บทที่ 19

หลังจากลังเลใจสักครู่ อันอันก็ตัดสินใจส่งข้อความไลน์หาภูผาทันที

นิ้วเรียวแตะคีย์บอร์ดเบา ๆ

“พี่ซันคะ สวัสดีค่ะ”

เธอนั่งนิ่ง มองหน้าจอไม่กะพริบ

หัวใจเต้นแรงอย่างควบคุมไม่อยู่

ไม่ถึงครึ่งนาที…มุมจอมีแจ้งเตือนเด้งขึ้น

“สวัสดีครับ อันสบายดีนะครับ”

ใบหน้าของอันอันเผยรอยยิ้มออกมาทันทีอย่างห้ามไม่ได้

ทั้งโล่งใจ ทั้งตื่นเต้น

เธอรีบพิมพ์ตอบ

“สบายดีค่ะ ช่วงนี้อันกำลังทำร้านสาขาใหม่ อันจะดูแลร้านเองค่ะ”

ภูผาตอบไวอย่างน่าแปลกใจ

“แล้วจะเปิดร้านนี้เมื่อไหร่ครับ”

“กำลังตกแต่งร้านอยู่ค่ะ น่าจะอีกหนึ่งเดือน พี่ซันสบายดีนะคะ”

สักพักข้อความของเขาก็เด้งขึ้นมา

“ก็…ไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่ครับ”

อันอันเม้มปากเล็กน้อย รู้ทันทีว่าเขากำลังหมายถึงข่าวทั้งหมดในวันนี้

เธอคิดหาวิธีปลอบใจเขา ก่อนจะพิมพ์กลับไปด้วยความอ่อนโยน

“อันส่งเกี๊ยวสูตรใหม่ให้พี่ซันได้ไหมคะ ทานแล้วจะได้สบายท้อง…แล้วก็สบายใจขึ้นค่ะ”

เธอใช้วิธีเบี่ยงประเด็นอย่างนุ่มนวล หวังให้เขารู้สึกดีขึ้นแม้เพียงเล็กน้อย

ไม่นาน ข้อความของเขาก็ปรากฏขึ้น

“พี่ไปทานที่ร้านป๊าอันก็ได้ครับ อันอยู่ร้านหรือเปล่า”

หัวใจของอันอันเต้นแรงจนรู้สึกได้ถึงความอุ่นบนหน้า

เธอรีบพ