LOGINShare
บทที่ 5/2 เจ็บปวดยิ่งกว่าครั้งไหน
Last Updated:
2025-01-13 18:37:14พิรุณตบบ่าสุริยะฝากให้เพื่อนซี้ดูแลดาเนียแทนเขา สุริยะทรุดตัวลงนั่งบนเตียงคอยใช้เจลประคบเย็นที่บริเวณหน้าผากที่บวมช้ำของดาเนีย ใบหน้าอิดโรยขยับส่ายไปมาราวกับกำลังฝันร้าย
"ฮื้อ...อย่า อย่าทำฉัน โอ๊ย! เจ็บ เนียเจ็บ" เสียงละเมอเพ้อพบทำให้เขาถึงกลับอดกลั้นความเจ็บปวดนี้ไม่ไหว สองมือโอบประคองร่างกายอุ่นในห่อผ้าขึ้นมาแล้วโย้ร่างกายที่กระตุกวูบเพราะความฝันไปมาให้ผ่อนคลาย
"เฮียอยู่ตรงนี้แล้วครับ เนียได้ยินไหม ถ้าได้ยินตามเสียงเฮียมานะ" เสียงกระซิบอุ่นที่รดคลอเคลียข้างใบหูปลุกเรียกให้ดาเนียตื่นจากฝันร้าย เปลือกตาหนักอึ้งปรือมองและเห็นดวงหน้าของเฮียแซ็คกำลังจดจ้องมองลงมา ไม่รู้ว่าเป็นภาพความฝันหรือความจริง แต่มือของเธออยากจะเอื้อมไปจับใบหน้าของเขา อยากสัมผัสเขาอีกสักครั้ง
"เฮียแซ็คเหรอคะ" มือที่ใหญ่กว่าประคองมือเล็กขึ้นมานาบแก้มของตน ทันใดที่ถูกสัมผัสของเขาดวงตากลมก็เบิกโพลงด้วยความตกใจ เพราะนี่มันไม่ใช่สิ่งที่เธอคิดไปเอง ไม่ใช่ความฝัน แต่คือความจริง
"ทำไมตกใจเหรอ หืม....พูดหน่อยสิครับ" น้ำเสียงที่เขาใช้คุยกับเธอเปลี่ยนไป มันทั้งนุ่มนวลและอ่อนโยนอย่างน่าประหลาด แล้วเขายังเอาแต่ระดมจูบมือของเธอไม่ยอมหยุด
"เฮียแซ็คลักหลับเนีย" ปากอิ่มคว่ำลงย่นคิ้วชิดชนกัน ดูน่ารักและน่ามันเขี้ยว
"ใครจะลับหลักคนที่หลับลึกเหมือนกับซากศพได้ลงคอ" เอ่ยอย่างกวน ๆ จนคนฟังรู้สึกน้อยใจจึงรีบชักมือออกรีบเบนหน้าไปทางอื่นไม่อยากสบสายตากับคนใจร้ายอย่างเขา
"ไหนว่ารังเกียจเนีย แล้วจะมากอดมาหอมเนียทำไม" ดาเนียพยายามดิ้นให้หลุดจากวงแขน แต่ยิ่งดิ้นก็ยิ่งถูดรัดแน่นขึ้น
"เฮียขอโทษก็ได้ที่เคยบอกว่ารังเกียจเนีย เฮียไม่ได้คิดแบบนั้นจริง ๆ" จมูกโด่งฝังลงมาที่ขมับของเธอ
"คนอำมหิต คนโฉด คนเหี้ยมโหด" ปากอิ่มว่าฉอด ๆ
"ปากจัดแบบนี้อยากชิมดูจังว่าหวานไหม" ว่าจบใบหน้าในอ้อมกอดก็ถูกดันให้รับรอยจูบที่ประทับลงมาแผ่วเบา เพราะกลัวดาเนียจะเจ็บบาดแผลที่ริมฝีปาก เขาจึงได้จูบเหมือนสายลมพัดผ่าน ดูดปากอิ่มเบา ๆ เนิบนาบและเชื่องช้า ทว่าก็ทำให้ร่างกายของดาเนียเหมือนถูกช็อตด้วยไฟฟ้าได้ในเวลาเดียวกัน เปลือกตาหนาสองชั้นหลับพริ้มหลับจูบที่ละมุนและนุ่มนวล
สุริยะผละออกใช้มือลูบไล้ดวงหน้าที่สุดแสนคิดถึง สามปีแล้วที่เขาไม่ได้สัมผัสใบหน้านี้ เปลือกตา จมูก และกลีบปากช่างพูดเป็นต่อยหอยของดาเนีย
"เจ็บมากไหม" เขาถามเสียงนุ่มนวล ดาเนียส่ายหน้าและอมยิ้มออกมา
"นิดหน่อยค่ะ เนียเคยเจ็บมามากว่านี้" เพราะเธอบอกว่าเคยเจ็บมากกว่าตอนนี้มันยิ่งทำให้คนฟังอย่างเขาทุรนทุรายตามไปด้วย เขาเคยทำร้ายเด็กคนนี้ เขาทำร้ายจิตใจดาเนียจนบอบช้ำ แต่แม่คนเก่งก็ยังฝืนทนยอมรับและปิดปากทนดูทนฟังสิ่งที่เขาเคยทำกับเธอ แต่เขานี่สิเอาแต่ขับไล่ไสส่งเธอ คอยถากถางด้วยวาจาเสียดแทงจิตใจ
"เฮียรู้จากเรนแล้ว" เขาเอ่ยออกมาทำให้ร่างกายที่ถูกกอดอยู่ขยับตัวทำท่าจะลุกขึ้น
"เรื่องตอนเด็กของเนียใช่ไหมคะ อย่าคิดมากเลยค่ะ มันผ่านมาตั้งนานแล้ว" ดาเนียพยายามกลบเกลื่อนเพื่อไม่ให้เฮียแซ็ครู้ว่าวันนี้เธอก็โดนเพื่อนกลุ่มเดิมรังแกอีกครั้ง
"ไม่ต้องมาโกหกเฮียรู้ว่าใครทำเนีย และเฮียจะไปสะสางบัญชีแค้นในวันพรุ่งนี้" เอ่ยด้วยแววตาขึงขังจริงจัง ดาเนียรีบลุกพรวดโดยไม่ได้ดูสภาพของตัวเองให้ดี ทำให้สุริยะรีบตวัดหน้าหนีแล้วหันหลังให้กับเธอแทน
"สะสางอะไรคะ ไม่ต้องถึงขนาดฆ่าใครนะคะ เนียไม่อยากให้เฮียแซ็คเป็นคนป่าเถื่อนแบบพวกนั้น"
"โอเค ๆ เฮียจะไม่ฆ่าใครทั้งนั้นแหละแต่เนียช่วยหาไรคลุมตัวหน่อย" ดาเนียรีบหลุบมองตัวเองที่อยู่ในสภาพไร้เสื้อผ้าอาภรณ์
"คนวิตถาร!!" เธอเอ็ดใส่เขาแล้วตะครุบผ้าขนหนูขึ้นมาห่อปิดเนื้อตัวของตนไว้ สุริยะหันมาดูใบหน้าที่กำลังเห่อแดงเพราะถูกเขาเห็นทรวดทรงจนหมด
"อายเหรอ" เขาว่าแล้วผลักแผ่นหลังเธอเข้าไปหา
"เปล่าซะหน่อยเนียแค่ไม่ชินกับการที่...ที่ถูกคนแบบเฮียจ้องมอง" ดาเนียพยายามหาเหตุผลมาอ้าง
"คนแบบเฮียทำไม" ออกแรงดันแผ่นหลังเธอเข้ามาใกล้แล้วถือโอกาสรวบยกบั้นท้ายงอนให้นั่งลงบนหน้าขา
"อ๊ายยเฮียแซ็คคนบ้าจะทำอะไรคะ" กำปั้นของเธอทุบลงมาที่กลางอก เขากระตุกยิ้มชอบใจที่เธอเริ่มกลับมามีเรี่ยวมีแรงทะเลาะกับเขาเหมือนเดิม
"ถ้าเนียบอกว่าให้เฮียกินเนียได้ เฮียจะกินเนียเดี๋ยวนี้" ดวงหน้าของเธอเห่อร้อนวูบเหมือนถูกไฟลน
"ทะลึ่ง!! เนียไม่ใช่เลขาเฮียแซ็คอีกแล้ว" ใบหน้าเง้างอนตวัดไปทางอื่น เธอยังคงจำภาพนั้นได้ติดตาตรึงใจ
"หึงเฮีย หรือว่าอิจฉากันแน่" สุริยะโน้มใบหน้าลงมาใกล้แล้วให้ปลายจมูกเกลี่ยแก้มใสที่กำลังหันหนี
"เนียไม่หึงและไม่อิจฉาอะไรทั้งนั้น" ทำหน้าบูดบึ้งใส่แล้วตวัดตากลมส่งให้
"ถ้าเฮียไปห้อง6901อีกละ เนียจะทำยังไง" เขาท้าทาย
"เนียจะหนีเฮียไปอีก เนียจะไปเป็นชนเผ่าเอสกิโมยอมหนาวตายอยู่โน่นดีกว่า" ความน่ารักและตะบึงตะบอนของดาเนียทำให้สุริยะอดที่จะดันหลังคอเล็กเข้ามาประทับจูบลงไปอีกครั้งไม่ได้
"อื้อ...เอียแอ็คอน...อื้อ" ถึงเธอจะเจ็บปากที่โดนตบจนเกือบฉีกแต่จูบที่ร้อนแรงนี้ก็ทำให้เธอหลงลืมความเจ็บจนต้องยอมเปิดริมฝีปากออกเพื่อรองรับชิวหาของอีกฝ่ายที่กำลังแทรกตัวเข้ามา และควานหาคำตอบในอุ้งปากเธอ จูบที่ชวนให้ขาดใจและหวานจนตาลายทำให้ผู้ช่ำชองเรื่องกินดุอย่างสุริยะถึงกับครางกระหึ่มในลำคอ
Latest chapter
สุริยะทมิฬ Bad Apollo บทที่ 31/2 แยกจากเพื่อปกป้อง
การจากลูกจากเมียเกือบสองเดือนทำให้สุริยะปล่อยผมเผ้ายาวรุงรังไม่ต่างกับโจรป่าห้าร้อย ความโฉดและความโหดที่ลือกระฉ่อนอยู่ก่อนแล้วทำให้รูปลักษณ์ภายนอกของเขาน่ากลัวขึ้นไปอีก เวลาเดินผ่านลูกค้าที่คาเฟ่บนร้านหนังสือ ชายหญิงทั้งหลายต่างผงะมองค้างไม่คิดว่าจะเจอทาร์ซานหลงมาเดินอยู่ใจกลางเมืองแสงสีเช่นนี้ใบหน้าเคร่งขรึม ดวงตาอิดโรยอ่อนล้าปรากฏขึ้นฉาบความหล่อเหลาจนเห็นชัด เพียงแค่ตวัดหางตาไปยังกลุ่มลูกค้าสาวที่นั่งอยู่มุมโต๊ะด้านในสุด พวกเธอก็สะดุ้งเฮือกพร้อมกันโดยมิได้นัดหมายตอนนี้เขาก็ไม่ต่างจากสุริยะทมิฬที่ถูกหลุมดำดูดดึงเข้าไป ตั้งแต่วันนั้นที่ตัดสินใจให้ดาเนียไปอยู่ไกลถึงนิวยอร์กกับพ่อตา เธอก็ได้แต่พยักหน้ายอมรับเหตุผลแต่โดยดี แต่เขากลับสังเกตเห็นดาเนียนอนตะแคงร้องไห้พยายามเก็บเสียงสะอื้นไม่ให้เล็ดลอดทั้งที่ปากก็บอกว่าจะยอมไปคลอดลูกอยู่ที่โน่น แต่วันก่อนหน้าที่จะเดินทางไปกลับไม่คุยเล่น ไม่ให้เขาจับหรือหอมใด ๆ ทั้งสิ้น บอกเพียงแค่ว่า 'เนียกลัวตัวเองไม่กล้าปล่อยมือเฮีย' เธอพูดขึ้นมาแค่นั้น แล้วก็เดินไปกลับกลุ่มบอดี้การ์ดของพ่อตา ไม่ยอมหันหน้ามายิ้มหวานอย่างที่ชอบทำวินาทีก่อนลากันเมื่อแผ่นห
สุริยะทมิฬ Bad Apollo บทที่ 31/1 แยกจากเพื่อปกป้อง
การแต่งงานผ่านพ้นไปอย่างสวยงามแม้ในคืนแต่งเจ้าบ่าวตัวดีจะไปเมามาย แต่คืนนั้นสุริยะก็โอบกอดภรรยาคนสวยของตนไม่ยอมปล่อย ยิ่งท้องของดาเนียใหญ่ขึ้นเขาก็ยิ่งหวนแหนและวิตกจริตกว่าใคร โดยเฉพาะทุกครั้งที่เขากำลังจะมีความสุข มันจะมีลางสังหรณ์ว่าความทุกข์กำลังจะมาเยือน*********************************** สำนักอัญฏรญามี สุริยะไปหาอาจารย์เธียร หมอดูญาณทิพย์คนดังพ่อของพณาธีร์เพื่อปรึกษาเกี่ยวกับดาเรศ พี่สาวต่างแม่ที่ลึกลับของภรรยา"พวกเธออาจจะมีเหตุต้องจากกันไปสักพัก แต่จากกันครั้งนี้มันจะไม่มีอะไรที่หนักหนาอีก ก็อาจเจอเรื่องน่าหงุดหงิดบ้างแต่ก็ดีกว่าปล่อยให้เกิดเรื่องเลือดตกยางออกนะแซ็ค" อาจารย์เธียรนั่งขัดสมาธิพูดด้วยสีหน้าจริงจัง"หมายถึงอะไรครับพ่อ""บอกหมดเลยไม่ได้หรอก มันเป็นกฏ บางครั้งเธอก็ต้องฟังหูไว้หู เธอเชื่อฉันได้ ไม่เชื่อก็ได้ แต่อย่างไรก็จงฟังไว้เป็นแนวทางเพื่อป้องกันปัญหาที่อาจจะเกิดขึ้น หรืออาจจะไม่เกิดขึ้นก็ได้ แต่ยังไงวันนี้เธออกจากสำนักฉันไปก็ระวังผู้หญิงคนนั้นที่ชื่อดาเรศไว้ วันนี้หล่อนจะมาคุยบางอย่างกับเธอ"อาจารย์เธียรทิ้งทวนประโยคอย่างเป็นปริศนา สุริยะที่นั่งอยู่เบาะหลังรถ
สุริยะทมิฬ Bad Apollo บทที่ 30 งานแต่งริมทะเล
หาดพัทยา สุริยะกับดาเนียเลือกจัดงานแต่งแบบเรียบง่ายที่มีแขกเหรื่อมาร่วมงานเพียงห้าสิบคน รวมทั้งเพื่อน ๆ ในกลุ่มบรรณาธิการมาเฟียที่ควงภรรยาของตัวเองมาเปิดตัวในงานแต่งด้วย สาว ๆ ทั้งหกคนได้พบกันและคุยกันอย่างออกรสออกชาติที่โต๊ะเลี้ยงฉลองริมทะเล แต่กระนั้นสิ่งที่ทำให้ดาเนียอึ้งที่สุดคือ ยัยเหมียวเพื่อนสนิทกลับกระหนุงกระหนิงเคลียคลอมาพร้อมพนาธีร์เจ้าสาวรีบลากเหมียวมานั่งร่วมวงสนทนากับเหล่าภรรยาของเพื่อนพี่ชาย และเริ่มเปิดประเด็นถามไถ่ความจริงจากปากของเพื่อนรักที่ไม่ได้เจอกันครึ่งค่อนปี แต่พอชวนให้มางานแต่งของเธอกับเฮียแซ็ค ยัยเหมียวดันควงแขนมากับพี่ป่าแบบงง ๆ"แกไปคบกับพี่ป่าตอนไหน เล่ามาเดี๋ยวนี้" ดาเนียจิกตาส่งให้เหมียวที่กำลังทำหน้าอ้ำอึ้งไม่รู้ว่าจะเริ่มเล่าจากจุดไหนก่อน"ก็คบกันหลังจากที่ฉันบินมางานเปิดตัวสตูดิโอแกนั่นแหละยัยเนีย พี่ป่าเขาไปตามตื๊อฉันถึงนอร์เวย์ แล้วฉันก็กลับมาดูแลกิจการที่เมืองไทยแทนแม่ก็เลยได้มีโอกาสศึกษาดูใจกัน" เหมียวพูดไปเขินไป"แล้วน้องเหมียวกลัวเจ้าดงดิบของพี่ป่าไหม พี่เรนพาไปบ้านพี่ป่าทีไรพี่ตกใจเจ้าตัวนั้นทุกที ฮื่อ...ขนลุก" ปาลินเล่ายกมือขึ้นกอดตัวเอง"ทำ
สุริยะทมิฬ Bad Apollo บทที่ 29/2 แต่งงานกับเฮียนะ
"ยุบหนอ! พองหนอ! สติสติ! ฮู่ว...."ท่องในใจหลับตาข่มอารมณ์ที่กำลังวาบหวามจนหัวหมุนติ้วจากฝ่ามือซุกซนที่กำลังเลื้อยไปทั่วเนื้อตัว"เฮียถึกขึ้นนะคะ แสดงว่าระงับความหื่นได้แล้ว ต่อไปมีผู้หญิงมาอ่อยเฮียจะได้ไม่ไปสอยเข้าร่วงเหมือนเมื่อก่อน" กระซิบแล้วงับลงมาที่ใบหูจนขนแขนพากันลุกตั้งโดยมิได้นัดหมาย "เนียวันนี้เฮียต้องทำงานดึกนะ" พูดไปกำผ้าขนหนูแช่เย็นจนเส้นเลือดปูดขึ้นบนหลังมือ ดาเนียกระตุกยิ้มสะใจที่ได้กลั่นแกล้ง"ปกติเฮียชอบกินรอบดึกไม่ใช่เหรอคะ วันนี้นึกยังไงไม่กินซะแล้ว แต่ทำงานแทน สงสัยของเฮียคงจะเหี่ยวแล้วแน่เลย""ของเฮียไม่ได้เหี่ยวนะ แข็ง แน่น และฟิตมากไม่เชื่อจับดูสิ"หมับ!!"อึ้มจริงด้วยค่ะ" มือข้างหนึ่งของภรรยาตะปปเข้าที่เป้ากางเกง "เนีย....ขอร้องอย่า" หลับตาวิงวอนขอกล่องดวงใจที่กำลังแข็งขืนในกำมือคืนมากจากดาเนีย"อย่าหยุดเหรอคะ ว่าไงล่ะ พูดให้ชัดเจนหน่อยสิ เนียไม่ค่อยเข้าใจเลยอ่ะ" มือที่ว่างอีกข้างนวดบั้นท้ายสามีแล้วขยำแรง ๆ จนคุณพ่อบ้านสะดุ้งโหยง"ตัวแสบปล่อยเฮียเถอะนะคะ" ปากหวานระดับสิบแสดงว่าคงมุ่งมั่นตั้งใจในการขอแต่งงานมากจริง ๆ "ปล่อยแล้วค่ะ" บอกแล้วรีบสวมเสื้อผ้าให้มิ
สุริยะทมิฬ Bad Apollo บทที่ 29/1 แต่งงานกับเฮียนะ
สำนักหมอดูอัญฏรญามีสุริยะถูกพนาธีร์รบเร้าให้มาดูฤกษ์กับพ่อของตนเองที่สำนัก ปกติไปที่ไหนก็จะต้องได้จิบกาแฟ แต่มาสำนักไอ้ป่าต้องจิบน้ำมนต์ทุกที ไม่นานนักพ่อของเพื่อนซี้เดินเข้ามาพร้อมกับแผ่นกระดาษที่จดฤกษ์มงคลในการขอดาเนียแต่งงานไว้เรียบร้อย ดวงตาคมตวัดมองไปที่กระดาษแล้วหันขวับไปหาบิดาของเพื่อนอีกครั้งอย่างไม่แน่ใจ"ขอแต่งตอนตีหนึ่งเหรอครับ ไม่มีฤกษ์อื่นแล้วเหรอครับคุณพ่อ""ดวงพวกเธอสองคนมันไม่ค่อยปกติแบบชาวบ้านเขา ยิ่งเจ้าป่าประหลาดเลยแหละ" อาจารย์เธียรเหลือบมองหน้าลูกชายหัวแก้วหัวแหวนผู้สืบทอดสำนักคนต่อไป"ของกูนะไอ้แซ็ค ไปเดทที่ป่าช้า ขอแต่งที่กุฏิหลวงปู่ธร สงสัยถ้าน้องเหมียวท้อง สงสัยได้ไปคลอดในถ้ำหมีแน่"ป้าบ!!ฝ่ามืออรหันต์ของอาจารย์เธียรฟาดลงมาบนหัวของลูกชาย สุริยะสะดุ้งเฮือกมองพ่อลูกคู่พิลึกแล้วรีบขอตัวกลับก่อนจะได้ฤกษ์มงคลที่แปลก ๆ มาอีกชายหนุ่มนัดแนะกับพ่อบ้านศิวดล และอรุณฉายรวมทั้ง จิตตรีป้าพยาบาลพิเศษให้ช่วยกันล่อดาเนียไว้อย่าให้มายุ่งแถวสวนหลังบ้านเพราะเขากำลังตกแต่งประดับประดาหลอดไฟสวยงามพาดไปกับต้นหางนกยูง สถานที่ประทับจิตประทับใจที่เขาปลุกเร้าภรรยาจนเป็นลมและทำให้รู้ว่
สุริยะทมิฬ Bad Apollo บทที่ 28/2 ล้วงหัวใจ
"อ๊ะ....อื้อเฮียบ้า" ดาเนียพยายามถดตัวหนีจากนิ้วร้ายที่ทะลวงเข้ามาไม่ยั้ง แต่หนียังไงก็หนีไม่พ้นอยู่ดี"เฮียขอร้องนะเนีย มีอะไรก็พูดกับเฮียตรง ๆ ได้ไหมคะเราถือเป็นคน ๆ เดียวกันแล้วนะเนีย""ยอมแล้วค่ะ....อ๊าหยุดก่อนนะคะ ได้โปรด" ดวงหน้าเว้าวอนน่าสงสารทำให้สุริยะตัดใจถอนนิ้วออกมา เคลื่อนตัวขึ้นจรดริมฝีปากบนหน้าผากเพื่อปลอบประโลม"ขอโทษนะคะ เฮียแค่น้อยใจเนียน่ะ" พูดเสียงนุ่มรั้งตัวของภรรยาให้ลุกขึ้นมา"เมื่อวานพี่แนท ก็คือคุณดาเรศ พี่สาวของนิ้งมาพบเนียและห้ามให้เนียไปเยี่ยมนิ้งอีก รวมทั้งขู่...ขู่ว่าจะแย่งเฮียไปจากเนีย จะขโมยเฮียไปเป็นของตัวเอง ตอนที่ได้ยินแบบนั้นเนียเจ็บไปหมด ทั้งโกรธทั้งหวงจนคิดอะไรไม่ออก รู้สึกกลัวอย่างที่ไม่เคยกลัวมาก่อน"ใบหน้าคมคายรู้สึกปลื้มปีติที่ได้รับรู้ว่าแท้จริงดาเนียรักและหวงแหนเขามากแค่ไหน เรื่องทั้งเรื่องก็ไม่ได้มีอะไรเลยนอกจากหึงผัวตัวเองเท่านั้น ช่างน่ารักเหลือเกินภรรยาคนนี้"ไม่ต้องกลัวนะ จะไม่มีใครมาแย่งเฮียไปจากเนียได้ นอกจากความ...ตา...อุ๊บ!" คนฟังไม่ยอมให้เขาเอ่ยคำอัปมงคลออกมาจึงรีบประกบปากของตนดันบ่ากว้างให้นอนลงกับพื้นเตียง บดจูบหนักหน่วงและรุนแรง
You may also like
สยบรักยัยคู่หมั้นตัวร้าย
สาวน้อย.ช่างฝัน1.1K viewsพลาดรักมาเฟีย
โนเนจัง1.1K viewsสัมพันธ์ลับ(รัก)สุดยอด
เพลงมีนา1.4K viewsเมียเสือ NC25+++
ฅนบนดอย2.2K viewsMafia Of Love กลรักในรอยแค้น
พลอยแก้ว126 viewsนายหัวคะ ล้วงเข้ามาลึกๆ
KraTak628 viewsKoyerหวงรักสลับเกียร์
คุณดอกไม้646 viewsสงครามล่ามรัก
วารินทร์ทิพย์39 views
