คริมานอนเกร็งจนตัวแข็งราวกับแทบหยุดหายใจยามเมื่อปลายลิ้นร้อนของบุรินทร์ค่อยๆจ่อเลียลงมา ความอุ่นร้อนของมันยามเมื่อเเตะลงมาให้ความรู้สึกที่โคตรจะแปลกใหม่จนหัวใจดวงน้อยๆนั้นแทบหยุดเต้น ลิ้นร้อนของเขาค่อยๆขยับเลียทีละน้อยจากร่องรูฉ่ำแฉะจนขึ้นมาสุดที่ปุ่มกระสัน มิหนำซ้ำยังขยี้มันเบาๆวนเล่นอยู่อย่างนั้นจน ทำเอาความเสียวนั้นวิ่งปราดขึ้นมาจนคริมาต้องหลุดคราง
"อ๊ะๆ พี่บาสขา เสียวค่ะ อ๊าๆ"
"ชู่ว นิ่งไว้เค้ก นิ่งไว้ พี่กำลังต้องการสมาธิ"
"ขอ..ขอโทษค่ะ เค้กเสียวมากเกินไปหน่อย"
"ดี ถ้าเสียวมากๆก็เด้งกระแทกใส่ลิ้นพี่ได้เลย เค้กจะได้ไม่ทรมานมาก"
"ค่ะพี่บาส มันทรมานมากก็จริง แต่ว่าเค้กก็อยากให้พี่เลียเค้กอีกค่ะ เลียต่อนะคะ"
คริมากำลังสติหลุดด้วยความทรมานที่แทบจะอดกลั้นเอาไว้ไม่อยู่ สะโพกงอนงามพยายามแอ่นกระดกขึ้น เด้งรับทุกๆจังหวะที่บุรินทร์ละเลงขยี้ปลายลิ้นลงมา ร่องรูของเธอแม้ว่าภายในจะตอดรัดแน่นด้วยความเสียวซ่าน แต่ปากทางเข้าของมันก็บานฟูออกราวกับว่ารอคอยต้อนรับเขาอยู่
มือเล็กจากที่ตอนแรกจิกลงไปบนผ้าปูที่นอน เวลานี้วกกลับขึ้นไปบีบขย้ำเต้านมตัวเองแทน โหนกนูนของเธอเด้งขึ้นเด้งลงตามจังหวะลิ้นร้ายของเขาอย่างไม่สามารถควบคุมตนเองได้ ก่อนที่ปลายลิ้นแฉะร้อนจะกวาดเลียลงมาที่บริเวณกลีบนุ่มฟูด้านข้างของเธออีกครั้ง ทั้งซ้ายและขวาสลับกันไปมา พร้อมกับแวะเลยไปขบเม้มที่ด้านข้างของต้นขาด้านใน แล้วจึงวกกลับมาขบเม้มลงไปบนเนินเนื้อโหนกใหญ่ราวกับว่าเขากำลังหมั่นเขี้ยวมันเสียเต็มที
"โหนกใหญ่ดีนะเค้ก เต็มไม้เต็มมือ"
"คะ..ค่ะ ถ้าเกิดว่าเค้กมีแฟนแล้วโดนกระแทก.."
"ทั้งเค้กและแฟนก็คงทั้งเสียวทั้งมันส์น่าดู" บุรินทร์รีบต่อท้ายประโยคให้เมื่อเห็นว่าคริมาเว้นวรรคประโยคไว้
จากที่ตอนแรกแค่เลีย นาทีนี้คริมารู้สึกว่าเขากำลังห่อลิ้นก่อนจะค่อยๆแหย่เข้าไปในร่องรููฉ่ำแฉะ เขาเลียที่ติ่งเม็ดอยู่สักพัก ดูดซับน้ำหวานจนเกิดเสียงดังจ๊วบจ๊าบแล้วจึงค่อยๆแหย่แทงลิ้นเข้าไปในรูอีกที
วินาทีที่เขาขยับเข้าออก ภายในของเธอทั้งร้อนวูบวาบและหดเกร็งไปหมด มันเสียวเหลือเกิน เสียวจนแทบจะหยุดหายใจ ยิ่งเขาตอกลิ้นเข้าไป ภายในของเธอก็ยิ่งผลิตน้ำหวานออกมาจนเอ่อล้น เสียงของบุรินทร์ที่ทั้งดูดและเลียยังก้องเข้ามาในโสตประสาท นิ้วโป้งของเขาวกกลับเลื่อนขึ้นมาบีบคลึงที่บริเวณเม็ดติ่ง ขยี้มันน้อยๆ จนใบหน้างดงามแสนหวานนั้นเริ่มเหยเก คริมาต้องคอยกัดเม้มที่ริมฝีปากเอาไว้เพราะกลัวว่าตนเองจะทนเสียวไม่ไหวจนต้องขอร้องให้เขา 'เอา' เธอ
"อ๊ะๆ อ๊าๆ พี่บาสขาเค้กเสียวจนไม่ไหวแล้วค่ะ ช่วยเค้กด้วยค่ะเค้กทรมาน อ๊าๆ"
"เสียวก็ครางออกมาดังๆเลยเค้ก น้ำเค้กจะได้ไหลออกมาเยอะๆ พี่จะได้ลองชิมรสชาติดูว่ารสชาติปกติมั้ย"
ศรีษะทุยสวยสะบัดไปมาบนหมอนจนเส้นผมสวยๆนั้นยุ่งกระจาย คริมายิ่งครางออกมาเสียงดังขึ้นยามเมื่อบุรินทร์แทงลิ้นเข้าออกๆ ทั้งรัวเเละเร็ว ยิ่งเวลาตอนที่เขาดูดเลียตรงติ่งเนื้อ ความเสียวก็ยิ่งทวีความรุนแรงขึ้นไปอีก เธอแทบจะทนไม่ไหวแล้วจริงๆ จนอยู่ๆความคิดก็แวบขึ้นมาว่าแทบอยากจะก้มลงไปกราบให้เขาช่วยเอาตัวตนของเขาใส่แทงเข้ามาแทน
คริมายังคงแอ่นสะโพกเด้งรับยามบุรินทร์แทงลิ้น และบางครั้งเขาก็ยัดนิ้วใส่เข้าไปแทน ทั้งแหย่ทั้งขยี้เม็ดให้ ภายในตอดรัดนิ้วแกร่งนั่นไว้แน่นยามเมื่อเธอกระตุก เสียวจัง..เธอเสียวจนแทบจะขาดใจกับสิ่งที่เขาทำลงไป ถ้ารู้ว่าโดนเขาตรวจภายในแล้วจะให้ความรู้สึกที่วิเศษณ์ขนาดนี้ คริมาอยากโดนเขาตรวจทุกวันจัง
"อื้ม น้ำของเค้กหวานรสชาติดีจัง ส่วนตรงนั้นของเค้กก็หอมมากๆ บอกตามตรงว่าพี่ชอบกลิ่นของเค้ก"
"ถ้าชอบก็เลียให้เค้กอีกสิคะ เค้กอยากโดนพี่บาสเลียอีกค่ะ"
"เค้กชอบให้พี่เลียหรอ"
"ชอบสิคะ ชอบมากๆ นี่ขนาดแค่เลียเพื่อ'ตรวจ'ยังเสียวขนาดนี้เลยนะคะ เค้กล่ะอิจฉาเเฟนพี่บาสจังเวลาที่โดนพี่เลียทุกวันคงเสียวแย่"
"เค้กไม่ต้องอิจฉาผู้หญิงคนไหนหรอก เพราะว่าพี่ยังไม่มีแฟน"คริมาหูผึ่งตาโตกับคำๆนี้ เขายังไม่มีแฟน จริงหรือเปล่านะ หรือว่านี่จะเป็นเพียงแค่การพูดหลอกให้เธอดีใจเล่น
รู้สึกดี..สิ่งที่เขาทำ มันให้ความรู้สึกดีแบบสุดๆ นี่ขนาดว่าเขาทำแค่นี้ตัวเธอยังร้อนพรึ่บพรั่บราวกับแทบจะเป็นระเบิดติดไฟแบบนี้ ไม่อยากคิดต่อเลยว่าถ้าบุรินทร์ไม่บอกว่านี่คือการ'ตรวจ'ในอีกแบบหนึ่งของเขา แต่มันคือการทำออรัลเซ็กซ์ให้นั้น เขาจะทำให้เธอสำลักความสุขได้มากแค่ไหน
คิดแล้วคริมาก็ยิ่งปวดร้าวบริเวณดอกไม้งามขึ้นมาอีก เธออยาก..อยากให้เขาทำมากกว่านี้จัง จะหลอกล่อเขา แต่จะทำมันด้วยวิธีไหนดีนะเพื่อให้เขาอยากทำอะไรกับเธอให้ได้ นี่ขนาดเห็นเธอทั้งเนื้อทั้งตัวแบบนี้ แต่เขากลับไม่เห็นว่าจะมีทีท่าว่าอยากจะ 'เอา' เธอบ้างเลย แถมยังควบคุมทั้งอารมณ์และความรู้สึกได้ดีอีกต่างหาก อย่างว่าก็เขาเป็นสูตินรีแพทย์นี่นะ ที่ผ่านๆมาคงเห็นของผู้หญิงมานับไม่ถ้วนจนคงจะไม่รู้สึกอะไรแล้วล่ะมั้ง
"พี่บาสนี่เก่งจังเลยนะคะ เป็นผู้ชายทั้งแท่ง พอเห็นของผู้หญิงใกล้ๆชัดๆ ทั้งดูดทั้งเลียทั้งจับขนาดนี้ยังควบคุมตัวเองเอาไว้ได้แบบไม่รู้สึกอะไรเลย" คริมาพูดออกไปเมื่อการ'ตรวจ'ในวันนี้นั้นได้จบลง
"ครับ" บุรินทร์ยิ้มออกมาน้อยๆให้กับสาวน้อยตรงหน้าและไม่ได้พูดอะไรต่อ จากนั้นจึงได้ขอตัวกลับ
"เจอกันที่ทำงานพรุ่งนี้นะครับเค้ก"
"ค่ะพี่บาส ขับรถกลับดีๆนะคะ แล้วพรุ่งนี้อย่าลืมนะคะว่ามีนัดตรวจให้เค้กตอนเย็น"
"เจอกันครับ"
บุรินทร์รีบเดินออกมาจากห้องของคริมามาแทบจะทันที ขายาวรีบก้าวเพื่อตรงกลับเข้าไปในรถของตัวเองอย่างไว ดีที่ระหว่างทางไม่มีใครเดินสวนมาเลย เขาจึงไม่ต้องตกเป็นเป้าสายตาถ้าหากว่าใครจะมองมาเห็นบางอย่างตรงกลางลำตัวที่มันกำลังคัดแน่น
เขาไม่ไหวแล้ว เขาต้องการปลดปล่อย พอปิดประตูรถได้ก็จัดการปลดเข็มขัดออกอย่างรวดเร็วและปลดกระดุมรูดซิปลงก่อนจะควักท่อนเอ็นที่กำลังขยายพองอย่างเต็มที่ออกมารูดสาว
ฟันขาวๆขบกันจนเห็นสันกรามแน่น เสียงครางหึ่มนั้นดังอยู่ในลำคอ เขากำลังทรมาน..ตัวตนของเขากำลังเเข็งแน่นจนปวดร้าวไปหมด มือแกร่งรูดสาวชักมันขึ้นลงอย่างเป็นจังหวะและเร็ว เปลือกตาปิดลงสนิทก่อนจะจินตนาการนึกย้อนไปถึงเรือนร่างอวบอัดเเสนยั่วยัวที่พึ่งได้เห็นและสัมผัสมา
"อื้ม เค้กของพี่ อ่อยดีนักใช่มั้ย พรุ่งนี้พี่จะ'เอา' เค้กให้ยับเลยคอยดูตัวแสบ"
เมื่อคืนบุรินทร์อยู่ค้างต่อกับเธอที่คอนโดจนเกือบสว่างจึงได้กลับออกไป ถามว่าสะบักสะบอมมั้ย ตอบเลยว่า ใช่ ครั้งแล้วครั้งเล่าที่ถูกเขาจับกินจนหมดเรี่ยวแรงและหลับไป อย่างว่า ตัวเขาทั้งล่ำและใหญ่ เรี่ยวแรงจึงมีมากมายไม่มีหมด ต่างจากเธอแม้ว่าจะแฮปปี้ดี๊ด๊าที่ได้กินเขาแค่ไหน แต่ก็ถูกเขาจับกินจนหมดแรงไปต่อหน้าต่อตา'มอนิ่งครับที่รัก เจอกันที่ทำงานนะกวางน้อยของพี่ จุ๊บๆ'คริมาเปิดอ่านข้อความหวานๆแล้วจึงเก็บโทรศัพท์มือถือเข้ากระเป๋าดังเดิม ไม่คิดไม่ฝันว่าเธอจะได้มีโอกาสได้ใกล้ชิดกับเขาขนาดนี้ แม้ว่าทุกอย่างมันพึ่งจะเริ่มต้นแต่คริมาก็พึงพอใจ"ยิ้มหวานหน้าบานมาขนาดนี้ แกมีความสุขอะไรหรอเค้ก" บุรารีทักขึ้นเมื่อเห็นว่าเพื่อนสนิทเดินเข้าตึกมา"ฉันหน้าบานหรอ" คริมาไม่ตอบแต่ก็ก็ยังอมยิ้มไว้"แหม ไม่รู้ตัวเลยว่างั้น" บุรารีแกล้งแซว"ฉันว่าฉันก็ปกตินะ""หรอย๊ะ แต่ฉันว่าพี่ฉันไม่น่าจะปกติอ่ะ เมื่อเช้าตอนตีห้าฉันกำลังจะออกไปวิ่ง พี่ฉันพึ่งกลับเข้าบ้าน นี่แกรู้ป่ะว่าพี่ฉันหายไปไหนมาพึ่งกลับเข้าบ้านมาตอนไก่โห่เนี่ย""มะ..ไม่รู้สิ สงสัยออกไปเที่ยวมามั้ง""แกไม่รู้จริงๆหรอ แต่นักสืบของฉันรายงานมาว่ารถพี่ชายฉั
แม้บุรินทร์จะยังไม่หยุดครางออกมา ในขณะที่คริมาเองเริ่มขยับปาก ลิ้นเล็กกวาดเลียไปรอบหัวหยักเร็วระรัว กวาดเลียเอาความหวานที่ตัวเขาปลดปล่อยออกมาจนสิ้น ศรีษะทุยงามยังขยับขึ้นลงตามจังหวะในขณะที่บุรินทร์เสียวมากขึ้นเรื่อยๆ จนต้องกระเด้งสะโพกแกร่งสวน"เค้กทำดีมั้ยคะพี่บาส""ทำดีสิครับ งั้นมานี่เลย พี่จะให้รางวัล"คริมาถูกเขาจับให้นอนหงายลงไปอีกครา ตามด้วยจูบเร่าร้อนที่เขาปรนเปรอมาอย่างบ้าคลั่ง เต้าสวยถูกดูดและเลีย บีบเค้นหนักหน่วงราวกับว่าจะเจ็บ แต่นั่นยิ่งสร้างความเสียวซ่านให้เธอเพิ่มขึ้นไปอีก"พี่บาสขา เสียวจังเลยค่ะ""เดี๋ยวเค้กได้เสียวกว่านี้อีกครับ""ขอเลยได้มั้ยคะ เค้กอยากเสียวเลยเดี๋ยวนี้""ใจร้อนจังคนดี""นะคะ พลีส เอาเค้กเถอะ เค้กอยากโดนพี่เอามากๆ อยากโดนมานานแล้ว" "ในที่สุดก็สารภาพแล้วหรอว่าอยากโดนพี่เอา""พี่บาสก็รู้นี่คะว่าเค้กชอบพี่มานานแล้ว"ว่าแล้วก็เกี่ยวลำคอแกร่งให้โน้มลงมาหาเเล้วจึงเป็นฝ่ายจูบเขาเอง เรียวขางามกอดเกี่ยวรอบสะโพกแกร่งก่อนจะรัดให้แน่นขึ้นเพื่อดึงตัวตนของเขาให้เข้ามาหา โหนกเนินกระแอ่นกระเด้งเข้าใส่จนมันถูไถไปกับท่อนเอ็นจนเกิดเสียงแจ๊ะๆ"อ้า เค้ก ร้อนแรงจังเลย"
ดวงตากลมโตที่กำลังปิดปรือด้วยความเสียวซ่านถึงกับต้องลืมตาขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินสิ่งที่บุรินทร์พูด นี่มันเรื่องจริงใช่มั้ยที่เขาบอกว่าให้เธอลองทำมันกับเขาได้ สายตาเว้าวอนเชิญชวนจ้องกลับไปที่เขาอย่างพินิจพิเคราะห์ ราวกับอยากจะหาคำตอบ"พี่บาสพูดจริงๆหรอคะว่าให้เค้กลองทำกับพี่ได้""หรือว่าเค้กไม่อยาก"'อยากสิคะพี่บาส เค้กอยากโดนพี่เอาจะแย่'"พี่บาสไม่รังเกียจเค้กหรอคะ""ทั้งดูดทั้งเลียมาขนาดนั้น เค้กคิดว่าพี่รังเกียจเค้กหรือเปล่าล่ะ" หัวใจดวงน้อยๆค่อยๆชุ่มฉ่ำขึ้นมายามได้ฟังสิ่งที่เขาพูด"อยากลองค่ะ เค้กอยากลองทำกับพี่"ว่าเเล้วบุรินทร์ก็ยืนขึ้นเต็มความสูงก่อนจะไล่ปลดกระดุมเชิ้ตออกทีละเม็ด จากนั้นกางเกงสแล็คสีครีมก็ถูกถอดออกตามมา จังหวะที่เขาดึงกางเกงลง คริมาก็ถึงกับอายหน้าแดงเมื่อเจ้าความแข็งแกร่งนั้นผงาดเด้งตั้งขึ้นจนชี้หน้าเธอเมื่อเห็นคริมาจ้องมองแก่นกายของเขาด้วยความตื่นเต้น บุรินทร์จึงทาบทับตัวตนของเขาลงมาหาร่างเย้ายวน ริมฝีปากฉกวูบลงไปบดขยี้กับเธอจนคริมาร้องครางอยู่ในลำคอในขณะที่ปากยังคงจูบไซ้ไปเรื่อยๆตั้งแต่ริมฝีปากหวาน จนไล่ลงมาจนถึงสองเต้าอวบเด้ง บุรินทร์ทั้งบีบเค้นและดูดมันด้วย
คริมาเดินลงมารับเขาด้วยหัวใจตุ้มๆต่อมๆ ไอ้อาการที่เคยได้ยินมันเป็นแบบนี้นี่เอง ก่อนออกไปเธอเลือกที่จะใส่ชุดนอนซาตินสีขาว ด้านล่างเป็นกางเกงขาสั้น ส่วนด้านบนเป็นเสื้อสายเดี่ยวคอลึกและโนบรา น้ำหอมถูกประพรมไปที่ต้นคอและหลังหูน้อยๆ ก่อนจะหยิบเสื้อคลุมตัวยาวมาใส่แล้วรีบวิ่งออกไปพอลงไปถึงเห็นเขานั่งรออยู่ที่ล็อบบี้ ใบหน้าใสๆก็เริ่มเห่อร้อนเมื่อรู้ถึงจุดประสงค์ของการมาพบกันครั้งนี้ นี่บุรินทร์จะรู้หรือเปล่าว่าเธอกำลังวางแผนล่อล่วงเขา"รอนานมั้ยคะพี่บาส""น่าจะแค่ห้านาทีเองครับเค้ก""งั้นเชิญพี่บาสข้างบนเลยค่ะ""ดีครับ พี่ก็ชอบขึ้นข้างบนเหมือนกัน""คะ?" คริมาทำหน้างงๆหากแต่บุรินทร์นั้นยิ้มและเดินนำเธอไปรออยู่ที่หน้าลิฟท์เรียบร้อยแล้ว เขาผายมืออกให้เธอเดินเข้าไปก่อนแล้วตัวเขาเองจึงตามเข้าไปอีกทีบุรินทร์เลือกที่จะกดหมายเลขชั้นเลยโดยที่ไม่ได้ถาม นั่นทำเอาคริมามองหน้าเขาอย่างงงๆ"พี่จำได้ว่าเค้กอยู่ชั้นไหน"จังหวะที่บุรินทร์หันมายิ้มและสบตา ทำเอาหัวใจเธอสั่นวูบไหวอีกครั้ง รู้แล้วว่าเขาหล่อ ไม่อย่างนั้นเธอจะยังคงปักใจชอบเขามาจนถึงป่านนี้หรอเสียงสัญญาณภายในลิฟท์ดังขึ้น และมันก็หยุดลง จังหวะที่ค
หลังจากที่กลับออกมาจากห้องนั่นคริมาก็ไม่เป็นอันทำงานมทำงานอีกเลย หัวก็มัวแต่จะคอยวกกลับไปคิดว่าเขาจะคิดยังไงรู้สึกยังไงกับสิ่งที่เขาได้ยินเธอทำไปเมื่อคืนคริมาอยากจะร้องไห้ ถ้าย้อนเวลากลับไปได้เธอจะไม่มีทางพลาดแบบนี้เด็ดขาด ในระหว่างวันวันนี้บุรินทร์มีประชุมกับผู้ถือหุ้นใหญ่ในโรงพยาบาล เกือบทั้งวันเธอไม่ได้เจอหน้าเขาเลย ค่อยยังชั่วหน่อยที่ไม่ต้องคอยมานั่งหลบตาเขาด้วยความละอายใจ'เค้ก พักแล้วไปหาอะไรกินเป็นเพื่อนหน่อยสิ ฉันมีเรื่องอยากจะปรึกษา'ข้อความของบุรารีจากแอพพลิเคชั่นแอพหนึ่งเด้งขึ้นมาปรากฎที่หน้าจอ คริมาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูและพิมพ์ตอบตกลงกลับไป จากนั้นก็จัดการปิดหน้าจอคอมพิวเตอร์ เก็บแฟ้มเอกสารและรีบลงไปเจอเพื่อนสาวทันที ดีเหมือนกัน เธอกำลังมีเรื่องไม่ค่อยสบายใจอยู่แบบนี้ ถ้าได้คุยกับบุรารีเสียหน่อย ไม่แน่มันอาจจะรู้สึกดีขึ้นพอลงไปถึงร้านคาเฟ่เบเกอรี่ตามที่ได้นัดไว้ ก็เห็นบุรารีนั่งทำหน้าบูดเป็นตูดลิงรออยู่ สงสัยคงจะไม่ใช่แค่เธอที่มีเรื่องไม่สบายใจคนเดียว"เป็นอะไรมา หน้ายุ่งเชียว""เบื่อ เซ็ง ที่มีพี่ชายหล่อขนาดนี้""ทำไมหรอ""ก็ตอนที่เข้าประชุมผู้ถือหุ้นและผู้บริหารเมื่อเช้า
หลังจากกลับถึงคอนโด คริมาก็อาบน้ำอาบท่า ก่อนกลับเขาบอกให้เธอกินยาแก้อักเสบไปหนึ่งเม็ดและย้ำว่าหลังจากสิบสองชั่วโมงผ่านไปแล้วก็ให้กินซ้ำอีกหนึ่งเม็ด มันช่วยลดการอักเสบและปวดบวมเธอยังจำความรู้สึกเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมานี้ได้ดี มันช่างเป็นความรู้สึกที่วิเศษณ์มากเกินคำบรรยาย เจ้าเครื่องตรวจนั่นหน้าตาเป็นอย่างไร ทำไมถึงได้ทำเธอสุขสมได้ถึงเพียงนี้ ส่วนบุรินทร์ เห็นเธอแก้ผ้าแล้วเขารู้สึกอย่างไร คงอยากจะแอ้มเธอขึ้นมาบ้างแล้วล่ะสินะ เพราะตอนที่ใช้เครื่องตรวจเขาก็บอกเองว่ามีอารมณ์ดีจัง เธออยากให้เขารู้สึก อยากให้เขาทำกับเธอทุกๆอย่างเหมือนที่เขาพึ่งทำไป ทั้งดูด บีบ จับ และเลีย แต่เธออยากให้เขาทำในฐานะผู้ชายคนหนึ่ง ไม่ใช่ในฐานะแพทย์ที่ต้องปฏิบัติตามหน้าที่จะทำยังไงดี เธออยากให้เขาชอบเธอกลับบ้าง ส่วนตัวเธอแล้วนั้นยังมีเขาอยู่ทุกลมหายใจเข้าออก เธอไฝ่ฝันถึงเขา แอบจินตนาการถึงเขาในทุกๆค่ำคืน เขาคือผู้ชายคนเดียวที่เธออยากมอบทุกสิ่งอย่างในชีวิตให้ ถ้าเป็นอย่างงั้นเธอคงต้องอ่อยให้มากกว่านี้ มือสวยค่อยๆบีบคลึงไปที่เต้านมใหญ่อีกครั้งหลังจากที่พาตัวเองมาล้มตัวลงนอนไปบนที่นอนนุ่ม เปลือกตางามค่อยๆปิ