ログイン共有
บทที่ 1506
最新チャプター
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1508
“จันทร์เต็มดวง!” “พิชิตพวกป่าเถื่อน!” ซูเฟิ่งหลิงออกคำสั่งอย่างต่อเนื่อง พายุธนูยังคงโหมกระหน่ำไม่หยุดยั้ง ทหารม้าชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือจำนวนนับไม่ถ้วนถูกยิงตกจากหลังม้า ล้มลงกับพื้น ส่งเสียงร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด! ในไม่ช้า ศพของทหารม้าก็กองรวมกันเป็นภูเขาเล็กๆ มีลูกธนูปักอยู่มากมายนับไม่ถ้วน ทหารม้าชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือหมดสิ้นซึ่งขวัญกำลังใจที่เคยมีแต่เดิม ผู้ที่ไม่รู้ ย่อมไม่เกรงกลัว! บัดนี้ทหารม้าจำนวนนับไม่ถ้วนล้มตายในกองเลือด! หากยังคงพุ่งชนต่อไป ก็ย่อมมีจุดจบที่ไม่ต่างกัน! ทหารม้าหยุดการพุ่งชนเป็นครั้งแรก และเริ่มคิดที่จะถอยทัพแล้ว เซียวหงก็ไม่เหลือความโอ้อวดเหมือนเมื่อก่อนอีกต่อไป เดิมทีเขาคิดว่าลูกธนูเหล่านี้ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง ไม่ต้องกังวล! แต่ไม่คาดคิดว่าจะมีพลังถึงเพียงนี้! สังหารทหารม้าจนขวัญหนีดีฝ่อ! บัดนี้เขามีความคิดที่จะถอนทัพแล้ว หากยังคงพุ่งชนต่อไป ก็มีแต่ความตายสถานเดียว! ธงกองทัพตระกูลซูโบกสะบัดในอากาศส่งเสียงดังกระพือ ผืนธงสีแดงสดประสานกับเลือดที่ไหลรินอยู่บนพื้น ราวกับว่าธงผืนนี้ย้อมด้วยเลือดของชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอน
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1507
ฉึบฉับ! กองทัพตระกูลซูนับพันพลันเคลื่อนไหวอย่างพร้อมเพรียง คำสั่งออกไป หยุดนิ่งอยู่กับที่! ในชั่วพริบตา กองทัพตระกูลซูแยกย้ายกันไป ทหารแต่ละนายถือธนูโค้งเข้าประจำที่รับมือศัตรู! แสงอรุณสาดส่องลงบนธงทัพสีแดงฉานของกองทัพตระกูลซูเบื้องหน้า ดูเคร่งขรึมและสง่างามยิ่งนัก แววตาของทหารกองทัพตระกูลซูแต่ละนายเปล่งประกายสังหาร ใบหน้าเหลือเพียงความแค้น! พวกเขาเองก็เช่นกัน จะล้างแค้นให้กองทัพตระกูลซู! จะล้างแค้นให้ต้าเซี่ย! เซียวหงกล่าวเสียงเย็นชา: “ช่างน่าขัน คิดว่าเล่ห์เหลี่ยมเพียงเท่านี้จะสามารถทำลายกองทัพเหล็กชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือของพวกเราได้ ช่างไร้เดียงสาเสียจริง!” “ทหารทั้งหมดฟังคำสั่ง พุ่งชน! ให้พวกมันได้รู้ถึงอำนาจของกองทัพเหล็กชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ! สลายพวกมันทั้งหมด!” ซูเฟิ่งหลิงถือหอกเงิน สีหน้าสงบนิ่ง ไม่มีความตื่นตระหนกแม้แต่น้อย แม้ว่านี่จะเป็นครั้งแรกที่นางปะทะกับทหารม้าชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ แต่นี่ก็จะเป็นครั้งสุดท้าย! เพราะหลังจากศึกนี้ ชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือก็จะหายไปจากโลกนี้ ไม่เหลือร่องรอย! ชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือทั้งหมดจะถูกทะเลทราย
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1506
ซูเฟิ่งหลิงในชุดเกราะเงินและเสื้อคลุมแดง นำหน้ากองทัพอยู่แถวหน้า ถือหอกเงินเล่มหนึ่ง ฝีเท้าม้าเหยียบย่ำเมฆหมอกยามเช้า ดูองอาจผ่าเผยยิ่งนัก เบื้องหลังนางคือทัพนับพันหมื่น แปรเปลี่ยนเป็นเส้นสีดำทอดยาวหลายลี้ สุดลูกหูลูกตา กองทัพตระกูลซูทุกคนสวมเกราะ ถืออาวุธ สีหน้าเคร่งขรึม จางไป่เจิงดีใจยิ่งนัก ดุจดังความแล้งที่ได้พบฝน ช่างมาได้ถูกเวลาเสียจริง! หากเขายังคงถูกทหารม้าชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือล้อมต่อไป เกรงว่าสุดท้ายแล้วกองทัพทั้งหมดคงต้องพินาศ! แต่บัดนี้เมื่อมีทัพเสริมของซูเฟิ่งหลิงแล้ว ทั้งจากภายในและภายนอก ย่อมสามารถฝ่าวงล้อมออกไปได้อย่างแน่นอน! เหล่าทหารยกแขนขึ้นร้องตะโกน โห่ร้องด้วยความยินดี ชั่วพริบตา ซูเฟิ่งหลิงนำกองทัพตระกูลซูมาถึงหน้าสนามรบแล้ว ธงทัพโบกสะบัดไปตามลม บนธงเด่นชัดด้วยอักษร “ซู” ตัวใหญ่เขียนด้วยทองคำ! นี่คือสัญลักษณ์ของกองทัพตระกูลซู! ซูเฟิ่งหลิงหยุดม้าพร้อมหอกในมือ ยืนอยู่หน้าเหล่าแม่ทัพนายกอง แสงอรุณยามเช้าทอประกายไปทั่วหลายร้อยลี้ สาดส่องลงบนใบหน้าอันงดงามของนาง ทำให้ใบหน้าแดงระเรื่อ งามจับใจชายใดที่ได้เห็นก็มิอาจห้ามใจมิให้หวั่นไหว หน้าสนา
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1505
เป้าหมายของชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือคือการล้อมเขา!อีกฝ่ายไม่ได้ตั้งใจจะตั้งรับในเมือง แต่กลับบุกออกมาโจมตี! ในชั่วพริบตา กองทัพก็อลหม่านขึ้นมาทันที เบื้องหน้ามีทัพไล่ล่า เบื้องหลังมีทัพปิดกั้น! หากวันนี้ไม่หาวิธีบุกทะลวงวงล้อมนี้ไปได้ เกรงว่ากองทัพทั้งหมดคงต้องพินาศที่นี่! เมืองซั่วเป่ยก็จะไม่มีวันถูกยึดคืนมาได้อีก! จางไป่เจิงตะโกน: “ทหารทั้งหมด สงบสติ!” “ผู้ใดยอมแพ้ก่อนที่จะพ่ายแพ้ ประหาร!” “ผู้ใดก่อกวนขวัญกำลังใจทัพ ประหาร!” จางไป่เจิงทราบดีว่า แม้จะถูกล้อม แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าหมดหนทางแล้ว! ยิ่งไปกว่านั้น เขายังคงอยู่คุมทัพด้วยตัวเอง ตราบใดที่สามารถฝ่าวงล้อมออกไปได้ ก็จะพบหนทางรอด! เหล่าทหารรวมตัวกัน ถูกทหารม้าชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือล้อมไว้โดยรอบ พวกเขาตั้งสติได้ ทุกคนสวมเกราะ ถืออาวุธ ดวงตาเปล่งประกายแห่งความมุ่งมั่น รอคอยคำสั่งจากจางไป่เจิง เห็นเพียงเซียวหงนำทัพทหารม้าหลายพันคน พุ่งเข้ามาเหมือนกระแสน้ำ จางไป่เจิงถือหอกยาว สีหน้าเคร่งขรึม เซียวหงมองจางไป่เจิง แย้มยิ้มเย็นชา: “แม่ทัพจาง เราได้พบกันอีกแล้ว” จางไป่เจิงกล่าวเสียงเย็นชา: “พวกคนต่ำทรา
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1504
ยามค่ำคืน ณ นอกเมืองซั่วเป่ย ในค่ายทหาร จางไป่เจิงกำลังครุ่นคิดถึงวิธีบุกยึดเมืองซั่วเป่ย ทันใดนั้น ภายนอกกระโจมทหารก็อลหม่าน เสียงไฟลุกโชนระเบิดเป็นระยะ เสียงตะโกนอื้ออึงปะปนกันไป “แย่แล้ว!” จางไป่เจิงลุกขึ้นนั่งอย่างรวดเร็ว กระโดดลงจากเตียงนอน ความรู้สึกไม่สบายใจพลันผุดขึ้นในใจเขา! รองแม่ทัพผู้หนึ่งวิ่งพรวดพราดเข้ามาในกระโจมทหารด้วยสีหน้าตื่นตระหนก: “ท่านแม่ทัพจาง เกิดเรื่องใหญ่แล้ว! ศัตรูบุกออกมาจากเมืองซั่วเป่ย โจมตีค่ายทหารอย่างกะทันหัน!” จางไป่เจิงขมวดคิ้วเล็กน้อย รีบสวมเกราะ เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือจะทำเช่นนี้! ช่างเกินความคาดหมายไปเสียจริง แต่ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอันใดนัก จางไป่เจิงกล่าวเสียงเย็นชา: “อย่าตกใจ! รีบส่งคำสั่งของข้าเดี๋ยวนี้ ระดมพลทหาร เตรียมพร้อมรับมือ!” เขาผ่านศึกมานับร้อย ครั้งไหนบ้างที่เขาไม่เคยเจอเรื่องราวเช่นนี้ รอดตายมานับครั้งไม่ถ้วน ไม่ต้องพูดถึงการโจมตีเล็กๆ น้อยๆ เช่นนี้! เพียงแค่หาวิธีรับมือ ก็ย่อมเปลี่ยนร้ายให้กลายเป็นดีได้เป็นแน่! ในฐานะที่เป็นหัวใจหลักของกองทัพ เขาจะต้องไม่ตื่นตระหนกเป็นอันขาด
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1503
เขาได้ฟังแผนการนี้แล้ว หัวใจก็พลุ่งพล่าน ตื่นเต้นยินดี! ท่านข่านตบมือเสียงดัง: “สมแล้วที่เป็นราชครู! มีแผนการอันยอดเยี่ยมเช่นนี้!” เสิ่นชิงโจวหัวเราะ: “เพราะตั้งแต่แรกเริ่มข้าเสิ่นชิงโจวก็มิได้มุ่งหวังเพียงเมืองซั่วเป่ย เมืองเล็กๆ เช่นนี้จะทำประโยชน์อันใดได้? ที่ข้ามุ่งหวังคือแผ่นดินต้าเซี่ยอันกว้างใหญ่ไพศาล ราชวงศ์และแผ่นดินต่างหาก!” “เมืองซั่วเป่ยไม่สำคัญ แต่การไม่มีเมืองซั่วเป่ยสำคัญยิ่งนัก!” “จางไป่เจิงไม่สำคัญ แต่การไม่มีจางไป่เจิงสำคัญยิ่งนัก!” “เพียงแค่สังหารจางไป่เจิงได้ ก็ถือเป็นก้าวแรกของการยึดต้าเซี่ย! เมื่อด่านชายแดนถูกทำลาย กองทัพเหล็กของชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือก็สามารถเคลื่อนทัพลงใต้ ยึดเมืองต่างๆ ไปเรื่อยๆ จนบุกเข้าสู่เมืองหลวงได้!” เสิ่นชิงโจวเข้าใจต้าเซี่ยอย่างลึกซึ้งยิ่งนัก เขาทราบดีถึงความสำคัญของเมืองซั่วเป่ยและจางไป่เจิงที่มีต่อต้าเซี่ย บัดนี้เมืองซั่วเป่ยได้ล่มสลายแล้ว เหลือเพียงจางไป่เจิงที่ยังไม่ถูกกำจัด! เพียงแค่หาวิธีกำจัดจางไป่เจิงได้ เมืองอื่นๆ ก็เป็นดุจกระดาษ เปราะบางเพียงแค่แทงก็ทะลุ! ท่านข่านได้ยินคำกล่าวของเสิ่นชิงโจว ด้วยฤทธิ์สุรา
あなたも気に入るかもしれません
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่
ชวินเป่ยอี๋651.9K ビューจะไม่ทนกับบทบาทนางร้าย [รีไรท์ตอนจบ]
คุณยอดวิทย์80 ビューรัชทายาทจอมเจ้าเล่ห์
ไห่ตงชิง196.2K ビューผู้ไม่เป็นที่โปรดปราน
แอปเปิลโซดา715 ビューองค์รัชทายาทแห่งต้าเหยียน
ใบไม้ร่วงในเมืองร้าง155.2K ビューเจเจ๊ออกพระผู้นี้คือว่าที่สามีฉัน
นรินทร์ลดา533 ビューสลับชะตาองค์ชายจอมโจร
จูเฉิงกง - อันนา65 ビュー
