บทที่ 4 ข้อเสนอของตาแก่

“หึ พวกแกคิดว่าจะหลอกฉันได้หรือไงกัน หา?”

˜

น้ำเสียงของชายแก่ทำเอาทั้งสามสะดุ้งตกใจ โดยเฉพาะเฟยที่รู้สึกประหม่า และกลัวแบบสุด ๆ แม้ตาลุงนั่นจะมีสีหน้ายิ้มแย้มดูเป็นมิตรกับเขาเพียงใด แต่ยามที่รอยยิ้มนั่นจางไปก็ทำเอาเจ้าตัวหนาวสันหลังวาบขึ้นมาชอบกล

“แกคิดว่าไอ้แผนตื้น ๆ นี่จะหลอกฉันได้สินะ เฮ้ออ ลุงไม่คิดเลยนะว่ายัยหนูเฟยก็จะเอากับเขาด้วย”

“ทะ ทำไมคุณลุง..” เฟียเอ่ยถาม ทว่ายังไม่ทันจบประโยคกลับถูกตาลุงพูดสวนกลับมาทันควัน

“ทำไมฉันรู้ทันแผนพวกแกงั้นเหรอ? หึ...คิดว่าฉันเป็นตาแก่น่าโง่หรือไงกัน ถึงจะวางมือมานานแล้วก็เถอะ คิดเหรอฉันจะไม่มีเส้นสายคอยสืบเรื่องพวกนี้เลยน่ะ” ชายแก่เอ่ยเสียงเข้มทำเอาแม่สาวหนึ่งเดียวบนโต๊ะอาหารถึงกับหน้าสลด เธอดูถูกฝีมือของชายแก่คนนี้ไม่ได้เลยสินะ

“ฉันเป็นพ่อแกนะไอ้หมิง ทำไมจะไม่รู้ว่าแกกับยัยหนูเฟยไม่ถูกกัน ยิ่งช่วงหลัง ๆ ยัยหนูเฟยไปตามราวีแฟนเก่าแกแค่เพราะว่ามันแอบไปมั่วกับไอ้เจ้าหยางแถมแกยังคอยปกป้องไอ้บ้านั่น แค่นี้ฉันก็รู้แล้วว่าทั้งหมดนี้มันเป็นแผนการส่ง ๆ”

“ป๊า!”

“ไม่ต้องมาขึ้นเสียง! อะไรมันเข้าสิงแกนัก ห๊ะ!? ถึงได้หลงไอ้เด็กนั่นหัวปักหัวปำ” สถานการณ์บนโต๊ะอาหารตึงเครียดทุกชั่วขณะ

เฟยสับสนกับเหตุการณ์ที่เกิดอยู่ในตอนนี้ เท่าที่ดูมาในซีรีส์ไม่เคยกล่าวถึงเรื่องพวกนี้เลยนี่นา เนื้อหาดำเนินไปเพียงแค่ความสัมพันธ์ระหว่างหยางกับลี และความบาดหมางที่ก่อตัวขึ้นของเฟยซึ่งเป็นตัวร้ายในเรื่องจะเริ่มทวีคูณขึ้นไปเรื่อย ๆ จนฉุดไม่อยู่ แต่นี่อะไรทำไมเนื้อเรื่องมันถึงเป็นเช่นนี้ไปได้

“คุณลุงคะ เฟียว่าเราใจเย็น ๆ แล้วมานั่งคุยกันดีกว่าไหมคะ”

เฟียเอ่ยพลางหันไปมองหน้าชายแก่ เพื่อหวังให้บรรยากาศมาคุระหว่างพ่อลูกเบาลงมาบ้าง อีกทั้งเธอเห็นสีหน้าของน้องชายตัวเองแล้วคิดว่าเจ้าตัวคงทนแรงกดดันในตอนนี้ไม่ไหว จึงกลอกตาส่งซิกบอกคนที่นั่งอยู่หัวโต๊ะแบบเป็นนัยยะถึงสถานการณ์เบื้องหน้า

นั่นเป็นเพราะเธอกับตาลุงคนนี้วางแผนรวมหัวกันมาตั้งแต่ต้น หลังจากที่เฟียได้เสนอแผนการล่มงานดูตัวให้กับหมิงเพื่อนรักจนสำเร็จ เธอก็ส่งข่าวมายังพ่อของเขาเพื่อบอกถึงสถานการณ์ที่กำลังเป็นอยู่

“อะแฮ่ม...ฉันมีทางเลือกแกสองทาง ถ้าไม่อยากแต่งงานกับคนที่ฉันหามา ก็หมั้นกับยัยหนูเฟยซะ”

“อะไรนะป๊า บ้าไปแล้วเหรอ?”

ทางเลือกที่ป๊าของเขาว่ามานั้นก็ไม่ต่างอะไรกับการบังคับให้เขาแต่งงานทั้งที่ไม่เต็มใจเลย

“ถ้ายังยืนกรานว่าจะไม่เลือกทางไหนเลย ก็เตรียมตัวหลุดจากเก้าอี้ประธานที่ฉันเพิ่งปล่อยให้แกขึ้นไปนั่งก็แล้วกัน”

เก้าอี้ประธานที่ว่าคือตำแหน่งผู้บริหารบริษัทอสังหาริมทรัพย์ซึ่งเป็นสมบัติ และมรดกทั้งหมดของตาแก่แห่งตระกูลอัครา หมิงอาจสละมันได้อย่างง่ายดายหากก่อนหน้านั้นเขาไม่ได้เข้ามาทำงานในบริษัทด้วยความอุตสาหะ ทุ่มเททุกอย่างไม่น้อยกว่าบริษัทที่เขาร่วมทำมันกับเพื่อนสนิทเลย เผลอ ๆ จะมากกว่าเสียด้วยซ้ำ

การที่จะต้องลงจากตำแหน่งนั้นเพียงเพราะไม่แต่งงานตามคำสั่งของคนเป็นพ่อนั้นดูจะเป็นอะไรที่ไร้เหตุผลสิ้นดี ทว่ามันกลับส่งผลร้ายแรงต่อเขาอยู่ไม่น้อย

“เอ่อ คุณลุงครับแต่ผมเองก็ไม่ได้อยากแต่ง...”

“เธอไม่สามารถปฏิเสธงานแต่งนี้ได้หรอกนะยัยหนูเฟย”

ชายแก่เอ่ยพลางทำหน้ายิ้มจาง ๆ อย่างอ่อนโยนเพียงแต่ในประโยคพวกนั้นกลับแฝงไปด้วยความกดดัน และบีบบังคับยัยหนูของเขาแบบสุด ๆ

“ตั้งแต่ที่พ่อแม่ของพวกเธอจากไป ลุงก็ทำหน้าที่คอยดูแลไม่ต่างจากพ่อแท้ ๆ ของพวกเธอ...เรื่องนี้พี่สาวเธอก็รู้ดี”

ทั้งเฟย และหมิงหันหน้าไปมองยังเฟียเป็นตาเดียว พลางตั้งคำถามด้วยแววตาที่ส่งไปว่าเรื่องที่ตาแก่คนนี้พูดมาเป็นเรื่องจริงหรือไม่ ซึ่งเธอก็พยักหน้าก่อนจะเอ่ยว่า..

“ป๊ากับหม๊าได้เขียนพินัยกรรมไว้ว่าหากวันใดที่พวกท่านจากไปคุณลุงจะเป็นผู้ดูแลพวกเราแทน”

ถึงแม้เฟียจะไม่เห็นด้วยในข้อความของพินัยกรรม ทว่าเรื่องที่เธออยากให้ทั้งสองบ้านดองกันก็เป็นเรื่องที่เธอต้องการด้วยเช่นกัน

“แล้ว...ที่ผ่านมาทำเจ๊ไม่เคยพูดถึงเลยล่ะ?” เฟยถามเข้าประเด็น เพราะหากทั้งสองคนนี้ตั้งใจจะจับคู่พวกเขาตั้งแต่ทีแรก แล้วที่ผ่านมาทำไมไม่ทำเรื่องนั้นไปซะเลยล่ะ

“ลุงก็ไม่ได้ใจไม้ไส้ระกําคิดแยกเธอกับเจ้าหยางออกจากกันหรอกนะ แต่พอรู้ว่าไอ้หมอนั่นถึงขั้นถอนหมั้นแล้วหันไปมั่วกับไอ้เด็กลีนั่น ลุงก็คิดขึ้นมาได้ว่างั้นก็คงถึงเวลาที่จะต้องหาคู่ครองให้ลูกชายของป๊าทั้งสองคนแล้วน่ะ”

“แต่...”

“ไม่ต้องแต่แล้วเฟยเรื่องนี้เจ๊กับคุณลุงเห็นพ้องต้องกันว่าสมควรแล้วที่จะให้พวกแกสองคนแต่งงานกัน”

“หึ...เป็นแผนของมึงตั้งแต่แรกสินะเฟีย” หมิงเอ่ยพลางมองไปยังเพื่อนสาวด้วยสายตาจิกกัด ซึ่งสาวเจ้าก็ทำเพียงแค่มองสวนกลับโดยไม่เอ่ยอะไรออกมา

“เอาแบบนี้แล้วกันฉันให้เวลาแกคิด 2 วัน กลับไปทบทวนมาดี ๆ แล้วกันถึงผลประโยชน์ที่จะได้”

ชายแก่เอ่ยให้ทางเลือกครั้งสุดท้าย ก่อนจะหันไปสั่งให้พ่อบ้านพาตัวเขาขึ้นไปข้างบนเพื่อพักผ่อน โดยไม่ลืมบอกกับคนที่เหลือว่าหากยังไม่อิ่มจะนั่งทานกันต่อก็ย่อมได้

แต่เวลานี้ใครมันจะไปกินกันลงได้ล่ะ

“เดี๋ยวหมิง!”

ก่อนจะแยกย้ายกันเฟียเป็นฝ่ายเรียกรั้งหมิงเอาไว้ก่อน เนื่องจากเธออยากเกลี้ยกล่อมเพื่อนสนิทคนนี้เป็นครั้งสุดท้าย หมิงหันกลับมามองเธอด้วยสีหน้าไม่พอใจ

ทว่าก็ไม่คิดจะสวนกลับด้วยคำพูดเชือดเฉือนเพื่อทำร้ายจิตใจ เพราะเขาได้รู้แล้วว่าตั้งแต่พ่อแม่ของเธอกับเฟยจากไป หากไม่มีพ่อของเขาคอยดูแลแล้วละก็คงได้โดนพวกญาติ ๆ หน้าเงินขโมยสมบัติไปจนหมดเป็นแน่ และการแต่งงานนี้ก็อาจเป็นแค่การตอบแทนบุญคุณพ่อของเขาด้วยเช่นกัน ก่อนหน้านี้พ่อของเขาก็หาคนมาเพื่อเป็นคู่หมั้นก็เธอด้วย

“ขอกูคุยอะไรด้วยหน่อย...เฟยกลับไปที่รถก่อน เดี๋ยวเราค่อยไปเคลียร์กันที่บ้านนะ” เธอเอ่ยคำขอเจรจากับหมิงพลางหันไปสั่งน้องชายของตัวเองในคราเดียว ซึ่งเฟยที่ถึงยังไม่เข้าใจทั้งไม่สบอารมณ์กับสถานการณ์ที่เขาต้องมาเจอก็ตาม สุดท้ายก็ยอมไปนั่งรอที่รถแต่โดยดี

“ว่ามา” หมิงเอ่ยเพียงสั้น ๆ

“กูขอโทษนะที่หักหลัง เรื่องการแต่งงานนี่เป็นความคิดของกูเองตั้งแต่ต้น”

“นี่มึง...”

“มันก็ดีกว่าการที่คุณลุงลากมึงไปแต่งงานกันคนอื่นที่ไม่รู้จักหรือเปล่าวะ?” เธองัดเหตุผลที่เป็นปัญหาซึ่งหมิงกำลังเผชิญมันอยู่ในตอนนี้ เพราะที่ผ่านมาตัวเขา และตาแก่นั่นก็ทะเลาะกันด้วยเรื่องนี้มาตลอด

“อีกอย่าง...มึงลองคิดดูนะถ้าดึงเฟยมาไว้ใกล้ตัว น้องกูก็จะไม่มีเวลาไปตามรังควานไอ้เด็กฝึกงานนั่นอีก”

ราวกับประโยคนี้จี้เข้าไปกลางใจของหมิงได้อย่างถนัด ๆ เหตุที่ช่วงนี้เขามักจะไปทะเลาะเบาะแว้งกับเฟยนั้นก็เป็นเพราะอีกฝ่ายไปตามเอาเรื่อง ทั้งใส่ความ ทั้งดักทำร้ายลีไม่เว้นแต่ละวัน

“เรื่องที่จะพูดมีแค่นี้ใช่ป่ะ?”

หมิงยังคงไม่ให้คำตอบด้วยเพราะเขาเองก็ยังคิดไม่ตกว่าควรทำเช่นไร ได้แต่สวนกลับไปด้วยท่าทีไม่พอใจเอาไว้ก่อน

เฟียที่เห็นท่าทีของเพื่อนเธอเองก็พอเข้าใจ จึงวางมือลงบนไหล่แล้วตบเบา ๆ พลางเอ่ยคำพูดทิ้งท้ายก่อนกลับ

“คิดดี ๆ แล้วกัน”

˜

ณ บ้านตระกูลชาญวิเศษ

“พอเลยเจ๊ ยังไงเฟยก็ไม่แต่ง!”

อธิบายยืดยาวตั้งแต่ในรถจนกลับถึงบ้าน แต่เฟยก็ยังคงยืนกรานว่าจะไม่ไปตกล่องปล่องชิ้นกับคนเช่นหมิงอย่างแน่นอน นั่นเพราะเขารู้เรื่องราวจุดจบระหว่างตนกับอีกคนดี สุดท้ายเขาจะถูกหมิงจับไปขัง ทั้งข่มเหงแล้วก็เป็นหมิงนี่แหละที่ทำร้ายเฟยในเรื่องจนตาย

แล้วเรื่องอะไรเขาจะต้องเอาชีวิตตัวเองไปผู้กติดกับคนเช่นนั้นด้วยเล่า..

“ถ้าไม่แต่งงั้นแกก็รอไปดูตัวกับโอเมก้าได้เลย”

โปรดติดตามตอนต่อไป..