Beranda / วัยรุ่น / อคิราห์คนคลั่งรัก /    ตอนที่ 10 ไม่แคร์ 

Share

   ตอนที่ 10 ไม่แคร์ 

last update Terakhir Diperbarui: 2025-06-08 10:32:09

“แกมานี่เร็ว” มนกับวิรีบวิ่งมาทางฉันตั้งแต่ฉันเดินเข้ามาใกล้โต๊ะเก้าอี้ม้าหินอ่อนที่กลุ่มเรามานั่งเป็นประจำ

“อะไร” ฉันเอ่ยถามอย่างตื่นตระหนกขณะที่โดนเพื่อนทั้งสองลากให้มานั่งลงบนเก้าอี้

“ดูนี่ดิ” มนรีบยื่นหน้าจอโทรศัพท์มือถือมาตรงหน้าฉันจนใบหน้าของฉันแทบจะสิงไปที่หน้าจอ

“อึ้งเลยเหรอ” วิถามด้วยน้ำเสียงห่วงใย “เพื่อนเราต้องช็อกไปแล้วแน่ ๆ”

“อึ้งดิ ก็มองไม่เห็นอะ”

“โอ๊ย” มนถอนหายใจด้วยความหงุดหงิดก่อนจะถอยโทรศัพท์หน้าจอออกมาให้ห่างจากใบหน้าของฉัน ฉันค่อย ๆ เพ่งมองภาพตรงหน้าก่อนจะขมวดคิ้ว นั่นมันภาพของฉันตอนที่กำลังวิดีโอคอลกับพี่คิณนี่นา

ฉันเคลื่อนลูกตาขึ้นไปมองยังชื่อของเจ้าของโพสต์

“พี่คิณโพสต์รูปฉันทำไม”

“โธ่เอ๊ยยายซื่อบื้อ” วิว่าก่อนจะรีบเลื่อนลงมาด้านล่างให้ดูความคิดเห็นของคนที่เข้ามาว่ากล่าวฉันต่าง ๆ นานา

โดยส่วนมากจะไม่มีรูปโพรไฟล์เป็นเหมือนบุคคลนิรนามที่สร้างบัญชีขึ้นมาเพื่อใช้ด่าคนไปวัน ๆ

‘พี่คิณไม่ได้คบกับพี่เมนิลหรอกเหรอ’

‘เสียดายจัง ฉันว่าพี่เมนิลเหมาะกว่ายายนี่ตั้งเยอะ’

‘ถ้ายายนี
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • อคิราห์คนคลั่งรัก      ตอนที่ 10 ไม่แคร์ 

    “แกมานี่เร็ว” มนกับวิรีบวิ่งมาทางฉันตั้งแต่ฉันเดินเข้ามาใกล้โต๊ะเก้าอี้ม้าหินอ่อนที่กลุ่มเรามานั่งเป็นประจำ “อะไร” ฉันเอ่ยถามอย่างตื่นตระหนกขณะที่โดนเพื่อนทั้งสองลากให้มานั่งลงบนเก้าอี้ “ดูนี่ดิ” มนรีบยื่นหน้าจอโทรศัพท์มือถือมาตรงหน้าฉันจนใบหน้าของฉันแทบจะสิงไปที่หน้าจอ “อึ้งเลยเหรอ” วิถามด้วยน้ำเสียงห่วงใย “เพื่อนเราต้องช็อกไปแล้วแน่ ๆ” “อึ้งดิ ก็มองไม่เห็นอะ” “โอ๊ย” มนถอนหายใจด้วยความหงุดหงิดก่อนจะถอยโทรศัพท์หน้าจอออกมาให้ห่างจากใบหน้าของฉัน ฉันค่อย ๆ เพ่งมองภาพตรงหน้าก่อนจะขมวดคิ้ว นั่นมันภาพของฉันตอนที่กำลังวิดีโอคอลกับพี่คิณนี่นา ฉันเคลื่อนลูกตาขึ้นไปมองยังชื่อของเจ้าของโพสต์ “พี่คิณโพสต์รูปฉันทำไม” “โธ่เอ๊ยยายซื่อบื้อ” วิว่าก่อนจะรีบเลื่อนลงมาด้านล่างให้ดูความคิดเห็นของคนที่เข้ามาว่ากล่าวฉันต่าง ๆ นานา โดยส่วนมากจะไม่มีรูปโพรไฟล์เป็นเหมือนบุคคลนิรนามที่สร้างบัญชีขึ้นมาเพื่อใช้ด่าคนไปวัน ๆ ‘พี่คิณไม่ได้คบกับพี่เมนิลหรอกเหรอ’ ‘เสียดายจัง ฉันว่าพี่เมนิลเหมาะกว่ายายนี่ตั้งเยอะ’ ‘ถ้ายายนี

  • อคิราห์คนคลั่งรัก   ตอนที่ 9 นิดากลัวผี

    ฉันเดินกลับเข้ามาในห้องนอนพลางยกผ้าขนหนูขึ้นเช็ดผมที่เปียกหมาด ๆ ก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งบนเตียงนอน เวลานี้ก็ดึกมากแล้ว ฉันยังทำงานที่อาจารย์สั่งไม่เสร็จเลยตั้งใจว่าจะนั่งทำงานต่ออีกสักนิด ดึกสงัดแบบนี้แถมลมข้างนอกยังแรงเพราะฝนกำลังจะตกอีก บรรยากาศแบบนี้เหมือนอยู่ในหนังผีไม่มีผิดเพี้ยนเลย ฉันได้แต่เช็ดผมอย่างหวาดระแวงขนแขนลุกชันด้วยความกลัว นอกหน้าต่างมืดสนิทแต่เงาสะท้อนบนบานกระจกมันเหมือนมีอะไรตะคุ่มอยู่ข้างนอกตลอดเวลาฉันรีบก้าวไปปิดผ้าม่านจนมิดเพื่อความสบายใจก่อนจะมานั่งบนโต๊ะทำงานเปิดแล็ปท็อปแล้วเริ่มทำรายงานตามที่อาจารย์สั่งต่อ ความเงียบงันจนได้ยินเพียงเสียงลมแรงด้านนอกพัดวีทั้งยังเสียงเครื่องปรับอากาศพัดโชยเบา ๆ ก็ทำหัวใจฉันเต้นเป็นจังหวะถี่ ๆ ภาพตอนที่นั่งดูภาพยนตร์ยังคงติดตา ทั้งใบหน้าสยดสยองของผีในหนัง เสียงประกอบที่ดังจนทำเอาสะดุ้งจนตัวโยน สายตาฉันชอบไปจดจ้องเงาสะท้อนบนหน้าจอแล็ปท็อปที่ทำให้เห็นด้านหลังของฉันแบบแวบ ๆ แวม ๆ ถ้าตอนนี้มีผีโผล่มาแบบในหนังจะทำยังไง ความคิดโผล่เข้ามาในหัวยิ่งทำฉันนั่งเกร็งหลังตรงพยายามพิมพ์งานต่อโดยท

  • อคิราห์คนคลั่งรัก   ตอนที่ 8 หนังผี 

    หลังจากที่ดูการแข่งขันบาสเกตบอลจบฉันและเพื่อนอีกสองคนก็เดินออกมาจากโรงยิมพร้อมกับกลุ่มรุ่นพี่เพื่อนๆ ของพี่คิณ “นี่พวกเราไปไหนกันต่ออะ” พี่รามิลหันมาถามพวกฉันที่เดินออกมาพร้อมกัน “ยังไม่รู้เหมือนกันค่ะพี่มิล” ฉันตอบกลับ “นิดา” เสียงเรียกจากด้านหลังเรียกให้ฉันและเพื่อน ๆ ต่างรีบหันไปมอง พี่คิณวิ่งมาพร้อมกับสภาพเนื้อตัวที่เปียกโชกไปหมด “พี่คิณมีอะไรหรือเปล่าคะ” ฉันหยุดเดินก่อนจะหันไปมาถามหนุ่มรุ่นพี่ พี่คิณชำเรืองสายตาไปยังกลุ่มเพื่อนจนฉันต้องหันไปมองตาม “เออ พวกกูกลับก่อนนะพอดีว่ามีธุระ เนอะไอ้กร” พี่รามิลกระทุ้งศอกใส่แขนของพี่กร เจ้าตัวหันมามองเพื่อนรักด้วยสายตางงงวยก่อนจะทำท่าเหมือนนึกอะไรบางอย่างออก “เออใช่ ๆ กูมีคุยกันเรื่องงานที่บริษัท พวกกูไปนะ” พี่กรและพี่มิล รีบเดินออกไปอย่างร้อนรนแปลก ๆ “พวกมึงอะธิดา ต้นคิด” พี่คิณเอ่ยถามเพื่อนอีกสองคน “กูไม่มีธุระ แต่กูว่า” พี่ธิดาเว้นช่วงก่อนจะหันมามองเพื่อนสาวของฉันอีกสองคนแล้วยกมือขึ้นคล้องแขนหญิงสาวสองคนให้เข้ามาแนบชิด “กูจะพาน้องมนน้องวิไปช็อปปิงอะ” “ส่วนกูจะ

  • อคิราห์คนคลั่งรัก   ตอนที่ 7 บาสเกตบอล

    “แก ๆ ๆ” ฉันรีบวิ่งหน้าตื่นหน้าตั้งมาหาเพื่อนสนิททั้งสองที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ที่โต๊ะในโรงอาหาร “มีอะไรวิ่งหน้าตั้งมาเลย” มนเงยหน้าขึ้นมาเอ่ยถามด้วยความงุนงง “มนแกมัวแต่ทำอะไรอยู่ถึงไม่รู้ว่าวันนี้คณะวิศวะฯ แข่งบาสเกตบอลกับคณะแพทย์” น้ำเสียงเหนื่อยหอบระคนตื่นเต้น ฉันหอบหายใจพลางรีบลากเพื่อนทั้งสองให้ลุกขึ้น “เชี่ย ศึกแดงเดือด” มนอุทานก่อนจะรีบโกยหนังสือลงกระเป๋าเป้โดยมีวิที่เงยหน้าขึ้นมามองตาใส “จะไปกันเหรอ” “แกไม่อยากมีแฟนคณะแพทย์หรือไง พี่หมอน่ะไทป์แกไม่ใช่เหรอ ไปเร็ว” ฉันรีบหยิบหนังสือใส่กระเป๋าผ้าของเพื่อนรักแล้วจูงมือเพื่อนทั้งสองให้วิ่งตามอย่างเร่งรีบ ทั้งมนและวิต่างรีบวิ่งตามฉันให้ทันโดยมีฉันวิ่งนำอยู่ไม่ไกล ฮือ ถ้าชีวิตมีพี่คิณเป็นเส้นชัย นิดาก็พร้อมสับจนเท้าแหลก พอมาถึงโรงยิมพวกเราก็รีบเข้าไปข้างในพลางบดเบียดสอดแทรกผู้คนให้มาอยู่ด้านหน้า “น้องนิดามาแล้ว” ฉันหูผึ่งทันทีเมื่อได้ยินเสียงเรียก พี่ธิดาเพื่อนสาวในกลุ่มพี่คิณรีบกวักมือเรียกฉันและเพื่อน ๆ “น้องนิดามาดูด้วยเหรอ” พี่มิลพ่อหนุ่มจอมแพรวพราวเอ่

  • อคิราห์คนคลั่งรัก   ตอนที่ 6 ข้าวกล่อง               

    “นี่ข้าวเช้า” ตั้งแต่วันนั้นพี่คิณก็เอาข้าวเช้ามาส่งให้ฉันทุกวันที่ฉันมีเรียนในตอนเช้า “ขอบคุณค่ะ” ฉันยิ้มรับพลางมองตามแผ่นหลังกว้างของหนุ่มรุ่นพี่เดินออกไป “พี่คิณเขาไม่ไปฝึกงานเหรอ เห็นมาที่คณะได้ทุกวัน” มนเอ่ยถามขณะนั่งดื่มกาแฟอยู่ฝั่งตรงข้ามกับฉัน “เห็นพี่คิณบอกว่ามาหาเพื่อนอะเลยแวะเอาข้าวเช้ามาให้” ฉันหันมายิ้มอย่างอารมณ์ดีกับเพื่อนสนิทก่อนจะเปิดกล่องข้าวดู วันนี้เป็นข้าวผัดกุ้งแบบจุก ๆ พอฉันบอกพี่คิณเมื่อคืนว่าอยากกินกุ้งพี่เขาเลยบอกว่าจะทำข้าวผัดกุ้ง อย่าเรียกว่าข้าวผัดกุ้งเลยกุ้งผัดข้าวดีกว่าแทบมองไม่เห็นเม็ดข้าวแล้วเนี่ย “เพื่อนพี่เขาก็น่าจะไปฝึกงานปะ พี่ปีสี่อยู่ติดมหาวิทยาลัยที่ไหน” วิว่าก่อนจะกัดแซนด์วิชที่ตัวเองเตรียมมาจากบ้านพลางไถหน้าจอโทรศัพท์ไปมาอย่างไม่ได้ใส่ใจ “แกพูดอย่างนี้แกกำลังให้ความหวังว่าพี่เขาตั้งใจเอาข้าวมาให้ฉันอยู่นะ” ฉันหันไปทำตาประกายใส่เพื่อนรักที่หันกลับมามองฉันด้วยหางตา “ก็น่าจะจริงปะ ดูจากดาวอังคารผู้ชายทำแบบนี้ให้ก็น่าจะคิดว่าพี่เขาจีบแกแล้วไหม” เพิ่งเคยเห็นเทวิกาของเราพูดด้วยน้ำเสียงปนหงุดหง

  • อคิราห์คนคลั่งรัก   ตอนที่ 5 ชานมไข่มุก      

    “ไปดูตัวมาเป็นยังไงบ้างจ๊ะเพื่อนสาว ไม่ทักมาเลยนะ แสดงว่าไม่ต้องการความช่วยเหลือใช่ปะ” ประโยคทักทายจากมนที่เงยหน้าจากหน้าจอโทรศัพท์มือถือยามที่เห็นฉันเดินมานั่งฝั่งตรงข้ามบนโต๊ะไม้ในโรงอาหาร “นั่นสิ เงียบไปเลยเกิดไรขึ้นไหม” วิถามเสริมด้วยความอยากรู้ “ผิดคาดมากเวอร์” ฉันนั่งลงก่อนจะรีบสุมหัวกับเพื่อนสนิททั้งสอง “ทำไมอะ เขาหล่อเหรอ” “หรือว่าเขาเกิดชอบแกขึ้นมา” “หรือว่าแกไปถูกตาต้องใจเขา” “หรือเขาเป็นคนที่พวกเรารู้จัก” “เดี๋ยว พวกแกใจเย็น ๆ” ฉันรีบยกมือห้ามปรามความคิดของทั้งสองก่อนที่จะไปกันใหญ่มากกว่านี้ ทั้งสองเม้มริมฝีปากแน่นแล้วตั้งใจฟังอย่างใจจดใจจ่อ “เล่ามาเลย ๆ ไว” มนเร่งเร้าอย่างตื่นเต้น “คืองี้ ลูกชายของเพื่อนแม่ที่ฉันไปเจออะ คือพี่คิณ” “อะไรนะ” ทั้งสองอุทานออกมาเสียงดังลั่นพร้อมกันอย่างแตกตื่นจนฉันตั้งรีบยกมือขึ้นปิดริมฝีปากของสองเพื่อนรักเอาไว้ไม่ให้เสียงดัง แล้วหันไปมองคนอื่น ๆ ในโรงอาหารพลางค่อมศีรษะขอโทษขอโพยด้วยความเกรงใจ “ก็อย่า

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status