LOGINShare
บทที่ 55
Last Updated:
2025-08-31 22:49:26จะไม่ให้นางตกใจได้อย่างไร ในเมื่อสิ่งที่เข้ามาในกายนางมันทั้งใหญ่โตมโหฬาร ทั้งดุนดันหน้าท้องนางจนอึดอัดคับแน่นไปหมด!
สิ่งที่ทั้งร้อนและแข็ง ทั้งใหญ่ยาวเช่นนี้ เข้ามาในกายนาง!
มิน่าเล่าครั้งแรกนั่นนางถึงได้...
หนิงซินกระถดถอยหนีโดยสัญชาตญาณ แต่เขาขยับตาม
“อา...” เขาครางอย่างพึงพอใจ ก่อนจะจับร่างนางขึ้นนั่งคร่อมร่างตนเองไว้
ตอนแรกว่าตกใจแล้ว ตอนนี้หนิงซินกลับตกใจยิ่งกว่า
นางทั้งตกใจทั้งรู้สึกอับอายจนไม่อายนั่งตัวตรงอยู่ได้ ได้แต่หมอบกายลงกอดเกาะเขาไว้แน่น
“แบบนี้น่าจะดีกว่า...” เขาบอกเสียงแหบห้าว
หนิงซินหูอื้อตาลาย ไม่แน่ใจว่าอีกฝ่ายหมายถึงอะไร
ไม่ทันจะได้ถาม หยางหยางก็ค่อยๆ จับสะโพกนางขยับยก
“ฮึก...!” เพียงเขาขยับมือเล็กน้อย เลือดลมในกายนางก็พลันแล่นพล่าน ความเสียวซ่านแปลกประหลาดแล่นปลาบจากปลายเท้าขึ้นสู่ศีรษะ ทำเอาตัวสั่นงันงกเหมือนลูกนกอ่อนแอยามแรกฟักจากไข่
หยางหยางเห็นท่าทางนั้นแล้วยิ่งกว่าคันยิบๆ ในหัวใจ เขาทั้งเอ็นดูทั้งอยากรังแกนาง เอาคืนที่บังอาจมายั่วยวนบุรุษเช่นตนในคราวเดียวกัน
จากที่เคยใช้สองมือยกสะโพกน้อยนั้นเบาๆ คราวนี้เขายกสะโพกนางสูงขึ้น ก่อนจะจับมันกระแทกลง ทำเอาหนิงซินหลุดหวีดร้องเสียงหลง
“ว๊าย!”
หยางหยางปิดปากนางด้วยริมฝีปากหยักได้รูปนั่น แล้วขยับมือยกสะโพกนางขึ้นลงให้เร็วขึ้น พลางส่งลิ้นอุ่นร้อนรุกล้ำเข้าควานหาความหวาน
“อึ...อื้อ! อื้อ! อื้อ!”
ข้างล่างก็โดนล่วงล้ำอย่างอุกอาจ ริมฝีปากด้านบนก็ถูกครอบครองสนิทแน่น ยามนี้นาง...นาง...
หนิงซินจิกเล็บลงบนแผ่นหลังคนนิสัยไม่ดี ระบายความเสียวซ่านประสมคับข้องใจ
“อ๊ะ...อื้อ...อื้อ!!!”
เนินเนื้อกระแทกเนื้อดังพั่บๆ เป็นจังหวะเสียงดังลั่น ทว่าไม่มีผู้ใดในกระโจมใส่ใจ กว่าจะรู้ตัว ริมฝีปากที่บดจูบกันต่างก็ผลัดกันขบกัดอีกฝ่าย เอาคืนกันและกันจนได้เลือด รสคาวที่หาได้ขมขื่นดังเช่นค่ำคืนแรก ปลุกเร้าสัญชาตญาณบางอย่าง ขับให้เพลงรักบทนี้ยิ่งเร่าร้อนรุนแรง
หนิงซินพบว่าครั้งนี้นางไม่ได้เจ็บปวดเหมือนคืนนั้น ตรงกันข้าม ตอนนี้นางกลับรู้สึกว่าส่วนล่างนั้นคล้ายจะยินดีปรีดาที่ถูกสัมผัส และ...ถูกกระทำเช่นนี้
มันทั้งเต้นตุบ ตอดรัด เสียวซ่านจนสุดระงับ
ไม่เพียงเท่านั้น ยามนี้ในใจนางกลับร่ำร้องครวญครางว่าต้องการสิ่งนี้มาก...มากกว่านี้!
“อ๊ะ อ๊ะ!” ...เรื่องราวมันลงเอยแบบนี้ได้อย่างไรกันแน่นะ?
ตอนนี้ความสามารถในการไตร่ตรองของนางคล้ายถูกทุบทำลาย สติสัมปชัญญะเองก็ลางเลือนลงทุกทีแล้ว
“อ๊ะ!”
จู่ๆ โลกก็พลันพลิกกลับ
ยามนี้แม่ทัพเฮยเซ่อเย่ว์ค้ำอยู่เหนือร่างนาง ขยับเอวรัวถี่ ทำเอาสติที่แทบจะไม่หลงเหลืออยู่แล้วของนางพลันขาดผึง สองมือน้อยกอดเกี่ยวร่างกร้าวแกร่งไว้แน่น แอ่นอกรับสัมผัสจากเขาอย่างแนบชิด ยามเขาขยับยกไปจัดวางท่วงท่าไหนก็ไม่อิดเอื้อน ยอมคล้อยตามไปทุกสิ่ง
“เด็กดี...” หยางหยางคำรามทุ้มต่ำในลำคอ
หลังกอดรัดพัวพันจนแทบจนเป็นเนื้อเดียวกันอยู่พักใหญ่ เขาจับนางลงคุกเข่า ยกสะโพกขึ้น แล้วสอดแทรกแท่งหยกยักษ์กลับลงไป กระแทกหนักๆ รัวถี่
“อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊ะ!!!”
หนิงซินไม่รู้ว่าข้างในจุดอ่อนนุ่มของนางระเบิดโพลงมาแล้วกี่ครั้ง รู้แต่ว่าครั้งนี้ แก่นกายของบุรุษที่กอดร่างนางไว้แน่นเต้นตุบรุนแรงขึ้นทุกที ทุกที พร้อมๆ กับที่เขาเคลื่อนไหวรวดเร็วยิ่งขึ้นเหมือนคลุ้มคลั่ง ทำเอาชัพจรในกายนางเองพลอยเต้นตุบตาม ทั้งยังสั่นสะท้านไม่หยุด
ครั้งนี้ทุกอย่างมันรุนแรง...ไม่เจ็บปวด แต่ความรู้สึกช่างรุนแรง...รุนแรงจนแทบจะทำให้นางเสียสติ
“อึก...” หนิงซินพยายามอดกลั้น ไม่ส่งเสียงน่าอับอายออกมา ทว่า ยิ่งพยายามเท่าไหร่ แม่ทัพเฮยเซ่อเย่ว์ก็ยิ่งขยับเอวปลุกเร้านางรวดเร็วขึ้นเท่านั้น
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ เดี๋ยว...อ๊ะ!”
“ไม่เดี๋ยวแล้ว” หยางหยางคำรามทุ้มต่ำแหบห้าว
Latest chapter
หนิงซินกงจู่ เชลยแค้นแสนรัก บทที่ 57
“มะ...ไม่ได้นะ...”“ข้ารับปากว่าจะไม่สังหารผู้ใดหากไม่จำเป็น”“แต่เหล่าทหารของทั้งเฮยเซ่อเย่ว์และแคว้นป๋ายก็ต้องเสียเลือดเสียเนื้อมิใช่หรือ” นางจ้องตาวิงวอนไม่ยอมแพ้อาจเพราะความกังวล มือที่ทาบทับแผงอกแกร่งพลันแข็งเกร็ง ขยับเหมือนหนึ่งจะกำ ท้องน้อยเองก็หดเกร็งเช่นกันหยางหยางสะดุ้งเล็กน้อยเพราะการกระทำนั้น ทำเอาหนิงซินสะดุ้งตาม แต่เพราะนางพยายามข่มใจไม่ให้รามือโดยง่าย มือที่ควรผละออกจึงกลายเป็นเคลื่อนไหวอยู่บนแผงอกแกร่งเหมือนหนึ่งแตะไล้หยอกเย้าจู่ๆ ส่วนที่ยังค้างคาอยู่ในกายนางส่วนนั้นก็ขยายตัวขึ้นอีกคราหนิงซินหน้าแดงจัด รู้สึกร้อนวูบไปทั้งหน้าทั้งตัว มือน้อยที่ทาบบนแผงอกกว้างยิ่งสั่นระริกไปกันใหญ่อา... นางช่าง...น่ารัก...หยางหยางพลันตื่นตัวเต็มที่อีกครั้ง ทำเอาเคร่งเครียด คิดหนัก...เมื่อครู่เพิ่งรังแกนางหนักหน่วงถึงเพียงนั้น หากลงมือซ้ำ เกรงว่าร่างกายเล็กๆ บอบบางใต้ร่างเขาอาจล้มป่วยลงอีกหน...“นะเจ้าคะ...ท่านแม่ทัพ ได้โปรด...” นางขอร้อง
หนิงซินกงจู่ เชลยแค้นแสนรัก บทที่ 56
เขากอดร่างนางไว้แน่น กระแทกแรงๆ อีกหลายครั้ง ก่อนดันอาวุธร้ายเข้าลึก จากนั้นบางอย่างก็ระเบิดโพลงอยู่ข้างในนั้น ทำเอาในกายนางอุ่นร้อนชุ่มแฉะไปหมดเขา...ปลดปล่อยสิ่งนั้นข้างในอีกแล้ว? หนิงซินเสียวซ่านสุดจะหาคำบรรยาย ส่วนอ่อนนุ่มกระตุกเกร็ง สองขาหนีบเข้าหากันแน่นโดยไม่รู้ตัวหยางหยางฟุบตัวลง กอดร่างนางไว้แน่น เนิ่นนานนักถึงเลื่อนมือขึ้นลูบศีรษะน้อยๆ ของนางอย่างเบามือ ก่อนเคลื่อนตัวขึ้นจูบหน้าผากทั้งที่บางส่วนยังคงค้างคากันอยู่ แล้วลูบหลังปลอบโยนอย่างแผ่วเบาสำหรับบุรุษเช่นเขาแล้ว ความสัมพันธ์ทางกายกับความรักนั้นเป็นคนละเรื่องกัน ทว่าครั้งนี้ กับองค์หญิงน้อยผู้นี้ เขากลับรู้สึกต่างออกไปเขาไม่เคยเอ็นดูใส่ใจ เฝ้าถนอมและหวงแหนผู้ใดเท่าสตรีในอ้อมกอดร่างน้อยนี้มาก่อน“เมื่อครู่...เจ็บหรือไม่” หยางหยางถามอย่างไม่มั่นใจนักตัวเขาเองก็พยายามยั้งมือ ยับยั้งชั่งใจมากแล้ว ทว่า...ช่วงสุดท้ายนั้น มันสุดจะระงับจริงๆหนิงซินได้ยินคำถามแล้วใบหน้าตึงและเห่อร้อนขึ้นทันทีนางก้มหน้างุด ซุกแผงอกแกร่ง ส่ายหน้าน้อยๆ“ท
หนิงซินกงจู่ เชลยแค้นแสนรัก บทที่ 55
จะไม่ให้นางตกใจได้อย่างไร ในเมื่อสิ่งที่เข้ามาในกายนางมันทั้งใหญ่โตมโหฬาร ทั้งดุนดันหน้าท้องนางจนอึดอัดคับแน่นไปหมด!สิ่งที่ทั้งร้อนและแข็ง ทั้งใหญ่ยาวเช่นนี้ เข้ามาในกายนาง!มิน่าเล่าครั้งแรกนั่นนางถึงได้...หนิงซินกระถดถอยหนีโดยสัญชาตญาณ แต่เขาขยับตาม“อา...” เขาครางอย่างพึงพอใจ ก่อนจะจับร่างนางขึ้นนั่งคร่อมร่างตนเองไว้ตอนแรกว่าตกใจแล้ว ตอนนี้หนิงซินกลับตกใจยิ่งกว่านางทั้งตกใจทั้งรู้สึกอับอายจนไม่อายนั่งตัวตรงอยู่ได้ ได้แต่หมอบกายลงกอดเกาะเขาไว้แน่น“แบบนี้น่าจะดีกว่า...” เขาบอกเสียงแหบห้าวหนิงซินหูอื้อตาลาย ไม่แน่ใจว่าอีกฝ่ายหมายถึงอะไรไม่ทันจะได้ถาม หยางหยางก็ค่อยๆ จับสะโพกนางขยับยก“ฮึก...!” เพียงเขาขยับมือเล็กน้อย เลือดลมในกายนางก็พลันแล่นพล่าน ความเสียวซ่านแปลกประหลาดแล่นปลาบจากปลายเท้าขึ้นสู่ศีรษะ ทำเอาตัวสั่นงันงกเหมือนลูกนกอ่อนแอยามแรกฟักจากไข่หยางหยางเห็นท่าทางนั้นแล้วยิ่งกว่าคันยิบๆ ในหัวใจ เขาทั้งเอ็นดูทั้งอยากรังแกนาง เอาคืนที่บังอาจมายั่วยวนบุรุษเช่นตน
หนิงซินกงจู่ เชลยแค้นแสนรัก บทที่ 54
แม่ทัพใหญ่สบตาคู่งามแล้วไม่อาจโกหกได้เขากล่าวเนิบช้า “เสด็จพ่อของเจ้าคิดเล่นเล่ห์กับข้า”หนิงซินตกใจ“มิใช่ว่าเป็นเรื่องเข้าใจผิดหรอกหรือ ท่าน...ท่านตรวจสอบดีแล้วหรือยัง”“ไม่มีสิ่งใดต้องตรวจสอบทั้งนั้น ข้ายื่นข้อเสนอที่ดีต่อทั้งสองฝ่ายที่สุดไปแล้ว บิดาเจ้าอิดเอื้อนไม่ทำตาม เรื่องก็มีเท่านี้”“เช่นนั้น...พวกท่านจะทำสงครามกันอีกหรือ” นางถามหน้าเผือดสีไม่นะ! นางจะยอมให้เกิดเรื่องเสียเลือดเนื้อเช่นนั้นไม่ได้เป็นอันขาดหนิงซินเปลี่ยนจากจับแขนเสื้อเป็นจับแขนเขาไม่ว่าจะต้องใช้วิธีใด นางก็จะต้องทำให้คนผู้นี้ให้โอกาสเสด็จพ่อของนางได้คิดอีกสักครั้ง นางไม่เชื่อหรอกว่าเสด็จพ่อของนางจะหน้ามืดตามัวจนมองไม่เห็นความเป็นจริงเช่นนั้น!ก่อนอื่น...ก่อนอื่นนางต้องรั้งเขาไว้ ทำให้เขาหยุดคิดเรื่องแต่งกำลังทหารเตรียมการรบเสียก่อน!“เมื่อครู่ท่านจะออกไปไหนอีกหรือ...อย่าไปเลยนะ”แม่ทัพเฮยเซ่อเย่ว์ไม่เข้าใจ“ข้ารู้ว่าเสด็จพ่อทำให้ท่านและเหล่าแม่ทัพนายกองขุ่น
หนิงซินกงจู่ เชลยแค้นแสนรัก บทที่ 53
“ทวยเทพช่างส่งท่านมาโปรดข้าโดยแท้” หนิงซินแย้มยิ้มงดงามดั่งบุปผา ทำเอาหญิงหม้ายสกุลอวี๋ที่เข้าใจผิดไปคนละเรื่องขวยอายจนแทบตัวลอยหนิงซินที่หาได้รู้อันใดสักนิด เผลอเลื่อนมือข้างหนึ่งลงลูบท้องน้อยแม้แต่สัตว์ยังรักลูกของมัน แล้วประสาอะไรกับนาง...ใช่ว่านางไม่ต้องการลูก สำหรับนางแล้ว ไม่ว่าลูกจะถือกำเนิดขึ้นมาด้วยเหตุใด ลูกก็ย่อมเป็นลูก เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของนาง...ทว่าการตั้งครรภ์กับผู้นำทัพฝ่ายศัตรูในสถานการณ์เช่นนี้ ย่อมมิต่างอะไรไปจากการตบหน้าราชวงศ์สกุลอิ๋ง ยังไม่นับอีกว่านางคือผู้ถือพรหมจรรย์แม้ข้อเท็จจริงจะเป็นเช่นไร นางก็ไม่ต้องการให้ผู้อื่นล่วงรู้ความจริงน่าอับอายที่ว่าองค์หญิงศักดิ์สิทธิ์แคว้นป๋ายถูกข่มเหงรังแก และ...นางมั่นใจว่าจะต้องเกิดเรื่องเช่นในคืนนั้นอีกมากกว่าหนึ่งครั้ง โดยที่นางไม่อาจห้ามปรามขัดขืนได้เลยวัดจากเรื่องที่เกิดขึ้นครั้งล่าสุด ยามนี้นางไม่กลัวบุรุษผู้นั้นอีกต่อไป สิ่งที่นางหวาดกลัว และทำให้กังวลเสียมากมาย ก็คือตัวนางเองพอได้รู้จักรสสัมผัสที่ชวนให้ใจสั่นและสุขสมอย่างน่าพิศวงนั้นแล้ว นางก็เปลี่ยนไป
หนิงซินกงจู่ เชลยแค้นแสนรัก บทที่ 52
นึกถึงสิ่งที่นางต้องประสบ หยางหยางก็ยิ่งโกรธคนเหล่านั้น ที่โกรธยิ่งกว่าคือโกรธที่ตนเองโทสะโมหะบังตาจนหน้ามืดตามัว ใจทราม ขาดสติ กระทำเรื่องหยาบช้าป่าเถื่อนเช่นนั้นลงไปราวกับไม่ใช่มนุษย์ปึง!!!เสียงทุบโต๊ะดังสนั่น ทำเอาเหล่าขุนศึกนายกองร่างใหญ่ยังอกสั่นขวัญผวาท่ามกลางความเงียบงัน แม่ทัพใหญ่เข่นเขี้ยวคำราม ออกคำสั่งเสียงเข้ม นัยน์ตาแดงก่ำเหมือนโลหิต“ส่งคนไปจับตาดูในจุดที่สำคัญ หากพบพิรุธแม้แต่น้อย ก็ไม่ต้องคิดแสดงความเมตตาเจรจาอะไรแล้ว! ระหว่างนี้ก็เฝ้าระวังค่ายพักทัพให้ดี หลายวันมานี้พักผ่อนกันพอแล้ว นับจากวันนี้เริ่มฝึกซ้อมไพร่พล เตรียมแผนการรบเผื่อเอาไว้ อย่าให้บกพร่อง!” เหล่าแม่ทัพนายกองฟังแล้ว บ้างแย้มยิ้มพยักหน้าเออออ บ้างก็ลูบหนวดเคราชอบอกชอบใจเห็นนายตนขึงขัง เอาจริงเอาจัง มีไฟในการสู้รบเช่นนี้ พวกเขาก็พลอยฮึกเหิมไปด้วยถูกแล้ว! ต้องอย่างนี้สิ จึงจะสมกับที่เป็นท่
You may also like
ทะลุมิติมาเป็นเศรษฐีนีในยุคโบราณ
ต้าซินซิน13.3K viewsบุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ
เหยียนซี139.4K viewsชายาแพทย์เสด็จ : ท่านอ๋องควรดื่มยาแล้ว
จิ้งเยี่ยน61.3K viewsชายชั่วหนีวิวาห์ ข้าหรือจะยอมเป็นม่ายขันหมาก
มู่อวิ๋นเฉิง60.1K viewsนางร้ายขอพลิกบทบาท
Lovedee518 viewsทะลุมิติทั้งทีขอเป็นเศรษฐีนียุค 70
ต้นไม้แห้ง2.1K viewsข้าคืออนุท้ายครัวของท่านอ๋องจอมโหด
องค์หญิงโนเนม4.4K viewsเมื่อสตรีเช่นข้าขโมยดวงจ้าวมังกร
อิ่น เยว่1.0K views
