Home / แฟนตาซี / ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ / บทที่ 86. ตอนที่ 4. ผงหอมนางรำ

Share

บทที่ 86. ตอนที่ 4. ผงหอมนางรำ

“ไม่มีอะไรที่เจ้าต้องหวนคืนกลับไปแก้ไข เจ้าทำเพื่อผู้อื่นมามากพอแล้วฟางเฟย ถึงเวลาที่เจ้าควรทำเพื่อตนเองทำเพื่อปัญจธาตุ และเพื่อข้า ข้ารอคอยตามหาเจ้ามานาน ไม่คิดชดเชยวันเวลาเพื่อข้าบ้างหรือ”

หญิงสาวมองดูใบหน้างดงามของเทพเจ้าดวงดาว แววตาเวลานี้เต็มไปด้วยความเศร้าหมอง ฟางเฟยก้าวเท้าเข้าหาเทพเจ้าดวงดาวแล้วสวมกอดเขา สัมผัสความรู้สึกแห่งการรอคอยของเทพเจ้าตรงหน้า กลิ่นหอมของเขาร่างอุ่นและเสียงหัวใจเต้น ร่างจำแลงของซื่อเว่ยต้าตี้ เหมือนคนทุกอย่าง ยกเว้นกลิ่นหอมประจำตัวที่ไม่เหมือนใคร

ตลับไม้แกะลายดอกเหมยถูกนำมาวางบนโต๊ะทำงานของเฟิ่งหวาง ก่อนที่ผู้วางมันจะเดินจากไป เฟิ่งหวางกลับมาจากส่งสินค้าด้านนอก ต้องการเตรียมผงกำยานสำหรับลูกค้าอีกราย ซึ่งนางต้องจัดการกับรายการสินค้าที่ค้างคาให้จบสิ้นก่อนวันมงคลจะมาถึง

นางไก่ฟ้าห้าสีรับรู้ได้ทันทีถึงสิ่งแปลกปลอมบนโต๊ะทำงาน นางไม่แตะตลับไม้นั่นด้วยซ้ำ ด้วยกลิ่นที่อยู่ด้านในช่างไม่คุ้นเคย ใกล้วันงานมงคลทั้งตัวนางและเทพเจ้าธาตุดินต่างระวังตัวอย่างเข้มงวด กับลูกค้าบางรายหากไม่จำเป็นต้องไปเอง โจวซานป๋อจะจัดทหารให้เป็นผู้ไปส่งแทน เพราะป้องกันความปลอดภัยให้กับว่
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ   บทที่ 100. ตอนที่ 4. ช่วงชิงดินแดน

    “นี่มันอะไรกัน” ซือซงตัดสินใจกระแทกด้ามทวนปักลงพื้น เพื่อช่วยไม่ให้ร่างถูกพลักออกไปไกลกว่านี้สี่สัตว์เทพเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด ชายในชุดคลุมสีดำ เหตุใดจึงมีศัสตราเทพ และไม่ใช่อาวุธเทพธรรมดา แต่เป็นเทพเจ้าสงคราม ในเวลานี้ผู้ที่เป็นใหญ่คุมกองทัพสวรรค์ได้ เห็นจะมีเพียงผู้เดียว“องค์ไท่จื่อ ไฉ่เหลี่ยงหวง ไม่น่าเชื่อ สุดท้ายแล้วเขาคือผู้ที่อยู่เบื้องหลังความวุ่นวายอย่างนั้นรึ” สัตว์เทพเต่าดำเซี่ยนหวู่ พูดออกมาเบา ๆ แต่พี่น้องทั้งสามกลับได้ยิน“พี่ใหญ่เอาอย่างไรดี เจ้าหนุ่มนั่นปล่อยไว้เช่นนี้ เขาอาจตายได้นะ ให้ข้าช่วยเขาเถอะ” ไป่หู่พยัคฆ์ขาวเตรียมเข้าช่วยหัวใจแห่งธาตุไฟ แต่กลับถูกผู้เฒ่าเต่าดำยกมือขวางเอาไว้“เจ้าช่วยเขาได้ แต่ห้ามให้เจ้าหนุ่มชุดดำนั่นเป็นอันตราย”“อะไรกันพี่ใหญ่ แต่เขากำลังทำร้ายผู้บริสุทธิ์ ต่อให้เป็นโอรสสวรรค์ก็หาควรทำเช่นนี้ไม่”“แต่ถ้าเขาบาดเจ็บเพราะเรา ดินแดนสี่สัตว์เทพที่อยู่ภายใต้การดูแลของตำหนักสวรรค์ คงรับเรื่องนี้ไม่ไหว เราไม่เหมือนพวกปัญจธาตุ ที่มีดินแดนเอกเทศมาแต่ครั้งบรรพกาล เช่นนี้เจ้าเข้าใจที่ข้าพูดรึยัง”สัตว์เทพไป่หู่น่าเศร้าลงเล็กน้อย แต่สายตายังชำเลืองมองด

  • ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ   บทที่ 100. ตอนที่ 3. ช่วงชิงดินแดน

    เจียวหัวลี่หมิงลดสายตาจากใบหน้าภรรยาคนงาม มองหัวว่านในมือนาง “อะไรกันมู่ตัน ข้าแค่เห็นมันรอยอยู่บนผิวดิน คงโดนน้ำเซาะน่าสงสารเลยเก็บกลับมา มีอะไรเช่นนั้นหรือ”มู่ตันกำหัวว่านเหล่านั้น ใส่ในแขนเสื้อ “ไม่มีอะไรเจ้าคะ ข้าก็แค่แปลกใจ ท่านพักผ่อนก่อนนะ ข้าจะไปเตรียมน้ำอุ่นให้ กลับมาเหนื่อย ๆ แช่น้ำอุ่นจะได้สบาย” นางรีบเดินแยกออกไป แต่ในหลืบมุมมืดหญิงสาวเริ่มสะอื่นเบา ๆ หยาดน้ำตาไหลออกมา เสี้ยวหน้าในมุมมืดของรัตติกาล หยาดน้ำตาเทพธิดาดอกโบตั๋นสะท้อนแสงสะเกียงน้ำมัน ก่อนที่มันจะหายไป เพราะถูกนางเช็ดออกทำทุกอย่างให้เป็นปกติที่สุดควันบางร่องลอยแผ่วเบา มู่ตันถกแขนเสื้อจุ่มนิ้วมือเรียวงามสัมผัสน้ำ เพื่อตรวจสอบอุณหภูมิความร้อนเย็นให้เหมาะสม เทพเจ้าหนุ่มที่เปลือยกายเตรียมพร้อมอาบน้ำ นุ่งเพียงกางเกงชั้นในตัวสุดท้ายติดกาย พุ่งตัวเข้าโอบกอดภรรยาจากด้านหลัง มู่ตันถึงกับสะดุ้งตกใจและพยายามดิ้นรนออกจากการกอดรัด ด้วยความตกใจและรังเกียจ “ปล่อยข้านะ ถอยออกไปเดี๋ยวนี้”“อะไรกันมู่ตัน นี่ข้ากุ้ยอ้ายป๋อเฉิง สามีเจ้านะ ทำไมเจ้าต้องดูหวาดกลัวข้าเช่นนี้”“ข้า...ขออภัยท่านพี่ ข้าแค่ตกใจ” กุ้ยอ้ายป๋อเฉิงดึงร่างบา

  • ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ   บทที่ 100. ตอนที่ 2. ช่วงชิงดินแดน

    ทั้งสองเรียกอาวุธวิเศษออกมาเตรียมพร้อม แยกกันออกไปซ้ายขวา แล้วร่ายหมดสร้างข่ายกักวิญาณ แต่นางปีศาจกลับรู้ตัวนางปล่อยพลังสะท้อนกลับ จนซือซงและตงฉางกระเด็นไปคนละทิศละทาง“จัดการพวกมัน อย่าให้ใครชิงตัวเทพเจ้าธาตุไม้ไปได้” นางพญาปีศาจออกคำสั่งเหล่าสมุน เสียงดั่งกึกก้องผืนป่าซือซงและตงฉาง รีบลุกตั้งท่าเตรียมพร้อม เมื่อนักรบปีศาจเข้าใกล้ความวุ่นวายจึงเริ่มขึ้น ทั้งสองต่างใช้กลยุทธ์การเอาตัวรอดและรับมือ ตามรูปแบบของตนเอง ซือซงที่ทำได้เพียงใช้ยันต์เวทย์ที่เตรียมมาจัดการพวกมัน และพละกำลังที่มีรับมือเข้าต่อสู้ และดูเหมือนจะเป็นรองเพราะปีศาจที่กำลังปะทะไม่ได้มีแค่สองหรือสามตัว แต่มีมากมายนับสิบต่างกับเทพเจ้ามังกรดำที่ตอนนี้กลับคืนเป็นร่างมังกรเพียงพ่นไฟในปาก เหล่าทหารปีศาจก็ไม่กล้าแม้แต่จะเข้าใกล้ ด้วยรู้ดีว่าไฟของมังกรดำแห่งเผ่ามังกรสวรรค์สามารถเผาไหม้ได้ถึงแก่นจิต ตายไปแล้ว แม้อยากมาเกิดใหม่ก็ไม่มีโอกาสไม้เท้าเต่าดำกระแทกลงพื้นดิน พลังแห่งสี่สัตว์เทพแผ่รัศมีออกเป็นวงกว้าง เหล่าทหารปีศาจที่กำลังชุลมุนวุ่นวาย ต่างกระเด็นออกไปไกลคนละทิศละทางนางพญาปีศาจมองเห็นสี่สัตว์เทพโบราณ แม้นางจะมีพลังวิ

  • ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ   บทที่ 100. ตอนที่ 1. ชา่วงชิงดินแดน

    กุ้ยอายป๋อเฉิงยิ้มแล้วหัวเราะออกมา “เจ้าไม่กล้าทำอันตรายข้าหรอกนางปีศาจ เจ้ามันก็แค่สุนัขที่รับคำสั่งเจ้านายมาเท่านั้น บอกข้ามาใครบงการให้เจ้าทำเรื่องชั่วช้า รอบกัดกันเช่นนี้”นางปีศาจยกแขนเสื้อขึ้นปิดปากตนเอง หัวเราะเสียงดัง เสียงเล็กแหลมของนาง บาดแก้วหูจนรู้สึกปวด ซือซงและตงฉางที่แอบซุ่มดูเหตุการณ์จากระยะไกล ยังต้องยกมือขึ้นปิดหู“ใช่ข้าก็แค่รับคำสั่งมา ถูกต้องข้าอาจไม่ทำอันตรายท่าน แต่ถ้าท่านเจ้าเล่ห์ใช้วิชามนตร์ของเทพเจ้ากับข้าเช่นครั้งก่อน จุดจบของท่านครั้งนี้คงไม่ใช่แค่โซ่ตรวนปีศาจ เสียดาย เสียดาย ที่ท่านไม่ยอมอ่อนน้อมต่อข้า มาเป็นพวกเดียวกับข้า อะไร ๆ มันก็จะได้ลงตัว ไม่ยุ่งยากเช่นนี้”“ไม่มีทาง ข้ากุ้ยอ้ายป๋อเฉิง เทพเจ้าประจำธาตุไม้ ถูกสร้างและแต่งตั้งเพื่อคำจุนสมดุลของสรรพชีวิต จะไม่มีทางทรยศดินแดนศักดิ์สิทธิ์และสหายร่วมดินแดน”“ดีเหลือเกิน พวกเจ้าจับตาดูเขาไว้ให้ดี" นางหันไปสั่งสมุนที่รอคำบัญชา "รอนายท่านกลับมาพร้อมคันฉ่องปัญจธาตุ ข้าจะดูสิ ว่าท่าน ไม่สิ ไม่ใช่แค่ท่าน ต้องพูดว่า ข้าจะรอดูสิ ว่าเทพเจ้าทั้งห้าแห่งดินแดนเอกเทศ จะยอมสวามิภักดิ์ ต่อนายใหม่เจ้าดินแดนปัญจธาตุหรือไม

  • ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ   บทที่ 99. ตอนที่ 4. คำสั่งบรรพบุรุษ

    สตรีเลอโฉมยิ้มมุมปาก “เจ้าคันฉ่อง ข้าเข้าใจเจ้าแล้ว รับปากข้าเรื่องนึงจะได้หรือไม่ แล้วข้าจะทำให้เจ้ามีตัวตนเช่นพวกเขาทั้งห้า”“พระแม่ต้องการสิ่งใด ข้าน้อมรับคำบัญชา ขอเพียงข้าเป็นเช่นพวกเขา ไม่ต้องทนเงียบเหงาลำพังในคันฉ่อง”“เจ้าต้องตั้งใจเชื่อฟัง ซูเหลียงเจียวจิน ฝึกบำเพ็ญตบะควบคุมตน หากทำได้สำเร็จตามนี้ ข้าจะให้พรแก่เจ้า เจ้าจะมีตัวตนและใบหน้าเช่นเทพเจ้าทั้งห้าแห่งแดนปัญจธาตุ อย่าลืมคำสั่งแห่งพระแม่หนี่วา พวกเจ้าทั้งหมดถูกสร้างมาเพื่อสิ่งใด การของพวกเจ้าสำคัญมากต่อสรรพสิ่ง อย่างหลงระเริงจนลืมคำสั่งแห่งหนี่วา”“น้อมรับคำบัญชา” ซูเหลียงเจียวจินและเซียนกระจกโลหะ โค้งคำนับต่อพระแม่หวังสือจินหมู่ ก่อนที่ร่างงดงามจะเลือนหายไปคันฉ่องทองแดงแห่งปัญจธาตุ ถูกส่งคืนให้เหล่าสี่สัตว์เทพ ผู้เฒ่าเต่าดำเซียนหวู่ ก้มมองดูกระจกเงาในมือ ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม ไม่มีอะไรพิเศษขึ้นหรือผิดแผกไป“ทุกอย่างจบได้ที่การเจรจา ไม่เห็นต้องใช้กำลังแต่อย่างใด” “นั่นเพราะเป็นท่าน ขนาดท่านเทพซื่อเว่ยต้าตี้ ยังไม่สามารถทำอะไรเจ้าคันฉ่องได้แม้แต่น้อย”จูเชว่เอ่ยขึ้น“นั่นเป็นเพราะเจ้ามังกรนั่น เป็นห่วงสตรีเจ้าของคันฉ่

  • ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ   บทที่ 99. ตอนที่ 3. คำสั่งบรรพบุรุษ

    “นางจะไม่เป็นอันตราย” เทพเจ้าดวงดาวพูดจบ ก็ร่ายมนต์เบาใส่ร่างหญิงคนรัก ที่หลับสนิทอยู่ภายในรถม้า“แต่คนที่จะอันตราย คือเด็กหนุ่มสองคนนั้น ท่านต้องไปกับข้าเดี๋ยวนี้” ซื่อเว่ยต้าตี้เปิดประตูมิติพร้อมกับดึงเกาจางจิ้งพุ่งข้ามผ่านเวลา เพียงชั่วพริบตาเดียวทุกอย่างก็เป็นปกติ ไม่ทันที่ใครจะสังเกตเห็นได้ทันผืนป่าเงียบสงัด แม้แต่เสียงแมลงก็ไม่มีส่งเสียงให้ได้ยิน ซือซงยกมือขึ้นปีบจมูกเพื่อปรับการรับกลิ่น แถวนี้มีความผิดปกติตามที่เทพเจ้าตงฉางคิดเอาไว้จริง เหมือนยิ่งเข้าใกล้จุดต้องสงสัย กลิ่นสาบนี้ยิ่งแรงมากขึ้น แต่ดูเหมือนจมูกมังกรของตงฉางจะไม่รับรู้กลิ่นผิดปกติได้ดีเท่าเขา ที่ดมตามกลิ่นปีศาจมาตั้งแต่จุติซือซงรีบคว้าแขนเทพเจ้าตงฉาง พร้อมดึงเทพเจ้าหนุ่มถอยหลังกลับมาหาเขา ที่เดินตามอยู่ด้านหลัง จนตงฉางเสียหลังจนเซ แต่ซือซงก็ช่วยรับไว้ได้ทำให้ไม่ล้มลงไป“อะไรของเจ้าซือซง เห็นหรือไม่ข้าจะล้มอยู่แล้ว”“เงียบเสียงเจ้าก่อนตงฉาง มีความผิดปกติ”เทพเจ้ามังกรดำ ไม่ถามอะไรต่อ ทั้งสองยืนชิดตัวติดกัน พยายามมองหาความผิดปกติในเงามือของผืนป่า มีเสียงสวบสาบดังมาจากทางด้านหลัง เสียงเดินที่กำลังจะมาถึง ดูเหมือนจะม

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status