมองไปไกลแสนไกล“เมืองหลวงอยู่ทางนั้นใช่หรือไม่เพคะ”“ไม่ใช่ ทางตะวันออกเฉียงไปทางเหนือต่างหาก ทางนี้”“อ้อ เช่นน
สอนรักพยัคฆ์หน้าตาย ตอนที่ 49 ยินดีรับโทษ (NC)
เมื่อประตูห้องนอนปิดลง ร่างของซินเยว่ก็ถูกนำไปวางที่เตียงนุ่มด้านใน ไม่ทันที่จะเอ่ยคำใดเฟิ่งเซียวก็ค่อย ๆ ก้มลงมาทันที ริมฝีปากของเขาค่อย ๆ ละเมียดเกลี่ยไปทั่วปากของนางก่อนจะขยับเข้าไปแนบแน่นและเริ่มเร่าร้อนขึ้น“อื้อ…อ๊ะ เฟิ่งเซียว”เขาปลดชุดของนางออกอย่างเบามือ ซินเยว่เองก็ช่วยเขาปลดเข็มขัดและชุดออกเช่นกัน ราวกับเรื่องทั้งหมดไม่เคยเกิดขึ้น ทั้งสองจัดการทุกอย่างที่ขวางทางออกจนหมดสิ้น สลับกับระดมจูบแทนรักกันเพื่อให้อีกฝ่ายไว้ใจมากขึ้น“เยว่เอ๋อร์… ข้ายินดีรับโทษจากเจ้า”“จริงหรือ”“แน่นอน”“ก็ได้”“โอ๊ย! ฮึก!”ซินเยว่หันไปกัดที่หัวไหล่ของเขาทันที เฟิ่งเซียวจดจำความเจ็บนี้เอาไว้แล้ว ไม่นานนางก็ปล่อยและหันมาจูบเขาแทน ซึ่งเขาเองก็รูดชุดชั้นในที่เหลือของนางออกเช่นกัน“อ๊าา ท่านอ๋อง…อื้อ ดีจริง อ๊ะ”เขาเผลอขบเม้มหน้าอกของนางแรงไปนิด เพื่อจะลงโทษคนตรงหน้าด้วยเช่นกัน เพียงแค่เห็นนางเดินกับชายอื่นหัวใจเขาก็เจ็บปวด และรู้สึกโกรธจนต้องหาที่ระบาย“ท่านโกรธข้าอยู่สินะ”“ข้าไม่ปฏิเสธที่โกรธเจ้า แต่นั่นไม่ใช่ความผิดของเจ้าเช่นกัน”“เช่นนั้นข้าก็ยินดีให้ท่านลงโทษด้วยเช่นกัน… ดีหรือไม่”“ก็ดี เช่นนั้
สอนรักพยัคฆ์หน้าตาย ตอนที่ 48 เจ้ายังโกรธนางอยู่หรือ
เฟิ่งเซียวหันกลับไป และเดินนำนางไปที่เรือนของอวิ๋นซีทันทีโดยมิได้พูดอะไรอีก เมื่อเข้ามาถึงก็พบตงหรานที่กำลังป้อนผลไม้ให้กับพระชายาอยู่ด้านใน เมื่อเห็นทั้งสองเข้ามาพวกเขาจึงได้ทักทาย“อีกคำเดียวนะ กินมากเดี๋ยวจะเสาะท้องเอา”“แต่ว่าข้าอยากกินอีก…ซินเยว่! เจ้ามาแล้วหรือ ว้าวนั่นหอบอะไรมาเยอะแยะน่ะ”“ของที่ท่านชอบอย่างไรเล่า นางซื้อมาฝาก”“ยอดไปเลย ขอบใจมากนะซินเยว่มานั่งก่อนสิ”“ถวายบังคมท่านอ๋อง”“อย่ามากพิธีเลยครอบครัวเดียวกันทั้งนั้นจริงไหมน้องห้า… เอ่อ นั่งก่อนเถอะ”เฉินตงหรานรีบหันมาชักชวนนางให้นั่งลง เมื่อมองหน้าเฟิ่งเซียวที่ยังยืนบึ้งตึงอยู่ตอนวางของลง เขาเลือกมานั่งข้าง ๆ พระเชษฐาแทนที่จะนั่งกับซินเยว่“นี่เจ้ายังโกรธอยู่หรือ ไหน ๆ นางก็มาแล้ว ทำหน้าให้มันเหมือนคนปกติหน่อยสิ”“ข้าไม่ได้ทำอะไรผิดเสียหน่อย”เฟิ่งเซียวมองของที่ซินเยว่ซื้อมา ก็นึกหงุดหงิดเมื่อคิดไปถึงคนที่พานางไปซื้อมาก่อนหน้านี้ อวิ๋นซีสังเกตเห็นความผิดปกตินี้จึงได้กระแอมครั้งหนึ่งก่อนจะเริ่มทำลายความเงียบจนน่าอึดอัดนี้“นี่ของชอบข้าทั้งนั้นเลย ขอบใจเจ้ามากนะซินเยว่”“ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ พี่เฟิ่งเซียวบอกว่าท่านชอบกินถั
สอนรักพยัคฆ์หน้าตาย ตอนที่ 47 ฟังก่อนอย่าพึ่งโมโห
เจิ้งอู๋หยวนตกใจเล็กน้อย เมื่อมองเฉินเฟิ่งเซียวที่กำลังเดินมาดึงแขนของซินเยว่มาข้าง ๆ กายเขาแทน“ท่านมาได้เช่นไรกัน”“ข้ากลัวว่าเจ้าจะออกจากจวนไปหาข้าเวลามืด ๆ เช่นนี้ ก็เลยรีบมาหาเจ้าก่อน โชคดีที่ยังไม่ไปไหน กินข้าวแล้วหรือข้าพึ่งกลับมาจากนอกเมือง ยังไม่ได้กินข้าวเลย”เขาเอ่ยถามพร้อมกับจับที่แก้มของนางเชิงหยอกต่อหน้าคนที่ยืนมองอยู่ ซินเยว่ยิ้มเล็กน้อยและหันมาบอกลาแขกคนสุดท้าย“พี่อู๋หยวน ข้าส่งท่านเพียงเท่านี้กลับดี ๆ นะเจ้าคะ”“เช่นนั้น… ข้าขอตัวก่อน แล้วพบกันใหม่นะน้องซินเยว่”“เจ้าค่ะ”“ขอตัวลา”“แล้วพบกันใหม่”เฟิ่งเซียวหันไปมองซินเยว่และโอบเอวนางกระชับเข้ามาจนชิด เจิ้งอู๋หยวนเห็นก่อนที่เขาจะเดินขึ้นรถม้าไป เมื่อรถม้าของเขาเคลื่อนออกไปจนสุดสายตาแล้วซินเยว่จึงได้หันมามองคนข้าง ๆ “ท่านบอกว่ายังมิได้กินข้าวมาหรือ”“พี่อู๋หยวน… น้องซินเยว่งั้นหรือ”“เอ่อ…”“พี่ห้า! ข้าคิดว่าข้ากลับก่อนดีกว่า ท่านกลับเองได้ใช่หรือไม่”“กลับไปก่อนเถอะ ข้ากลับเองได้”ฟ่านหรงรีบกลับไปในทันที เมื่อทุกคนกลับไปแล้วเฟิ่งเซียวจึงได้หันมามองหน้าคู่หมั้นที่ยังยืนอยู่ข้าง ๆ“มีอะไรอยากจะพูดหรือไม่”“ไม่มีนี่เพค
สอนรักพยัคฆ์หน้าตาย ตอนที่ 46 หึงน้องชายของตัวเอง
“เรื่องนี้…”“ข้ารู้ พวกเราอย่าพึ่งเดินกลับเข้าไปเลยพวกเขาเริ่มเมาแล้วล่ะ เดินชมจันทร์เป็นเพื่อนข้าสักพักได้หรือไม่”“เจ้าค่ะ”จวนหมอหลวงเฟิ่งเซียวสีหน้าไม่สู้ดีนัก เขาเริ่มเดินวนตั้งแต่ก่อนพระอาทิตย์ตก จนถึงตอนนี้ อวิ๋นซีกำลังนั่งกินผลไม้เชื่อมที่รั่วเฟิงอุตส่าห์ขี่ม้าออกไปซื้อที่ตลาดมาให้นาง ทำให้อาการของอวิ๋นซีดีขึ้น “ท่านพี่ดูเหมือนว่าน้องห้าของท่านจะป่วยแทนข้านะเพคะ”“ช่างเขาประไร ให้มีอะไรกระตุ้นความรู้สึกเขาเสียบ้าง จะได้รู้ว่าเขายังเป็นคนปกติอยู่”“เหตุใดจึงตรัสเช่นนั้นเล่าเพคะ เขามีอะไรไม่เหมือนคนปกติกัน”“เจ้าก็เห็นว่าเขาแทบจะหน้าตายไร้อารมณ์ มีสักครั้งหรือไม่ที่เขายิ้ม หรือแสดงท่าทางกลัว หรือตื่นเต้นอย่างที่เราเห็นอยู่ตอนนี้”“อืม พอได้ยินท่านพูดเช่นนี้ก็น่าคิดนะเพคะ ข้าก็ไม่เคยเห็นเขาแสดงอารมณ์อื่น ๆ มาก่อนเลย ขนาดตอนนั้นล่าหมาป่าขนสีเงินได้ เขาดีใจมากแท้ ๆ แต่กลับพูดด้วยเสียงที่ตื่นเต้นเท่านั้น มิได้ยิ้มหรือทำท่าทางอะไรมาก ข้าก็คิดว่าเขาเป็นพวกไร้ความรู้สึกเสียอีก ที่แท้ต้องมีคนกระตุ้นสินะ ท่านไปดูเขาหน่อยเถอะ”“เฮ้อ ก็ได้ ๆ ต้องเป็นข้าที่มีประสบการณ์สินะ”อวิ่นซีจิ้มพุ
สอนรักพยัคฆ์หน้าตาย ตอนที่ 45 เจ้าหึงข้าหรือไม่
เฟิ่งเซียวที่กำลังเทยากรองอยู่ เมื่อได้ยินชื่อของ “สกุลเจิ้ง” ก็เผลอโดนกากยาลวกที่มือจนร้องออกมา“โอ๊ย!”“เฟิ่งเซียว ท่านเป็นอะไรหรือไม่”“ข้า… ไม่เป็นไร กากยาลวกนิดหน่อยน่ะ”“ท่านมานั่งก่อนข้าจะรีบทำแผลให้”“คุณหนู…เอ่อ”“เจ้ารีบกลับไปก่อน บอกท่านพ่อว่าข้าจะรีบตามไป ข้าเอารถม้ามาไม่ต้องห่วงหรอก”“ขอรับคุณหนู”จื่อโม่เดินออกไปแล้วซินเยว่จึงดึงแขนเฟิ่งเซียวมาทำแผลที่โต๊ะด้านนอก นางวิ่งไปเอาน้ำเย็นมาแช่นิ้วให้เขาและเดินไปเอาอุปกรณ์ทำแผลมา เมื่อเขามองก็เริ่มหันไปถามทันที“ข้าจะกลับไปกับเจ้าด้วย”“ไม่ได้หรอกที่นี่ยังต้องการท่านนะ พี่อวิ๋นซีคงจะแพ้ท้องอีกนานท่านควรจะอยู่ดูแลนางกับท่านอ๋องนะเพคะ”“แต่ว่า!”นางค่อย ๆ เช็ดแผลเขาอย่างเบามือและเริ่มทำแผล เฟิ่งเซียวจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเมื่อได้ยินชื่อของคนสกุลเจิ้ง แม้ว่าตอนนี้เขากับนางจะเป็นคู่หมั้นกันแล้วอย่างถูกต้อง แต่คนผู้นั้นหาได้รู้ไม่ว่าซินเยว่มิใช่สตรีที่ไร้คนข้างกาย แล้วหากปล่อยนางไปโดยไม่มีเขา...“ท่านเป็นหมอแท้ ๆ เหตุใดจึงปล่อยให้กากยาลวกมือได้กันนะ หรือพวกท่านมักจะบาดเจ็บกับเรื่องพวกนี้กันนะ ครั้งก่อนหมออวิ่นก็เป็นเช่นนี้ ท่านก
สอนรักพยัคฆ์หน้าตาย ตอนที่ 44 นางมิได้ถูกพิษ!
“เยว่เอ๋อร์ รีบไปกันเถอะ”“ได้เพคะ”“น้องแปดเจ้าไปก่อน ข้ากับเยว่เอ๋อร์จะนั่งรถม้าตามไป”“ไม่ ท่านขี่ม้าไปเถอะเดี๋ยวข้านั่งรถม้าตามท่านไปเอง ข้าจะเอายาบางอย่างติดไปด้วยเผื่อได้ใช้งาน กระเป๋ายาของท่านอยู่ในห้องข้าเก็บมาด้วย”“เช่นนั้นก็ได้ น้องแปดเจ้าไปกับนาง ข้าจะล่วงหน้าไปก่อน”“พ่ะย่ะค่ะ”เฟิ่งเซียวเดินไปที่ม้าของฟ่านหรง และรีบขี่กลับไปที่จวนหมอหลวงท้ายอำเภอทันที ส่วนซินเยว่ที่รีบไปจัดเตรียมกระเป๋ายาเร่งตามออกมา และขึ้นรถม้าไปกับเฉินฟ่านหรงทันที“เหตุใดจู่ ๆ พี่อวิ๋นซีถึงได้มีอาการหน้ามืดเช่นนั้น หรือว่านางพักผ่อนน้อยหรือเพคะ”“เรื่องนี้ข้าคิดว่านางคงหักโหมเรื่องการรักษาคนมากเกินไป อีกอย่างหมอที่ชำนาญเรื่องพิษมีเพียงนางคนเดียว หมอคนอื่น ๆ ช่วยอะไรแทบไม่ได้เลยนอกจากจะปรุงยาตามที่นางสั่งน่ะ”“น่าแปลก อาการเช่นนี้ไม่เหมือนกับคนที่พักผ่อนน้อย นี่มัน…ข้าคิดว่าน่าจะเตรียมมาถูก”“ซินเยว่เจ้าหมายถึงอะไรกัน เหตุใดพวกเจ้าเหล่าสตรีทั้งหลายถึงได้ชอบพูดจากำกวมอยู่ตลอดเวลาเช่นนี้กันนะ”“มิใช่เช่นนั้นเพคะ เพียงแต่ข้าคิดว่าอาการของพี่อวิ๋นซีน่าจะมิใช่อาการป่วยเจ้าค่ะ”“จะไม่ใช่ได้อย่างไร นางเวียนหั
สอนรักพยัคฆ์หน้าตาย ตอนที่ 43 บทรักในอ่างเล็ก (NC)
“ท่านว่าอย่างไรนะ เฉินเฟิ่งเซียวคนบ้า อย่านะ อ๊าา!!”เกือบครึ่งค่อนคืนกว่าที่ซินเยว่จะได้พักผ่อน โดยมีเฉินเฟิ่งเซียวกอดเอาไว้ตลอดทั้งคืน นางไม่เคยรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัยเช่นนี้มานานมาก ๆ แล้วนับตั้งแต่สูญเสียมารดาไป และอ้อมกอดของเขาจะเป็นของนางเพียงคนเดียวนับจากนี้ไป วันถัดมาเมื่อซินเยว่กะพริบตาขึ้นมา ก็รู้สึกว่าร่างกายเหมือนจะขยับมากไม่ได้ เมื่อหันไปข้าง ๆ ก็พบว่าท่านอ๋องยังคงหลับสนิทอยู่ เสื้อของเขาเปิดออกจนเห็นร่องรอยที่นางฝากเอาไว้เมื่อคืนนี้ชัดเจน ร่องอกที่ชัดเจน ผิวขาวละเอียดไม่ต่างกับสตรีบัดนี้มีแต่รอยจ้ำแดง รอยกัดและเล็บของขางเป็นจุด ๆ เมื่อเอื้อมมือจะไปจับ มือหนาของเขาก็คว้านางเอาไว้ได้“ตื่นแล้วคิดจะปลุกข้างั้นหรือ เหตุใดเจ้าถึงได้ซนเช่นนี้”“ท่าน… ตื่นแล้วหรือ”“ยัง”“หากว่ายังแล้วเหตุใดจึงรู้ว่าข้าขยับตัว คนโกหก”เพียงแค่ถูกนางต่อว่า เขาก็เอื้อมมือมาดึงนางเข้าไปกอดอีกครั้ง วันนี้เฟิ่งเซียวรู้สึกไม่อยากจะลุกจากเตียงเลยด้วยซ้ำไป เพราะเขาใช้พลังไปกับศึกรักเมื่อคืนจนหมดแรง“นี่ยังเช้าอยู่เลยยังไม่ต้องรีบตื่นนักหรอก ไหนบอกว่าอยากจะคุยกับข้าอย่างไรเล่า”“ไม่ได้นะที่นี่เป็นจวนขอ
สอนรักพยัคฆ์หน้าตาย ตอนที่ 42 รักให้มากกว่า (NC)
“อื้อ…เฟิ่งเซียว อ๊ะ! เดี๋ยวก่อนเหตุใดท่านจึงใจร้อนเช่นนี้ อย่านะ”“เยว่เอ๋อร์ของข้า เป็นเด็กดีนะเรามีเวลาทั้งคืนที่จะคุยกัน ข้ารู้มาจากจื่อลั่วว่าเจ้าเหนื่อยจนหลับไปตั้งแต่หัวค่ำ ดังนั้นค่ำคืนที่เหลือนี้ก็ควรจะเป็นของข้าทั้งหมด”“ท่านบอกมาก่อนว่าหมายความว่าอย่างไร หรือว่าท่านพ่อ…”แม้นจะอยู่ในความมืด แต่นางก็เห็นรอยยิ้มที่จริงใจของท่านอ๋องอีกครั้ง ใบหน้าของเขายามนี้ช่างหล่อเหลาเกินบรรยาย หัวใจนางเต้นแรงจนแทบจะหลอมละลายในอ้อมกอดของเขาได้อยู่แล้ว“บิดาของเจ้ายอมยกเจ้าให้กับข้าแล้ว ถานซินเยว่นับจากนี้ไปเจ้าก็คือคู่หมั้นและว่าที่พระชายาของข้าเฉินเฟิ่งเซียว เจ้ายินดีหรือไม่”ซินเยว่ยกมือขึ้นมาปิดที่ปาก พร้อมกับร้องไห้ออกมาด้วยความดีใจ คิดไม่ถึงเลยว่าเขาใช้เวลาเพียงแค่สองวัน ก็สามารถชนะใจบิดาหัวแข็งของนางได้แล้ว ไม่รู้ว่าด้วยวิธีใดแต่นางรู้มาว่าเสิ่นอ๋องชำนาญการเจราจา เขาเป็นทูตให้กับแคว้นเฉินซานและยังมีทักษะในการเจรจาเป็นเลิศ แต่ไม่คิดว่าจะรวดเร็วเช่นนี้“ข้ายังรอคำตอบของเจ้าอยู่นะเยว่เอ๋อร์”“ข้า… ตกลงเพคะ”“เช่นนั้นข้าเริ่มทำมากกว่าจูบได้แล้วใช่หรือไม่”“เอ๊ะ! เดี๋ยวสิ ไหนบอกว่าจะคุย อื
บางทีคุณอาจจะชอบ
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง
ป่าดอกท้อ17.7K viewsหลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก
จิ้งซิง309.5K viewsครูสาวข้ามมิติกับท่านอ๋องปากแข็ง
ชาไทยเย็น9.4K viewsข้าคือฮองเฮาที่ฮ่องเต้ไม่รัก
เด็กน้อยคว้าฝัน8.3K viewsสวี่หยางหวนคืนทวงแค้น
วริษา966 viewsทะลุมิติมาเป็นแม่เลี้ยงใจร้ายของเจ้าเด็กแฝดมากแผนการ
JAOTUNTEE89 viewsชายาอสรพิษ
เสี่ยวหลันฮวา4.9K viewsบุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง
หิมะที่ปลิดปลิว48.3K views
