เขารู้ดีกว่าท่านเล็กซ์ กันเธอร์ นั้นเคารพอเล็กซ์ ร็อคกี้เฟลเลอร์ ลูกชายของเพื่อนสนิทเขา อย่างไรก็ตามเขานั้นไม่รู้เกี่ยวกับตัวตนที่แท้จริงของอเล็กซ์เลย"ว่าไง? คุณมาทำไม?” นายหญิงเฟลอร์เอ่ยถามขึ้น“จริงด้วย ผมลืมไปเลย ท่านเล็กซ์สลบไปอย่างกะทันหัน”"อะไรนะ?!" นายหญิงเฟลอร์อุทานด้วยความตกใจ “ไปกันเถอะ รีบไปที่เฮล แองเจิล เดี๋ยวนี้เลย!”เธอรีบออกไปทั้ง ๆ ที่ยังเดินกะเผลกด้วยอาการบาดเจ็บ และรีบเข้าไปที่ Lamborghini ของเธออย่างรวดเร็วอเล็กซ์ซึ่งเดินตามเธอมาข้างหลัง เขาขึ้นไปนั่งที่ฝั่งของผู้โดยสาร"แกขึ้นมาทำไม? ลงจากรถของฉันไปเดี๋ยวนี้เลยนะ!” เธอไล่เขาด้วยท่าทีที่เกรี้ยวกราดอเล็กซ์นั่งนิ่งไม่สะทกสะท้าน “สตาร์ทรถสิ เราจะไปเยี่ยมพ่อของคุณกัน”“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณ?””“เดี๋ยวคุณก็จะรู้เองเมื่อเราไปถึงที่นั่น”Lamborghini ขับออกไปด้วยความเร็วสูงในครึ่งชั่วโมงต่อมาพวกเขาก็มาถึงที่เฮล แองเจิลทันทีที่รถจอด นายหญิงเฟลอร์ก็รีบกระโจนตัวออกจากรถไป“คุณพ่ออยู่ที่ไหน?”“ในห้องข้างสนามหลังบ้าน คุณจาค็อบกำลังดูแลนายท่านอยู่ครับ”อเล็กซ์เดินตามไป เขาเคยมาที่นี่มาก่อน และภายใต้คำสั่งขอ
นายหญิงเฟลอร์ดูงุนงง “ปีศาจน้อย? อยู่ที่ไหน!?”“มันอยู่ตรงหน้าของคุณ มันกำลังมองเข้าไปในตาของคุณ!” อเล็กซ์ ร็อคกี้เฟลเลอร์ ตอบกลับเธอเขาเองก็สงสัยว่าทำไมตัวเขาถึงไม่ตกใจเลย เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เขาเจออะไรแบบนี้ บางทีหลังจากได้รับความสามารถมาจากสุดยอดคัมภีร์แห่งการแพทย์ เขาคงได้รับประสบการณ์และความรู้จากบรรพบุรุษมา ราวกับว่าเขาได้สัมผัสมันด้วยตัวเองมาแล้วนายหญิงเฟลอร์สัมผัสได้จริง ๆ ว่าเหมือนมีใครบางคนที่มองไม่เห็นกำลังลูบไล้ใบหน้าของเธออยู่“กรี๊ดดดดดดด!”เธอกรีดร้องและกระโดดเกาะหลังของอเล็กซ์ เธอกอดเขาราวกับว่าชีวิตของเธอนั้นขึ้นอยู่กับเขาอเล็กซ์สัมผัสได้ถึงความรู้สึกนุ่มนวลที่หลังและแขนเรียว ๆ คู่หนึ่งโอบรอบเอวของเขา ชั่วขณะหนึ่งเขาคิดที่จะยอมจำนนต่อสิ่งล่อใจนี้“คุณผู้หญิงครับ ผมไม่ใช่สามีของคุณนะ ปล่อยมือจากผมได้แล้ว” อเล็กซ์ตบหลังเธอ ซึ่งมันเป็นจุดเดียวกับที่เธอได้รับบาดเจ็บก่อนหน้านี้นายหญิงเฟลอร์รู้สึกเขิล หลังจากอึกอักอยู่ครู่หนึ่งเธอก็รีบปล่อยเขาเมื่อเธอปล่อยเขาแล้ว อเล็กซ์ก็ตบที่หลังของท่านเล็กซ์ กันเธอร์ อย่างแรงแผล็บ แผล็บ!เสียงที่ไม่มีใครเคยได้ยินมาก่อน
หลังจากนั้นท่านเล็กซ์ กันเธอร์ ก็ได้พูดคุยกับอเล็กซ์ ร็อคกี้เฟลเลอร์ เขาพูดด้วยน้ำเสียงประหลาดใจเป็นอย่างมาก “เมื่อกี้นายท่านทำได้ยังไง?”“ผมเรียนรู้มันมาจากพวกยิปซีที่หลงทางในสมัยที่ยังเรียนอยู่ ไม่มีอะไรน่าภูมิใจมากนักหรอก ไม่มีอะไรให้โอ้อวดได้เลย” อเล็กซ์ยิ้มท่านเล็กซ์กล่าวเสริมอีกว่า “นายท่าน คุณเป็นคนพิเศษและถูกกำหนดให้ทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ในอนาคตแน่นอน!”“โอ้ คุณก็พูดเกินไป หยุดประจบประแจงผมเถอะน่า” อเล็กซ์กลอกตาใส่เขาขณะพูด“ผมก็แค่พูดความจริง” ท่านเล็กซ์ตอบเขาเมื่อการสนทนาดำเนินไปเรื่อย ๆ ชื่อของนายหญิงเฟลอร์ก็ถูกกล่าวถึง เธอยังเป็นที่รู้จักในนาม วอลทซ์ เฟลอร์ อีกด้วยท่านเล็กซ์มีลูกชายบุญธรรมสองคนและลูกสาวหนึ่งคน พวกเขาคืออาเซอร์ สทอร์ม, เคล เอมเบอร์ และ วอลทซ์ เฟลอร์ หรือที่รู้จักกันในนามกองกำลังต่อสู้หลักของกลุ่มบริษัท เธาซันด์ ไมล์ ในโลกใต้ดิน—สามหัวหน้าเผ่า และพวกเขาทั้งหมดมีความสามารถในการต่อสู้ที่เหลือเชื่อมาก"เป็นอย่างนี้นี่เอง"“นายท่านสนใจวอลทซ์ไหมครับ? ผมควรยกเธอให้คุณดีไหม?”“ไม่ ไม่ เดี๋ยวก่อน ผมจนปัญญากับเรื่องภรรยาแล้ว ผมต้องการที่จะพัก แม่ของผมเพิ่งจะฟื
ครึ่งชั่วโมงต่อมาอเล็กซ์ ร็อคกี้เฟลเลอร์ ก็มาถึงเมเปิ้ล วิลล่า ด้วยรถ BMW M8 คันใหม่ของเขาซากรถคันก่อนหน้านี้ของเขานั้นมันได้ถูกทิ้งไว้ที่โชว์รูมตัวแทนจำหน่ายทั้ง ๆ อย่างนั้นหลังจากการตรวจสอบ เจ้าหน้าที่ก็ได้พบว่าส่วนประกอบหลักของรถมันยังทำงานได้ตามปกติ มันมีสภาพเหมือนใหม่หลังจากได้ทำการซ่อมแซมยกเครื่องใหม่แล้วเมื่ออเล็กซ์จากไป ฝูงชนกลุ่มเล็ก ๆ ก็มารวมตัวกันรอบ ๆ โคลอี้ ซี อย่างรวดเร็ว ด้วยความอิจฉาริษยาและความอิจฉาริษยานี้มันได้เผยออกไปทั่วใบหน้าของพวกเขา“โคลอี้ วันนี้เธอโชคดีมาก ๆ เลยนะ! นั่นคือค่าคอมมิชชั่นอย่างน้อย ๆ ก็หนึ่งแสนดอลลาร์เลยเชียว!”“ฉันจะไปหาคนใจกว้างแบบนี้ได้ที่ไหนบ้างนะ?”“เธอควรติดต่อกันกับเขาไว้นะ เขาทั้งยังหนุ่มและหล่ออีกด้วย! ถ้าเธออ่อยเขาได้สำเร็จนะ ชีวิตของเธอสุขสบายไปทั้งชาติแน่ ๆ !”ดวงตาของโคลอี้เป็นประกายระยิบระยับ และเธอก็เริ่มที่จะเพ้อฝันกับคำพูดนั้นเป็นเวลาบ่ายสองโมงแล้ว ณ สุสาน เวสต์ฮิลล์ ของแคลิฟอร์เนียสุสานที่มีสภาพย่ำแย่ที่สุดในรัฐนี้ มันทั้งทรุดโทรมและขาดการดูแลรักษาอเล็กซ์และแม่ของเขา คุณนายบริตทานี ร็อคกี้เฟลเลอร์ ยืนอยู่หน้าหลุมฝ
บิล ร็อคกี้เฟลเลอร์ ไม่ทราบมาก่อนว่าทั้งอเล็กซ์และคุณนายบริตทานีจะอยู่ที่นี่ด้วยเขามาถึงในช่วงเวลาหกโมงเย็นเมื่อเปรียบเทียบกับเมื่อไม่กี่วันก่อนที่เขาดูอึมครึมอารมณ์เสียหลังจากได้รับการหยามเกียรติจากท่านเล็กซ์ กันเธอร์ บิลช่างดูแตกต่างจากวันนั้นไปอย่างสิ้นเชิง ในวันนี้นั้นเขาดูอารมณ์ดีและหัวเราะระหว่างเดินเข้าไปข้างในคฤหาสน์ “แกวิน! มันเกิดอะไรขึ้นกันนาย? ช่างเป็นโอกาสที่หายากเสียจริง ๆ ที่นายจะชวนฉันออกมาดื่ม ฮ่า ๆ !”จากนั้นเขาก็เห็นอเล็กซ์ยืนอยู่ข้าง ๆ แกวิน โคลรอยยิ้มบนใบหน้าของเขานั้นมันได้จางหายไปจากใบหน้าของเขาแทบจะทันที “คนทรยศ แกมาทำอะไรที่นี่?”บิลช็อคกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อไม่กี่วันก่อนและโยนความผิดให้อเล็กซ์ เพราะเห็นว่าเขาเป็นแค่เด็กที่ไร้ค่าอเล็กซ์มองตรงไปข้างหน้าและยังคงนิ่งเงียบบริตทานีกลับพูดขึ้นมาว่า “คุณพ่อคะ อเล็กซ์ยังคงเป็นหลานชายของคุณพ่ออยู่นะคะ คุณพ่อจะมาพูดกับเขาแบบนั้นได้อย่างไรคะ?”"อ๊ะ! บริตทานี… เธอยังมีชีวิตอยู่อีกเหรอ?”บิลตกใจมาก“แน่นอน แต่ทำไมคุณพ่อถึงดูไม่ค่อยพอใจกับเรื่องนี้เลยล่ะคะ?”เมื่อกลับมาตั้งสติได้ สีหน้าของบิลก็เคร่งขรึมขึ้น
อเล็กซ์ เคลื่อนไหวป้องกันตัวเองได้อย่างรวดเร็วและคว้ามือของบิลไว้กลางอากาศเขาจ้องมองและเย้ยหยัน “ตาแก่งี่เง่าเอ๋ย จงมีความสุขกับวันสุดท้ายของการลุกขึ้นยืน วันที่มีความสุขของแกกำลังจะหมดไป”ก่อนหน้านี้เขาสังเกตเห็น บิล ร็อคกี้เฟลเลอร์ มีภาวะหลอดเลือดแดงอุดตันในสมองของเขา และอีกไม่นานเขาจะกลายเป็นผู้ป่วยติดเตียงบิลนั้นโกรธมากจนแทบที่จะระเบิดออกมา เขาไม่พูดอะไรเลยและเดินออกจากคฤหาสน์ของโคลไปแกวิน โคล ถอนหายใจออกมา “ฉันไม่รู้เลยจริง ๆ ว่าทำไมเขาถึงอารมณ์ร้ายได้ขนาดนี้ พวกคุณทุกคนก็เป็นครอบครัวเดียวกัน อย่ากังวลไปเลย บริตทานี ฉันจะคุยกับเขาให้เอง”บริตทานียังคงนิ่งเงียบบริตทานีและอเล็กซ์ ต้องการมาพบบิลเพื่อค้นหาความรู้สึกของเขา แต่การตอบสนองของบิลนั้นมันกลับแย่กว่าที่พวกเขาได้คาดคิดไว้เสียอีกบิลไม่ได้ให้ความสำคัญกับการเสียชีวิตของวิลเลียม ร็อกกี้เฟลเลอร์ อย่างจริงจัง และทัศนคติของเขาที่มีต่อบริตทานีและอเล็กซ์นั้นมันแย่มาก ความจริงเรื่องการเสียชีวิตนั้นไม่สำคัญอะไรสำหรับบิลเลย ทั้งหมดที่เขาต้องการคือไล่บริตทานีและอเล็กซ์พออกจากตระกูลร็อคกี้เฟลเลอร์เหมือนขยะที่ถูกกวาดออกจากบ้านฝ
จอห์น ร็อคกี้เฟลเลอร์ ใจเต้นไม่เป็นส่ำหลังจากได้ยินข่าวนั้นแต่ไม่นานนัก เขาก็ใจเย็นลง “ฟื้นขึ้นมาแล้ว มันจะทำไมกันเล่า? ตอนนี้หล่อนก็เป็นได้เพียงหญิงน่าไม่อาย ไร้สกุล ไม่มีอะไรคู่ควรกับเราเลยสักนิด”บิล ร็อคกี้เฟลเลอร์พลันลดเสียงลง “จอห์น บริตทานีบอกว่าหล่อนมีหลักฐานการทุจริตของลูกและธุรกิจที่ร่วมกับคนญี่ปุ่น คิดว่าจากนี้มันจะราบรื่นใช่ไหม?”จอห์นหัวเราะเยาะ “พ่อครับ เรื่องนี้มันผ่านไปครึ่งปีแล้วนะ แม้ว่ามันอาจจะมีเรื่องที่เคลือบแคลงใจอยู่บ้าง แต่ร่องรอยหลักฐานทั้งหมดคงหายไปหมดแล้วล่ะครับ”บิลถอนหายใจอย่างโล่งอก “ขอบคุณพระเจ้า แต่อย่างไรก็ตาม ร็อคกี้เฟลเลอร์ กรุ๊ปจะไม่มีวันตกไปเป็นของไอ้สารเลวอย่างอเล็กซ์แน่”บิลประกาศกร้าวว่าจะขัดขวางอเล็กซ์ให้ถึงที่สุด“ไม่ต้องห่วงครับ ไม่มีทางเกิดเรื่องอะไรขึ้นแน่นอน กระทั่งถึงวันที่มันตาย วิลเลียมไม่แม้แต่จะระแคะระคายถึงตัวจริงของมันด้วยซ้ำ ไอ้โง่นั่น! มันคงไม่เคยคิดเลยว่าความพยายามทั้งชีวิตของมันจะตกไปของคนอื่นเสีย”เที่ยงของวันถัดไป ณ คฤหาสน์ของแอสเส็กซ์โดโรธี แอสเส็กซ์เดินทางถึงบ้านอย่างเหนื่อยล้าพร้อมสัมภาระที่พะรุงพะรังในขณะที่เข้า
บริตทานี ร็อคกี้เฟลเลอร์ หมดสติและนอนอยู่บนเตียงนานกว่าครึ่งปี ในระหว่างนั้นมีเพียงแค่สายน้ำเกลือเท่านั้นที่พยุงชีวิตของเธอให้ผ่านไปได้ในแต่วันแม้ว่าจะฟื้นคืนสติ แต่เธอก็ใช้เวลาไม่น้อยในการพักฟื้นเพื่อในร่างกายกลับมาสมบูรณ์ดังเดิมด้วยเหตุนี้ อเล็กซ์ ร็อคกี้เฟลเลอร์ ออกใบสั่งยาเพื่อช่วยเร่งกระบวนการการฟื้นฟูของเธออย่างไรก็ตาม เนื่องจากไม่มีใบประกอบวิชาชีพแพทย์ เขาจึงไม่สามารถที่จะซื้อยาที่จำเป็นต่อการรักษา จากร้านขายยาและโรงพยาบาลได้ มีเพียงคุณหมอเชอริล โคนีย์ เท่านั้นที่จะช่วยได้ ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจโทรหาเธอเชอริลอยู่ที่โรงพยาบาลตอนที่พวกเราพูดคุยและตกลงกัน ยิ่งไปกว่านั้น เธอทึ้งกับการรักษาของอเล็กซ์เป็นอย่างมากเขาขับรถ M8 มุ่งหน้าไปยังโรงพยาบาลด้วยความเร็วสูง จึงถึงจุดหมายในไม่ช้าเชอริลกำลังคุยกับครอบครัวของผู้ป่วยภายในห้องทำงาน อเล็กซ์รู้สึกมีความสุขเป็นอย่างมากเมื่อได้ยินเสียงอันอ่อนโยนและท่าทางที่สง่างามของเธอแต่ในทางกลับกัน โดโรธี แอสเส็กซ์เป็นเวลานานแล้วที่อเล็กซ์ไม่ได้รับความอบอุ่นจากเธอ การละเลยและความเฉยชาเกิดขึ้นในทุก ๆ วัน และด้วยเบียทริซและแคลร์ แอสเล็กซ์เก