Share

Chapter 10

last update Terakhir Diperbarui: 2025-07-10 02:15:23

Chapter 10

จะค้านว่าภาพนี้ไม่ใช่น้องสาวของตัวเองก็ไม่ได้ เพราะใบหน้าเครื่องเครา รูปร่างสวยงามมันบ่งชี้เช่นนั้น อีกทั้งเพลงมีนาไม่มีวันลืมหน้าตาของน้องสาว ทุกครั้งที่เธอส่องกระจกเงา ภาพของเพียงรัมภาก็จะซ้อนทับเสมอ

คำถามหลายคำถามจึงผุดขึ้นในใจ เพียงรัมภาไปทำอะไรให้กวินภพแค้นใจ ถึงขั้นพกรูปไว้เตือนความจำตลอดเวลา แล้วทำเช่นนี้ทำไม มีเหตุผลใดที่จะต้องทำ ที่สำคัญทำไมต้องใช้ชื่อเรียกว่าน้องหนู ทำไมไม่ใช้ชื่อเรียกแทนตัวเป็นชื่อจริง ราวกับว่าไม่ต้องการให้ใครรู้อะไรเกี่ยวกับตัวเองมากนัก หลายคำถามมะรุมมะตุ้มอยู่ในสมองที่เริ่มจะไม่สั่งการ ความงวยงงเข้ามาแทนที่ หรือว่ากวินภพจะเข้าใจผิด แต่ก็ไม่น่าจะใช่ ณ วินาทีนี้เพลงมีนามีแต่คำว่าไม่เข้าใจและสับสน วนเวียนอยู่ในสมอง

“เป็นไงทีนี้ชัดมั้ย จะยอมรับได้หรือยังว่าเธอคือน้องหนู?” เสียงของกวินภพดังขึ้นเมื่อเห็นอีกฝ่ายนั่งมองรูปภาพตาไม่กระพริบ

“ว่า...ว่าไงนะ?” เธอถามอีกครั้งหลังจากที่เสียงของเขาดึงสติของเธอให้คืนกลับมา

“ฉันถามว่า คราวนี้เธอจะเถียง และไม่ยอมรับอีกหรือเปล่าว่าเธอไม่ใช่น้องหนู?”

คำถามของเขาทำให้เธอประติดประต่อเรื่องได้คร่าวๆ กวินภพเห็นเธอก็นึกว่าเป็นเพียงรัมภาที่ปลอมตัวเป็นน้องหนู เพราะดูเขามั่นใจเกินร้อยว่าเธอต้องใช่คนที่เขาตามหา เขามีสิทธิ์ที่จะเข้าใจผิด เพราะหน้าตาของเพลงมีนาและเพียงรัมภาเหมือนกันมาก แยกแยะไม่ออกหากไม่มีความสนิทสนมกัน

เพลงมีนากำลังคิดอยู่ว่าจะตอบรับหรือปฏิเสธดี การณ์ที่เธอตอบรับนั่นหมายความว่าจะต้องรับผิดแทนเพียงรัมภา หากไม่ยอมรับเธอก็ต้องถูกเขาทารุณกรรมต่างๆ นานาตามความตั้งใจของเขา อาจจะรุนแรงมากกว่าด้วยซ้ำ หากเธอยืนกรานคำเดิมว่าไม่ใช่น้องหนู

คิดไปอีกทางหนึ่งว่า หากเธอยืนยันตัวตนจริงๆ ว่าไม่ใช่น้องหนู คนที่อยู่ในรูปถ่ายคือน้องสาวสุดที่รัก เขาก็ต้องไปตามล่าเพียงรัมภามาล้างแค้นในสิ่งที่น้องสาวของเธอทำเอาไว้ คนเป็นพี่อย่างเธอมีหรือจะยอม แต่ถ้ายอมก็ไม่รู้ว่าตนเองจะเจออะไรบ้าง

“โอ๊ย โอ๊ยๆๆ จะทำยังไงดีเนี่ย จะตัดสินใจยังไงดี”

เพลงมีนาถามคำถามนี้อยู่แต่ในใจ คิดไม่ตก กลัดกลุ้มยิ่งนัก

“ว่าไง คิดนานจังเลยนะ เดี๋ยวพ่อจับโยนลงรถซะนี่ ตอบมาจะยอมรับหรือไม่ยอมรับ?”

ความอดทนของกวินภพมีไม่มาก หากเธอไม่ตอบคำถาม เขาจะโยนเพลงมีนาลงจากรถจริงๆ คนที่ถูกขู่ทำหน้างอเล็กน้อยก่อนจะตอบ

“อืมๆๆ” เธอตอบไม่เต็มเสียงนัก ตอบรับไปก่อนเรื่องอื่นค่อยว่ากันทีหลัง หากเรื่องนี้เป็นเรื่องจริง เธอจะต้องกันเขาให้ออกห่างจากเพียงรัมภาให้ได้ แล้วที่ตอบรับนั้นมีเหตุผลบางอย่างซ่อนอยู่ เพลงมีนาก็ต้องการรู้เหมือนกันว่า น้องสาวผู้เรียบร้อยของตนนั้น ฝากความแค้นเรื่องอะไรไว้ให้กับเขาและคนงานในไร่ ถึงได้ถูกกล่าวหาว่าเป็นดาวยั่ว

“ก็แค่นั้นแหละ ทำเป็นอิดออดไม่ยอมรับไปได้ คอยดูนะไปถึงไร่จะเอาให้หนักเลยคอยดู”

ไม่วายข่มขู่อีกรอบ เธอไม่ได้พูดอะไรโต้กลับ เนื่องจากตอนนี้สมองกำลังคิดถึงเรื่องของฝาแฝดอีกคนหนึ่งอย่างหนัก มองหาเหตุผลที่เพียงรัมภาทำอย่างนี้ไม่เจอ

การสนทนายุติลงชั่วคราว เนื่องจากเพลงมีนาคิดว่าไม่ว่าตนเองจะพูดอะไรออกไปก็ดูจะเสียเปรียบ และไม่เข้าหูเขาไปเสียหมด เงียบไว้เป็นดีที่สุด

รถยนต์คันเดิมเลี้ยวเข้ามาในเขตไร่พฤกษา ทำให้สาวเพียงหนึ่งเดียวที่นั่งอยู่ในรถ มองออกไปทางนอกกระจกรถ แม้ในความมืดที่มีเพียงแสงไฟริมทางส่องสว่าง เธอยังรู้สึกถึงความเงียบสงบ ความสวยงาม ความกว้างใหญ่ของท้องทุ่งตรงหน้า  ความตื่นตาตื่นใจของเพลงมีนาที่กวินภพเห็น สร้างความหมั่นไส้ให้กับเขาไม่น้อย เธอทำราวกับว่าไม่เคยเห็น ไม่เคยมาย่ำเยือนไร่แห่งนี้มาก่อน

“ทำหน้าทำตาเหมือนไม่เคยมาที่นี่ไปได้ หมั่นไส้มากเดี๋ยวถีบโครมซะนี่”

เพลงมีนาหันมามองเขาหน้างอ ก่อนจะหันกลับไปยังนอกกระจกรถต่อไป พรางทำปากขมุบขมิบพูดอยู่คนเดียว

“ก็คนไม่เคยมาจริงๆ นี่นา จะให้ทำหน้าเหมือนเคยมาได้ยังไง”

“พูดอะไร พูดให้ได้ยินสิ พูดคนเดียวเดี๋ยวพ่อตัดปากทิ้งซะเลย”

ไม่พูดเปล่ายังคว้าจับลำแขนเรียวเล็กก่อนจะกระชากอย่างแรง จนกระดูกข้อต่อระหว่างแขนกับหัวไหล่แทบหลุด ก่อนจะใช้ลำแขนของตนตวัดรัดร่างสาวเอาไว้

“โอ๊ย!!...เบาๆ หน่อยสิ ทำไมชอบใช้กำลังจังเลย เป็นคนหรือเปล่าเนี่ย?”

ปากจิ้มลิ้มต่อว่าโดยไม่ได้ตั้งใจ เพราะความเจ็บที่ตนเองได้รับแท้ๆ ทำให้พลั้งปากพูดในสิ่งที่ไม่สมควรพูด

“ฉันใช่คนกับคนอื่น แต่สำหรับเธอ...ฉันจะเป็นมัจจุราช กลืนกินวิญญาณ พร่าอิสรภาพ เผาผลาญร่างกายของเธอให้มอดไหม้เป็นจุล”

คำพูดของเขาน่ากลัวเหลือเกิน แล้วมีบางอย่างที่น่ากลัวยิ่งกว่า ริมฝีปากร้ายของเขานั่นเล่าคือสิ่งที่น่าหวาดกลัวเป็นที่สุด เพราะตอนนี้เขานำปากหนามาทาบทับ บดเบียดเรียวปากนุ่มสวยของสาวเจ้าที่ตกอยู่ในอาการตื่นตะลึง

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • อ้อมกอดมัจจุราช   Chapter 11

    Chapter 11เหมือนกับครั้งแรกที่ถูกจูบไม่มีผิด อาการตกใจทำให้กลีบปากสวยอ้าค้าง ปลายลิ้นใหญ่จึงแทรกเข้าไปสำรวจในช่องปากสาวอย่างง่ายดาย รัดเกี่ยวพันลิ้นเล็กที่พยายามจะถอยร่นหนี บดขยี้ปากอิ่มหนักหน่วง แรงจุมพิตที่หักหาญน้ำใจทำให้เพลงมีนาคิดจะต่อต้าน มือเล็กผลักร่างหนา ใบหน้าสาวส่ายสะบัดเพื่อไม่ให้เขาจุมพิตเธอได้โดยง่าย ร้องประท้วงในลำคอทว่ามันก็ไม่เป็นตามที่ตนเองคิดไว้ มือใหญ่จับมั่นตรงท้ายทอยของเพลงมีนา ไม่ให้ขยับเขยื้อนเคลื่อนไหวไปไหน ส่งผลให้เธอต้องยอมรับจุมพิตในครั้งนี้ด้วยความจำยอมเรี่ยวแรงทั้งหมดดูจะเหือดหายไปสิ้น เมื่อกระแสบางอย่างแทรกซึมเข้ามาในร่างกาย จุมพิตของเขานั้นสร้างความอ่อนแอให้เกิดขึ้นในจิตใจอย่างมากมาย พ่ายแพ้ หมดแรงต้านทาน จำยอมให้เขาดื่มด่ำความหวานที่ปลูกฝังอยู่ในช่องปากของเธอต่อไปน่าแปลกเหลือเกิน...น่าแปลกจริงๆ ปลายลิ้นของคนแปลกหน้าที่ตวัดโบกลิ้นเล็ก กวาดต้อนซอกซอนหาน้ำหวานรสเลิศอย่างกระหายและเร่าร้อน ไม่ได้ทำให้เธอเกิดความขยะแขยงหรือว่ารังเกียจ ตรงกันข้ามซาบซ่านราวกับเธอกำลังถูกไฟฟ้าสถิตเล่นงาน แปลบปลาบตลอดเวลาในความรู้สึกของกวินภพ เขากำลังถูกดึงตัวลงไปในบ่อโคลนพ

  • อ้อมกอดมัจจุราช   Chapter 10

    Chapter 10จะค้านว่าภาพนี้ไม่ใช่น้องสาวของตัวเองก็ไม่ได้ เพราะใบหน้าเครื่องเครา รูปร่างสวยงามมันบ่งชี้เช่นนั้น อีกทั้งเพลงมีนาไม่มีวันลืมหน้าตาของน้องสาว ทุกครั้งที่เธอส่องกระจกเงา ภาพของเพียงรัมภาก็จะซ้อนทับเสมอคำถามหลายคำถามจึงผุดขึ้นในใจ เพียงรัมภาไปทำอะไรให้กวินภพแค้นใจ ถึงขั้นพกรูปไว้เตือนความจำตลอดเวลา แล้วทำเช่นนี้ทำไม มีเหตุผลใดที่จะต้องทำ ที่สำคัญทำไมต้องใช้ชื่อเรียกว่าน้องหนู ทำไมไม่ใช้ชื่อเรียกแทนตัวเป็นชื่อจริง ราวกับว่าไม่ต้องการให้ใครรู้อะไรเกี่ยวกับตัวเองมากนัก หลายคำถามมะรุมมะตุ้มอยู่ในสมองที่เริ่มจะไม่สั่งการ ความงวยงงเข้ามาแทนที่ หรือว่ากวินภพจะเข้าใจผิด แต่ก็ไม่น่าจะใช่ ณ วินาทีนี้เพลงมีนามีแต่คำว่าไม่เข้าใจและสับสน วนเวียนอยู่ในสมอง“เป็นไงทีนี้ชัดมั้ย จะยอมรับได้หรือยังว่าเธอคือน้องหนู?” เสียงของกวินภพดังขึ้นเมื่อเห็นอีกฝ่ายนั่งมองรูปภาพตาไม่กระพริบ“ว่า...ว่าไงนะ?” เธอถามอีกครั้งหลังจากที่เสียงของเขาดึงสติของเธอให้คืนกลับมา“ฉันถามว่า คราวนี้เธอจะเถียง และไม่ยอมรับอีกหรือเปล่าว่าเธอไม่ใช่น้องหนู?”คำถามของเขาทำให้เธอประติดประต่อเรื่องได้คร่าวๆ กวินภพเห็นเธอก็นึก

  • อ้อมกอดมัจจุราช   Chapter 9

    Chapter 9รถยนต์คันเดิมยังคงแล่นบนถนนสายหลัก ตรงดิ่งไปยังจังหวัดลำปางซึ่งใช้เวลาประมาณสิบชั่วโมงกว่าจะถึงตัวจังหวัด และอีกสี่สิบห้านาทีกว่าจะถึงไร่พฤกษา คนที่ตั้งใจว่าจะคิดหาทางออกในเรื่องคับขัน เวลานี้กับผลอยหลับศีรษะพิงกับประตูรถยนต์ กวินภพเห็นแล้วเกิดความหมั่นไส้ขึ้นมาตงิดๆ เขาจับตัวเธอมาไม่ได้ให้มานอนหลับสบายๆ อย่างนี้ต้องแกล้งเสียให้เข็ด คิดได้ดังนั้นร่างหนาจึงขยับเข้าไปใกล้สาวร่างเล็ก ยื่นใบหน้าเข้าใกล้ใบหูสาว ให้ริมฝีปากหนาชิดติดกับส่วนรับฟังของเธอ“ตื่นได้แล้ว ตื่นสิ น้องหนูตื่น”เสียงดังราวกับฟ้าผ่าดังอยู่ตรงใบหูของเพลงมีนา เสียงที่ดังสนั่นทำให้สาวเจ้าสะดุ้งตัวตื่น มองหน้าเขาเลิกลั่ก ใจเต้นโครมคราม“ไม่เคยหลับเคยนอนหรือไง หลับมาได้ตลอดทาง” น้ำเสียงของเขายังคงดังลั่นรถ“ก็คนมันง่วงนี่นา” เธอพูดเสียงอ่อย “คุณจะพาฉันไปไหน?”“ไปนรก” เขาตอบสั้นๆ แต่สำหรับคนที่ได้ยิน หัวใจเต็มไปด้วยความหวาดหวั่น เกรงกลัว“ฉัน...ฉันไม่ใช่น้องหนูนะ” เสียงของเธอดังออกมาแผ่วๆ แต่ดังราวกับพลุแตกสำหรับเขา“อยากจะให้ฉันจูบก็พูดมาดีดี ไม่ต้องมาทำเป็นพูดอย่างนี้หรอกน้องหนู ฉันไม่หลงกลดาวยั่วอย่างเธอง่ายๆ อย

  • อ้อมกอดมัจจุราช   Chapter 8

    Chapter 8วันนี้เขามาส่งลูกค้ารายสำคัญที่สนามบิน ระหว่างที่กำลังจะเดินออกมาจากอาคารของสนามบิน สายตาของเขาสะดุดมองไปยังร่างของสตรีนางหนึ่งที่กำลังเข็นสัมภาระออกไปทางเดียวกับเขา พอเห็นหน้าค่าตาของเธอชัดเจนแบบเต็มๆ ตา เขาก็คิดวิธีลักพาตัวน้องหนูกลับไปยังไร่ของเขา ทว่ามันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายนักหากจะจับตัวเธอไปจากจุดนี้ เนื่องจากมีคนมาใช้บริการเป็นจำนวนมาก แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเขา แผนการบุกชิงตัวกลางถนนจึงอุบัติขึ้นเพลงมีนาได้ฟังคำพูดของเขาแล้วเกิดอาการงงงันอย่างหนัก เขามั่นใจเหลือเกินว่าเธอคือน้องหนู หญิงสาวที่สร้างความเจ็บแค้นจนถึงแก่นลึกของจิตใจ ราวกับว่าหน้าตาของเธอนั้นถอดแบบน้องหนูไม่มีผิดเพี้ยน แล้วมันจะเป็นเช่นนั้นได้อย่างไร เธอจะหน้าเหมือนกับน้องหนูจนแยกแยะไม่ออกอย่างนั้นเชียวหรือ หากเป็นเพียงรัมภาน้องสาวฝาแฝดของตนเองก็ว่าไปอย่าง เพราะรายนั้นถอดแบบเธอราวกับเป็นพิมพ์เดียวกัน แยกแยะไม่ออกว่าใครเป็นใคร หากไม่ใช่คนคุ้นเคยหญิงสาวไม่สามารถเอ่ยคำใดออกมาได้ ขยับปากให้เปิดออกยังยากลำบาก เป็นเพราะมือใหญ่ยังคงบีบแก้มสาวไม่ยอมปล่อย ความเจ็บปวด และความที่ต้องการจะพูด จะอธิบายทำให้เธอยกม

  • อ้อมกอดมัจจุราช   Chapter 7

    Chapter 7“ไม่จริง ไม่ใช่ค่ะ ไม่ใช่อย่างนั้น หนูไม่ได้เป็นอะไรกับเขานะคะ”“ยังจะปากแข็งไม่เลิกอีก จะให้โชว์หลักฐานให้ทุกคนดูมั้ยว่าเธอสวมเขาให้ฉัน มานี่เลย มานี่กลับบ้านเดี๋ยวนี้”กวินภพใช้แรงกำลังที่เหนือกว่า ลากร่างสาวไปตามพื้นถนน แม้ว่าเธอจะฝืนร่างกายเอาไว้ก็ตาม“ลุงจ๋า ลุงช่วยหนูด้วย ช่วยหนูด้วยนะคะ” เธอหันมาเว้าวอนคนที่อยู่ใกล้ที่สุด“กลับบ้านไปหาลูกเถอะนังหนู กลับตัวกลับใจเสียใหม่นะ”คนขับแท็กซี่พูดจบก็หมุนตัวเดินกลับไปยังรถทำมาหากินของตน พร้อมกับค่าเสียหายหลายหมื่นที่อยู่ในมือ กวินภพยิ้มเยาะยามที่ได้เห็นสีหน้าของเธอตอนนี้“ไม่มีใครช่วยเธอได้หรอกน้องหนู งานนี้เธอตายคาไร่ของฉันแน่ มานี่”เขาขู่ฟ่อเธออีกครั้ง ก่อนที่จะลากร่างสาวไม่หยุด เพลงมีนาก็ยังฝืนตัวและเปล่งเสียงร้องห้าม เสียงขอความช่วยเหลือต่อไป แต่ทว่าไม่มีใครสนใจเรื่องของผัวเมียเลยสักคน ต่างเดินกลับไปทำงาน ไปค้าขายของตนตามเดิมกวินภพลากร่างอวบอิ่มมาจนถึงประตูตอนหลังของรถยนต์คันหรูของตนที่เปิดอ้าอยู่ ออกแรงกระชากเธอให้ลุกขึ้นยืนเพียงครั้งเดียว ก่อนจะผลักร่างสาวเข้าไปนั่งในรถ ก่อนจะหันไปรับกระเป๋าสะพายของเพลงมีนาที่อยู่ในมือ

  • อ้อมกอดมัจจุราช   Chapter 6

    Chapter 6สองเดือนต่อมาเวลาประมาณสิบ 13.00 น. ณ สนามบินสุวรรณภูมิสตรีนางหนึ่งเดินออกมาจากช่องประตูของผู้โดยสารขาเข้าด้วยรอยยิ้มแห่งความดีใจ นานสิบปีแล้วที่เธอไม่ได้กลับมาเหยียบบ้านเกิดเมืองนอน หลังจากที่เธอต้องย้ายไปอยู่กับพ่อแม่บุญธรรมที่รับเลี้ยงดูเธอไปเป็นลูกยังประเทศนิวซีแลนด์เพลงมีนาเฝ้ารอการกลับมาเมืองไทยทุกลมหายใจ เฝ้ารอให้ตนเองจบการศึกษาในระดับชั้นปริญญาตรีตามความตั้งใจของผู้มีพระคุณ แล้วหากถึงวันนั้น เธอจะได้กลับมาเยือนแผ่นดินเกิดตามคำสัญญา ซึ่งวันนั้นก็เดินทางมาถึง...วันที่เธอจะได้พบหน้าน้องสาวฝาแฝด พบเด็กๆ หลายคนที่ตอนนี้เติบโตเป็นหนุ่มเป็นสาว ได้พบกับคุณแม่วนารัตน์ แม่ที่ให้โอกาส ให้ที่อยู่และให้ชีวิตใหม่กับเด็กกำพร้าคนนี้ และอาจได้พบกับสมาชิกใหม่อีกหลายชีวิต ได้กลับไปหาบ้านหลังแรกแสนอบอุ่น...สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าวนารัตน์...“คุณแม่คะ เพลงถึงสนามบินแล้วนะคะ ตอนนี้กำลังออกไปเรียกแท็กซี่ค่ะ”พอตนเองออกมายืนอยู่หน้าประตูตรงช่องทางที่ตัวเองเดินออกมา สิ่งแรกที่เพลงมีนาทำก็คือ โทรศัพท์ไปหามารดาบุญธรรม รายงานตามที่ได้ตกลงกันไว้“ดูแลตัวเองดีดีนะลูก” เสียงแสดงความเป็นห่วงและห่

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status