เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 0453
บทล่าสุด
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0454
หลังจากกงเฉินจากไป หลินจืออี้ก็ยืนพิงเสาอย่างเหม่อลอย หิมะที่กองพะเนินอยู่ด้านนอกสะท้อนสีหน้าไร้สีเลือดของเธอเธอพยุงเสาเดินไปข้างหน้า เหนือศีรษะเป็นผ้าซาตินสีแดงที่เพิ่งแขวนขึ้นไปพวกมันกระโดดโลดเต้นอยู่ในสายลม มีเพียงเธอเคุณั้นที่เงียบกริบหลังจากกลับถึงเรือน หลินจืออี้ก็นอนอยู่บนเตียงในห้องรับแขกอย่างทรมานทั้งตัว แต่เครื่องนอนใหม่เอี่ยมกลับไม่มีความรู้สึกปลอดภัยเลยสักนิดสุดท้าย เธอหลับตาลงอย่างงัวเงีย……กงเฉินนั่งบนโซฟา ปลายนิ้วแตะหน้าผาก ขนตายาวปิดลงครึ่งหนึ่ง ซ่อนอารมณ์ในดวงตาไว้“คุณชายสาม คุณกลับมาแล้ว”ซางหรั่นก้าวไปข้างหน้าอย่างมีความสุข เมื่อเห็นเสื้อโค้ทที่เขาวางไว้บนโซฟา เธอก็หยิบมันขึ้นมาอย่างสุภาพทันทีเพื่อปรับแขนเสื้อของเขาให้เรียบ“ห้องแต่งตัวฉันเก็บเรียบร้อยแล้วนะคะ ให้ฉันแขวนให้คุณไหมคะ?”“อืม”กงเฉินตอบอย่างใจลอยทันใดนั้น ปลายนิ้วของเขาก็หยุดกะทันหันและลุกขึ้นอย่างรวดเร็วซางหรั่นรู้สึกงุนงงเล็กน้อย หันหลังตามกงเฉินไป พูดอย่างค่อนข้างเหนื่อยว่า “คุณชายสาม ช้าๆ หน่อยค่ะ ฉันเดินเร็วขนาดนั้นไม่ได้”เมื่อไปถึงห้องแต่งตัว ซางหรั่นเห็นกงเฉินยืนอยู่หน้าตู้
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0453
คุณท่านโกรธจนหน้าเขียวพ่อบ้านก้มศีรษะลงอย่างนอบน้อม “ถ้าเช่นนั้น ต่อจากนี้...”คุณท่านกงหลับตาครุ่นคิด ครู่หนึ่งก็ลืมตาทั้งสองขึ้นแล้วพูดว่า “ว่าแต่หลิ่วเหอจัดการเป็นยังไงบ้าง?”“ก็กระตือรือร้นและรอบคอบอยู่นะครับ”“อืม”คุณท่านกงมองไปที่พ่อบ้าน……เมื่อออกมาจากห้องครัว หลิ่วเหอก็เหนื่อยจนปวดเอวแล้วหลินจืออี้ประคองเธอกลับไปที่เรือน ใต้ระเบียงทางเดิน กงเฉินก็เดินสวนมาพอดีหลิ่วเหอยิ้มและพูดว่า “เจ้าสาม กลับมาแล้วเหรอ”“อืม”กงเฉินพยักหน้าเล็กน้อย สายตามองผ่านหลิ่วเหอไปหยุดอยู่ที่หลินจืออี้หลินจืออี้หลุบตาลง เอ่ยขึ้นอย่างไม่สะทกสะท้านว่า “อาเล็ก”กงเฉินไม่ได้ตอบหลินจืออี้ก็ไม่อยากคุยกับเขาอีก หันหลังแล้วจูงหลิ่วเหอเดินจากไปเมื่อเดินผ่านเขาไป มือของเธอก็ถูกเขากุมไว้อย่างกระทันหันหลินจืออี้นิ่งงัน นิ้วมือเรียวยาวของชายหนุ่มพัวพันกับนิ้วมือทั้งห้าของเธอ ราวกับจะสื่ออะไรบางอย่างแต่เธอไม่ต้องการให้ตัวเองตกอยู่ในการคาดเดา การทายใจ หรือแม้แต่จินเอาเองการอีกต่อไปแล้วมันเหนื่อยเกินไปหลินจืออี้ยับยั้งอารมณ์ที่ขึ้นๆ ลงๆ ไม่มองเขาเลย ดึงมือกลับไปแล้วจูงหลิ่วเหอเดินจากไป“
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0452
เมื่อหลินจืออี้เห็นผ้าพันคอแวบแรกนั้น เธอตกใจไม่น้อยเพราะเธอเป็นคนทิ้งลงถังขยะเองกับมือทําไมถึงมาปรากฏในเรือนของกงเฉินอีก?นอกจากว่าเขาจะตามรถขยะกลับมาหาแต่หลังจากฟังคําพูดของคนรับใช้แล้ว หลินจืออี้ก็รู้สึกว่าผ้าพันคอจะกลับมาอยู่ในมือของกงเฉินได้อย่างไรนั้นไม่สําคัญเลยสักนิดยังไงสุดท้ายมันก็ยังเป็นขยะอยู่ดีกงเฉินน่าจะรู้ว่าเธอเคยไปที่เรือนของเขา จึงโยนผ้าพันคอออกมาแบบนี้เธอเข้าใจความหมายของเขาคนรับใช้จ้องหลินจืออี้แล้วพูดว่า “คุณหลิน ยังมีเรื่องอะไรอีกไหม?”หลินจืออี้ปล่อยมือพลางส่ายหน้า “ไม่มีอะไรแล้ว”คนรับใช้ดึงผ้าพันคอแล้วหันไปทํางานหลินจืออี้มองผ้าพันคอสีแดงที่หายออกไป ฝ่ามือถูกตัวเองหยิกจนถลอกปอกเปิกตั้งนานแล้ว คาดไม่ถึงว่าตัวเองจะไม่รู้สึกอะไรเลยเธอยิ้มอย่างขมขื่น สติค่อยๆ กลับมา พอหันหลังกลับพบว่าหลิ่วเหอกําลังให้คนขนของขวัญแล้วสติสัมปชัญญะกลับมา เธอรีบก้าวไปข้างหน้าเพื่อหยุดหลิ่วเหอ“แม่ แม่ตรวจของทุกอย่างแล้วหรือยัง?”"ตั้งสองร้อยกว่าชุด นี่ต้องตรวจสอบไปถึงเมื่อไหร่ล่ะเนี่ย? อีกอย่างที่นี่คือตระกูลกงนะ ใครจะกล้าทําอะไรบุ่มบ่าม แกวางใจเถอะน่า”หลิ่วเห
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0451
ซางหรั่นหยิบขึ้นมาดู ใช้นิ้วมือสอดผ่านรูรูหนึ่ง แล้วหัวเราะคิกคักว่า "มันขาดแล้วเหรอเนี่ย เขาคงลืมทิ้งมั้ง นี่ไม่ใช่สไตล์เขาเลย วัสดุก็ไม่ใช่แคชเมียร์ ไม่นุ่มเลยสักนิด เก็บไปก่อนเถอะ""ค่ะ"ซางหรั่นเป็นว่าที่เธอนายสาม คนรับใช้ก็ไม่กล้าปฏิเสธ ยื่นมือไปรับผ้าพันคอแล้วใส่ลงในกล่องข้างๆเมื่อซางหรั่นจัดของเสร็จแล้ว เธอก็เห็นว่าพื้นห้องแต่งตัวเต็มไปด้วยกล่องของตัวเองและเสื้อผ้าที่เธอตัดสินใจคัดออกถ้ากงเฉินเห็นเข้าแล้วรู้สึกว่าเธอเลอะเทอะจะทํายังไง?"พวกเธอช่วยฉันเก็บเสื้อผ้าหน่อย ถ้าพวกเธอชอบก็เอาไปแบ่งกันได้เลยนะ""ขอบคุณค่ะคุณซาง"คนรับใช้เก็บกล่องทั้งหมดบนพื้นอย่างคล่องแคล่ว……หลินจืออี้กลับไปที่เรือนของหลิ่วเหอหลิ่วเหอกําลังจัดที่นั่งของแขกอยู่หลังจากหางตากวาดมองสีหน้าของหลินจืออี้แล้ว เธอก็เม้มปาก "เรื่องที่เหลือ ฉันจัดการเองก็ได้แล้ว แกอย่าทำให้ตัวเองลำบากใจเลย""ไม่หรอกแม่ ถ้าฉันไม่ทํา ก็จะมีคนอื่นมาทำให้แม่ลำบากใจ"หลินจืออี้นั่งลง แล้วเปิดสมุดเพื่อตรวจสอบข้อควรระวังในนั้นหลิ่วเหอกดมือเธอลง "จืออี้ เป็นเพราะฉันหรือเปล่า?""ใช่ งั้นแม่จะหย่ากับคุณอาหรือเปล่าล่ะ?"
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0450
สองกล่องคือชุดนอนสองแบบ ชุดหนึ่งน่ารัก อีกชุดหนึ่งเซ็กซี่แต่มันไม่โจ่งแจ้ง แค่ออกแบบแบบโชว์นิดโชว์หน่อยซางหรั่นกลัวว่าหลินจืออี้จะมองไม่ชัด จึงตั้งใจหยิบชุดนอนสองชุดออกมาวางตรงหน้าเพื่อทําท่าทางตัวเองทําท่าทางยังไม่พอ ยังทําท่าทางบนตัวหลินจืออี้อีกครั้ง"จืออี้ ฉันอิจฉาเธอมากเลยนะ เธอทั้งสวย หุ่นยังดีแบบนี้ ใส่อะไรก็ดูดีไปหมด"หลินจืออี้พูดไม่ออก แอบปรับลมหายใจแล้วยิ้มอย่างสงบเธอผลักกระโปรงนอนออกโดยไม่รู้ตัว "เธอใส่ก็สวยนะ เก็บไว้แลกกันใส่ก็ดีเหมือนกัน""แล้วจะให้ฉันใส่ตัวไหนก่อนล่ะ? ฉันตั้งใจว่าจะใส่ในงานหมั้นตอนกลางคืน เธอช่วยฉันเลือกหน่อย ทางที่ดีที่สุดคือให้คุณชายสาม... ละสายตาไม่ได้เลย”ซางหรั่นพูดไปก็รู้สึกอายเล็กน้อย แต่ความรักในดวงตาของเธอไม่ได้สงวนไว้เลยเมื่อมองดูเธอที่สามารถโอ้อวดได้ตามอําเภอใจ ดวงตาของหลินจืออี้ก็ราวกับถูกหนามแหลมแทงทีหนึ่ง หลุบตาลงทันที"เสียวหรั่น เธอให้คนอื่นช่วยเลือกเถอะ ฉันเลือกไม่ได้""ทุกคนในตระกูลกงนี้จริงจังมาก ฉันจะหาใครมาช่วยฉันเลือกได้อีกล่ะ? เธอเป็นนักออกแบบ สายตาเธอต้องดีแน่ๆ เลย”ซางหรั่นจับมือของหลินจืออี้แล้วเขย่าไปมา สายตาเ
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0449
ซางหรั่นเปลี่ยนคำพูดแล้ว แถมยังดูคุ้นเคยเป็นพิเศษ คิดว่าหลิ่วเหอก็คงยอมรับฐานะของเธอแล้ว"อืม" หลินจืออี้เดินไปนั่งลง หางตาเห็นสมุดรายชื่อ "แขกเยอะขนาดนี้เลยเหรอ?"ซางหรั่นหัวเราะ "นี่ยังเยอะอยู่เหรอ? ก็แค่เชิญคนสําคัญของทั้งสองฝ่ายมาแล้ว คนอื่นได้แต่รอตอนแต่งงานแล้ว”หลินจืออี้มองรายชื่อคนเกือบสองร้อยคนแล้วก็หุบปากทันทีทั้งสองฝ่ายเป็นตระกูลใหญ่และสิ่งที่ขาดไม่ได้ที่สุดคือเครือข่ายทางสังคมหลิ่วเหอมองออกถึงความยุ่งยากใจของหลินจืออี้ จึงเปลี่ยนเรื่องเรียกว่า "เสียวหรั่น เมื่อกี้เราพูดถึงไหนแล้ว?""อ้อ พูดถึงที่ว่าคุณนายสามต้องจุดธูปเป็นคนที่เท่าไร ยุ่งยากจังเลยแฮะ" ซางหรั่นเบ้ปาก"ไม่ยุ่งยากหรอก เจ้าสามเป็นทายาท เป็นเจ้านายในอนาคตของตระกูลกง ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ถือเขาเป็นอันดับแรก เธอเป็นภรรยาของเขา ย่อมเป็นคนแรกอยู่แล้ว" หลิ่วเหออธิบายได้ยินแบบนี้ แก้มของซางหรั่นก็เผยสีหน้าที่ชื่นชมยินดีออกมา"ฉันก็ว่าแล้วว่าเขาเก่งมาก ตอนอยู่มหาวิทยาลัยเขาเป็นที่หนึ่งทุกอย่าง แล้วยังเรียนจบเร็วที่สุดด้วย ฉันจําได้ว่ายังมีคนแซวเขาว่ามีสาวรอเขาในประเทศเหรอเปล่า ถึงทำให้เขารีบขนาดนั้น"หลิ่วเหอ
บางทีคุณอาจจะชอบ
ภรรยาในนาม
ชะนีติดมันส์251.1K viewsเด็กมันยั่ว BAD LOVE
ลำเจียก44.9K viewsคุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
ทะเลใต้200.2K viewsขยี้รักคู่หมั้น NC-20
C22.9K viewsพ่อเพื่อนติดบ่วง
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ559 viewsเจ้าสาวสัญญารักของซีอีโอเลือดเย็น
หลูซื่อเต๋อ590 viewsภรรยาของเขาคือนางร้ายความจำเสื่อม
กุญแจฟา80 viewsหวนคืนรักนายรุ่นพี่ (เซต รุ่นพี่)
พลอยแพรวา2.2K views
