LOGINShare
บทที่ 7.1 คุณแม่การละคร
Last Updated:
2025-12-11 07:00:12บทที่ 7.1 คุณแม่การละคร
สุดท้ายทุกอย่างก็เป็นไปตามที่คุณนายจิตตาคิด น้ำฝนไม่ใช่ผู้หญิงคนเดียวที่มาหาคิมหันต์ถึงบ้านเพื่อจะเรียกร้องสิทธิ์ความเป็นเมียบ้าบออะไรนั่น หากไม่ได้มารดารับจบทุกอย่างด้วยการให้เงินพร้อมทำสัญญาจะไม่ข้องเกี่ยวกับเขาอีก เรื่องมันคงไม่จบลงด้วยดีอย่างนี้
“ปล่อยไว้แบบนี้ไม่ได้แล้ว อาทิตย์ที่ผ่านมาป้าเสียเงินไปหลายล้านเพื่อปิดปากผู้หญิงพวกนั้นและเพื่อไม่ให้เกิดความวุ่นวาย ป้าต้องหาทางหยุดการกระทำของคิมหันต์”
“คุณป้าจะทำอย่างไรหรือคะ”
ณัฐนิชาเองก็กังวลไม่น้อย เป็นห่วงสุขภาพกายและสุขภาพใจของผู้มีพระคุณด้วยต้องมานั่งเครียดเรื่องของชายหนุ่มอยู่ทุกวัน ขณะที่ตัวต้นเรื่องออกไปเที่ยวเตร่ไม่เคยอยู่บ้าน จะกลับมาแค่ตอนนอนอย่างเดียวเท่านั้นเอง
“ทางออกเดียวที่คิดได้คือ...คิมหันต์ต้องแต่งงาน แค่มีเมียเป็นตัวเป็นต้นไปเสีย ปัญหาทุกอย่างก็จะจบ”
“ตะ..ต้องถึงขนาดนั้นเลยหรือคะ”
คนฟังใจแป้ว หากชายหนุ่มต้องแต่งงานไปจริง ๆ รักข้างเดียวนับสิบปีของเธอก็คงต้องจบลง จะให้แอบรักสามีคนอื่นต่อไปคงน่าเกลียดพิลึก
“แต่คนอย่างคิมหันต์ แค่ออกคำสั่งคงไม่ยอมทำตามง่าย ๆ แน่ ป้าต้องมีแผนหรือเหตุผลมากพอที่จะบีบให้เขาทำตามที่ต้องการ”
“หนูว่าลองคุยกับพี่คิมดูก่อนดีไหมคะ”
หญิงสาวพยายามพูดช่วยเขา หรืออันที่จริงก็เพื่อช่วยตนเองนั่นแหละ เธอไม่อยากให้คิมหันต์ต้องแต่งงาน อย่างน้อยก็ขอแอบรักเขาไปอีกสักห้า-หกปีก็ยังดี
“คนอย่างคิมหันต์มีอะไรให้คุยด้วยได้อีก ต้องมัดมือชก ชนะน็อกในครั้งเดียวเท่านั้น”
“ละ...แล้วคุณป้าจะทำอย่างไรล่ะคะ”
คนถูกถามไม่ยอมตอบ แต่ยิ้มแบบมีเลศนัยออกมาแทน หญิงสาวลอบถอนหายใจด้วยรู้สึกกังวลว่าอาจจะมีงานช้างตามมา
คิมหันต์นัดเจอกับเพื่อนอีกตามเคย ข้าง ๆ เขามีสาวสวยคอยนั่งประกบอยู่ตลอดเวลา ชายหนุ่มเปลี่ยนคู่ควงไปเรื่อยเพราะยังไม่พร้อมจะหยุดอยู่ที่ใครเพียงคนเดียว แม้จะรู้ว่าหลายวันที่ผ่านมามีผู้หญิงมาหาเขาที่บ้านมากมายและมารดาต้องเสียเงินมากแค่ไหนเพื่อหยุดเรื่องนี้
“แล้วเรื่องผับที่จะเปิดไปถึงไหนแล้วล่ะ”
“คืบหน้าไปมากแล้วล่ะ อีกไม่นานก็จะเปิดได้แล้ว ถึงตอนนั้นฉันจะจัดงานเลี้ยงเปิดผับ พวกนายทุกคนอย่าลืมไปด้วยล่ะ”
เขามองหน้าเพื่อนทีละคนก่อนจะมาหยุดที่คนข้างตัว เธอนั่งกอดแขนเขาอยู่ตลอดแทบจะลุกไปนั่งบนตักอยู่แล้ว
“คุณคิมคะ ได้ยินว่าที่บ้านของคุณมีสวนกว้างมาก ๆ ฉันอยากเห็นจังเลยค่ะ”
“ก็แค่สวนผลไม้ทั่วไปครับ ไม่มีอะไรน่าสนใจ...”
ครืดๆ ครืดๆ
พูดยังไม่ทันจบก็มีสายเรียกเข้าจากณัฐนิชา สีหน้าของชายหนุ่มเปลี่ยนไปทันทีเพราะไม่อยากรับสายสักเท่าไหร่ ทว่าอีกฝ่ายกลับกระหน่ำโทรไม่หยุดจนเพื่อนร่วมโต๊ะพากันมองอย่างสงสัย ปกติเวลาอยู่บ้านคิมหันต์จะหลีกเลี่ยงการพบหน้าหล่อนตลอดเวลา
เขาไม่ชอบความรู้สึกที่เกิดขึ้นเวลาเห็นหน้าเธอ..
ความสับสนที่ตีกันจนยุ่งแบบนั้น...ชายหนุ่มอยากสลัดมันออกไปให้หมด
“ไม่รับสายเหรอวะ อาจจะมีเรื่องด่วนก็ได้นะ”
“อือๆ”
สุดท้ายเขาก็ต้องยอมกดรับสายเพราะเธอยังโทรมาไม่เลิก ร้อยวันพันปีไม่เห็นจะเคยโทรมาเลยสักครั้ง แม้แต่ตอนที่เขาอยู่เมืองนอกหล่อนก็ไม่เคยโทรมา ส่วนที่มีเบอร์กันได้ก็เพราะมารดาบังคับให้บันทึกเอาไว้
“มีอะไร”
[พะ...พี่คิม แย่แล้วค่ะ คุณป้าอยู่โรงพยาบาลค่ะ]
ปลายสายบอกเสียงสั่น คิมหันต์ลุกพรวดออกจากเก้าอี้ทันทีจนผู้หญิงที่เอนซบเขาอยู่เกือบหน้าทิ่มลงพื้น
“จะไปไหนเหรอคะ”
“โทษทีนะ คุณแม่ฉันเข้าโรงพยาบาล ฉันต้องรีบกลับก่อน นิชา ตอนนี้คุณแม่อยู่โรงพยาบาลอะไร แล้วเกิดอะไรขึ้นกับคุณแม่”
ชายหนุ่มบอกลาเพื่อนและคู่ควงอย่างรวดเร็วก่อนจะออกจากร้านอาหารไป ณัฐนิชาบอกรายละเอียดคร่าว ๆ ให้เขาฟังแล้ววางสาย คิมหันต์บึ่งไปหามารดาทันทีด้วยความเป็นห่วง
เขาเคยเสียบิดาไปแล้ว ตอนนั้นทำเอาเสียศูนย์ไปพอสมควรเพราะสำหรับลูกชายแล้ว พ่อก็เหมือนกับชีวิต คิมหันต์รับปากกับเขาเอาไว้ว่าจะดูแลแม่ให้ดีที่สุด ชายหนุ่มว้าวุ่นด้วยความเป็นห่วงที่มีต่อมารดา พอมาถึงรถก็รีบขับออกไปอย่างรวดเร็ว เหยียบคันเร่งจนมิดเข็มไมล์
ฝากกดเข้าชั้น กดใจด้วยนะคะ
Latest chapter
หวงรักเมียตีตรา LoveSick บทที่ 17 ข้อแลกเปลี่ยน
บทที่ 17 ข้อแลกเปลี่ยนเหตุการณ์เมื่อคืนทำเอาอ่อนแรงจนไม่สามารถตื่นเช้าได้อย่างปกติ ณัฐนิชาลืมตาขึ้นมาในตอนสายของอีกวัน แสงจากพระอาทิตย์สาดส่องเข้ามาภายในห้อง สิ่งแรกที่หล่อนมองหาคือคิมหันต์ ทว่ากลับว่างเปล่าไร้ซึ่งเงาของอีกฝ่าย มีแค่เธอที่นอนหลับคนเดียวบนเตียงนี้หลงนึกว่าจะได้ตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดของเขาเสียอีก...คนตัวเล็กลุกจากที่นอนเพื่อกลับห้องของตนเอง สิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับคิมหันต์คงเป็นเพียงอารมณ์ชั่ววูบของอีกฝ่ายบวกกับฤทธิ์แอลกอฮอล์เท่านั้น ความเศร้าเสียใจกับเรื่องของมารดาทำให้ชายหนุ่มขาดความยับยั้งชั่งใจ เพราะหากเป็นตัวเขาในแบบปกติ หล่อนเชื่อว่าเขาคงรังเกียจที่จะสัมผัสตัวของเธอณัฐนิชายืนมองเงาะสะท้อนของเธอในกระจก ยังคงหลงเหลือร่องรอยที่คิมหันต์ทิ้งเอาไว้ตามจุดต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นตรงไหน หล่อนล้วนจำทุกสัมผัสได้ดี มันถูกตอกลงในหัวใจและความรู้สึกจนยากจะลืมสำหรับเขาอาจเป็นความผิดพลาดที่จะเกิดขึ้นแค่ครั้งเดียวด้วยความเมา ทว่าสำหรับหญิงสาวแล้ว...มันคือการเต็มใจให้กับทุกสิ่งที่เกิดขึ้นด้วย
หวงรักเมียตีตรา LoveSick บทที่ 16 ปลอบ NC
บทที่ 16 ปลอบ NCคิมหันต์ผละอ้อมกอดของคนตัวเล็กออก อาจเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์หรือความอ่อนแอในหัวใจ ชายหนุ่มรู้สึกว่าคนตรงหน้าคือที่พึ่งสุดท้ายในตอนนี้ ดวงตาคมที่มักมองหล่อนอย่างดุดันเสมออ่อนลงกว่าเดิมเยอะ คนถูกมองใจเต้นระส่ำแม้จะรู้ว่าเวลานี้ไม่ควร ทว่าท่าทีที่แปลกไปของเขากลับสร้างความหวามหวั่นในใจไม่น้อย“พี่คิม...ทะ...ทำไมจ้องหนูแบบนั้นล่ะคะ”“เธอ...โตขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่”ถามเสียงเบา เอาแต่จ้องหญิงสาวไม่ละสายตาไปไหน เขาเอาแต่คิดถึงภาพของณัฐนิชาในชุดแต่งงาน ถึงจะพยายามปฏิเสธมาตลอดแต่ดูเหมือนตอนนี้คงได้เวลาต้องยอมรับความจริงเสียทีว่าหล่อนเติบโตมากพอแล้ว...หมับ...“พี่คะ...อื้อ...”มือแกร่งประคองใบหน้าเล็กเข้ามาจูบ คนถูกจู่โจมหลับตาปี๋แต่ก็ไม่ได้ขัดขืนปล่อยให้ชายหนุ่มทำตามใจ ปากหยักค่อย ๆ แทะโลมทีละนิด ลิ้นชื้นชอนไชเปิดโพรงปากนุ่ม ไม่อาจห้ามความรู้สึกที่ก่อตัวขึ้นมาในตอนนี้ได้เลย เขารู้แต่เพียงว่าต้องการจะสัมผัสจนอดใจไม่ไหว“อื้อ…”
หวงรักเมียตีตรา LoveSick บทที่ 15 อ้อมกอด
บทที่ 15 อ้อมกอดร่างของคุณนายจิตตาถูกนำใส่โลงสวยงาม เต็มไปด้วยดอกไม้มาวางไว้ที่สวนของบ้าน เพื่อให้ญาติพี่น้องและผู้คนที่ตั้งใจมาร่วมงานได้จุดธูปเคารพศพ ณัฐนิชาและคิมหันต์อยู่ในชุดสีดำคอยยืนไหว้แขกที่มา ใบหน้าหมองคล้ำเต็มไปด้วยความเศร้าโดยเฉพาะหญิงสาวที่ยังมีน้ำตาไหลนองหน้าตลอดเวลาร่มโพธิ์ร่มไทรของเธอจากไปแล้ว...ตอนรู้ข่าวจากทางโรงพยาบาลก็เหมือนวิญญาณถูกกระชากออกไป ไม่นานมานี้หล่อนยังยิ้มแย้มหัวเราะกับคุณนายจิตตาอยู่เลย ยังได้กินของอร่อยด้วยกัน ไปข้างนอกด้วยกัน อ่านหนังสือด้วยกัน ได้ทำหลาย ๆ อย่างด้วยกันจนเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตไปแล้ว การสูญเสียครั้งนี้หนักหนาพอๆ กับครั้งที่ณัฐนิชาสูญเสียมารดาไป“เสียใจด้วยนะคิมหันต์”ญาติพี่น้องพากันมองเขาด้วยสายตาเวทนา นอกจากจะเสียพ่อตั้งแต่ยังเด็ก ก็ต้องมาเสียแม่ต่อทั้งที่ชีวิตเพิ่งเริ่มต้น ชายหนุ่มไม่พูดคุยกับใครอีกเลยตั้งแต่มารดาจากไปเมื่อวานซืนเขายังปากดีต่อล้อต่อเ
หวงรักเมียตีตรา LoveSick บทที่ 14 แม่รักคิมนะลูก
บทที่ 14 แม่รักคิมนะลูก“หนูขอตัวก่อนนะคะ”เมื่อมาถึงบ้าน หญิงสาวก็แยกตัวกลับไปที่ห้องเพื่ออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนทันที คิมหันต์เองก็เช่นกัน เขากลับขึ้นไปบนห้องของตนเอง ถอดสูทตัวนอกออกแล้วนั่งลงบนเตียงด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก ในหัวคิดถึงคำพูดของณัฐนิชาตอนอยู่บนรถ‘คนเราแค่เป็นหวัดยังรู้สึกเหนื่อยและไม่สบายตัวเลยไม่ใช่หรือคะ นับประสาอะไรกับโรคมะเร็ง...’เป็นคำตอบที่ไม่ได้อธิบายชัดเจนแต่กลับทำให้เขาเข้าใจได้ว่าที่ผ่านมามารดาต้องเจ็บปวดแค่ไหน ภาพตอนเด็ก ๆ เวลาชายหนุ่มไม่สบาย เป็นไข้ที่ถึงแม้จะเพียงน้อยนิด แต่ผู้เป็นแม่ก็คอยดูแลเช็ดตัวเป็นอย่างดีไม่เคยห่าง ทุกครั้งที่ลูกชายไม่สบาย คุณนายจิตตาจะแทบไม่ได้นอนนอกจากต้องคอยวัดไข้ป้อนยาแล้ว ยังต้องเช็ดตัวตลอดเพื่อให้ไข้ลด มันคือสิ่งที่มารดาของเขาทำเป็นประจำตั้งแต่คิมหันต์ยังเด็ก ทว่าเมื่อถึงเวลาที่ชายหนุ่มควรได้ดูแลเวลาแม่ป่วยไข้บ้างกลับไม่ได้ทำสิ่งนั้น ความคิดที่ว่าท่านคือบ้าน คือคนที่หันมาเมื่อไหร่ก็เจอเป็นความคิดที่ผิดแบบสุด ๆคิมห
หวงรักเมียตีตรา LoveSick บทที่ 13 แม่ของผม
บทที่ 13 แม่ของผมณัฐนิชาคอยดูแลปรนนิบัติคุณนายจิตตาเป็นอย่างดีหลังมาถึงโรงพยาบาลเพื่อทำการรักษา คนป่วยปลอดภัยแล้วจึงถูกย้ายมาห้องพักพิเศษ ก่อนหน้านี้ทนายไตรรัตน์โทรมาบอกหล่อนว่าคิมหันต์กำลังนั่งเครื่องบินกลับมาตามไฟลท์ที่เขาจองให้ อีกสักพักก็คงจะถึงโรงพยาบาลแล้ว หญิงสาวยังอยู่ในชุดแต่งงานอยู่เลย ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากเสียจนไม่มีเวลาแม้แต่จะเปลี่ยนชุดด้วยซ้ำ ส่วนเรื่องผมเผ้าไม่ต้องพูดถึง...เละเทะเหมือนคนไม่ได้แตะหวีมาสามชาติ“คุณแม่อยากดื่มอะไรหน่อยไหมคะ”“ไม่เป็นไรจ้ะ”เจ้าของใบหน้าซีดไร้เลือดฝาดตอบ ใบหน้าเต็มไปด้วยความเศร้าเพราะยังเจ็บปวดใจกับเรื่องของคิมหันต์ไม่หาย วิกผมที่ใส่มาตลอดถูกนำออกไปแล้ว ตอนนี้บนศีรษะของคุณนายจิตตาจึงไม่มีผมอยู่เลยสักเส้น“พี่คิมกำลังจะกลับมาหาคุณแม่ ทำใจให้สบาย อย่าคิดมากและรอพี่คิมมาหานะคะ”“แม่ต้องขอบคุณหนูนิชามาก ๆ เลยน
หวงรักเมียตีตรา LoveSick บทที่ 12 ดื้อดึง
บทที่ 12 ดื้อดึง“แม่ขอโทษหนูนะลูก ที่ทำให้หนูต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ แม่สัญญา แม่จะทำให้พี่เขากลับมาแต่งงานกับหนูให้ได้”คุณนายจิตตาได้แต่มองดูณัฐนิชาด้วยความสงสาร คิดไม่ถึงเลยว่าคิมหันต์จะกล้าถึงขนาดเทงานแต่ง“อย่าเลยค่ะคุณแม่ หนูไม่อยากให้พี่คิมเกลียดหนูไปมากกว่านี้แล้ว”“เกลียดอะไรกัน แม่เป็นแม่ของตาคิม ไม่ว่าอย่างไรตาคิมก็จะต้องตกหลุมรักหนูอย่างแน่นอน เชื่อแม่สิ”คนฟังได้แต่ทำหน้าเศร้า ทั้งลังเลและไม่คาดหวังด้วย ผู้หญิงจืดชืดไร้เสน่ห์อย่างหล่อนไม่มีวันมัดใจผู้ชายไม้เลื้อยอย่างเขาได้อยู่แล้ว“คุณนายครับ ผมตรวจสอบดูเรียบร้อยแล้วนะครับ ตอนนี้คุณคิมหันต์ไม่ได้อยู่ในประเทศไทย”“อะไรนะ!”คุณนายจิตตาลมแทบจับ ก่อนนี้คิดว่าอย่างมากคงหนีไปนอนกกผู้หญิงอยู่ไหนสักแห่งในประเทศ ไม่คิดเลยว่าจะถึงขั้นหนีออกนอกประเทศอย่างนี้ สมแล้วจริง ๆ ที่เป็นลูกของเธอ วางแผนการไว้รอบคอบเพราะรู้ดีว่าถ้าหนีไปไม่ไกลพอคงถูกลากตัวกลับได้ง่าย ๆ“ต่อสายหาคิมหันต์เดี๋ยวนี้ บอกไปเลยว่า
You may also like
บังเอิญเป็นผัวเธอ (NC 18+)
กาแฟหอมกรุ่น59.5K viewsคลั่ง(รัก)เมียเด็ก
RICHES.34.1K viewsคุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ
หลิวหลีเสวียเสวี่ย648.7K viewsเรื่องสั้นอีโรติก LOVE NC 25+++
C79.9K viewsยั่วสวาทเพื่อนคุณพ่อ
กาสะลอง76 viewsวิวาห์หวามสวาท
เทียนธีรา101 views(3P) คุณแพรรัมภาเธอควบสามีสองคน
นิพานัน1.9K viewsใต้อาณัติเรน Under the Rain
เอลยา144 views
