ตอนที่ 68 ห้องนอนแสนอบอุ่น

ตอนที่ 68 ห้องนอนแสนอบอุ่น

หลังจากที่วิกฤตการณ์ใหญ่ของ "ภาคินัย กรุ๊ป" คลี่คลายลง และทุกอย่างกลับมาอยู่ในความสงบสุข ความสัมพันธ์ของ ภาคินัย และ ปลายฝัน ก็ยิ่งแน่นแฟ้นขึ้นกว่าเดิม พวกเขาได้ผ่านบททดสอบที่แสนสาหัสมาด้วยกัน ทำให้ความรักและความเข้าใจที่มีต่อกันลึกซึ้งยิ่งขึ้น ในช่วงเวลาที่ภาคินัยต้องเผชิญกับความเครียด ปลายฝันได้กลายเป็นกำลังใจสำคัญ เป็นเหมือนโอเอซิสกลางทะเลทรายที่ช่วยเยียวยาจิตใจของเขา บัดนี้ เมื่อพายุร้ายสงบลง ทั้งสองจึงมีเวลาที่จะใช้ชีวิตอย่างมีความสุขและสร้างช่วงเวลาดีๆ ร่วมกัน โดยเฉพาะในสถานที่ที่พวกเขาถือว่าเป็นเซฟโซนที่สุดอย่าง ห้องนอนแสนอบอุ่น ที่เต็มไปด้วยความทรงจำและความรัก

ในคืนวันศุกร์ที่แสนสบาย ภาคินัยและปลายฝันตัดสินใจที่จะใช้เวลาอยู่ด้วยกันที่คอนโดของภาคินัย พวกเขาอยากทำอะไรที่เรียบง่าย แต่เต็มไปด้วยความหมาย เป็นการชดเชยช่วงเวลาที่ต่างคนต่างต้องทุ่มเทให้กับการทำงานจนแทบไม่มีเวลาให้กันและกัน

เย็นวันนั้น ปลายฝันอาสาเป็นแม่ครัวใหญ่ เธอตั้งใจจะทำอาหารมื้อพิเศษให้ภาคินัยทาน โดยมีเขาเป็นลูกมือช่วยเตรียมวัตถุดิบและส่งของให้ เธอแต่งกายด้วยชุดลำลองสบายๆ ดูน่ารักในแบบของเธอ ส่วนภาคินัยก็สวมเสื้อยืดกับกางเกงขาสั้น บรรยากาศในห้องครัวที่เคยเงียบสงบ ตอนนี้กลับเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและบทสนทนาที่น่ารัก

"คุณภีมคะ ช่วยหั่นผักชีให้หน่อยค่ะ" ปลายฝันบอกพร้อมกับยื่นผักชีให้

ภาคินัยรับมาด้วยท่าทางเงอะงะ "หั่นยังไงนะปาย... ผมไม่ค่อยถนัดเรื่องงานครัวเลย" เขาพูดพลางยิ้มแหยๆ

ปลายฝันหัวเราะเบาๆ "ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวปายสอน" เธอเดินไปยืนซ้อนหลังภาคินัย มือของเธอเอื้อมไปจับมือของเขาที่กำลังจับมีดอยู่ ค่อยๆ สอนวิธีหั่นผักชีอย่างเบามือ

"แบบนี้ไงคะ ค่อยๆ ซอยให้ละเอียดๆ" ปลายฝันกระซิบข้างหูเขา ลมหายใจอุ่นๆ ของเธอทำให้ภาคินัยรู้สึกขนลุกเล็กน้อย เขาสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นจากมือของเธอที่กอบกุมมือของเขาไว้

ภาคินัยหันไปมองปลายฝัน ใบหน้าของเขาอยู่ใกล้กับใบหน้าของเธอมากจนเขาสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นๆ ของเธอ ดวงตาของทั้งคู่สบกันอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่ภาคินัยจะยิ้มออกมา "คุณนี่เก่งทุกเรื่องจริงๆ นะปาย"

ปลายฝันหน้าแดงเล็กน้อย "ก็ต้องเก่งสิคะ จะได้ดูแลคุณภีมได้ไง"

พวกเขาใช้เวลาอยู่ในห้องครัวด้วยกันอย่างสนุกสนาน ปลายฝันเป็นคนนำ ส่วนภาคินัยก็ทำตามทุกอย่างที่เธอสั่งอย่างตั้งใจ แม้จะทำผิดทำถูกไปบ้าง แต่ก็เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและรอยยิ้ม บางครั้งภาคินัยก็แกล้งหยิบส่วนผสมผิดๆ มาให้ ทำให้ปลายฝันต้องหัวเราะออกมาอย่างเอ็นดู บางครั้งเขาก็เผลอทำซอสเลอะเสื้อ แต่ปลายฝันก็เช็ดให้เขาอย่างอ่อนโยน

"คุณภีมทำซอสเลอะแล้วค่ะ" ปลายฝันพูดพลางหยิบทิชชูมาเช็ดคราบซอสที่มุมปากของภาคินัย

ภาคินัยจับมือของปลายฝันไว้ "แกล้งผมเหรอครับ" เขาถามพลางยิ้มเจ้าเล่ห์

ปลายฝันส่ายหน้า "เปล่าค่ะ คุณภีมซุ่มซ่ามเองต่างหาก"

ในที่สุด อาหารมื้อพิเศษก็เสร็จสิ้นลง มีทั้งสปาเกตตี้คาโบนาร่า สเต๊กแซลมอน และสลัดผักออร์แกนิกที่ภาคินัยเป็นคนล้างและหั่นเอง ทุกจานดูน่าทานและส่งกลิ่นหอมไปทั่วทั้งห้องครัว

พวกเขาย้ายมาที่โต๊ะอาหารที่จัดไว้อย่างเรียบง่าย แต่ก็ดูอบอุ่น ภาคินัยรินไวน์แดงให้ปลายฝัน และตัวเองก็ดื่มน้ำเปล่า เพราะรู้ว่าตนเองต้องทำงานในวันรุ่งขึ้น

"หอมจังเลยค่ะคุณภีม" ปลายฝันเอ่ยชมเมื่อได้กลิ่นอาหาร "ปายว่าคุณภีมก็มีฝีมือเหมือนกันนะคะ"

ภาคินัยหัวเราะ "ผมแค่ช่วยคุณปายเตรียมวัตถุดิบเองครับ ฝีมือจริงๆ ต้องยกให้คุณปายต่างหาก"

พวกเขานั่งทานอาหารด้วยกันอย่างมีความสุข แลกเปลี่ยนคำชมเชยและหยอกล้อกันไปมา อาหารมื้อนี้ไม่ได้อร่อยแค่รสชาติ แต่ยังอร่อยด้วยบรรยากาศแห่งความรักและความอบอุ่นที่อยู่รอบตัวพวกเขา

"คุณภีมคะ ปายดีใจนะคะที่เราได้มีเวลาอยู่ด้วยกันแบบนี้" ปลายฝันเอ่ยขึ้น

ภาคินัยจับมือปลายฝันไว้แน่น "ผมก็เหมือนกันครับปาย ช่วงที่ผ่านมาผมเครียดมากจริงๆ แต่พอมีคุณอยู่ข้างๆ ผมก็รู้สึกมีกำลังใจขึ้นมามากเลยครับ"

"ปายก็ดีใจค่ะที่ได้ช่วยคุณภีม" ปลายฝันยิ้ม "คุณภีมคือทุกอย่างของปายนะคะ"

บทสนทนาของพวกเขาเต็มไปด้วยความรักและความเข้าใจ พวกเขาพูดคุยถึงอนาคตที่อยากจะสร้างร่วมกัน ถึงความฝันที่จะมีครอบครัวที่อบอุ่น และถึงความสุขเล็กๆ น้อยๆ ในชีวิตประจำวันที่จะได้ใช้ร่วมกัน

หลังจากทานอาหารเสร็จ พวกเขาก็ช่วยกันเก็บกวาดห้องครัวอย่างรวดเร็ว ก่อนจะย้ายมานั่งที่โซฟาตัวใหญ่ในห้องนั่งเล่น ภาคินัยเปิดโทรทัศน์ และให้ปลายฝันเลือกหนังที่จะดู

"คุณภีมอยากดูหนังแนวไหนคะ" ปลายฝันถาม

ภาคินัยยิ้ม "แล้วแต่คุณปายเลยครับ ผมดูได้หมดทุกแนว"

ปลายฝันเลือกหนังโรแมนติกคอมเมดี้เรื่องโปรดของเธอ ภาคินัยนั่งอยู่ข้างๆ เธอ โดยมือของเขาโอบเอวเธอไว้หลวมๆ ปลายฝันเอนตัวซบกับอกของเขา

แสงสว่างจากจอโทรทัศน์สะท้อนบนใบหน้าของทั้งคู่ บรรยากาศภายในห้องเต็มไปด้วยความอบอุ่นและเงียบสงบ มีเพียงเสียงกระซิบกระซาบของตัวละครในหนัง และเสียงหัวใจที่เต้นเป็นจังหวะของกันและกัน

บางครั้งปลายฝันก็หัวเราะออกมาเบาๆ เมื่อเจอฉากตลกๆ ในหนัง บางครั้งเธอก็เผลอหลับไปซบกับอกของภาคินัย ภาคินัยมองปลายฝันด้วยความรัก เขาค่อยๆ ลูบผมของเธอเบาๆ ไม่ได้อยากรบกวนการพักผ่อนของเธอ

เขารู้สึกว่าช่วงเวลาแบบนี้คือช่วงเวลาที่วิเศษที่สุดในชีวิต ไม่ต้องมีเรื่องราวที่ซับซ้อน ไม่ต้องมีแรงกดดันจากงาน แค่ได้อยู่กับคนที่เขารักในสถานที่ที่อบอุ่นและปลอดภัย ก็เพียงพอแล้วสำหรับเขา

เมื่อหนังฉายจบ ปลายฝันก็หลับปุ๋ยไปแล้ว ภาคินัยค่อยๆ อุ้มเธอขึ้นในท่าเจ้าสาวอย่างเบามือ พาเธอเดินเข้าไปในห้องนอน เขาค่อยๆ วางเธอลงบนเตียงอย่างนุ่มนวล จัดหมอนให้เธอหนุนศีรษะ และห่มผ้าห่มให้เธออย่างอ่อนโยน

ภาคินัยยืนมองปลายฝันที่หลับใหลอยู่บนเตียง ใบหน้าของเธอดูสงบและน่ารักในยามหลับ เขาก้มลงจูบหน้าผากของเธอเบาๆ ก่อนจะเดินไปอาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อผ้า

เมื่อกลับออกมาจากห้องน้ำ ภาคินัยก็เดินไปขึ้นเตียงนอนข้างๆ ปลายฝัน เขาเอื้อมมือไปโอบกอดเธอไว้แน่น ดึงเธอเข้ามากอดในอ้อมแขนของเขา ปลายฝันขยับตัวเล็กน้อย ก่อนจะซบหน้าเข้ากับอกของภาคินัย

ธามนอนหลับตาลง สัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นๆ ของปลายฝัน และกลิ่นหอมอ่อนๆ จากตัวเธอ หัวใจของเขารู้สึกสงบและมีความสุขอย่างที่สุด เขาได้นอนหลับฝันดีไปพร้อมกับคนที่เขารักที่สุด โดยไม่ต้องกังวลถึงเรื่องราวใดๆ อีกต่อไป

ห้องนอนแสนอบอุ่นแห่งนี้ ได้กลายเป็นสถานที่ที่เต็มไปด้วยความรัก ความสุข และความสงบสุข เป็นสถานที่ที่ภาคินัยและปลายฝันได้สร้างความทรงจำดีๆ ร่วมกัน และเป็นจุดเริ่มต้นของอนาคตที่สดใส ที่พวกเขาจะก้าวเดินไปข้างหน้าด้วยกันตลอดไป