โดนข่มขืน

“กูคนนึงที่ไม่เชื่อว่านี่คือพรมลิขิต คนอย่างมึงมันเจ้าเล่ห์ยิ่งกว่าพวกสิบแปดมงกุฎซะอีก ทำไมพวกกูจะไม่รู้ความเล่ห์เหลี่ยมของมึงไอ้ดาร์ก” เจฟพูดขึ้น เพราะเขารู้นิสัยเสี่ยดาร์กดีว่าเป็นคนยังไง

“กูก็คิดแบบมึงวะไอ้เจฟ เสืออย่างดาร์กย่อมล่าเหยื่อไม่เลือก ชะนี เก้งกวาง หอยสังข์ ดาร์กฟาดหมดจ้า ฮ่าฮ่า” กรพูดเสริมทัพพลางหัวเราะเพื่อนอย่างเฮฮาลั่นโต๊ะ เจฟเองก็เช่นกัน มีแต่เพียงสายตาคมที่นั่งมองค้อนใส่สองคนนี้

“ชะนีสังข์ทองกูไม่เถียง แต่เก้งกวางมึงเอามาจากไหนไอ้กร คนอย่างกูนิยมแทงร่อง ไม่ถนัดแทงรูหลังครับไอ้พวกเชี้ย”

“ฮ่าฮ่า มึงอย่า... ไอ้ดาร์กตอนที่มึงกลับมาจากญี่ปุ่นครั้งก่อน วันนั้นที่มึงไปดื่มผับไอ้เจฟ กูเห็นมึงลากน้องเชอรี่ไปตำแซ่บในห้องน้ำอยู่ กูเห็นเด้อกูเห็น” กรเถียงกลับพร้อมเสียงหัวเราะไม่หยุด

“กูลากมันเข้าไปในห้องน้ำก็จริง แต่ก็แค่ใช้ปาก กูไม่ได้ลงเข็มแทงซะหน่อย” เสี่ยดาร์กพูดไปตามความจริง

“กูจะพยายามเชื่อมึง”

“แล้วนี่ไอ้หรั่งทำไมมันไปห้องน้ำนานจังวะ” เจฟเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเพื่อนอีกคนที่เพิ่งบินกลับมาจากฝรั่งเศส ได้ขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนเสี่ยดาร์กจะมาถึงที่นี่

“เออ กูมานั่งเป็นชั่