บทที่ 3 ภารกิจล่มงานจับคู่

“เฟยคุยกับเจ๊หน่อยสิ นี่แกเล่นเงียบใส่เจ๊มาครึ่งชั่วโมงแล้วนะ”

ถึงเธอจะแปลกใจในท่าทางของน้องชายหลังฟื้นจากอาการเมามายอย่างหนักเมื่อสัปดาห์ก่อนก็ตาม ทว่าเธอกลับเอ็นดูสีหน้างอนตุ๊บป่องของเฟยในตอนนี้เอามาก ๆ

“มีอย่างที่ไหน ก็รู้อยู่ว่าน้องตัวเองกับเพื่อนไม่ถูกกันยังมีหน้าให้ไปช่วยเล่นละครอะไรก็ไม่รู้อีก” เฟยเอ่ยพลางมองไปออกนอกหน้าต่างรถอย่างไม่สบอารมณ์

“ถือว่าเจ๊ขอสักครั้งเถอะนะ หมิงมันทะเลาะกับคุณลุงเรื่องนี้มานานมากแถมช่วงนี้สุขภาพของคุณลุงก็ไม่ค่อยดีด้วย”

ในเนื้อเรื่องที่เฟยได้ดูมาไม่ค่อยได้กล่าวถึงครอบครัวของหมิงเท่าไร แต่ก็รับรู้ว่าหมิงทะเลาะกับผู้เป็นพ่อด้วยเรื่องของอดีตคนรักทำให้เขาตัดสินใจย้ายออกมาอยู่ข้างนอก จนในที่สุดเมื่อพ่อของเขาจากไปก็ทำให้หมิงเสียใจมากเพราะไม่มีโอกาสได้ดูแลท่านเลยแม้แต่น้อย

“ให้ครั้งนี้ครั้งเดียวนะ ถ้ายังมีอีกเฟยจะโกรธเจ๊จริง ๆ แล้วด้วย”

ได้ยินเช่นนั้นหญิงสาวก็คลี่ยิ้มออกมาด้วยความเอ็นดู หากเป็นก่อนหน้านี้เธอคงไม่กล้าที่จะใช้แผนนี้แน่นอน เพราะนอกจากเฟยจะไม่ยอมช่วยแล้วอาจอาละวาดจนเรื่องบานปลายใหญ่โตขึ้นมาก็ได้

˜

ณ บ้านตระกูลอัครา

“ว่าไงนะแกกับหนูเฟยกำลังคบหากันงั้นเหรอ?”

เสียงชายวัยห้าสิบปลาย ๆ เอ่ยอย่างตกตะลึงแต่ก็ดีใจไปด้วย พลางวางเอกสารในมือทั้งหมดลงบนโต๊ะทันที เขาไม่คิดมาก่อนว่าความฝันที่อยากได้เฟยมาเป็นลูกสะใภ้จะสมหวัง

“ครับ แต่ผมกับหมอนั่นแค่เริ่มคุยกันน่ะ ป๊าก็รู้ว่าเฟยเพิ่งถูกถอนหมั้นมา”

แม้จะรู้สึกกระดากใจที่ต้องพูดออกไปเช่นนั้น แต่เพราะด้วยไม่มีทางเลือกอีกทั้งเมื่อได้เห็นสีหน้าของคนเป็นพ่อที่ดูดีใจ เขาก็คงได้แต่ต้องกลืนอคติที่มีต่อเฟยลงไปก่อน

“งั้นวันนี้แกก็ชวนหนูเฟยมากินข้าวที่บ้านด้วยเลยสิ”

“เรียบร้อยแล้ว ทั้งเฟยทั้งเฟียมาด้วยกันหมด”

“ฮ่า ๆ ดี...ดีไม่เจอหน้ายัยตัวแสบนานแล้วเหมือนกันครั้งล่าสุดที่เจอก็...เมื่อครึ่งปีก่อนล่ะมั้ง”

ไม่รู้ว่าหมิงคิดไปเองหรือเปล่านะ แต่สีหน้าของตาแก่บัดนี้ดูมีชีวิตชีวาจนผิดคาด ที่ผ่านมาเขาสั่งให้เปาพักอาศัยอยู่ที่บ้านเพื่อคอยส่งข่าว และสถานการณ์ทางบ้านให้ฟังอยู่ตลอด จึงได้รู้ว่าพักหลัง ๆ ตาแก่ที่นั่งอยู่ตรงหน้านี้เริ่มมีสุขภาพไม่ค่อยจะสู้ดี เนื่องจากเจ้าตัวโหมงานหนักมาตลอดทั้งชีวิต

˜

Aston Martin ถูกขับมาจอดยังลานหน้าบ้านตะกูลอัคราเพียงแต่คนด้านในรถยังไม่ลงมา เนื่องจากเฟยกับตกตะลึงกับความโอ่อ่าของอาคารสูงราวตึกห้าชั้นที่พี่สาวของเขาเรียกมันว่าบ้าน

‘หากที่นี่ติดตั้งลิฟต์ในบ้านเพื่อขึ้นลงระหว่างชั้นบนกับชั้นล่างเขาเองก็ไม่แปลกใจ’

“เออเจ๊ เฟยขอถามอีกหน่อย...คือสมัยนี้คนสูงอายุเขาไม่มีอคติเรื่องการแต่งงาน หรือการคบเพศเดียวกันงั้นเหรอ?”

พอเฟียได้ยินคำถามเช่นนั้น เธอก็พลันตีสีหน้าไม่เข้าใจในคำถามที่น้องชายจะสื่อ มีอะไรให้ต้องอคติกันล่ะในเมื่อเพศเดียวกันก็สร้างแต่งงานสร้างครอบครัวได้เหมือนกันนี่นา

“ก็แบบคนแก่ ๆ ที่มีลูกชายคนเดียวเขาก็ต้องห่วงเรื่องมีทายาทไงแล้วคุณลุงจะไม่ห่วงเรื่องนี้เหรอ?”

“มีอะไรให้ห่วงล่ะ...ยังไงหมิงก็ทำผู้ชายด้วยกันท้องได้สบาย ๆ อยู่แล้ว”

“ว่าไงนะ!? ทำผู้ชายท้องได้...คือ?”

เฟยถึงกับตกใจในประโยคที่พี่สาวคนนี้เอ่ยเอามาก ๆ ผู้ชายหนึ่งคนจะสามารถทำให้ผู้ชายอีกคนตั้งท้องได้อย่างไร

“อืม แกคงลืมไปแล้วสินะหมิงมันเป็นอีนิกม่า ไม่ว่าจะโอเมก้า หรืออัลฟ่าก็สามารถมีลูกกับหมอนั่นได้หมด”

“อะ อะไรคืออีนิกม่า?” ในหัวของเฟยตอนนี้ตีกันให้วุ่นวายข้อมูลก่อนหน้าที่เขาแค่หาดูเล่น ๆ แต่กลับเป็นเรื่องที่ทำให้เขาต้องปวดหัวในตอนนี้พอสมควร

“เฮ้ออ สมงสมองไปหมดแล้วน้องฉัน...นอกจากเพศหลักอย่างชายหญิง ก็ยังมีเพศรองอย่างโอเมก้า อัลฟ่า เบต้า แล้วก็อีนิกม่าไง”

“ละ แล้วมันต่างกันยังไงล่ะ?”

ก๊อก ๆๆ

ขณะเฟยกำลังเค้นถามเอาข้อมูลจากพี่สาว หมิงที่ได้รับแจ้งจากพ่อบ้านว่าสองพี่น้องมาถึงแล้ว แต่ยังไม่ลงจากรถสักทีจึงรีบมาดูว่าเกิดอะไรขึ้นกับทั้งคู่หรือเปล่า

ซึ่งพอสิ้นเสียงเคาะเฟียก็ลดกระจกฝั่งข้างคนขับลง ทำให้หมิงได้เห็นสีหน้าของเฟยที่ดูไม่ค่อยจะสู้ดีนัก

“ไง...เกิดปอดแหกขึ้นมางั้นเหรอ?”

“มึงสิปอดแหก!” เฟยหันขวับไปโต้กลับคนนอกรถทันทีปฏิกิริยานี้ทำเอาหมิงเผลอคิดไปว่าเหมือนแมวตัวน้อยที่ถูกแหย่เข้าหน่อยก็โกรธแล้วหันมาขู่ฟ่อ ๆ

“งั้นก็เข้าบ้านสิ เออ...เข้าไปแล้วเรียกกูว่าเฮียด้วยนะ ถ้าหลุดพูดคำหยาบขึ้นมาละก็กูเอามึงตาย!” หมิงพูดประโยคเหล่านั้นออกมาในขณะที่ใบหน้าแสร้งทำเป็นยิ้ม พลางส่งสายตาหวานราวกับว่าเขามีความรู้สึกรักใคร่ต่ออีกคนเล่นเอาคนมองรู้สึกขนลุกขึ้นมาเชียวล่ะ

หมิงเดินนำเฟยกับพี่สาวเข้ามาในตัวบ้าน ซึ่งถูกตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์หรูหรา และมีระดับ อีกทั้งที่มียังลิฟต์แบบที่เฟยคิดเอาไว้ในตอนแรกเสียด้วย

“นี่เรากำลังไปไหนกันน่ะ?” เฟยถาม

“ห้องอาหาร” หมิงตอบเพียงเท่านั้น ซึ่งตอนนี้พวกเขากำลังเดินผ่านห้องนั้นอยู่นี่นา เฟยชี้นิ้วไปทางห้องที่เขาเห็นแต่กลับถูกพี่สาวแตะมายังมือของเขาพลางส่ายหน้า

“ห้องอาหารส่วนตัวน่ะ”

‘ยังมีส่วนตัวกว่านี้อีกงั้นเหรอ?’ เฟยได้แต่คิดในใจเพียงเท่านั้นไม่ได้เอ่ยออกมา เพราะเกรงว่าอาจถูกจับได้ว่าไม่เฟยคนก่อนก็เป็นได้

“โอ้...มากันแล้วเหรอ?”

พอพวกเขามาถึงยังห้องรับประทานอาหารที่ว่า เสียงชายวัยกลางคนที่เพิ่งลงจากลิฟต์ก็เอ่ยออกมาด้วยความยินดี สีหน้ายกยิ้มบ่งบอกว่าเจ้าตัวตั้งตารอการมาของทั้งสองเอามาก ๆ

“ไม่ได้เจอกันนานเลยนะยัยหนูเฟย”

คำเรียกที่ชายคนนั้นเอ่ยถึงเฟยทำเอาเจ้าตัวรู้สึกขนลุกแปลก ๆ ทั้งที่เขาเองก็เป็นผู้ชาย แต่ว่าทำไมกลับถูกเรียกว่า ‘ยัยหนู’ กันล่ะ

“สวัสดีครับคุณลุง”

“ดูเปลี่ยนไปหรือเปล่าเนี่ย...หล่อเหลากว่าแต่ก่อนขึ้นเยอะเชียวนะ” ตาลุงคนนี้เอ่ยพลางหัวเราะชอบใจ ความรู้สึกเอ็นดูที่มีต่อคนตรงหน้าทำเอาคนถูกถามเกิดอาการประหม่าน้อย ๆ

“ช่วงนี้อยู่ ๆ เฟยก็ลุกขึ้นมาเปลี่ยนลุคน่ะค่ะคุณลุง เฟียเองยังตกใจตอนนี้เห็นเลยนะคะ” แม้ปากจะบอกว่าตัวเองตกใจกับลุคใหม่ของน้องชายก็เถอะ แต่สีหน้ากลับแสดงออกว่าดูภูมิใจซะมากกว่า ในตอนแรกเธอแค่นึกว่าน้องชายตัวเองคงอยากเปลี่ยนลุคบ้า ๆ บอ ๆ เท่านั้น

ทว่าพอ Finish Look ออกมากลับทำให้เธอประทับใจจนอยากเที่ยวพาไปอวดว่าตัวเองมีน้องชายหน้าตาหล่อเหลาเสียอย่างนั้น

ทั้งหมดพากันเข้าไปยังในห้องทานอาหาร บนโต๊ะถูกจัดวางด้วยเมนูที่น่าตื่นตาตื่นใจประกอบกับมีพนักงาน และพ่อบ้านยืนคอยท่าเตรียมพร้อมให้บริการอยู่ก่อนแล้ว

“นั่งเถอะ” พอคนอายุสูงกว่ากล่าว ทุกคนต่างก็นั่งลงโดยพร้อมเพรียงกันแล้วจึงเริ่มลงมือรับประทาน

“หมิงตักอาหารให้น้องด้วยสิ” ตาลุงคนดังกล่าวเอ่ยพลางมองหน้าลูกชายของตนเพื่อกำชับ หมิงทำหน้ารับทราบก่อนจะหันมายิ้มให้เฟยแล้วเอื้อมมือไปตักชิ้นปลาทอดสามรสมาให้

“ขะ ขอบคุณครับ”

ท่าทีของเฟยที่แสดงออกกับหมิงนั้นทำเอาร่างหนากว่าต้องเขม่นตาเพื่อกำชับว่าหากทำเช่นนี้อาจทำให้ตาแก่นั่นไม่เชื่อในความสัมพันธ์ของเขาสองคนได้ เหตุที่หมิงต้องย้ำอีกคนออกไปอย่างนั้น เพราะยัยหนูเฟยจะยิ้มก็ไม่ยิ้มแถมดูประหม่าแบบสุด ๆ

“แล้วเป็นไงบ้างลุงได้ข่าวว่าเจ้าหยางถอนหมั้นเรางั้นเหรอ?”

“ครับ? อ๋อ...ใช่ครับ”

“คงเสียใจมากสินะ มาจับพลัดจับผลูคบกับเจ้าหมิงได้ยังไง?”

เฟยนึกในใจอย่างหงุดหงิด ‘ไหนบอกว่าตาลุงนี่จะไม่สงสัยไงวะ แล้วไอ้ที่เขากำลังถามมันเรียกว่าอะไรกัน!?’

“เอ่อคือ...”

“ไอ้หมิงมันคอยปลอบใจอยู่ข้าง ๆ เฟยน่ะค่ะ แฮะ ๆ”

เฟียรีบโพล่งขึ้นแทนน้องทันที เนื่องจากเธอดูสีหน้าของเฟยแล้วคงจะยังไม่พร้อมรับมือกับคนตรงหน้าสักเท่าไร

“งั้นเหรอ?”

“คะ ครับ/ครับ” ทั้งเฟย และหมิงขานรับพร้อมกัน

บอกตามตรงมองลงมาจากดาวอังคารยังรู้เลยว่าพวกเขาจงใจจัดฉากเพื่อหลอกตาแก่นั่น

“หึ พวกแกคิดว่าจะหลอกฉันได้หรือไงกัน หา?”

โปรดติดตามตอนต่อไป..