Share

 ตอนที่ 7

last update Last Updated: 2024-11-22 22:20:33

 ตอนที่ 7

สองวันถัดมา...

หลังจากปฐวีเดินทางมาถึงเชียงใหม่ตั้งแต่วันก่อน ชายหนุ่มได้ออกตามหาฮุ่ยจื่อที่บริษัทของเธอโดยหวังจะงอนง้อขอคืนดีกับหญิงสาว ทว่าทุกคนในบริษัทตอบแค่ว่าไม่อยู่และยังถามเซ้าซี้อีกว่าเขาเป็นใคร ปฐวีก็น้ำท่วมปากพอควร เพราะระหว่างที่คบหาฮุ่ยจื่อ เขาและเธอคบหากันแบบลับๆ และ     ฮุ่ยจื่อก็ไม่อยากให้พี่ชายรู้เรื่องที่เธอแอบมีแฟน นั่นเพราะหญิงสาวมีว่าที่คู่หมั้นอยู่ที่ฮ่องกง ปฐวีจึงต้องออกมาจากบริษัทของฮุ่ยจื่อ หญิงสาวที่ตนหลอกให้รักหลอกให้หลงแล้วเฉียดหัวทิ้ง

หลังจากออกจากบริษัทมาได้ ปฐวีก็เร่งเดินทางไปมาตามหาฮุ่ยจื่อที่แมนชั่น ซึ่งเป็นสถานที่หาความสุขของเขาและเธอ ก็ได้ความว่า ฮุ่ยจื่อ ไม่ได้มาที่นานมากแล้ว ปฐวีจึงเดินทางกลับโรงแรมที่พักด้วยความหงุดหงิด เพราะไม่รู้จะติดตามหาหญิงสาวได้ที่ไหนอีก มือถือที่ใช้ติดต่อกันก็ติดต่อไม่ได้ กระทั่งเช้าวันรุ่งขึ้นปฐวีจึงได้นัดให้เพื่อนออกมาพบที่ร้านกาแฟ ร้านประจำของเพื่อน

“ไงแก หายหัวไปไหนมาตั้งหลายเดือนวะ”

สิทธิ์ชัย พนักงานหนุ่มบริษัททอผ้าไหมของตระกูลถังที่เข้ามาลงทุนอยู่ในจังหวัดเชียงใหม่หลายปีแล้วเนื่องจากมารดาของฮุ่ยจื่อเป็นคนไทย คนในตระกูลถังจึงได้ย้ายถิ่นฐานมาอยู่ประเทศไทยทั้งครอบครัว ก่อนที่ทายาทคนโตของตระกูลถังจะเดินทางกลับฮ่องกงเพื่อไปได้รับหน้าที่ดูแลกิจการของผู้เป็นปู่ เมื่ออายุครบยี่สิบปี

“เฮ้ย! ไอ้ปัด ถามไม่ได้ยินหรือไง กวนแต่เช้าเชียวนะเอ็ง” สิทธิชัยร้องถามเสียงขุ่น เมื่อคนถูกถามเอาแต่ยกกาแฟขึ้นจิบ อีกทั้งสายตาของเพื่อนก็จ้องไปนอกร้านราวกับมองหาของล้ำค่า

“เที่ยว” ปฐวีตอบสั้นๆ พลันสายตาก็ไปปะทะกับหญิงสาวหน้าตาสะสวยและเซ็กซี่คนหนึ่งเข้าอย่างจัง แต่หนุ่มหล่อคารมดีอย่างปฐวีแทบจะสำลักกาแฟ เมื่อสิทธิ์ชัยตบบ่าเข้าเต็มแรง

“ไอ้บ้าสิทธิ์ แกจะตบฉันทำไมวะ” ปฐวีหันมาต่อว่าอย่างเคืองๆ แล้วปรายตามองสาวสวยคนนั้นต่อ

“คุณจินนี่” สิทธิ์ชัยบอกเสียงเรียบๆ มองตาเพื่อนก็รู้ใจ ว่าเจ้าหมอนี่ตกหลุมเสน่ห์ของคุณฮุ่ยหลัน เจ้าของบริษัททอผ้าไหมแล้วแน่ๆ

“เฮ้ย! แกรู้จักเธอด้วยเหรอไอ้สิทธิ์ แล้วเธอเป็นใครมาจากไหนวะ สวยเหมือนนางเอกหนังฮ่องกงเลยว่ะ สเปกฉันมากๆ เลยว่ะไอ้สิทธิ์” ปฐวีถามด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น แผนการตีสนิทของตนก็บังเกิดขึ้นมาทันใดเมื่อสาวหน้าสวยกำลังเดินตรงมาที่เขาและเพื่อน

“ก็รู้จัก ทำไม สนใจล่ะสิแก” สิทธิ์ชัยตอบอย่างเล่นตัว ทว่ายังไม่ทันจะถามอะไรต่อจากนั้น เขาก็เห็นปฐวีลุกขึ้นเดินตัวตรงเข้าไปหาคุณฮุ่ยหลันหรือคุณจินนี่เสียแล้ว ขณะที่ปฐวีก็เข้าไปแกล้งเดินชนสาวหน้าสวย

“อุ๊ย!” เป้าหมายของปฐวีเซเข้าสู่วงแขนทันทีจนล้มลงไปด้วยกัน แก้มขาวผ่องของฮุ่ยหลัน สวยสวยวัยยี่สิบห้าปี สัมผัสเข้ากับแผงอกกว้างของชายหนุ่มแปลกหน้าเข้าอย่างจัง ฮุ่ยหลันเกิดอาการตัวร้อนหน้าร้อนผ่าวไปชั่วขณะเมื่อได้ใกล้ชิดกับบุรุษหนุ่มแปลกหน้า สาวสวยพยายามดันตัวออกจากอ้อมกอดของชายหนุ่ม เพราะเธอถูกเลี้ยงให้อยู่ในกรอบมาตลอด เรื่องสนิทสนมกับเพื่อนชายจึงไม่เคยเกิดขึ้นกับชีวิตของเธอ

“เอ่อ...” หญิงสาวอ้ำอึ้งไป เมื่อชายหนุ่มแปลกหน้าไม่ยอมปล่อยมือจากตัวเธอ

“ขอโทษครับ ผมนี่ซุ่มซ่ามจริงๆ เลยนะครับ หรือไม่ก็คงเพราะผมเห็นหน้าสวยๆ ของคุณแน่ๆ เลยทำให้ผมตาลายมองไม่เห็นทาง” ปฐวีส่งยิ้มน่ารักมอบให้สาวหน้าสวย พานทำให้หัวใจของฮุ่ยหลันเต้นตึกตักอย่างไม่รู้สาเหตุ พวงแก้มสาวก็ซับสีเลือดสลับร้อนๆ หนาวๆ ยามที่สายตาของเขาจดจ้องมาที่เธอ

“ฉันก็ขอโทษด้วยนะคะที่เดินไม่มองทางเหมือนกัน” สาวหน้าสวยแหงนหน้าขึ้นบอกเจ้าของอ้อมกอด ก่อนก้มหน้าหนีอย่างเขินอาย

ปฐวีกดยิ้มมุมปากเพียงเล็กน้อย ก่อนจะพยุงให้สาวหน้าสวยในอ้อมกอดลุกขึ้นจนยืนได้มั่นคง สองหนุ่มสาวต่างเผลอจ้องมองกันและกันอยู่ชั่วครู่ ฮุ่ยหลันนั้นขวยเขินไม่น้อยกับการได้พบปะชายหนุ่มแปลกหน้าอย่างใกล้ชิดเช่นนี้ แต่สำหรับปฐวี...เขากำลังครุ่นคิดหาวิธีเพื่อให้ได้เธอมาครอบครองโดยเร็ววัน

“ผมจะยอมรับคำขอโทษจากคุณ ถ้าคุณให้เกียรติไปนั่งดื่มกาแฟเป็นเพื่อนผม...สักแก้ว” ปฐวีเริ่มรุกด้วยวาจาอ้อนนุ่ม พลางส่งสายตาเว้าวอนขอร้องอยู่ในที ฮุ่ยหลันอึกอักและขวยเขินหนักกว่าเดิม เธอไม่กล้ารับปากเพราะเพิ่งได้รู้จักกัน แถมเธอยังไม่รู้ชื่อแซ่ของเขาอีกด้วย

“นะครับ” ปฐวีย้ำเสียงเศร้า แล้วพูดต่อด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก “ผมปกรณ์ หรือปัดครับ ยินดีที่ได้รู้จัก คุณ...” มุมปากของปฐวีเผยยิ้มมีเสน่ห์ เมื่อสังเกตเห็นสีหน้าของหญิงสาวที่ดูจะดีใจไม่น้อยหลังจากเขาเอ่ยแนะนำตัวด้วยชื่อที่เขาก็เพิ่งจะคิดออกเมื่อครู่

“ฉัน...ฮุ่ยหลันค่ะ แต่เรียกฉันว่าจินนี่ก็ได้ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ คุณปัด” หญิงสาวเอ่ยตอบเสียงหวานใส พยายามผินหน้าหลบแววตากรุ้มกริ่มของชายหนุ่ม

“ครับคุณจินนี่ แล้ว....ตกลงว่าไงครับ” ปฐวีรุกต่อ

“เอ่อ...ก็ได้ค่ะ แต่ไม่นานนะคะ คือฉันต้องรีบกลับบ้านค่ะ”ฮุ่ยหลันตอบกลับเสียงอ้อมแอ้มด้วยความเกรงใจ พลางเดินตามมือใหญ่ที่รั้งเอวของเธอ ส่วนปฐวีก็ลอบมองหน้าเพื่อนหนุ่ม พลางส่งสายตาไล่ให้ไปหาที่นั่งอื่น ส่วนเขาก็ประคองหญิงสาวเข้าไปนั่งเมื่อสิทธิชัยลุกหนีไป

“คุณจินนี่จะรับอะไรดีครับ มอคค่า คาบูชิโน ลาเต้ หรืออเมริกาโน  ดีครับ ร้านที่นี่มีให้เลือกอีกหลายอย่างครับ แต่ผมว่า...คุณจินนี่ดื่มลาเต้ดีกว่านะครับ หวานนุ่มละมุนเหมือนใบหน้าของคุณ” พลางโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ ฮุ่ยหลันผงะหนีด้วยความตกใจ พร้อมเสียงหัวเราะน่าฟังจากปฐวี

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • หลงไฟมาร   ตอนอวสาน

    ตอนอวสาน“จินหลง เป็นอะไรไปคะ โอ๋ๆ เงียบนะคะ” ปิ่นมุกหันมาโอ๋ลูกน้อยด้วยสีหน้ากังวล ห่วงพ่อของลูกก็ห่วง ห่วงลูกก็ห่วง ส่วนจินหลงก็ไม่ยอมเงียบ ป้าช้อยอาสาอุ้มจินหลงแล้วสั่งให้ปิ่นมุกลงไปดูคนนั่งตากฝนอยู่หน้าบ้านพัก เธอลังเลเล็กน้อยแล้ววิ่งไปคว้าร่มอันใหญ่ออกไปหาคนหน้าบ้านพักที่นั่งตัวสั่นปากสั่นไปหมด“คุณถัง! ทำไมคุณถึงได้ดื้อแบบนี้ล่ะคะ ถ้าคุณเป็นอะไรไป ฉันกับลูกจะอยู่ยังไงล่ะคะ” ปิ่นมุกลืมเลือนทุกสิ่งไปหมดแล้วเพราะเป็นห่วงเขาจนเผลอพูดความในใจออกไป เธอกางร่มคันใหญ่เข้าบังเม็ดฝน ใช้ผ้าที่ถือติดมือมาเช็ดหน้าเช็ดตาให้คนดื้อรั้นที่ดื้อยิ่งกว่าเด็กสามขวบ“ฉันยอมตายปิ่นมุก หากเธอไม่ยอมอภัยให้ ฉันรักเธอ ปิ่นมุก ฉันทำใจไม่ได้ถ้าไม่มีเธออยู่กับฉัน เธอรู้บ้างไหมว่าฉันทรมานแค่ไหนตลอดสองปีที่ผ่านมา ฉันคิดถึงเธอมาก แต่ฉันไม่กล้ากลับมาหาเธอ เพราะฉันคิดว่าสักวัน ฉันจะลืมเธอให้ได้ เหมือนที่เธอลืมฉัน แต่ฉันก็ทำไม่ได้ แล้ววันนี้ก่อนที่ฉันจะตายฉันอยากมาพบเธอ อยากกอดเธอสักครั้ง แล้วฉันจะยอมตาย...ตายอยู

  • หลงไฟมาร   ก่อนอวสาน

    ก่อนอวสานหนึ่งชั่วโมงถัดเสียงกริ่งหน้าบ้านก็ดังรบกวน คุณแม่ลูกหนึ่งจึงชะเง้อคอมองผ่านหน้าต่างแต่เพราะเวลานี้มืดค่ำแล้วจึงมองเห็นไม่ถนัดนัก ปิ่นมุกหันมามองลูกชายที่ตอนหลับปุ๋ยไปแล้ว แล้วเดินลงไปดูคนมาที่กดกริ่งหน้าบ้านพักหลังจากคว้าเอาเสื้อคลุมมาสวมทับชุดนอน เจ้าของบ้านหยุดปลายเท้าทันทีเมื่อเห็นใครบางคนนั่งอยู่บนรถเข็น หน้าตาเขาซูบผอมจนน่าใจหาย ตอนรู้ว่าคุณถังประสบอุบัติเหตุ เธอไม่ได้คิดว่าเขาจะมีร่างกายผ่ายผอมมากถึงเพียงนี้ ใบหน้าหล่อเหลาบัดนี้ก็ซีดเซียวเหมือนคน ไร้ชีวิตชีวา ปิ่นมุกยืนอยู่ลานหน้าบ้านเพราะสับสน เธอสับสนจริงๆ มันอธิบายไม่ถูกเหมือนกันว่ารู้สึกแบบไหน“ปิ่นมุก” ถังเฟ่ยหลงใช้มือดันล้อรถให้เข้ามาชิดรั้วบ้านมากขึ้น แววตาเศร้าหมองทอดมองร่างเล็กนิ่ง“คุณ...มาทำอะไรคะ” ไม่ได้อยากถามคำถามนี้เลยจริงๆ แต่เพราะไม่รู้จะถามอะไรทำให้ปิ่นมุกเอ่ยคำถามนี้ออกไปแล้วก็ได้แต่รอฟังอย่างใจจดใจจ่อ“ฉันมาหาเธอ ฉันอยากเห็นหน้าเธอ อยากคุยกับเธอ อยากกอดเธอ ก่อนที่ฉัน...” เจ้าของคำพูดรู้สึก

  • หลงไฟมาร   ตอนที่ 115

    ตอนที่ 115แต่ใครเลยจะรู้ว่าปิ่นมุกที่ทำทีไม่สนใจพ่อของจินหลงอยู่ทุกวันนั่น เธอคิดถึงพ่อของจินหลงอยู่ทุกวัน แต่จะทำอย่างไรได้ในเมื่อเรื่องระหว่างเธอและคุณถัง มันเหมือนมีเส้นใยบางเบามาขวางกั้นเอาไว้ มันบางเบาแต่ก็จริงแต่เธอยังทำลายมันจากใจไม่ได้หมดเสียที เธอจำได้ไม่เคยลืมถึงสิ่งที่ คุณถังฝากความเจ็บช้ำไว้ให้เธอ แม้ความเจ็บช้ำมันจะน้อยลงทุกวันแต่เธอไม่เคยลืมเลือนได้“แล้วตกลงวันนี้ เราจะทำอะไรกันบ้างคะพี่มะลิ” ปิ่นมุกเปลี่ยนเรื่องก่อนฉวยเอาตะกร้าผักไปล้าง“คุณปิ่นคะ ผักนั่นน่ะพี่ล้างหมดแล้วละค่ะ” มะลิบอกอย่างเอ็นดูรู้สึกใจชื้นขึ้นมาเพราะอย่างน้อยคุณปิ่นมุกก็ยังคงอาลัยอาวรณ์คนที่หายหน้าหายตาไปอยู่เหมือนกัน แล้วยิ่งคุณหนูจินหลงหน้าตาเหมือนพ่อขนาดนั้น สักวันเถอะกำแพงในใจของคุณปิ่นมุกต้องพังทลายลงสักวัน“ล้างแล้วก็ล้างอีกได้นี่คะพี่มะลิ” บอกเสียงอ้อมแอ้ม แล้วก็ลงมือล้างผักอย่างตั้งใจ แต่จิตใจกระหวัดถึงใบหน้าหล่อเหลาของคนบางคนที่เหมือนลูกชายของเธอ“ก็ได้ค่า ล้างให

  • หลงไฟมาร   ตอนที่ 114

    ตอนที่ 114 ตอนที่ 1142 ปีต่อมา... นับจากวันที่ได้จากกันในวันนั้น ปิ่นมุกไม่เคยได้ข่าวคราวของคนป่าเถื่อนอีกเลย เขาทำตัวหายไปจริงๆ พร้อมกับเรื่องราวในอดีตก็ค่อยๆ ลบเลือนไปจากใจของเธอเช่นกัน บิดามักพูดเสมอว่าให้ลืมไปเสียแม้จะยากแต่ก็ต้องลืมเพื่อให้มีแรงเดินต่อไป หลังจากเธอบอกกับบิดาว่าเธอท้อง เมื่อรู้ว่าท้อง เธออยากบอกเขาเหลือเกิน แต่เพราะเรื่องราวที่เกิดขึ้นจึงไม่คิดหวนกลับไปและบอกตัวเองว่าให้ลืมคนป่าเถื่อนคนนั้นซะ แต่ยิ่งพยายามลืมเขา ใจกลับก็ยิ่งจดจำและโหยหาเขา โดยที่เธอไม่รู้เลยว่าคนที่จำใจจากหญิงที่รักไปนั้น ได้ประสบอุบัติเหตุจนเกือบเอาชีวิตไม่รอดและตอนนี้อาการของถังเฟ่ยหลงก็น่าเป็นห่วงมากเพราะเจ้าตัวไม่ยอมรับการทำกายภาพบำบัดเพื่อให้กลับมาเดินได้เป็นคนปกติอีกครั้ง ถังเฟ่ยหลงท้อแท้หมดกำลังใจ หมดพลังที่จะมีชีวิตอยู่ต่อ ทั้งที่พยายามตัดใจแต่เขาไม่เคยลืมปิ่นมุก อยากกลับไปหาเธอแทบขาดใจ แต่ไม่กล้าไปส

  • หลงไฟมาร   ตอนที่ 113

    ตอนที่ 113“ไม่ไป ฉันไม่ยอมห่างจากเธออีกแล้วนะปิ่นมุก เพราะอะไรปิ่นมุก ตั้งแต่เธอได้กลับไปอยู่บ้าน เธอก็เอาแต่หลบหน้าหลบตาฉัน เธอคิดจะทรมานฉันหรือไง ฉันรู้ว่าฉันผิด...ผิดมาก ผิดจนเธอคงไม่ให้อภัยฉัน แต่ฉันอยากขอโทษ ขอให้คนเลวๆ อย่างฉันได้แก้ตัวบ้างไม่ได้เชียวเหรอ เธอจะทำอะไรกับฉันก็ได้ แต่ขออย่าผลักไสฉันไปไหน ได้ไหมปิ่นมุก ฉันรักเธอ ได้ยินไหมว่าฉันรักเธอ” น้ำเสียงของถังเฟ่ยหลงดูเศร้าหมอง แววตาคม แดงก่ำเพราะหวาดกลัวว่าจะต้องสูญเสียเธอไป ใบหน้าหล่อเหลาเบียดเข้าใกล้อีกครั้ง“ฉันเหม็นคุณ” ปิ่นมุกยกมือดันใบหน้าหล่อเหลาออกห่าง แล้วเอ่ยเสียงสั่นเครือยามได้เห็นแววตาคมแดงก่ำ“นะปิ่นมุก ให้ฉันได้มีโอกาสชดเชยสิ่งที่เคยทำร้ายเธอ เธอคือดวงใจของฉันนะปิ่นมุก ฉันมันเลว ใจร้าย ป่าเถื่อน อย่างที่เธอประณามฉัน แต่ฉันอยากขอโอกาสบ้างสักครั้ง นะปิ่นมุกขอโอกาสให้ฉันบ้างได้ไหม” ฝ่ามืออุ่นกุมสองมือเล็กขึ้นจุมพิตซ้ำๆ กันอยู่อย่างนั้น นาทีนี้ถังเฟ่ยหลงไม่คิดอายใครอีกแล้วที่จะต้องหลั่งน้ำตาเพื่อวอนขอโอกาสจากหญิ

  • หลงไฟมาร   ตอนที่ 112

    ตอนที่ 112ดวงตาคู่สวยเริ่มรื้นด้วยหยาดน้ำตาเมื่อหวนนึกถึงเรื่องในอดีต เพราะหากเธอยอมอยู่เป็นครอบครัวกับคุณถังก็เหมือนคนอกตัญญูที่ไปรักกับคนที่ทำให้คนในครอบครัวของเธอเสียชีวิต แต่หากเธอเลือกที่จะเดินคนละเส้นทางกับคุณถังหัวใจของเธอก็เจ็บปวดมากเช่นกัน แต่สักวันเธอก็หวังว่าความเจ็บปวดจะจางหายไปในที่สุด เมื่อไม่ต้องมาเกี่ยวข้องกัน ไม่ต้องมาเห็นหน้ากัน เวลา...เวลาอาจช่วยเยียวยารักษาหัวใจบอบช้ำของเธอ ‘เพราะเราสองคนรักกันไม่ได้’“ลูกปิ่น” คุณกิตติขานเรียกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน“เราสองคนรักกันไม่ได้ค่ะ” ปิ่นมุกเงยหน้าตอบบิดาเสียงแผ่วๆ ยกนิ้วปาดน้ำตาที่ไหลนองสองแก้ม คุณกิตติจึงรั้งบุตรสาวคนเล็กเข้ามาปลอบประโลมขณะที่ด้านหน้าของศาลาริมน้ำ ถังเฟ่ยหลงและลูกน้องรวมถึงคุณตวงรัตน์และบุตรชายก็จับกลุ่มยืนพูดคุยกันและมองมายังสองพ่อลูกด้วยความเป็นห่วง ส่วนปิ่นมุกหลังได้รับอ้อมกอดอบอุ่นจากบิดานานหลายนาที เธอจึงเอ่ยชวนให้บิดากลับบ้านพักเพื่อจบปัญหาเรื่องระหว่างเธอและคุณถัง คุณกิตติก็ไม่คิดซ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status