39 หลักฐานความบริสุทธิ์มาช้าไป 2

“นี่เป็นหลักฐานการคบค้าศัตรูของนายอำเภอเผิง” กวางหมิงกล่าว พลางยื่นจดหมายที่นายอำเภอเผิงใช้ติดต่อพวกเหมียวเจียงให้ผู้ตรวจการซุน “ข้ามีพยานบุคคลด้วย ใต้เท้าข้าขอเบิกตัวพยาน”

“เบิกตัวพยานบุคคล”

กวางหมิงชี้ไปที่สตรีคนแรกที่เดินเข้ามา “นางเป็นคนวางยาในจวนท่านเจ้าเมือง” หญิงสาวที่ถูกนำตัวเข้ามา คือคนที่วางยาพิษในอาหาร ที่ห้องเครื่องจวนเจ้าเมือง

ผู้ตรวจการซุนจับจ้องพยานด้วยสายตาเย็นชา ก่อนจะเอ่ยถาม “ผู้ใดสั่งเจ้าสังหารท่านเจ้าเมือง”

หญิงผู้นั้นมีท่าทีลนลาน มองไปทางนายอำเภอเผิงเมื่อพบเข้ากับสายตาเยียบเย็นก็ก้มหน้าลง

มุมปากนายอำเภอเผิงยกขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะใช้มือปิดมุมปากด้วยความเจ็บใจ เหมือนจะมีเลือดซึมออกมาอีกแล้ว อ้าปากทีไรเป็นต้องน้ำตาไหลทุกที ดีที่แก้แค้นหวู่ไฉตงได้สำเร็จ ไม่เช่นนั้นเขาคงอกแตกตาย

เด็กสาวคนนี้หวาดกลัวเขา ย่อมไม่กล้าพูดความจริงอยู่แล้ว นายอำเภอเผิงยิ้มกรุ้มกริ่มในใจ

หญิงสาวที่วางยาพิษในห้องเครื่อง ถูกขังอยู่ในห้องใต้ดินคับแคบที่ค่ายทหาร นางย้อนคิดไปถึงชั่วยามก่อน ในขณะที่จิตใจกำลังสับสน เงาร่างอ้วนท้วนก็เข้ามาประชิดตัว ลำคอของนางรู้สึกถึงความเย็นของโลหะขึ้นมาทันใด “ถ้าเจ้าให้การว่าคนสั่งการคือข้า ครอบครัวของเจ้า ตระกูลของเจ้าจะไร้ที่ยืนในเมืองนี้” หญิงสาวขนลุกทั้งร่าง เสียงนี้คล้ายเสียงมัจจุราชมาเอาชีวิตนาง

เป็นเสียงที่คุ้นเคยมาก และมันคือเสียงนายอำเภอเผิง คนที่ช่วยชีวิตนางไว้ เลี้ยงดูนาง และล่วงละเมิดนางทุกครั้งที่มีโอกาส หญิงสาวต้องการออกจากขุมนรกนี้ จึงเสนอตัวทำงานนี้แลกกับอิสระ ครั้นถูกจับได้คิดว่าจะหลุดพ้น แต่เขาก็ยังตามมาถึงค่ายทหาร

นางไม่มีทางเลือก จึงรับปากนายอำเภอเผิง ว่าจะไม่เอ่ยถึงเขา เพื่อความปลอดภัยของคนในครอบครัว นางไม่พูดมาตลอด ไม่ว่าจะถูกเขากดขี่ข่มเหงอย่างไร นางก็ไม่กล้าเอ่ยปาก ด้วยอำนาจของเขานางและครอบครัวก็เหมือนลูกไก่ เขาบีบนางก็ตายเขาคลายนางก็รอด ดังนั้นนางจึงไม่คิดต่อต้านเพื่อปกป้องครอบครัว

หลังจากนายอำเภอเผิงจากไป รองแม่ทัพกวางก็เข้ามา บอกนางว่าเขาสามารถคุ้มครองครอบครัวนางได้ แค่นางเล่าความจริงกับที่ว่าการก็พอ

นางควรเชื่อใครดี หญิงสาวตัดสินใจครู่ใหญ่ก่อนจะเอ่ย “คนที่สั่งข้าคือ….” ยังไม่ทันกล่าวจบหญิงสาวก็ถูกเข็มเล็กพุ่งมาปักลำคอล้มลง

กวางหมิงกำมือแน่นก่อนจะแสยะยิ้มร้าย คนลงมือเมื่อครู่ทำงานรวดเร็ว แต่หลบไม่พ้นสายตาเขา เป็นผู้ตรวจการซุน

พยานถูกกำจัดไปหนึ่งเขาก็ยังมีอีก ทั้งหลักฐานที่หามาได้ ก็พอจะมัดนายอำเภอเผิงให้อยู่หมัดแล้ว “ใต้เท้าซุนข้ายังมีพยานอีก เบิกตัวพยานเข้ามา”

เมื่อนายอำเภอเผิง เห็นพยานที่เข้ามาใหม่ก็เบิกตากว้าง นางระบำสี่คนนั้น เขาสั่งผู้ตรวจการซุนจัดการทั้งหมดแล้วมิใช่หรือ เหตุใดยังมีชีวิตรอดมาเป็นพยานได้ สายตาอำมหิตมองไปยังผู้ตรวจการซุนอย่างคาดโทษ

ผู้ตรวจการซุนยิ้มแหยก่อนจะทุบโต๊ะเสียงดัง กล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด “วันนี้สืบพยานแค่คนเดียวก่อนพรุ่งนี้ค่อยมาสอบสวนกันใหม่แยกย้ายได้”

สตรีที่เคยถูกหวู่ไฉตงสอบสวนคุกเข่าลง เมื่อเห็นผู้ตรวจการซุนบ่ายเบี่ยง ก็ตะโกนเล่าทุกเหตุการณ์ที่นางเผชิญมา พลางชี้มือไปที่นายอำเภอเผิง “เขาเป็นผู้ควบคุมดูแลบ่อนวอนเฉาเจ้าค่ะ เขาจะต้องเกี่ยวข้องกับการลอบสังหารท่านเจ้าเมืองแน่ ข้าเคยเห็นเขาติดต่อกับพวกเหมียวเจียงที่บ่อนนั่น รวมถึง...” มือของหญิงสาวกำลังชี้ไปที่ผู้ตรวจการซุน ทว่ายังพูดไม่ทันจบก็ล้มลงพื้นไปอีกคน

ผู้ตรวจการซุนทุบโต๊ะพลางตะโกนเสียงดัง “บังอาจนัก เจ้าใส่ร้ายเจ้าหน้าที่โดยไม่มีหลักฐาน”

“ใครว่าไม่มี” เสียงหนึ่งดังขึ้นกลางฝูงชน “หลักฐานทั้งหมดอยู่ที่นี่แล้ว” ชายหนุ่มเดินเชื่องช้าเข้าไปในที่ว่าการเมือง เขานำหน้ากวางหมิงไปบ่อนวอนเฉาก้าวหนึ่ง เพื่อนำหลักฐานคนบงการใหญ่เบื้องหลังมาเปิดโปงความผิด การกระทำครั้งนี้เขาแค่ปกป้องตนเองหาได้คิดช่วยเหลือใคร