เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 240
บทล่าสุด
อ่านใจทรราช สนมปลาเค็มถล่มวังหลัง บทที่ 242
เจียกุ้ยเฟยกลับตำหนักของตนไปอย่างหงุดหงิด“นางแพศยา เจียงหวนนางแพศยานั่น ยังมีนางบ่าวเจ้าเล่ห์ข้างกายนางอีกคน พวกนางคิดว่าตนเองเป็นใคร กล้าหมิ่นเกียรติของข้าถึงเพียงนี้ ข้าจะทำให้พวกนางมิได้ตายดี!”หน้าอกของเจียกุ้ยเฟยกระเพื่อมขึ้นลงอย่างรุนแรง ใบหน้าของนางบิดเบี้ยวเพราะความโกรธขึ้งจนไม่เหลือเค้าเดิมนางกำนัลคนสนิทคุกเข่าด้วยความตกใจกลัว นางโขกหัวหลายครั้ง“พระสนมโปรดระงับโทสะด้วยเพคะ พระวรกายสำคัญยิ่ง”“ระงับโทสะ? เจ้าจะให้ข้าระงับโทสะได้เช่นไร!”เจียกุ้ยเฟยหันกลับไป ปลายนิ้วแทบจะจิ้มใบหน้าของนางกำนัล“ในสายตาของฝ่าบาทมีเพียงนางจิ้งจอกตนนั้น แม้แต่นางบ่าวชั้นต่ำข้างกายนางยังกล้าชี้นิ้วบงการข้า ข้าเป็นถึงกุ้ยเฟย กลับถูกบ่าวเฒ่าคนหนึ่งทำให้พูดไม่ออก ช่างน่าอดสูยิ่งนัก!”ยิ่งคิด เจียกุ้ยเฟยก็ยิ่งโมโห นางคว้ากระถางธูปที่อยู่ข้างมือขว้างใส่นางกำนัลเพล้ง!กระถางธูปลอยเฉียดใบหูของนางกำนัล นางกำนัลตกใจตัวสั่น ทว่ายังคงฝืนปลอบใจเจียกุ้ยเฟยต่อ“พระสนม โปรดทรงสงบจิตใจก่อนเถิดเพคะ จวงเฟยผู้นั้นก็เพียงอาศัยว่ามีฝีมือการทำอาหารที่ตื้นเขินเท่านั้น ยามนี้พระองค์เชิญพ่อครัวใหญ่ฝีมือยอดเยี่
อ่านใจทรราช สนมปลาเค็มถล่มวังหลัง บทที่ 241
เจียงหวนเองก็ไม่นึกว่าจะพบเจียกุ้ยเฟยที่นี่ หัวใจของนางสะดุดไปชั่วขณะดีเหลือเกิน เกลียดอะไรมักเจอสิ่งนั้นนางหันไปส่งสัญญาณให้เสี่ยวเจาหยุด รักษามารยาทที่พึงมี“ถวายบังคมพระสนมเจียกุ้ยเฟย”เจียกุ้ยเฟยมิได้ตอบรับทันที นางมองพิจารณาเจียงหวนตั้งแต่หัวจรดเท้า สุดท้ายก็หยุดมองที่เก้าอี้รถเข็นของนาง เผยรอยยิ้มเย็นชาชั่วร้ายที่มุมปาก“แหม นี่มิใช่น้องสาวจวงเฟยหรอกหรือ?”เจียกุ้ยเฟยลากเสียงยาวๆ แสดงถึงการเสียดสีอย่างไม่คิดปิดบัง“เจ้าเดินเหินไม่สะดวก ยังมาส่งอาหารถึงห้องทรงพระอักษรอย่างไม่ว่างเว้น ความหวังดีนี้ของน้องสาว ช่างชวนให้ซาบซึ้งยิ่งนัก”เจียงหวนลอบเบ้ปากในใจนั่งรถเข็นแล้วอย่างไรเล่า อย่างไรก็มิควรเลือกปฏิบัติต่อผู้พิการอีกอย่าง นางก็ยังดีกว่าเจียกุ้ยเฟยที่คอยแบกเครื่องประดับหัวที่มีน้ำหนักหลายสิบชั่งทั้งวันกระมัง? นางไม่เมื่อยคอบ้างหรืออย่างไรนะ?ขณะกำลังจะเอ่ยปาก เติ้งหมอม่อที่อยู่ด้านข้างพลันเดินออกมาครึ่งก้าว ก่อนจะคารวะด้วยท่าทางที่ไม่ดูเย่อหยิ่งหรือต้อยต่ำเกินไป“บ่าวถวายบังคมพระสนมเจียกุ้ยเฟยเพคะ พระสนมของเราเห็นว่าฝ่าบาททรงเหน็ดเหนื่อยจากราชกิจบ้านเมือง ซ้ำอากาศ
อ่านใจทรราช สนมปลาเค็มถล่มวังหลัง บทที่ 240
หลินเจิงดำเนินการอย่างรวดเร็วมาก ใช้เวลาเพียงสองวันก็ส่งคนมาถึงตำหนักของเจียกุ้ยเฟยแล้วได้ยินว่าคนคนนี้เคยเป็นพ่อครัวใหญ่ของห้องเครื่อง และเคยรับใช้อดีตฮ่องเต้มาก่อน ชำนาญการทำอาหารในวังที่สุดเจียกุ้ยเฟยพึงพอใจอย่างมาก นางจงใจเปลี่ยนไปสวมใส่ชุดกระโปรงที่หรูหรางดงาม พานางกำนัลกลุ่มหนึ่งตรงไปยังห้องเครื่องในห้องทรงพระอักษรฮั่วหลินกำลังก้มหน้าก้มตาสะสางฎีกา รอบกายแผ่กลิ่นอายเย็นชาไม่น่าเข้าใกล้ในเวลานี้เอง หวังเต๋อกุ้ยเข้ามารายงานอย่างระมัดระวัง“ฝ่าบาท พระสนมเจียกุ้ยเฟยมาขอเข้าเฝ้าพ่ะย่ะค่ะ”พู่กันในมือของฮั่วหลินชะงักหยุด หยดน้ำหมึกกระจายตัวเป็นวงเล็กๆ บนกระดาษฎีกาคนที่เขาไม่อยากพบที่สุดก็คือเจียกุ้ยเฟย!ฮั่วหลินวางพู่กันลง ยกมือขึ้นนวดขมับ “ให้นางเข้ามา”หวังเต๋อกุ้ยรีบออกไปถ่ายทอดคำสั่ง ไม่นาน เจียกุ้ยเฟยก็เดินเข้ามาใบหน้าของนางแต่งแต้มด้วยรอยยิ้ม นางคารวะฮั่วหลินอย่างอ่อนช้อย“ถวายบังคมฝ่าบาท”ฮั่วหลินไม่แม้แต่จะช้อนตาขึ้นมอง เพียงส่งเสียง ‘อืม’ เบาๆ ในจมูกเป็นการตอบรับเจียกุ้ยเฟยราวกับไม่สนใจความเย็นชาของฮั่วหลิน นางลุกขึ้นด้วยตนเอง เอ่ยด้วยน้ำเสียงหวานหยดย้อยว่
อ่านใจทรราช สนมปลาเค็มถล่มวังหลัง บทที่ 239
เจียงหวนนั่งอยู่ริมหน้าต่าง มองดูท้องฟ้าด้านนอก นางกำลังคิดคำนวณเรื่องถุงหอมเมื่อเช้า“พระสนม” เสี่ยวเจายกน้ำแกงสงบจิตที่เพิ่งต้มเสร็จเข้ามา นางกล่าวด้วยดวงตาแดงก่ำเล็กน้อย “รีบดื่มเพื่อผ่อนคลายจิตใจหน่อยเถิดเพคะ”เจียงหวนเพิ่งจะรับถ้วยน้ำแกงไป เสียงฝีเท้าเร่งรีบอันคุ้นเคยระลอกหนึ่งก็ดังมาจากนอกตำหนัก นำพาแรงกดดันขุมหนึ่งเข้ามาด้วย[ผู้ใดกันมิดูตาม้าตาเรือ กล้าแตะต้องนางเช่นนี้? ข้าจะถลกหนังมันทั้งเป็น!][นางได้รับบาดเจ็บหรือไม่? จะตกใจหรือไม่นะ?]เสียงในใจที่ทั้งบันดาลโทสะและร้อนใจดังขึ้นข้างหูเจียงหวนราวกับพวงประทัดที่ถูกจุดชนวนฮั่วหลินสาวเท้ามายืนอยู่ต่อหน้านาง กวาดสายตาสำรวจเจียงหวนอย่างละเอียดตั้งแต่หัวจรดเท้า ราวกับเครื่องสแกนคุณภาพสูง[ดูเหมือนไม่ได้เป็นอะไรมาก][เพียงแค่หน้าซีดเล็กน้อยเท่านั้น นางจะต้องตกใจมากแน่ๆ][พรุ่งนี้ให้นางติดตามข้าไปว่าราชการในท้องพระโรง และนอนที่ตำหนักหย่างซินเสียเลย มิให้อยู่ห่างข้าแม้แต่ก้าวเดียว ดูสิใครจะกล้าทำอะไรนางอีกหรือไม่!]กลิ่นอายอำมหิตแผ่กระจายรอบตัวเขา บรรยากาศในตำหนักราวกับหยุดชะงักไปชั่วขณะเหล่าข้ารับใช้ก้มหน้ากลั้นหายใจ ไ
อ่านใจทรราช สนมปลาเค็มถล่มวังหลัง บทที่ 238
ดอกกุ้ยฮวาในวังเบ่งบานแล้ว กลิ่นหอมลอยอบอวลไปทั่วทั้งตำหนักเว่ยยางเจียงหวนนั่งชันคางอยู่ใต้เฉลียง สั่งการทุกคนให้เตรียมโคมไฟและแม่พิมพ์ขนมสำหรับเทศกาลไหว้พระจันทร์เสี่ยวเจานั่งอยู่ข้างๆ นาง ในมือถือถุงหอมที่ปักไปได้ครึ่งหนึ่ง ฝีเข็มบิดเบี้ยวไม่ค่อยน่าดูนัก“พระสนม ท่านดูลวดลายนี้ใช้ได้หรือไม่เพคะ?”เสี่ยวเจายื่นถุงหอมมาให้ราวกับสมบัติล้ำค่า “บ่าวปักลายกระต่ายหยกตำยาเพคะ”เจียงหวนรับไปดู กระต่ายตัวนั้นหัวเบี้ยว ราวกับดื่มสุราจนเมามายก็ไม่ปาน กระบองตำยายิ่งบิดเบี้ยวจนชี้ขึ้นขอบฟ้าแล้วนางอดกลั้นขำไม่ได้ กล่าวหยอกเย้าว่า “นับว่ามีเอกลักษณ์ดี”เสี่ยวเจาเกาหัวอย่างเขินอาย “บ่าวฝีมือไม่ดี ปักหลายอันแล้วก็ยังใช้ไม่ได้ นี่เป็นชิ้นที่นับว่าดีที่สุดแล้วเพคะ”ขณะที่ทั้งสองคนกำลังพูดคุยกัน นางกำนัลน้อยคนหนึ่งยกขนมและน้ำชามา เป็นนางกำนัลที่คอยรับใช้อยู่ข้างกายเจียงหวนนางมีถุงหอมประณีตเหน็บไว้ที่เอวหนึ่งใบ ปักลวดลายดอกกุ้ยฮวาที่ดูซับซ้อน ฝีเข็มละเอียดลออ ดูก็รู้ว่ามีฝีมือด้านการเย็บปักเจียงหวนมองเห็นตั้งแต่แวบแรก “เป็นถุงหอมที่งามนัก เจ้าปักเองหรือ”ฝีมือเช่นนี้ ห่างชั้นกับเสี่ยวเจาหล
อ่านใจทรราช สนมปลาเค็มถล่มวังหลัง บทที่ 237
เจียงหวนมองฮั่วหลินอย่างแปลกใจ “ฝ่าบาทจะตรวจฎีกาที่นี่จริงหรือเพคะ?”ฮั่วหลินลุกขึ้น เดินตรงไปนั่งลงที่โต๊ะทรงงานตัวกว้าง“อืม ตำหนักของเจ้าเงียบสงบ เหมาะแก่การตรวจฎีกาพอดี”ไม่นาน หวังเต๋อกุ้ยได้นำขันทีน้อยสองสามคน ยกสิ่งของจำพวกม้วนฎีกา พู่กัน น้ำหมึกรวมถึงตราประทับมาวางบนโต๊ะทรงงานอย่างพินอบพิเทานางกำนัลในตำหนักเองก็ได้ยกน้ำชาและขนมว่างหน้าตาประณีตสองสามอย่างมาถวาย จากนั้นก็ถอยออกไปเงียบๆฮั่วหลินหยิบพู่กันขึ้นมา สีหน้าเคร่งขรึม เข้าสู่สภาวะสะสางราชกิจอย่างจริงจังแสงแดดส่องลอดลายฉลุบนหน้าต่างสาดลงบนใบหน้าด้านข้างของเขา ท่าทางจริงจังของเขามีรังสีน่าเกรงขามที่ชวนให้หยุดหายใจเจียงหวนมิได้รบกวนเขา เพียงหาที่นั่งอ่านตำราเงียบๆบรรยากาศในตำหนักเงียบสงบกว่ายามปกติ ทว่าความคิดของฮั่วหลินกลับมิได้จดจ่ออยู่กับราชกิจทั้งหมดหางตาของเขาเหลือบมองเจียงหวนโดยมิได้ตั้งใจ อารมณ์หงุดหงิดที่เกิดจากเติ้งหมอม่อพลันหายไปในพริบตาเขาแสร้งทำเป็นเงยหน้าอย่างไม่ได้ตั้งใจ อยากจะมองนางให้ชัดขึ้นอีกหน่อยประจวบเหมาะกับที่เจียงหวนเงยหน้าเพื่อจะยืดเส้นยืดสายสักหน่อย สายตาของทั้งคู่สบประสานกันอย่างไม
บางทีคุณอาจจะชอบ
ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา
หวานใจ62.2K viewsข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี
หิมะที่ปลิดปลิว29.9K viewsจากสาวน้อยบ้านนาสู่ภรรยาท่านแม่ทัพ
ประตูฟ้ายั่งยืน21.6K viewsทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง
จี้เวยเวย528.7K viewsชะตาฟ้าลิขิตสวรรค์
องค์หญิงโนเนม5.1K viewsสลับชะตามาเป็นชายาอ๋องพิการ
เสี่ยวเทีย4.5K viewsองครักษ์ลับกับบุปผาซ่อนพิษ
ชาไทยเย็น2.5K viewsย้อนเวลามายุค 80 พร้อมระบบทำฟาร์มแสนห่วย
พิมพ์สีทอง1.7K views
