38 หลักฐานความบริสุทธิ์มาช้าไป 1

“ปิดคดีการลอบสังหารท่านเจ้าเมือง คนร้ายที่อยู่เบื้องหลังได้รับโทษแล้ว” ผู้ตรวจการซุนเอ่ยปิดคดี

ว่านจิ่วซิ่นหัวใจบีบแน่น ยามได้ยินว่าหวู่ไฉตงสิ้นใจแล้ว นางไม่เข้าใจ คนที่เพิ่งพบและรู้จักกัน เหตุใดจึงมีผลกับหัวใจนางเช่นนี้ ก่อนเขาจะสิ้นใจ มองนางด้วยสายตาห่วงใยหรือนางกับเขาจะรู้จักกันมาก่อน “เรื่องก่อนหน้าที่เจ้าล่วงเกินข้า ข้ายกโทษให้เจ้าแล้วนะแม่ทัพหวู่” ว่านจิ่วซิ่นเอ่ยทั้งน้ำตาไหล นางไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าน้ำตาไหลได้อย่างไร ความเศร้าแทรกซึมสู่ก้นบึ้งหัวใจ คล้ายเสียของสำคัญบางอย่างไป แต่นางกับท่านแม่ทัพหาได้รู้จักกันมาก่อน ความรู้สึกพวกนี้คืออะไรกันแน่

กวางหมิงควบม้ามาอย่างเร่งรีบ ผ่าฝูงชนเข้าไปในที่ว่าการ หลังจากได้รับมอบหมาย ให้ไปกวาดล้างบ่อนวอนเฉาเมื่อชั่วยามที่แล้ว พอหวู่ไฉตงสอบถามนักโทษแล้วพบเบาะแส ก็มาสั่งเขาทันทีให้ไปสืบเรื่องนี้

รองแม่ทัพหนุ่มกระโดดลงหลังม้า กระบอกตาร้อนผ่าวครั้นได้เห็นสภาพสหายที่อาภรณ์ย้อมด้วยโลหิตสีแดงฉาน

เขามาช้าเกินไป ช้าจนช่วยท่านแม่ทัพไว้ไม่ทัน ตอนนี้เขามีหลักฐานเอาผิดคนบงการแล้ว “เหตุใดเจ้าไม่รอข้าก่อนไฉตง” กวางหมิงกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ เขาสะอื้นไห้จนไหล่สั่น

เดินเข้าไปข้างกายสหายแล้วคุกเข่าลงมือของเขาสั่นมาก จะจับสหายก็ไม่กล้า จึงผสานมือกุมหมัดเอ่ยกับผู้ตรวจการซุน “ใต้เท้าซุน ร่างของเขาข้าน้อยขอนำไม่ทำพิธีทางศาสนาได้รึไม่”

“ไม่อนุญาต”

กวางหมิงสั่นไปทั้งตัว เด็กคนนี้ตายแล้ว คนพวกนี้ยังต้องการอะไรอีก ชายหนุ่มกำมือแน่นข่มกลั้นอารมณ์ไม่ให้หุนหันพลันแล่น หากเขาควบคุมตัวเองไม่ได้ก็จะกระโดดเข้าหลุมพรางของคนพวกนี้ และแก้แค้นให้เจ้าเด็กคนนี้ไม่ได้ ข่มใจไว้ อย่าวู่วาม นั่นคือสิ่งที่เขาบอกตัวเองตั้งแต่เหยียบเข้ามาที่ว่าการ หลังจากสงบจิตสงบใจได้ ก็คลายมือที่กำแน่นออก “ใต้เท้าโปรดชี้แจงเหตุใดนำร่างเขาไปไม่ได้”

“เขายังรับโทษไม่ครบ ยังมีโทษสับเอวอยู่มิใช่หรือ” ผู้ตรวจการซุนเอ่ยด้วยสีหน้าไม่แยแส แล้วสั่งการให้คนของเขา นำร่างของหวู่ไฉตง เข้าไปด้านในเขตห่วงห้ามในที่ว่าการ

“เขาตายแล้วเจ้ายังจะลงโทษเขาอยู่อีกหรือ” เสียงตวาดดังลั่นจนคนพูดสั่นไปทั้งตัว กวางหมิงที่ใจเย็นมาตลอดควบคุมตัวเองไม่ได้ คนสิ้นใจแล้วยังจะมาทรมานอีก ต่ำช้านัก เจ้าเด็กนั่นยังไม่ทันมีความสุขเลย ยิ่งคิดก็ยิ่งแค้น

ชิงหลันเห็นท่าไม่ดีจึงตะโกน “รองแม่ทัพกวางเรายังมีหลักฐานอยู่” ตอนไปบ่อนวอนเฉานางเองก็ไปกับกวางหมิง เพื่อวางแผนการแฝงตัว และคาดการณ์ที่เก็บหลักฐานสำคัญ ก่อนจะสั่งการให้เข้าไปขโมยของ ในห้องส่วนตัวนายอำเภอเผิงที่บ่อนวอนเฉา

เสียงของชิงหลันเรียกสติกวางหมิงกลับมา ชายหนุ่มปาดน้ำตาที่ไหลออกมายามไหนไม่รู้ แล้วหันกลับไปเผชิญหน้ากับผู้ตรวจการซุน “ข้าน้อยมีหลักฐาน และพยานยืนยันว่าท่านแม่ทัพไม่ใช่ผู้บงการ...”

“รองแม่ทัพกวางคดีนี้ปิดไปแล้ว” ผู้ตรวจการซุนยิ้มมุมปากในขณะกล่าว คล้ายคนคว้าชัยชนะได้ในสมรภูมิรบ เต็มเปี่ยมไปด้วยความมั่นใจ

“ใต้เท้าซุน ท่านกล่าวแบบนี้ไม่ถูก เมื่อมีหลักฐานใหม่ก็ควรเปิดการสอบสวนอีกครั้ง หรือว่าท่านกลัว” กวางหมิงกล่าวถากถาง

ผู้ตรวจการซุนเหลือบตามองนายอำเภอเผิง พอเห็นอีกฝ่ายพยักหน้าก็เอ่ย “ได้เปิดคดีอีกครั้ง”

นายอำเภอเผิงยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะส่งเสียงครางในลำคอด้วยความเจ็บ ปากเขาบวมเจ่อไม่พอ ยังเป็นแผลฉีกที่มุมปาก ทำให้ขยับทีไรเจ็บไปถึงหัวใจทุกที มีพยานหลักฐานครบแล้วอย่างไร วันนี้ทุกอย่างที่นายท่านวางแผนไว้ ต้องสำเร็จ ใครหน้าไหนก็ขวางไม่ได้