공유

บทที่ 38

작가: จันทร์กระจ่างภูผา
หลี่หลงหลินทราบว่าพระชายาโหรวอยู่ในวังหลัง ถูกผู้คนกลั่นแกล้ง แม้แต่ตำหนักฉางเล่อที่อาศัยมานานยังถูกฉินกุ้ยเฟยแย่งไป ก็โมโหทันที

เมื่อชุนเถากับชิวเย่นางกำนัลสองคนเห็นดังนั้น ก็ตกใจจนขวัญหนีดีฝ่อ รีบคุกเข่าลงไปกล่าววิงวอน “องค์ชาย ท่านอย่าได้วู่วามเด็ดขาดนะเพคะ!”

“ที่วังหลังฉินกุ้ยเฟยอิทธิพลกว้างขวาง ไม่ใช่คนที่ท่านจะจัดการได้เพคะ!”

“ยิ่งไปกว่านั้น วังหลังมีกฎของวังหลัง ถ้าหากท่านมุทะลุ ทำลายความกลมเกลียวของวังหลัง ทำให้ฝ่าบาททรงกริ้ว เกรงว่าสถานการณ์ของพระสนมที่อยู่ในตำหนัก จะยิ่งลำบากมากกว่าเดิมเพคะ!”

“ใช่เพคะ องค์ชาย! ถ้าหากเรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ขึ้นมา พระสนมจะต้องตำหนิหม่อมฉันสองคนแน่เพคะ!”

หลี่หลงหลินโบกมือ “พวกเจ้าลุกขึ้นเถอะ! กฎของในวัง ข้าเข้าใจ! ชอบเล่นสกปรกกันไม่ใช่หรือ? ใครกลัวใครกัน!”

วังหลังก็เป็นแบบนี้

ภายนอกบรรดานางสนมปรองดองกัน ปฏิบัติตัวต่อกันดั่งพี่น้อง

เบื้องหลัง พวกนางกลับเล่นสกปรก เพื่อแย่งชิงความโปรดปราน

พระชายาโหรวนิสัยอ่อนโยน ไม่ชอบแก่งแย่งชิงดีกับบรรดานางสนมพวกนี้ ยอมไปเสียทุกเรื่อง

ผลสุดท้าย พระสนมยิ่งหนักข้อกว่าเดิม แม้แต่ที่พักอาศัยของพระชายาโหรวก็
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1488

    ฮองเฮาหลินรู้ว่าหลี่หลงหลินห่วงใยตนเอง กลัวอุปนิสัยของตนนี้อยู่ในวังหลังแล้วจะเสียเปรียบแต่วังหลังนี้ฮ่องเต้หวู่ทรงโปรดตนเองเพียงผู้เดียว ฉู่เฟยไม่สามารถสร้างปัญหาอันใดได้ฮองเฮาหลินหัวเราะ “เจ้าวางใจไปดินแดนทางเหนือเถอะ ไม่ต้องกังวลเรื่องในวังหลัง แม้ย่อมมีทางจัดการ”หลี่หลงหลินประกบมือทำความเคารพ “เช่นนั้นลูกขอตัวลาก่อน ไม่รบกวนเวลาพักผ่อนเสด็จแม่แล้ว รอยึดดินแดนทางเหนือกลับมาได้แล้วค่อยมารายงานข่าวน่ายินดีต่อท่าน”ลูกเดินทางไกลนับพันลี้แม่ย่อมกังวลฮองเฮาหลินเองก็เป็นเช่นนี้แต่ต่อให้ภายในใจนางไม่อาจหักใจได้เยี่ยงไร ก็ไม่สามารถพูดออกมาได้ กลัวจะทำให้หลี่หลงหลินเสียสมาธิตอนอยู่ในสนามรบ ทำเสียการใหญ่“แม่รอข่าวดีของเจ้า”...วันต่อมาตำหนักจิ่นซิ้วฉู่เฟยกำลังนอนไม่หลับบนเตียง สีหน้าเผือดซีด ดวงตาล้วนคือเส้นเลือดแดงนางรอฮ่องเต้หวู่ตลอดทั้งคืนแล้ว น้ำตานองหน้าจนกระทั่งฟ้าสว่างฮ่องเต้หวู่ก็ยังไม่ปรากฏตัวขันทีเดินก้มหน้าเข้ามา “พระสนม ท่านไม่ต้องรอแล้ว ฝ่าบาทไม่มีวันมาแล้วพ่ะย่ะค่ะ หากท่านยังฝืนเช่นนี้ต่อไปจะไม่ดีต่อร่างกายเอาได้...”เพียะ!ฉู่เฟยโมโหมาก กวาดชุดกระเบื

  • องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1487

    “ไม่ ช่วงนี้ยังไม่อยากเห็นนาง!”“นางจะต้องอยากฉวยโอกาสนี้พูดเป่าหูข้าแน่ บัดนี้สถาณการณ์ยังไม่สงบ ข้าไม่สามารถถูกเรื่องนี้รบกวนได้!”ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้องค์ชายห้าเพิ่งตายไปฮ่องเต้หวู่ไม่อยากนึกถึงเรื่องเสียใจที่ผ่านมาศีรษะเว่ยซวินสั่นราวกับโขลกกระเทียม “บ่าวจะไปจัดการเดี๋ยวนี้พ่ะย่ะค่ะ!”...ตำหนักฉางเล่อดวงจันทร์ลอยเด่น บุปผาเบ่งบานฮองเฮาหลินกำลังชื่นชมดอกไม้ผ่านแสงจันทร์ภายในสวนดอกไม้ด้านหลัง บังเอิญได้พบหลี่หลงหลินมาเยี่ยมเยียนพอดีหลี่หลงหลินประกบมือทำความเคารพ “ลูกคารวะเสด็จแม่ วันนี้เสด็จแม่น่าจะได้ยินเรื่องในราชสำนักแล้วกระมัง?”ฮองเฮาหลินพยักหน้าเบาๆ “แม่เองก็เพิ่งได้ยิน”หลี่หลงหลินเอ่ยถาม “เช่นนั้นเสด็จแม่รู้ว่าพรุ่งนี้พระชายารัชทายาทจะตามจางไป่เจิงไปออกศึกที่ดินแดนทางเหนือแล้วหรือพ่ะย่ะค่ะ?”ฮองเฮาหลินพูดว่า “ได้ยินแล้วเฉกเดียวกัน เพียงแต่เรื่องออกศึกดินแดนทางเหนืออันตรายยิ่งนัก พระชายารัชทายาทจะตกอยู่ในอันตรายหรือไม่?”หลี่หลงหลินยิ้มน้อยๆ “เสด็จแม่ ท่านวางใจเถิด ลูกจะไปพร้อมพระชายารัชทายาท ไม่จำเป็นต้องกังวลพ่ะย่ะค่ะ”ฮองเฮาหลินชะงัก “อะไรนะ! องค์ชาย เ

  • องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1486

    เพียงหลี่หลงหลินพูดถ้อยคำนี้ออกไปสีหน้าเหล่าขุนนางบุ๋นก็เปลี่ยนไปพวกเขาเพิ่งตระหนักได้ว่าทุกอย่างเมื่อครู่เป็นอุบายของหลี่หลงหลิน!ไม่มีโอกาสสร้างผลงานเพื่อบ้านเมืองอะไรทั้งนั้น!เพียงแต่สนใจเงินของพวกเขาเท่านั้น!บัดนี้ต่อให้เหล่าขุนนางร้องไห้หาบิดามารดาก็ไม่มีประโยชน์ หากไม่สามารถหาเงินได้ภายในสามวัน ความผิดนี้ก็ตกเป็นของพวกเขาแล้วถึงตอนนั้นหากดินแดนทางเหนือเกิดข้อผิดพลาดอันใดก็หนีไม่พ้นพวกเขา!หากฮ่องเต้หวู่ลงโทษ ผลลัพธ์ที่ตามมาย่อมไม่อยากคิด น่ากลัวว่าไม่อาจแก้ปัญหาด้วยเงินได้ ไม่แน่ว่ายังจะต้องตายอีกด้วย!เหล่าขุนนางบุ๋นต่างโมโหเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน!คิดไม่ถึงเลยว่าหลี่หลงหลินจะยังมีเล่ห์เหลี่ยมเช่นนี้ น่ารังเกียจโดยแท้!แต่ตอนนี้พูดอะไรก็สายไปแล้ว ทำได้เพียงฝืนปวดใจเสียสละเงินทองให้พ้นเคราะห์เหล่าขุนนางบุ๋นต่างพากันพูด“องค์ชาย มีโอกาสสร้างผลงานที่ดีถึงเพียงนี้ พวกเราดีใจยิ่งนัก!”“ใช่แล้ว! ขอบคุณองค์ชายมากที่มอบโอกาสที่ดีถึงเพียงนี้ให้พวกเรา!”“.....”หลี่หลงหลินยิ้มน้อยๆ “ไม่ต้องขอบใจข้ามากเกินไปนัก”“มีถ้อยคำนี้ของพวกท่าน ภายภาคหน้าต่อให้เหน็ดเหนื่อยมากเพียงใ

  • องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1485

    เขากลัวหลี่หลงหลินจะเสนอเงื่อนไขเหลวไหลไร้สาระอะไรอีกหลี่หลงหลินพูดว่า “เสด็จพ่อ ในเมื่อลูกไม่สามารถออกจากวังได้ ไม่สามารถบุกโจมตีชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือได้ เช่นนั้นได้โปรดมอบโอกาสสร้างผลงานให้ลูกสักอย่างเถิดพ่ะย่ะค่ะ”ฮ่องเต้หวู่แปลกใจ “ไม่สามารถออกจากวังได้แล้วจะสร้างผลงานเยี่ยงไร?”บัดนี้ชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือบุกเข้ามารุกรานและยึดครองเมืองซั่วเป่ยนอกจากอยากสร้างผลงานต่อสู้ฆ่าศัตรูกับชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ ฮ่องเต้หวู่คิดวิธีอื่นไม่ออกหลี่หลงหลินยิ้มน้อยๆ “เรื่องเบี้ยเลี้ยงทหารสามารถให้ลูกคิดหาทางได้ ลูกจะพยายามอย่างสุดกำลัง ช่วยคลายความทุกข์ให้เสด็จพ่อพ่ะย่ะค่ะ”ได้ยินดังนั้น ฮ่องเต้หวู่ดีใจมากเขากำลังกังวลอยู่เชียวว่าจะแก้ปัญหาเบี้ยเลี้ยงทหารต่อสู้กับชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนืออย่างไรหลี่หลงหลินก็เสนอออกมาด้วยตนเองแล้วนี่คือได้มาโดยไม่ต้องร้องขอโดยแท้ฮ่องเต้หวู่พูดยิ้มๆ “เจ้าเก้าช่างมีน้ำใจโดยแท้! ช่วยคลี่คลายปัญหาแทนเรา! เราซาบซึ้งใจยิ่งนัก!”หลี่หลงหลินพูดว่า “เสด็จพ่อ ลูกสามารถหาทางแก้ปัญหาเบี้ยเลี้ยงทหารได้ อีกทั้งยังได้รับชี้แนะจากคำพูดท่านเมื่อครู่เ

  • องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1484

    ซูเฟิ่งหลิงได้ยินถ้อยคำนี้ของหลี่หลงหลิน ซาบซึ้งใจอย่างมาก น้ำตาร้อนเอ่อคลอนางคิดไม่ถึงหลี่หลงหลินยอมเป็นศัตรูกับใต้หล้าเพื่อยืนอยู่ฝั่งเดียวกับตนทว่า เสด็จพ่อจะรับปากหรือ?ฮ่องเต้หวู่พิงพระที่นั่งมังกร ขมวดคิ้วเบาๆ “หากให้พระชายารัชทายาทออกศึกแล้วเกิดอันใดกับนาง...”หลี่หลงหลินยิ้มน้อยๆ “เสด็จพ่อ ด้วยอุปนิสัยของซูเฟิ่งหลิง ย่อมมุทะลุไปบ้าง ลูกยินดีเป็นผู้ตรวจการกองทัพ ติดตามกองทัพออกศึกพ่ะย่ะค่ะ”เพียงพูดถ้อยคำนี้ออกมา เหล่าขุนนางต่างฮือฮาจะสร้างความวุ่นวายก็ต้องมีขอบเขตกระมัง!หลี่หลงหลินให้พระชายารัชทายาทออกศึก นี่ก็เหลือจะเชื่อแล้ว!เขาถึงขั้นต้องการออกศึกไปเป็นผู้ตรวจการกองทัพที่ดินแดนทางเหนือด้วยตนเอง?จะต้องรู้ว่าหลี่หลงหลินเคยเป็นผู้ตรวจการกองทัพที่ดินแดนทางเหนือ ก่อความวุ่นวายในกองทัพและสร้างรายงานการศึกเท็จอีกด้วยชนิดที่ว่าผู้ภักดีทั้งสกุลซูต้องตายไปในดินแดนทางเหนือ นี่ก็หนีไม่พ้นเขา!เขาคิดจะไปเป็นผู้ตรวจการกองทัพอีกหรือคิดจะก่อเหตุซ้ำรอยเดิม ทำให้พ่ายแพ้เหมือนอย่างปีนั้น?ฮ่องเต้หวู่นึกถึงเรื่องในปีนั้น ต่อต้านอย่างกระตือรือร้น ส่ายหน้าอย่างต่อเนื่อง “ไม

  • องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1483

    เหล่าแม่ทัพชนชั้นสูงต่างหน้าแดงก่ำ ทอดสายตามองทางจางไป่เจิงด้วยสายตาวิงวอนหากปล่อยให้ซูเฟิ่งหลิงสตรีคนหนึ่งออกรบ เช่นนั้นหน้าตาของพวกเขาบุรุษเหล่านี้จะไปอยู่ที่ใด?จางไป่เจิงเข้าใจ พูดเสียงเคร่งขรึม “ฝ่าบาท พระชายารัชทายาทกำลังพูดเหลวไหลไร้สาระ! ข้าน้อยไม่เห็นด้วยพ่ะย่ะค่ะ!”ซูเฟิ่งหลิงชะงัก ดวงตาหงส์จ้องจางไป่เจิงเขม็งทั้งๆ ที่เป็นทหารคนสนิทของท่านปู่หรือเขาไม่เข้าใจเป้าหมายในการมีชีวิตอยู่ของตนก็คือออกศึกสู้รบกับชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ เพื่อล้างแค้นให้ท่านปู่และผู้จงรักภักดีจองสกุลซูทั้งตระกูล?เหตุใดเขาต้องขัดขวางตนเองด้วย?ดี!ต่อให้เขาไม่เข้าใจจริงๆเหล่าแม่ทัพชนชั้นสูงในราชสำนักล้วนหดหัวอยู่ในกระดอง ตนเองยินดีร่วมออกศึกสู้รบกับเขาด้วยความภักดี นี่มีอันใดผิด?ซูเฟิงหลิงไม่เข้าใจ “แม่ทัพจาง เหตุใดท่านไม่ยินยอมให้ข้าออกศึก?”จางไป่เจิงสบมองซูเฟิ่งหลิงแวบหนึ่ง “ออกศึกเป็นหน้าที่ของบุรุษ ท่านเป็นแม่นางน้อยคนหนึ่ง จะสร้างความวุ่นวายอะไร?”ซูเฟิ่งหลิงอธิบาย “ข้าไม่ใช่แม่นางน้อย แต่งงานแล้ว...”จางไป่เจิงพูดเสียงเย็นชา “ในเมื่อแต่งงานแล้ว เช่นนั้นก็สมควรอยู่ที่บ้าน เ

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status