LOGINShare
บทที่ 12. ตอนที่ 4. สตรีสกุลเการุ่นที่ 10
Last Updated:
2025-10-26 09:32:23ภายในห้องผู้ป่วย เกาจางจิ้ง นั่งมองร่างฟางเฟยที่ยังคงนอนนิ่งสงบ อุปกรณ์ที่เคยพ่วงระโยงระยาง ถูกถอดออกหมดแล้ว เหลือแต่น้ำเกลือที่ยังต้องให้อยู่ ทุกอย่างดีขึ้นเหลือแต่รอเธอตื่นขึ้นมาเท่านั้นเอง
หมอหมิงลี่จูยื่นกล่องนมให้ชายหนุ่ม “นายน้อยเกา คุณมาเฝ้าเธอแบบนี้ไม่มีประโยชน์เลย ตอนนี้ร่างกายเธอไม่มีอะไรน่าห่วงแล้ว อีกไม่นานเธอจะฟื้น คุณควรไปทำอย่างอื่นบ้างนะ” จางจิ้งรับกล่องนมจากคุณหมอลี่จูมาลงบนโต๊ะ
แพทย์หญิงหมิงลี่จู เข้ามาดูอาการเกาฟางเฟย เห็นชายหนุ่มที่เธอหลงรัก เอาแต่นั่งอยู่แบบนี้ รู้สึกขัดตา
“งานของผมคือ ดูแลเธอ ฟางเฟยไม่ยอมตื่นเท่ากับยังไม่ดีขึ้น คุณเป็นหมอพูดตามอาการ สำหรับผมไม่ใช่ คุณมีวิธีทำให้เธอตื่นได้ไหม ถ้าทำได้นอกจากกินข้าวผมแถมดูหนังด้วยหนึ่งเรื่อง”
“ยากจัง แต่ข้อเสนอน่าสนใจมาก ฉันอยากกินข้าว ดูหนัง ฟังเพลงกับคุณจะตายอยู่แล้ว แต่ถ้าไปสภาพนี้ก็ไม่ไหวนะ ฉันชอบเกาจางจิ้งที่ดูดุ ๆ เถื่อน ๆ เป็นแบบตอนนี้ ฉันหนีบหมอในโรงพยาบาลไปก็ได้ ส่วนอาการของน้องฟางเฟย เรื่องแบบนี้มันก็ต้องรอเวลา คุณจะให้ฉันทำให้เธอตื่น ฉันทำไม่ได้หรอก เกาจางจิ้งคุณลองคุยกับเธอสิ ถ้าเธอได้ยินเสียงคุณ เธอน่าจะตื่นขึ้นมานะ ดีกว่าเอาแต่นั่งมองหน้าคนหลับไม่ได้สติแบบนี้”
เกาจางจิ้งย้ายเก้าอี้ ไปนั่งติดกับเตียงหญิงสาวทันที เขากุมมือฟางเฟยไว้แล้วเริ่มเรียกชื่อเธอซ้ำ ๆ หมิงลี่จูได้แต่มองดูชายหนุ่ม ด้วยสายตาเวทนาสงสาร นายน้องเกาจางจิ้งที่ยิ่งใหญ่ ใครมาเห็นภาพตอนนี้คงคิดไม่ถึงแน่ ๆ ลี่จูเดินไปตบบ่าชายหนุ่มเบา ๆ เพื่อปลอบใจ
“ทำใจให้สบายเถอะ คุณเองก็ดูแลตัวเองบ้าง ดื่มนมซะ แล้วเชื่อฉันเถอะ อีกไม่นานเธอจะรู้สึกตัว บางที่พรุ่งนี้เช้าก็ตื่นแล้ว” ลี่จูยิ้มให้ชายหนุ่มก่อนจะเดินออกไปตรวจอาการคนไข้ห้องอื่น คุณหมอแสนสวยเดินสวนกับตงเจ๋อที่เพิ่งมาถึงพอดี
“นายน้อยครับ นายท่านให้ผมมาตาม ให้นายน้อยไปพบที่ศาลเจ้าตอนนี้ครับ”
จางจิ้งหันไปมองตงเจ๋อ ชายหนุ่มคิดขึ้นได้ที่ฟางเฟยหลับทุกครั้งไปที่ไหน ถ้าสกุลเกามีความพิเศษ เป็นอย่างที่ฟางเฟยพูดเป็นอย่างที่เขาเจอ ตำแหน่งที่ถือว่าใกล้ชิดสวรรค์ ก็คือศาลเจ้าฮั่นยุหวี่ ที่อยู่ในเขตบ้านของเขานั้นเอง
“ตงเจ๋อนายเฝ้าคุณหนู ถ้าเธอตื่นรีบโทรหาฉันทันที”
“ครับ แต่นายน้อยช่วยเปิดเครื่องด้วยครับ ผมกับนายท่านติดต่อไม่ได้เลย” จางจิ้งล้วงเอาโทรศัพท์ขึ้นมาดู ใช่เขาปิดเครื่องไว้เพราะไม่อยากติดต่อใคร อยากอยู่เงียบ ๆ กับฟางเฟย แต่ตอนนี้พอมีทางแล้ว ฟางเฟยพี่จะไปตามเธอกลับมา
Latest chapter
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 14. ตอนที่ 4. เทพผู้พิทักษ์
เทพธิดานางหนึ่งกระโดดเข้าจับแขนเขาไว้ และส่งยิ้มหวานให้ “อยู่นิ่ง ๆ นะเจ้าคะ ให้ข้าช่วยท่านเถอะ” เทพธิดานางอื่น เห็นแบบนั้นก็รีบเข้ามารุมเกาจางจิ้ง พวกนางหัวเราะกันคึกคักชอบใจ แต่จางจิ้งกลับร้องขอความช่วยเหลือ จนเขาทนไม่ไหว ปล่อยพลังความหงุดหงิดออกมา จนทั่วตัวมีรัศมี บรรดาเทพธิดาสวรรค์ตำหนักซือเว่ย เห็นแบบนั้นแต่ล่ะนางก็สร้างพลังของตนเองขึ้นมาเพื่อข่มจางจิ้ง เกาจางจิ้งเห็นแบบนั้นเขาก็สงบจิตใจให้เย็นลง สุดท้ายก็ต้องยอมพวกนาง เพราะทุกคนเป็นหญิง ถ้าเขาทำรุนแรงออกไปคงไม่ใช่เรื่องดี“พอแล้ว ผมไม่ใช่ของเล่นของพวกคุณ อย่าเห็นเป็นเรื่องสนุก ผมจะให้ช่วยถอดแค่เกราะเท่านั้น อย่างอื่นผมทำเอง เข้าใจนะ ไม่อย่างนั้นอย่าว่าผมรังแกผู้หญิง เข้าใจกันรึยัง”คำพูดของจางจิ้งแม้ฟังดูแปลก ๆ แต่ก็พอเข้าใจได้ พวกนางพยักหน้า จางจิ้งถึงกับถอนหายใจออกมา ชายหนุ่มยอมยืนนิ่ง ๆ ให้พวกสาวสวรรค์ช่วยกันแกะเชือกถอดเกราะให้ เกราะโบราณนี่หนักจริง พอพ้นจากตัวจางจิ้งถึงรู้ว่าเขาสวมมันไปได้อย่างไง น้ำหนักมากขนาดนี้ เขาให้บรรดาพวกเทพรับใช้ออกไป ที่เหลือเขาขอจัดการเอง พวกนางก็ยอมออกไปแต่โดยดี จางจิ้งเดินสำรวจห้องของตัวเอง ห้อง
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 14. ตอนที่ 3. เทพผู้พิทักษ์
“พวกเจ้า ช่วยพาเกาจางจิ้งสหายข้า ไปอาบน้ำชำระร่างกาย แล้วทำความสะอาดชุดให้เขาด้วย ข้าจะพาไปเข้าเฝ้าองค์ฮั่นยุหวี่” ซื่อเว่ยต้าตี้กวักมือสั่งสาวใช้ 4 นางที่เดินผ่านมา ให้ดูแลแขกสำคัญ“แล้วข้าล่ะ ท่านซื่อเว่ยต้าตี้”“เจ้ามากับข้า ปล่อยพี่ชายเจ้าไปกับพวกนางดีแล้ว”ฟางเฟยมองพี่ชายเดินตามเหล่านางสวรรค์ไปอีกทาง ซื่อเว่ยต้าตี้จูงมือหญิงสาวเดินไปอีกทาง “ทำไมท่านไม่ให้พี่จางจิ้ง มากับเรา”“เกาจางจิ้งเป็นแขกของข้า ข้าย่อมต้องดูแลเขาเป็นพิเศษ แต่เจ้ามิใช่ เจ้าเป็นคู่หมั้นข้า ถือว่าเจ้าเป็นเจ้าของที่นี่ด้วยส่วนหนึ่ง เพราะฉะนั้นเจ้าไปกับข้าจึงถูกต้องแล้ว”“ซื่อเว่ยต้าตี้ ท่านเลิกเล่นสักทีเถอะ ท่านก็รู้ว่าเรื่องหมั้นกัน เป็นเรื่องที่เราพลอยตามน้ำกันไปเท่านั้น ท่านไม่มีทางชอบข้าจริง ๆ ท่านเป็นเทพเจ้าแห่งดวงดาวทั่วท้องนภา ข้าเป็นเพียงมนุษย์ธรรมดา”“เจ้าเป็นผู้หญิงที่ข้ารู้สึกพอใจ ตั้งแต่แรกเห็น แล้วเลิกคิดว่าตนเองเป็นแค่มนุษย์ธรรมดา ตอนนี้ทั้งเจ้าและเกาจางจิ้งอยู่ที่นี่ ในฐานะของเทพเจ้าผู้พิทักษ์ปัญจธาตุ เจ้าเห็นสิ่งที่จางจิ้งเป็นหรือไม่ เขาคือนักรบสวรรค์ที่สาบสูญ ตอนนี้เขากลับมาแล้ว ส่วนเจ้าสาวงามข
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 14. ตอนที่ 2. เทพผู้พิทักษ์
“ท่านเทพผมขอคันฉ่อง ผมรู้ท่านหยิบมันมาด้วย”ซื่อเว่ยต้าตี้มองหน้าฟางเฟย เขาแบมือออก คันฉ่องทองแดงก็อยู่ในมือของเขาทันที“คันฉ่องของข้า ท่านเอามาให้ข้าได้ ทำไมไม่ทำแต่แรก”“ตอนข้าไปรับจางจิ้งมา เห็นคันฉ่องทองแดงมันวางอยู่บนที่นอนของเขา ข้าคิดอะไรไม่ทัน รีบหยิบดาบปัญจธาตุให้เขาแล้วหยิบเอาคันฉ่อง แล้วรีบดึงตัวเขามา ไหน ๆ ก็ได้คันฉ่องมาด้วยน่าจะลองดู ว่าคันฉ่องนอกจากพาเจ้าข้ามเวลาจะสามารถทำอะไรได้อีก”จางจิ้งรับคันฉ่องจากเทพเจ้าดวงดาว มาพลิกดูด้านหลังที่มีลวดลายสลักโลหะ เป็นสัญลักษณ์อู่ฟูหลิงเหมินปัญจธาตุ มีอักษรที่เขียนไว้เหมือนบนตัวดาบ นี่คงไม่ใช่เรื่องบังเอิญ เทพผู้พิทักษ์ปัญจธาตุ คือหน้าที่ของสกุลเกา คือความลับของสกุลที่ไม่มีใครรู้ ฟางเฟยหยิบคันฉ่องทองแดงขึ้นมาดู “แคร๊ก…” คันฉ่องเกิดลั่นขึ้น ตรงขอบเหมือนขยับได้ ฟางเฟยแค่ใช้นิ้วมือไล้ไปตามแนวขอบ บานคันฉ่องหลุดจากการยึดติด หมุนสวิงตัวทันที ด้านหน้าเรียบกับด้านสลักลายวิ่งเป็นภาพทับซ้อนกันด้วยแรงเหวี่ยง แสงสะท้อนจากคันฉ่องกระจายออกไปทุกทิศทาง แดนพฤกษาที่เสียหายจากสงครามเมื่อครู่ ก็กลับมาอยู่ในสภาพปกติ ศพศัตรูที่เสียชีวิตนอนตายเกลื่อนกลา
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 14. ตอนที่ 1. เทพผู้พิทักษ์
จากอุโมงค์ที่มืดมิด แสงสว่างจากจุดเล็ก ๆ ก็ค่อย ๆ ขยายใหญ่ขึ้น เกาจางจิ้ง พบว่าตนเองกำลังลอยอยู่ท่ามกลางอากาศ ด้านล่างคือลานสังหารที่กำลังมีการสู้รบอย่างดุเดือด ฝั่งหนึ่งมีรูปร่างเหมือนมนุษย์ใช้อาวุธและพลังวิเศษในการต่อสู้ ส่วนอีกฝั่งแม้มีร่างกายเป็นมนุษย์แต่เครื่องแต่งการ และใบหน้ากลับเป็นเหมือนแมลง ชายหนุ่มกำลังงงและสงสัย ต่อสิ่งที่เห็นตรงหน้า “เกาจางจิ้งฟังข้า ข้าซื่อเว่ยต้าตี้เทพเจ้าแห่งแดนดาราห้วงเวหา เจ้าได้กล่าวรายงานตัวต่อสวรรค์ ดาบปัญจธาตุที่สาบสูญอยู่ในมือเจ้า เบื้องหน้าเวลานี้คือสงครามระหว่างแดนพฤกษาปัญจธาตุกับแดนบุปผา เจ้าและเกาฟางเฟยมีหน้าที่ดูแลความสมดุลแห่งปัญจธาตุ ในเมื่อเจ้าต้องการทำหน้าที่ร่วมกับนาง เพื่อแทนคุณสวรรค์ บัดนี้คือภารกิจของเจ้าที่ต้องทำ”“ฟางเฟยอยู่ที่นี่ แล้วเวลานี้เธออยู่ที่ไหน ปลอดภัยดีรึเปล่า”“นางปลอดภัยดี นางให้ข้าไปตามเจ้ามา นางบอกเจ้าเก่งและฉลาด เอาเลยเกาจางจิ้งข้าก็อยากเห็นฝีมือเจ้า”เกาจางจิ้งยิ้มมุมปาก เขาชักดาบปัญจธาตุออกจากฝัก ดาบที่สาบสูญไปจากแดนสวรรค์ เรืองแสงสว่างเจิดจ้าไปทั่วท้องฟ้า จนทำให้ทหารที่สู้รบด้านล่างถึงกับหยุดมือ เหม่อมองขึ้นท้
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 13. ตอนที่ 4. สงครามสองดินแดน
เมื่อเกราะผลึกมนตรามีช่องโหว่ง เกราะมนต์ทั้งหมดก็ค่อย ๆ สลายลง กองทัพมหาศาลบุกเข้าเขตแดนพฤกษาปัญจธาตุ จนแผ่นดินสะเทือน เสียงฝูงบินหึงอื้ออึง อานุภาพความรักของกุ้ยอ้ายป๋อเฉิน ทำให้สองดินแดนต้องทำสงครามกัน ฟางเฟยจับมีดสั้นในมือมั่นพร้อมตั้งรับ มีดและมือที่เปื้อนคราบเลือดยังไม่มีเวลาได้ล้างออก ก็ต้องเริ่มต้นอีกครั้ง กลไกลกับดักที่วางไว้เริ่มทำงาน มันจัดการข้าศึกพื้นราบได้แค่เพียงเล็กน้อย ฟางเฟยสั่งเทพแรงงานจุดไฟสุมควัน เพื่อจัดการข้าศึกทางอากาศ วิธีคิดตีผึ้งของฟางเฟยได้ผลอย่างดี ข้าศึกร่วงหล่นลงมาให้ฆ่าทิ้งอย่างง่ายดาย แต่กองทำมดปลวกก็มากมายมหาศาล ต่อสู้กันชุลมุนเหน็ดเหนื่อยก็ไม่มีทีท่าว่าข้าศึกจะหมดลง แม้พลังของดาบดาราพิฆาต จะรุนแรงก็ทำได้แค่กวาดทำลายกองทัพที่บุกเข้ามาตรงหน้า ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปแม้แต่ซื่อเว่ยต้าตี้ก็อาจหมดแรงได้ กุ้ยอ้ายป๋อเฉิงประเมินสถานการณ์เห็นทีต้องแพ้แน่ เขาปักปิ่นพฤกษาลงพื้นหน้าเรือนไม้ สร้างเกราะกิ่งไม้ปิดเรือนขังลูกเมียเอาไว้ ฟางเฟยบุกต่อสู้สังหารศัตรูจนล้มตายไปมาก แต่หญิงสาวเองก็กำลังจะหมดแรง ฟางเฟยเป็นเพียงมนุษย์ไม่มีพลังวิเศษอะไร อาวุธก็ใช้ได้แค่ระยะประชิดเท่
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 13. ตอนที่ 3. สงครามสองดินแดน
ฟางเฟยอาศัยรูปร่างที่บอบบางแอบซ่อนตามต้นไม้ใหญ่ ใช้วิธีซุ้มโจมตี ตั้งแต่ได้รับมีดสั้นมา ยังไม่มีโอกาสได้ฝึกใช้สักครั้ง พอได้ใช้จริงก็ต้องฆ่าฟัน ไม่ใช่แค่ป้องกันตัวอย่างที่คิด หญิงสาวนั่งหลับตา ทบทวนท่วงท่าตามแบบที่ซินทำให้ดู หูก็ค่อยฟังเสียงฝีเท้า ที่ก้าวเข้ามาเกือบถึงตำแหน่งที่เธอล็อคไว้ ฟางเฟยลืมตาขึ้น จับมีดสั้นในมือมั่น ใช้กลยุทธ์จากเพลงดาบที่คุณปู่เกาซูว่านสอนไว้ ออกแรงแบบดาบเพียงแต่ในมือ คือมีดที่ยาวแค่ศอกเดียว ต้องสู้แบบประชิดเท่านั้น ฟางเฟยหลบอาวุธของคู่ต่อสู้ ด้วยสายตาและสมาธิที่ดี จนเข้าถึงตำแหน่งที่เหมาะสม ลงมือเฉียบขาดไม่ปราณีเหยื่อ ทหารแดนบุปผา บ้างถูกปาดคอ บ้างถูกแทงเข้าหัวใจ ลงไปนอนดิ้น อึกอักแล้วขาดใจตาย พวกที่บุกเข้ามา ต่างก็ล้วนถูกฟางเฟยสังหารอย่างเฉียบขาดรวดเร็ว ตามแบบฉบับสำนักดาบสกุลเกา มีดสั้นของหญิงสาวอาบไปด้วยเลือด แดงเต็มมือเต็มแขน กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้ง แต่เกาฟางเฟยกลับไม่มีสีหน้าหวาดกลัวแม้แต่น้อย จะมีก็แต่อาการเจ็บภายใน ที่ยังไม่หายดีเท่านั้น หญิงสาวรอจนแน่ใจว่าไม่มีข้าศึกแดนบุปผาบุกเข้ามาอีก จึงกลับไปที่เรือนเทพเจ้าธาตุไม้ ซื่อเว่ยต้าตี้เห็นเลือดเปื้อนตัวหญ
You may also like
ศึกเทพชิงพิภพ
นักเขียนบ้านนา489 viewsเมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา
Airflyline730 viewsปราการรักจักรพรรดิจอมมาร
肥鸟神/เทพเจ้านกอ้วน1.1K viewsจิ้งจอกเก้าหาง
ต้าเหนิง474 viewsภรรยาข้าคือนางร้าย
malinee595 viewsรักร้ายสาปอสูร
ไฉ่เฉิน / หลานจิง / ราตรีฝนพรำ / เกนไลซี / ไนยาดา727 views(จบแล้ว ) 70‘s หยางซีซีฮองเฮาทะลุมิติพร้อมมือวิเศษ
primพริมโรส21.5K viewsบุปผากลางใจจอมจักรพรรดิ
ชาเขียวหวานนน้อย/หลงที่แปลว่ามังกร/มธุรสวิลาศ1.1K views
