EP.10 คำเตือน

นภาพราวยิ้มอ่อน เพราะเห็นด้วยกับที่ป้าแมวบอก

“ป้าแมวไม่ต้องห่วงคุณหนูนะคะ อุ่นจะดูแลเป็นอย่างดี อุ่นรักเด็กค่ะ อยู่กับเด็กมานาน พอจะรู้ว่าเด็กแต่ละคนมีนิสัยใจคออย่างไรบ้าง คุณหนูเล็กเองก็ไม่ได้ต่างจากเด็กคนอื่นนักหรอกค่ะ ขอแค่มีใครสักคนที่เข้าใจธรรมชาติของแกก็พอ กับคุณดล อุ่นคิดว่าไม่มีปัญหาค่ะ เราไม่ค่อยได้คุยกันสักเท่าไร เพราะครั้งแรกที่คุณดลสัมภาษณ์ ทุกอย่างก็ชัดเจนดีแล้ว หลังจากนี้อุ่นก็แค่ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดเท่านั้น”

อย่างอื่นหล่อนไม่คิดจะเข้าไปยุ่งวุ่นวายกับเขาหรอก ประโยคหลังหญิงสาวบอกตนเองในใจ

“ก็จริง งานของครูมีแค่ดูแลคุณหนูเล็ก เรื่องอื่นๆ ไม่ต้องสนใจ แต่ถ้าหากได้เห็นหรือได้ยินคนงานพูดอะไรเกี่ยวกับคุณดลหรือเมียเก่าก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ อย่าไปต่อความยาวสาวความยืด แค่นี้ก็ไม่มีปัญหาแล้ว ที่สำคัญอย่าไปเผลอหลุดปากถามถึงเรื่องของเมียเก่าเขาเด็ดขาดเชียวนะ”

คำเตือนของป้าแมวทำให้หญิงสาวเกือบหัวเราะ คนอย่างหล่อนไม่ใช่คนประเภทชอบนินทาใคร หรือปากมากอะไร เรื่องจะไปเอ่ยถามหรือพูดถึงเมียเก่ากับเขาคงเป็นไปไม่ได้เลย

“ป้าแมววางใจเถอะค่ะ อุ่นไม่ทำแบบนั้นแน่ หน้าที่ของอุ่นมีเพียงอย่างเดียวคือดูแลคุณหนูเล็ก”

รอยยิ้มและแววตาที่มองมาอย่างจริงใจของนภาพราวทำให้ป้าแมวรู้สึกเบาใจลง แม้จะยังไม่เชื่อใจเสียทั้งหมดแต่เมื่อได้พูดคุยกันมาสักพักจึงเริ่มรู้สึกดีกับอีกฝ่ายมากขึ้นกว่าแต่ก่อน

“ดีแล้ว แบบนี้เราจะได้อยู่ด้วยกันได้นานๆ” ป้าแมวหยุดพูดเรื่องเจ้านายเพียงแค่นี้ และไม่คิดจะปริปากบอกว่าทำไมครูพี่เลี้ยงคนก่อนจึงลาออกไปทั้งที่เข้ามาทำงานได้ไม่นาน

ด้านธราดล เมื่อมารดาถูกย้ายเข้าห้องพิเศษ เขาก็ให้พี่ใจอยู่เฝ้า แล้วตนเองก็ขับรถกลับมาถึงบ้านตอนสี่ทุ่มครึ่ง เมื่อมาถึงลูกสาวของเขาก็หลับไปแล้ว

“หนูเล็กหลับหรือยังครับป้า” ชายหนุ่มเอ่ยถามป้าแมวที่นั่งอยู่ในห้องนั่งเล่น

“หลับได้สักครึ่งชั่วโมงแล้วค่ะ ครูน้ำอุ่นพาเข้านอน คุณย่าเป็นยังไงบ้างคะ”

“ดีขึ้นแล้วครับ ผมเลยขอย้ายไปอยู่ในห้องพิเศษ ให้พี่ใจเฝ้าเอาไว้”

ป้าแมวทำท่าโล่งใจก่อนบอก

“ให้ป้าไปตามครูเลยไหมคะ เห็นว่าจะขอให้คุณดลช่วยไปส่งที่บ้าน ตอนแรกป้าชวนให้ค้างที่นี่เพราะดึกแล้ว แต่ครูบอกว่าเป็นห่วงแม่ที่ต้องอยู่คนเดียว สุขภาพก็ไม่ค่อยดีด้วยเลยไม่อยากทิ้งไว้ลำพัง”

“งั้นช่วยไปตามให้ทีนะครับ”

ป้าแมวพยักหน้า จากนั้นจึงรีบเดินไปตามนภาพราวที่นอนอยู่ในห้องกับคุณหนูเล็ก

ไม่กี่นาทีหญิงสาวก็เดินออกมา โดยที่ป้าแมวอยู่เป็นเพื่อนคุณหนูเล็กแทน

“ขอโทษที่ให้รอนาน พอดีต้องรอหมอรอเอกสารอะไรอีกก็เลยช้า เดี๋ยวผมไปส่งคุณที่บ้านก็แล้วกัน ส่วนรถพรุ่งนี้จะให้คนเอาไปส่งให้ที่บ้าน”

“ขอบคุณค่ะ แล้วป้าอรเป็นยังไงบ้าง”

หญิงสาวเอ่ยถามขณะเดินตามร่างสูงตรงไปยังรถยนต์ เขายังอยู่ในชุดเดิมกับที่หล่อนเห็นในตอนเย็นที่ตลาด เช่นเดียวกับหล่อนเองก็ยังอยู่ในชุดเดิมเหมือนกัน

“ดีขึ้นแล้ว แต่หมอยังให้นอนดูอาการ”

หญิงสาวทำเสียงรับรู้ในลำคอ แล้วเข้าไปนั่งข้างคนขับ ระหว่างนั้นหญิงสาวก็บอกทางให้กับเขา ใช้เวลาไม่นานชายหนุ่มก็ขับรถมาถึงบ้านของหญิงสาว ซึ่งเป็นบ้านไม้ยกพื้นคล้ายๆ กับบ้านของชาวบ้านแถวนี้

“ขอบคุณนะคะที่มาส่ง” หญิงสาวหันไปบอกกับชายหนุ่มเมื่อรถยนต์จอดสนิทที่หน้ารั้วบ้าน

“ผมต่างหากต้องขอบคุณ คุณเข้าบ้านเถอะ”

หญิงสาวสบตาสีเข้มแวบหนึ่งก่อนจะเปิดประตูออกจากรถของเขา เมื่อหญิงสาวปิดประตูชายหนุ่มก็ลดกระจกลง และมองจนหล่อนปิดรั้วบ้านเรียบร้อย ทั้งยังยกมือขึ้นโบกลาเขาเบาๆ ชายหนุ่มจึงกดปิดกระจก จากนั้นค่อยๆ เคลื่อนขับออกไป หญิงสาวยืนมองอีกครู่จึงเดินกลับเข้าไปในบ้าน

“ใครมาส่งล่ะ” นางกนกเอ่ยถามทันทีที่ลูกสาวเดินขึ้นบันไดบ้าน

“คุณดลจ้ะ”

“อ้อ แล้วแม่เขาเป็นยังไงบ้างล่ะ หนักไหม”

“ไม่นะ คุณดลบอกว่าดีขึ้นแล้ว แต่หมอยังให้นอนดูอาการก่อน”

“ก็ต้องเป็นแบบนั้น แม่ของเขาเจ็บออดๆ แอดๆ มานานแล้ว ตั้งแต่ก่อนลูกชายแต่งงานด้วยซ้ำ พักหลังยิ่งหนักขึ้นสามวันดีสี่วันป่วย”

หญิงสาวได้แต่ฟังเงียบๆ ขณะที่ในใจคิดถึงคำเตือนของป้าแมวในช่วงเย็น ก่อนจะคิดถึงภาพสองหนุ่มสาวในตลาด ป้าแมวแสดงออกชัดเจนว่าทั้งห่วงและหวงธราดลมากแค่ไหน ก็คงกลัวว่าอีกฝ่ายจะถูกผู้หญิงมาหักอกให้ช้ำใจอีกนั่นแหละ เลยเตือนหล่อนกลายๆ แต่จะรู้หรือเปล่าว่าพ่อคุณกำลังคั่วอยู่กับสาวในตลาด วีย์บอกกับหล่อนว่าสาวคนนั้นเป็นเจ้าของร้านตัดผมชื่อดัง ขนาดเพื่อนของหล่อนยังเคยไปใช้บริการตัดผมอยู่บ่อยครั้ง และเชื่อได้ว่าธราดลเองก็คงจะไปใช้บริการจนถึงขั้นสนิทสนมกันแบบนี้

“คิดอะไร ดึกแล้วไปอาบน้ำอาบท่าซะ แล้วนี่รถเราล่ะ ทิ้งเอาไว้ที่โน่นเหรอ”

คนที่ตกในภวังค์หันมาทำหน้าเหลอหลา ก่อนจะพยักหน้ายิ้ม

“จ้ะ คุณดลบอกว่าจะให้คนขับมาส่งพรุ่งนี้เช้า หนูไปอาบน้ำก่อนนะแม่”

นางกนกพยักหน้า ก่อนจะหมุนตัวกลับเข้าห้องนอน ขณะที่ลูกสาวก็แยกเข้าห้องนอนของตนเองเช่นกัน

เมื่อธราดลกลับมาถึงบ้าน ชายหนุ่มก็จัดการอาบน้ำอาบท่า แล้วจึงเดินมาที่ห้องของลูกสาว พอป้าแมวเห็นว่าเป็นใครจึงลุกขึ้น

“คืนนี้ผมนอนกับหนูเล็กเองครับ ป้าแมวกลับไปนอนที่ห้องเถอะ”

“ก็ได้ค่ะ งั้นป้าไปก่อนนะ”

“ครับ” ชายหนุ่มล้มตัวลงนอนข้างลูกสาว ขณะที่ป้าแมวมองไปยังสองพ่อลูกแล้วปิดประตูลงพร้อมรอยยิ้มจางๆ

ชายหนุ่มลูบศีรษะน้อยๆ ของลูกพลางจูบด้วยสัมผัสแผ่วเบา แล้ววาดแขนกอดร่างเล็กเข้ามาในอ้อมอก หนูน้อยขยับตัวแต่ไม่ตื่น เขายิ้มอ่อน จากนั้นจึงหันไปปิดไฟจนทุกอย่างตกอยู่ในความมืด ทว่าคนตัวใหญ่ก็ยังนอนไม่หลับ เพราะมีเรื่องให้ต้องคิดมากมาย หนึ่งในนั้นมีคนที่เขาเพิ่งขับรถไปส่งที่บ้าน ก็ไม่รู้ว่าในความคิดของเขามีหล่อนวนเวียนเข้ามาได้อย่างไร ทว่าตั้งแต่เมื่อตอนเย็นแล้ว เขาก็คิดถึงหล่อนยังไม่หยุด

เขารู้ว่าหล่อนเห็นเขาแต่ไม่ยอมทักทายกัน เป็นเพราะเห็นเขาอยู่กับคนอื่นหรือเปล่า แต่นั่นก็ไม่น่าจะเป็นสาเหตุที่ทำให้หล่อนไม่ยอมทักทายเขา เมื่อหาคำตอบไม่ได้ เขาก็เลิกคิด แต่กว่าจะนอนหลับก็ปาเข้าไปเกือบเที่ยงคืน