EP.8

๓

วันนี้นารามาถึงที่ทำงานก่อนกริช หญิงสาวยิ้มให้กับตัวเองอย่างดีใจที่มาเช้ากว่าเขาได้สำเร็จเสียที ขณะที่กำลังจัดโต๊ะทำงาน กริชก็เดินทางมาถึง เขาเลิกคิ้วขึ้นพร้อมรอยยิ้มน้อยๆ ขณะมองหญิงสาว

         “มาแต่เช้าเลยนะ”

         นารายิ้มกว้างพลางยกมือขึ้นสวัสดี

         “สวัสดีค่ะพี่กริช ดื่มกาแฟไหมคะ หนูดีชงให้”

         คนที่วางกระเป๋าลงบนโต๊ะข้างๆ หันมายิ้มให้

         “ขอบใจ แต่พี่ดื่มมาแล้ว เตรียมแค่ของบอสก็พอ”

         เมื่อเขาบอกเช่นนั้นหญิงสาวก็หันไปเตรียมตัวทำงาน ไม่นานนักกริชก็ทยอยส่งงานมาให้หล่อนทำ พอทำเสร็จ ก็ส่งให้กริชตรวจสอบ เมื่อเรียบร้อยดี ชายหนุ่มก็นำใส่แฟ้มเตรียมเอาเข้าไปไว้ในห้องของจินณ์

         เวลาแปดโมงตรง จินณ์เดินทางมาถึงพร้อมกับคุณบรรพต พวกเขาเดินไปคุยไป แต่ขณะที่เดินผ่านหน้าโต๊ะของนาราหญิงสาวแอบมองเขาแวบหนึ่ง ทว่าชายหนุ่มไม่ได้มองมาทางหล่อนเลยสักนิด ดูท่าทางพวกเขากำลังคุยติดพันอยู่

         เข้าไปได้ไม่นาน เครื่องสื่อสารบนโต๊ะของกริชก็ดังขึ้น พร้อมคำสั่งจากจินณ์ เลขานุการหนุ่มหันไปสบตาหญิงสาวแล้วบอก

         “หนูดี วันนี้เข้าห้องประชุมกับพี่นะ”

         หญิงสาวยืดตัวตรงอย่างจะบอกกับเขาว่าหล่อนพร้อมมากแค่ไหน จากนั้นก็เตรียมเอกสารที่ได้รับคำสั่งถ่ายทอดมาจากกริชอีกที

         เก้าโมงตรง ทุกคนมาครบองค์ประชุม รวมทั้งท่านประธานใหญ่ และเป็นครั้งแรกที่นาราได้พบหน้าตาของท่านประธานตัวจริงเสียงจริง คุณอำนวยศักดิ์นั่งหัวโต๊ะ ถัดมาเป็นจินณ์และคณะกรรมการคนอื่นๆ หญิงสาวลอบสังเกตคนทั้งคู่ หล่อนเพิ่งรู้ได้ไม่นานว่าทั้งสองมีความสัมพันธ์เป็นลุงกับหลานทว่ารูปร่างหน้าตาดูไม่ค่อยคล้ายกันนัก คุณอำนวยศักดิ์ค่อนข้างท้วมและเตี้ยกว่าจินณ์มากทีเดียว ส่วนหน้าตาอาจมีความคล้ายคลึงอยู่บ้างแต่ก็เล็กน้อยมาก จนถึงขั้นที่ว่าหากไม่สังเกตอย่างจริงจังก็คงไม่รู้เลย

         การประชุมเสร็จสิ้นในเวลาสิบโมงครึ่ง กริชถูกใช้ให้ไปทำธุระแทนจินณ์ทันทีที่กลับออกมาจากห้องประชุม ที่หน้าห้องรองประธานจึงเหลือนาราเพียงคนเดียวที่ประจำการอยู่ ขณะที่กำลังก้มหน้าก้มตาอยู่กับแฟ้มเอกสาร ดาด้า ดลยา ดาราสาวสวยก็ก้าวตรงไปยังห้องของจินณ์ นาราลุกขึ้นยืนทันทีที่อีกฝ่ายเดินผ่านไป

          “สวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่านัดเอาไว้หรือเปล่าคะ” หญิงสาวเอ่ยถามอย่างที่กริชชอบใช้กับพวกสาวๆ ของจินณ์

         ดาราสาวหยุดเดินแล้วหันมามองคนที่รั้งตนเอาไว้ ก่อนกวาดตามองอีกฝ่ายแล้วเหยียดยิ้มเมื่อเห็นป้ายนักศึกษาฝึกงานที่ติดเอาไว้บนหน้าอก

         “น้องคงเป็นนักศึกษาฝึกงานใช่ไหม หน้าไม่คุ้นเลย เพิ่งมาทำตรงนี้เหรอ”

“ค่ะ” นารารับคำ ฝ่ายนั้นจึงพยักหน้ารับรู้ยิ้มๆ

“พอดีพี่ไปทำงานที่ต่างประเทศมาเกือบเดือน พี่ชื่อดาด้าค่ะ ไม่ได้นัดเอาไว้หรอก แต่คุณจินณ์ไม่เคยปฏิเสธที่จะพบกับพี่”

         สิ้นเสียงอ่อนหวานของดาราสาวสวยที่ทำเอาสาวน้อยนักศึกษาเหงื่อซึมตามไรผมเพราะเป็นครั้งแรกที่หล่อนต้องรับมือกับสาวๆ ของจินณ์ ประตูบานใหญ่ก็ถูกเปิดออกมาพร้อมกับร่างสูงใหญ่ของจินณ์ ดลยาหันไปพร้อมยิ้มหวานหยดแล้วรีบสาวเท้าเข้าไปกอดแขนของเขาเพื่อแสดงฐานะของตนทันที

         “คุณจินณ์ ด้าขอโทษนะคะที่ไม่ได้โทร.เข้ามาก่อน พอดีต้องมาทำงานแถวนี้ พอเสร็จจากงานก็เลยอยากจะทำให้คุณแปลกใจเล่นค่ะ หวังว่าคุณจินณ์จะไม่เอ็ดด้านะคะ”

         ดาราสาวสวยทำท่าออดอ้อนจินณ์อย่างน่ารักน่ามอง นาราจึงหลุบตาลงมองมือที่กุมเข้าหากันขณะยืนรอคำสั่ง

         “ผมจะเอ็ดคุณทำไม เข้าไปรอในห้องก่อน” เขาบอกพลางเปิดประตูให้ดลยา ฝ่ายสาวเจ้าหันไปมองนักศึกษาเล็กน้อยก่อนจะยอมก้าวเข้าไปด้านใน เมื่อประตูปิดลงจินณ์หันมามองคนตัวบางตรงหน้า พลางเอ่ย

         “ขอเครื่องดื่มสองแก้วนะ แล้วถ้ามี ‘ใคร’ ที่ไม่ได้นัดมาหาอีก บอกว่าฉันไม่อยู่” พูดจบร่างสูงก็ก้าวเข้าไปในห้องทำงานส่วนตัว เมื่อประตูบานสูงปิดลง หญิงสาวก็ถึงกับระบายลมหายใจยาวเหยียด แต่ไม่ใช่ด้วยความโล่งอก เพราะหล่อนรู้สึกว่าในคำสั่งมีคำตำหนิอยู่กลายๆ จนให้รู้สึกถึงความบกพร่องและไม่เป็นมืออาชีพของตนสักเท่าไร

         “เกือบไปแล้วไหมเรา เมื่อไรพี่กริชจะกลับมาสักทีนะ” เวลานี้หญิงสาวคิดถึงกริชเป็นที่สุด เพราะหากมีเขาอยู่ด้วย เรื่องที่ว่ารับมือยากแสนยาก ก็จะกลายเป็นง่ายดายในทันที

         เสียงประตูถูกเคาะเบาๆ สองครั้ง จากนั้นร่างบอบบางของนาราจึงเดินเข้าไปยังโต๊ะทำงานของจินณ์พร้อมเครื่องดื่ม ทำให้เสียงหวานๆ ของดาราสาวเงียบลงแล้วหันมามองสาวน้อยแทน จากนั้นจึงมองไปยังจินณ์ เมื่อเห็นเขามองนักศึกษาสาวนิ่ง ดาราคนสวยก็เริ่มหวาดระแวง จนกระทั่งนาราออกจากห้อง ดลยาจึงพูดขึ้น

         “ด้าเพิ่งรู้ว่าหน้าห้องคุณรับนักศึกษาฝึกงาน ถ้ารู้จะขอฝากน้องชายให้มาฝึกงานกับคุณด้วย”

         จินณ์กระตุกยิ้ม เขาไม่เคยรับเด็กเส้น โดยเฉพาะหน้าห้องของเขา ถ้าไม่มีความสามารถเตะตากริชแล้วล่ะก็ อย่าหวังจะได้เหยียบขึ้นมาบนนี้

         “เรื่องนั้นกริชเป็นคนจัดการ เขารู้ว่าควรเลือกคนแบบไหนมาฝึกงานด้วย ว่าแต่ดาด้ามีธุระกับผมหรือเปล่า” ชายหนุ่มตัดบทแล้วเข้าเรื่องทันที เพราะวันนี้เขาไม่มีเวลามานั่งเอาใจหล่อน

         ดาราสาวได้ยินเข้าก็ทำปากยื่นอย่างน่ารัก น่ามอง ทว่าจินณ์ไม่ได้มอง เขาอ่านเอกสารที่วางอยู่บนโต๊ะแทน

         “ด้าอยากมาชวนคุณออกไปกินมื้อเที่ยงด้วยกันค่ะ แล้วนี่ก็ใกล้เที่ยงแล้ว ไปกับด้านะคะ”

         ดาราสาวออดอ้อนชายหนุ่ม และใช้เวลาที่เขาก้มหน้าก้มตาอ่านเอกสารกวาดตามองอย่างชื่นชม นอกจากจินณ์จะร่ำรวยและเป็นว่าที่ท่านประธานในอนาคตแล้ว เขายังหล่อเหลาขนาดดาราแถวหน้าระดับพระเอกบางคนยังต้องชิดซ้าย สาวๆ ทั้งนอกและในวงการต่างหมายปองเขา เมื่อหล่อนมีโอกาสใกล้ชิด จึงไม่คิดให้หลุดมือไปได้อย่างแน่นอน

         “ผมต้องคุยเรื่องงานกับกริชต่อ คิดว่าคงออกไปกับคุณไม่ได้” พูดจบ เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นทันที เพียงเสี้ยววินาทีกริชก็ก้าวเข้ามาปรากฏตัว จินณ์เงยหน้าขึ้นจากแฟ้มเอกสาร ส่วนดาราสาวถึงกับหลุดอาการหงุดหงิด เผลอแสดงสีหน้าปั้นปึ่ง แต่ก็เพียงแวบเดียวก่อนที่จินณ์จะเห็นและมองหล่อนไม่ดี

         “เรียบร้อยแล้วใช่ไหม”

         “ครับ” กริช เดินเข้ามาพร้อมกับแฟ้มเอกสาร จากนั้นก็ปักหลักคุยกับจินณ์จนดาราสาวเกิดความเบื่อหน่าย สำหรับจินณ์อะไรก็ดีไปหมด แต่ถ้าเป็นเรื่องงานแล้วเขาจะบ้างานพอๆ กับเลขาฯ ส่วนตัวของเขานี่แหละ ถ้าพวกเขาได้คุยกัน หล่อนที่นั่งอยู่ด้วยก็จะกลายเป็นอากาศธาตุทันที!!