로그인공유
ตอนที่ 27 นายนกต่อ📌
최신 업데이트:
2025-08-13 20:12:32
최신 챕터
สัปปะดลวิมนรัก (ซีรีส์ชุดสัปปชญานน) ตอนที่ 28 แผนล่อจับ📌🔥
ธราดลที่เพียรพยายามโทรหาคนในห้วงความคิดถึงกลับไม่มีแม้แต่วี่แววของคนปลายสายที่จะรับ สาวน้อยวัยสิบสี่ที่ให้ไปดูเมียของเขาก็หายต๋อมไปด้วยกันทั้งคู่...ถ้าไม่ติดว่าต้องอยู่ที่บ้านภายใต้คำขอร้องเชิงบังคับของนายตำรวจหนุ่มเพื่อนสนิท เขาคงเผ่นแนวไปหาเมียตั้งแต่ส่งพ่อกับน้องขึ้นรถแล้วนั่นแหละเสียงกริ่งหน้าบ้านดังขึ้นท่ามกลางความเงียบในช่วงบ่ายของวันที่อากาศอึมครึม เดินออกมาที่หน้าประตูด้วยความแปลกใจ ปกติคนที่มาหาส่วนใหญ่จะนัดล่วงหน้าด้วยกันแทบทั้งหมด...เว้นแต่คนสนิท ในความสังสัยนั้นเต็มไปด้วยความอยากรู้ว่าคนที่ว่าคือใคร? คนที่เพื่อนเขากำชับนักหนาว่าต้องอยู่รอพบให้ได้ หน้าที่ของเขาคือต้องรั้งเธอไว้ให้นานที่สุด จนกว่าตำรวจจะไปถึง...ประโยคนั้นวนเวียนซ้ำ ๆ จนทำให้คนร่างสูงเดินไปเดินมาราวกับหนูติดจั่นธราดลเปิดประตูออกไปอย่างเร่งรีบ แต่เมื่อดวงตาสบเข้ากับใบหน้าของคนตรงหน้า เขากลับต้องชะงักในทันทีผู้หญิงร่างสูง ผิวสีน้ำผึ้ง ผมยาวสีบรอนซ์อ่อน ๆ แต่ตรงปลายโคนเป็นสีดำเข้มราวกับไม่ได้รับการใส่ใจจากคนตรงหน้าเท่าที่ควร ปกติเธอจะไม่มีวันปล่อยให้ตัวเองอยู่ในสภาพที่ไม่เพอร์เฟ็กต์ ดวงตาที่เคยเปล่งประ
สัปปะดลวิมนรัก (ซีรีส์ชุดสัปปชญานน) ตอนที่ 27 นายนกต่อ📌
อีกด้านของไร่ตั้งแต่ช่วงเช้า ๆ ของวัน ธราดลที่รีบบึ่งเจ้าสีนิลเพื่อออกตามหาเจ้าสีนวลตามคำบอกเล่าของมือขวาคนสนิทกลับพบว่า แท้ที่จริงแล้วม้าตัวโปรดของเมียเขาไม่ได้หายไปไหน...หากเป็นคนงานในไร่ที่พาน้องสาวและน้องชายของเขาพาไปขี่รอบไร่ธราดล ด้วยความที่เจ้าสีนวลเป็นม้าเพศเมียที่ใจดีและน่ารัก จึงสามารถเข้าได้กับทุกเพศทุกวัยโดยเฉพาะเด็ก ๆธราดลไม่อยากต่อว่าลูกน้องของตนมากนัก เพราะนั่นอาจเป็นความเข้าใจผิดซึ่งเขาไม่นึกเก็บมาใส่ใจ...ที่สำคัญคือวาโยสามารถเป็นหูเป็นตาให้กับเจ้านายอย่างเขาได้เป็นอย่างดีในบางเรื่อง...ท้ายที่สุดจึงได้อยู่ทานข้าวกับพ่อและน้อง ๆ ในช่วงกลางวัน หากในใจกลับกำลังคิดไปถึงหน้าของใครบางคนแทบทุกลมหายใจเข้าออกร่างสูงยืนพิงขอบประตูบ้าน มือสองข้างล้วงกระเป๋ากางเกงเอาไว้ ก่อนจะเดินเข้าไปช่วยพ่อกับน้อง ๆ ช่วยกันยกกระเป๋าขึ้นท้ายรถเอสยุวีที่เขาเพิ่งให้ลุกน้องคนสนิทล้างไปให้เมื่อวานนี้“ของครบแล้วใช่ไหมครับพ่อ” เขาถามเสียงนิ่ง“ครบแล้วล่ะ แกก็ไม่ต้องห่วงอะไร...เลิกทำหน้าเบื่อโลกเพราะฝืนใจมาส่งฉันกับน้อง ๆ เถอะน่า” ผู้เป็นพ่อหันมาบอก พลางยิ้มบาง ๆ ที่มุมปาก"ผมเปล่า ออกจะคิดถึงพ่อ
สัปปะดลวิมนรัก (ซีรีส์ชุดสัปปชญานน) ตอนที่ 26 อะไรจะสำคัญไปกว่าเมีย📌
อากาศยามเช้าที่กำลังเย็นสบาย เสียงนกร้องแผ่ว ๆ คลอเคลียอยู่รอบบ้านไม้สักที่เป็นเรือนพักรับรองที่ตั้งอยู่ท้ายไร่ ความเงียบสงบอบอวลไปด้วยกลิ่นไอธรรมชาติ และลมหายใจสม่ำเสมอของคนตัวเล็กใบหน้าจิ้มลิ้มที่นอนอยู่ใต้ผ้าห่มผืนหนาร่างหนานอนกอดก่ายคนตัวเล็กเอาไว้จากด้านหลัง แก้มที่เต็มไปด้วยไรหนวดแนบอยู่กับเส้นผมนุ่มสลวยสีน้ำตาลอ่อนของเมียรัก แขนแกร่งพาดอยู่ที่เอวบางอย่างอ่อนโยน คล้ายไม่อยากให้ใครหรืออะไรมาแตะต้องช่วงเวลาแสนสงบนี้ร่างนุ่มนิ่มขยับเล็กน้อยในอ้อมแขนกว้าง แต่ยังไม่ลืมตา ขณะที่เขาเพียงกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น...และแน่นขึ้นเรื่อย ๆ"นาย!...นายครับ"เสียงตะโกนดังลั่นจากหน้าบ้าน ทำเอาคนถูกเรียกแทบสะดุ้งทันที...มารผจญชีวิตของเขาโดยแท้ แน่ล่ะเขาคงทำบาปทำกรรมไว้เยอะ พอจะมีความสุขกับเขาสักครั้งยังไม่ทันข้ามวันเลยด้วยซ้ำ ร่างบางที่ได้ยินเสียงเรียกจากหน้าบ้านทำท่าว่าจะขยับลุกขึ้น แต่เจ็บไปทั่วสรรพางค์กายจนเผลอทำหน้าเหยเกหากพยายามไม่ส่งเสียงเล็ดรอดออกมาให้ได้โดนคนข้าง ๆ ล้อ แต่มีหรือที่จะรอดพ้นนัยน์ตาคมสีนิลที่นอนเฝ้าเมียทุกอิริยาบถขนาดนี้“อย่าเพิ่งลุกเลย...พี่ขอนอนกอดอีกห้านาที”“แต่..
สัปปะดลวิมนรัก (ซีรีส์ชุดสัปปชญานน) ตอนที่ 25 ชอบงูบนอก...หรือใต้ขา?📌🔞NC
“อยู่นิ่ง ๆ หน่อยสิคะ”น้ำเสียงหวานล้ำเอ่ยออกไปนิ่ง ๆ แต่แฝงความดุเล็ก ๆ จนนัยน์ตาคมสีนิลจำต้องเงยหน้าขึ้นสบดวงตากลมโตตรงหน้า ริมฝีปากยังมีรอยช้ำ และเลือดซึมตรงมุมปาก วิมลลักษณ์เข้าใจว่าเขาจะพากลับไปทำแผลที่เรือนใหญ่...ทว่าคนตัวโตกลับเปลี่ยนแปลงเส้นทางเป็นเรือนพักรับร้องท้ายไร่ ซึ่งพอมองจากตรงนี้กลับดูใกล้กับกระท่อมที่เธอใช้อาศัยมากนัก เธอนึกว่าเขาจะปล่อยทิ้งร้างไว้แล้วเสียอีก...หากร่องรอยการทำความสะอาดกลับเนี้ยบกริบราวกับมีคนมาอาศัยอยู่ที่นี่ทุกวันคนตัวโตพยายามนั่งนิ่ง ๆ อยู่บนเก้าอี้ไม้หน้าบ้าน ปล่อยให้คนตัวเล็กใบหน้าจิ้มลิ้มน่ารักค่อย ๆ เช็ดเลือดด้วยการใช้สำลีชุบยาทำแผล กลิ่นแอลกอฮอล์จาง ๆ ลอยปะปนกับกลิ่นหญ้าและลมเย็นยามค่ำเขาสบตาเธอ...และตั้งใจมองอยู่อย่างนั้นเนิ่นนาน มือปลาหมึกก็เริ่มโอบรอบเอวบางให้ขยับเข้าใกล้มากกว่าเดิม“โอ๊ย! กะจะฆ่ากันให้ตายเลยหรือไง?” ทำเป็นร้องโอดโอยเรียกร้องความเห็นใจ มีหรือที่วิมลลักษณ์จะไม่ล่วงรู้ความคิดลามกของคนตรงหน้า"แผลแค่นี้ไกลหัวใจค่ะ คุณขยับเข้ามาใกล้เกินความจำเป็น""ก็มนบอกให้ฉันอยู่นิ่ง ๆ ฉันก็อยู่นิ่ง ๆ แล้วนี่ไง กลัวเธอทำแผลให้ไม่ถนัด...
สัปปะดลวิมนรัก (ซีรีส์ชุดสัปปชญานน) ตอนที่ 24 อวยพรให้ฉันหน่อย📌♥️
วิมลลักษณ์ที่ตั้งใจจะเข้าไปช่วยพี่ ๆ คนงานผู้หญิงเก็บกวาดสถานที่จัดงานและล้างถ้วยชามหลังงานเลี้ยงร่ำลาในค่ำคืนนี้ แต่ปรากฏว่าทุกอย่างเสร็จสิ้นเรียบร้อยหมดแล้ว หลังจากส่งเด็กชายวัยเจ็ดขวบจนถึงมือผู้เป็นพ่อ เธอก็ใช้เวลาคุยกับท่านสักพัก...ท่านเพียงถามไถ่สารทุกข์สุกดิบและลอบมองเธอเงียบ ๆ ก่อนจะเอ่ยปากขอบคุณที่ช่วยดูแลลูกชายคนเล็ก ร่างบางเดินออกไปเรื่อย ๆ ท่ามกลางแสงไฟที่ส่องสว่างอยู่ข้างทาง ก่อนหน้านี้ประทับจิตโทรมาหาเธอและตั้งใจว่าจะไปส่งที่ท้ายไร่ หากวิมลลักษณ์ไม่อยากรบกวนด้วยเห็นว่าดึกมากแล้ว...ท้ายที่สุดจึงต้องเดินย่ำต๊อกกลับไร่ไปคนเดียว ระหว่างทางที่เดินสายตาก็คอยสอดส่องอย่างระแวดระวังด้วยชุดที่กำลังสวมใส่ดูไม่ค่อยทะมัดทะแมงเท่าที่ควร เธอสังเกตได้ว่าค่ำคืนนี้ดูเงียบงันผิดปกติ ลมเย็น ๆ พัดเสียงใบไม้ไหวหวีดหวิวแผ่วเบา หากเธอไม่หูแว่วไปเอง วิมลลักษณ์รับรู้ได้ในนาทีนี้ว่าเหมือนมีเสียงฝีเท้าดังตามหลังมาเบา ๆ แต่สม่ำเสมอ...ราวกับตั้งใจไม่ให้รู้ตัวแต่เธอจับสังเกตได้ทันใดนั้น... แขนแกร่งก็คว้าร่างบางนุ่มนิ่มของเธอไว้มากอดจากด้านหลัง!“อย่าร้อง!” เสียงทุ้มนุ่มแต่เด็ดขาดกระซิบเบา ๆ ข้างห
สัปปะดลวิมนรัก (ซีรีส์ชุดสัปปชญานน) ตอนที่ 23 กูรักมาก่อนมึง!
ร่างบางแอบยืนมองจากที่ไกล ๆ หลังจากเสียงหัวเราะและบรรยากาศครึกครื้นค่อย ๆ จางลงเมื่อค่ำคืนเดินทางมาถึงช่วงไฮไลต์ของงาน ก่อนที่เสียงเพลงอวยพรวันเกิดจะดังขึ้นอีกครั้ง วิมลลักษณ์ยืนอยู่จุดที่เงาต้นไม้ทอดยาวทาบพื้น เธอไม่ได้เดินเข้าไปใกล้ในงาน ไม่มีเค้ก ไม่มีของขวัญ ไม่มีแม้แต่การคำอวยพรที่มอบให้เขา...มันเป็นมาแบบนี้ทุกปีนั่นล่ะ ปีนี้ก็ไม่ได้แตกต่างมากนักหญิงสาวสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ แล้วพูดเบา ๆ กับแสงไฟที่ส่องจากระเบียงไปถึงปลายเท้าของเธอ“สุขสันต์วันเกิดนะคะ...” คำแอบอวยพรที่เธอมอบให้เขาทุกปี เสียงที่เบาราวกับลมหายใจ รู้ดีว่ามันจะไม่มีวันถูกได้ยินแต่เธอก็สบายใจที่จะทำเช่นนี้ก่อนจะหมุนตัวเดินกลับอย่างเงียบ ๆ ปล่อยให้แสงไฟอุ่น ๆ ค่อย ๆ ละลายเงานั้นให้จางหายไป"แบตหมดแล้วง่ะ เล่นเกมต่อไม่ได้เลยพี่มะพร้าว"เด็กชายวัยเจ็ดขวบเอ่ยปากกับเพื่อนใหม่ที่เป็นพี่ชายวัยสิบเอ็ดขวบอย่างเซ็ง ๆ ก่อนที่เสียงใส ๆ จะเอ่ยทักขึ้นลอย ๆ เพื่อดึงดูดความสนใจเด็ก ๆ“คืนนี้ดาวเยอะจังเลยแหะ...” เสียงหวานล้ำลึกของหญิงสาวเอ่ยขึ้นขณะเงยหน้ามองฟ้าพร้อมผ้าปูผืนเล็กที่ถือไว้ในมือ ตอนแรกว่าจะเอาไปเก็บ...เห็นทีว่าคงต้องถูก
다른 추천
ซูซูข้ามมิติมามีครอบครัว
橙花21.7K 조회수บอสเอวดุ!!!
ซีไซต์29.3K 조회수เด็กเสี่ย NC-25
C71.6K 조회수กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย Love Beginning
MaNIE-STORY22.1K 조회수เริ่ม(รัก)ร้าย[นิยายชุดร้ายรัก]
มณีภัทรสร216 조회수พ่อแฟนดุดัน
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ9 조회수เอาคืนครูพละ
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ264 조회수ลุงคนนี้เป็นมาเฟีย(25+)
หญิงแก่328 조회수
