บทที่ 1

คฤหาสน์อวิ๋นหู เมืองเจียงไหว

"หลินเยว่ นายเซ็นใบหย่าฉบับนี้ให้ฉันเถอะ"

"นายเองก็รู้ว่าฐานะของนายในตอนนี้ ไม่คู่ควรกับประธานเย่เลยสักนิด"

"เพราะว่าท่านประธานเย่สงสารนาย ก็เลยให้ค่าชดเชยนายไปไม่ใช่น้อยๆ บ้านหนึ่งหลัง รถหนึ่งคัน สิทธิ์ในการถือหุ้นของบริษัท แล้วก็เงินยี่สิบห้าสิบล้านบาท"

"รับค่าชดเชยพวกนี้ไปซะ ไม่ว่าผู้หญิงแบบไหนนายก็หาไม่เจอหรอก"

หญิงสาวในชุดเครื่องแบบสำนักงาน พูดฉอดๆ ไม่หยุดอยู่ใกล้ๆ กับชายหนุ่ม

รูปร่างของเธอค่อนข้างดูดี ขาเรียวยาวทั้งสองข้างถูกห่อหุ้มด้วยถุงน่องสีดำภายใต้กระโปรงขาสั้น หน้าตาสะสวย และสวมแว่นตากรอบสีดำ ดูเหมือนเธอจะเป็นหญิงสาวหัวสมัยใหม่

ชายหนุ่มที่สวมผ้ากันเปื้อนคาดไว้ที่เอว กำลังล้างจานด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึก

คิ้วคมราวกับเล่มดาบ และดวงตาเป็นประกายดุจดวงดาว ลายเส้นโครงหน้าที่ชัดเจนของเขา แลดูเด็ดเดี่ยวและแข็งแกร่งมาก

ถึงแม้ว่าจะยังไม่ถึงขั้นหล่อ แต่อย่างน้อยหน้าตาของเขาก็ไม่ทำให้คนรังเกียจนัก

"หลินเยว่ นายไม่ได้ยินที่ฉันพูดรึไง"

"การแต่งงานในครั้งนี้ ถึงนายไม่อยากจะหย่านายก็ต้องหย่า!"

เมื่อเห็นหลินเยว่ที่ดื้อรั้น หญิงสาวก็พลันโมโหเป็นอย่างมาก

หลินเยว่วางจานใบสุดท้ายที่ล้างเสร็จบนชั้นวางอย่างเงียบๆ

จากนั้นเขาก็ถอดผ้ากันเปื้อนออก จุดบุหรี่มวนหนึ่งและมองไปยังหญิงสาวฝ่ายตรงข้าม

เธอชื่อเฝิงซานซาน เป็นเลขาของเย่เข่อชิงภรรยาของเขา และยังเป็นลูกพี่ลูกน้องร่วมสายเลือดกันอีกด้วย

"บอกเหตุผลผมมา!"

"อะไร" เฝิงซานซานตกใจไปชั่วขณะ

"พี่ ที่เข่อชิงต้องการจะหย่า มันต้องมีเหตุผลด้วยใช่ไหม"

หลินเยว่พ่นควันใส่เฝิงซานซาน

"ไม่ต้องมาเรียกฉันว่าพี่ ฉันไม่มีญาติแบบนาย"

เฝิงซานซานกลอกตา และเอ่ยขึ้นอย่างเหยียดหยาม "ที่ประธานเย่ต้องการหย่ากับนาย ยังต้องการเหตุผลอีกเหรอ"

"ไม่มีเหตุผลเลยเหรอ"หลินเยว่ถามขึ้นอย่างใจเย็น

"ได้! ในเมื่อนายอยากถาม ฉันก็บอกความจริงกับนาย ตอนนี้ธุรกิจของประธานเย่มีขนาดใหญ่มาก ความสัมพันธ์กับตระกูลฉินก็แน่นแฟ้น กิจการก็เจริญรุ่งเรืองขึ้นเรื่อยๆ

เฝิงซานซานเอ่ยขึ้นด้วยความเย่อหยิ่ง "และนาย...ก็เป็นเพียงแค่คนไร้ค่า ไม่คู่ควรกับประธานเย่ในตอนนี้เลยสักนิด มีแต่จะฉุดรั้งเธอไว้เท่านั้น!"

"งั้นที่จริงก็เป็นผมเองสินะที่ไม่คู่ควรกับเธอ!"หลินเยว่ยิ้มเจื่อน

นับตั้งแต่ที่เขาแต่งงานกับเย่เข่อชิง พูดได้เลยว่าเขาขยันขันแข็งและทำทุกอย่างเท่าที่ผู้ชายคนหนึ่งจะทำได้

ในช่วงแรกที่เย่เข่อชิงเจอปัญหาในตอนเริ่มสร้างธุรกิจ หลินเยว่คือคนที่คอยสนับสนุนเธออย่างเงียบๆ อดหลับอดนอนเพื่อออกอุบายและวางแผนร่วมกัน

ทุกเช้าเย็น ไม่ว่าจะฝนตกแดดออก เขาก็ขับรถไปรับ ไปส่งเย่เข่อชิงไปทำงานด้วยตัวเอง

เขาเริ่มรับผิดชอบการทำงานบ้านทั้งหมด เพื่อให้เย่เข่อชิงไม่ต้องมีความกังวลเรื่องภายในครอบครัวอีก

ตอนนี้บริษัทของเย่เข่อชิงมีขนาดใหญ่ขึ้น แต่กลับทนรอที่จะถีบเขาออกไปไม่ได้

จำเป็นต้องเสร็จนาฆ่าโคถึก เสร็จศึกฆ่าขุนพลเลยเหรอ

"ตระกูลฉิน"

หลินเยว่ยิ้มเยาะ

ทรัพยากรของตระกูลฉินนี่ ในตอนแรกเขาได้ใช้ความสัมพันธ์ของเขาเพื่อช่วยให้ผลประโยชน์เธออย่างลับๆ

โชคชะตาช่างเล่นตลกกับชีวิตคนจริงๆ!

"ใช่ นายไม่คู่ควรกับประธานเย่"

เฝิงซานซานนำใบหย่าตบลงบนโต๊ะ "ถ้านายรู้แล้วว่าสถานการณ์ตอนนี้ต้องทำยังไง ก็เซ็นใบหย่าฉบับนี้ซะ"

“แล้วถ้าผมไม่เซ็นล่ะ” หลินเยว่ถามกลับ

"ถ้านายไม่เซ็น ฉันก็มีวิธีที่จะจัดการกับนาย"

เฝิงซานซานฉีกหน้า เอ่ยขึ้นอย่างทะนงตัว "ฝ่ายกฎหมายบริษัทของพวกเราไม่ได้ไร้ความสามารถ แค่คดีฟ้องร้องหย่าไม่ใช่เรื่องยาก"

เธอทำให้สีหน้าท่าทางของหลินเยว่แน่นิ่ง

หลินเยว่เหลือบมองเธอ ทันใดนั้นก็พูดขึ้นว่า "จะให้ผมเซ็นก็ได้ แต่ว่าผมมีหนึ่งเงื่อนไข"

"เงื่อนไขอะไร"เฝิงซานซานเอ่ยขึ้นอย่างหมดความอดทน

"ให้เธอมาคุยกับผมเอง"

"นายคิดว่านายเป็นใคร คิดว่าตัวเองสำคัญขนาดนั้นเลยจริงๆ เหรอ"

เฝิงซานซานหัวเราะเยาะ "ตอนนี้ประธานเย่ยุ่งมาก คงไม่มีเวลามาทะเลาะกับนาย!"

"งั้นผมก็ไม่เซ็น"หลินเยว่ก็ตรงไปตรงมาเช่นกัน

"ฉันอุตส่าห์ให้เกียรตินายแต่นายกลับไม่ต้องการ"

เฝิงซานซานกังวลเล็กน้อย "เชื่อไหมว่าตอนนี้ฉันสามารถเรียกให้คนมา แล้วไล่นายออกไปได้เลยทันที"

"พี่ก็ลองดูสิ"

ดวงตาของหลินเยว่เย็นชา

“พี่ ผมจะคุยกับเขา”