บทที่ 91. ตอนที่ 3. ห้องลับมายาลวง

‘เหตุผลใด ทำไมคันฉ่องวิเศษแห่งปัญจธาตุ ถึงชักจูงข้ากลับมาในช่วงเวลานี้ มีอะไรแอบแฝงอยู่ในห้วงเวลาที่เจ็บปวดนี้อีก’ เจ้ามังกรขาวเกร็ดมุกได้แต่โอบกอดดวงจิตหญิงคนรัก เกาฟางเฟยยังเป็นเพียงเศษแก่นจิตของมู่หลินหนิงอัน เป็นเพียงเศษเสี้ยวของแก่นจิต ที่เทพเจ้าดวงดาวหวงแหนและเก็บซ่อนปกปิดเป็นความลับ

'ข้าย้อนกลับมายาวไกลกี่ร้อยกี่พันปี เจ้าคันฉ่องได้โปรดเถอะ บอกข้าได้หรือไม่ เจ้าต้องการสื่อความหมายใดกับพวกเรา ส่งข้ามาวันเวลานี้เพื่ออะไร แล้วฟางเฟยกับทุกคนเล่า เจ้าส่งพวกเขาไปในเวลาใด เพราะแบบนี้ใช่ไหม เหลี่ยงซูถึงไม่ตื่น ทำไมต้องดึงเจียวหั่วลี่หมิงไปด้วย ถ้าอำนาจของเจ้ามากมายถึงเพียงนี้ เหตุใดมิดึงเทพเจ้าทั้งห้าให้ไปตามที่เจ้าต้องการตั้งแต่แรก ทำไมต้องให้พวกเขาเลือกจัดการตนเองจนเรื่องราววุ่นวาย'

ทุกอย่างมีแค่เพียงคำถามของเทพเจ้าดวงดาว ที่เอ่ยถามต่อคันฉ่องทองแดงแห่งปัญจธาตุ ความคิดในใจของเทพเจ้าหนุ่ม ดังสะท้อนอยู่ในความเงียบและหนาวเหน็บของแดนดาราห้วงเวหา แสงแห่งกุศลบำเพ็ญของเทพเจ้าซื่อเว่ยต้าตี้ แพร่กระจายไปทั่วจักรวาลอันเวิ้งว้าง ความเจ็บปวดของอสนีบาต กลับส่งผลให้เทพมังกรขาวเกร็ดมุกบรรลุขั้นเซี