ตอนที่ 57.

ตอนที่ 57.

“ดิ้นต่อไปสิ ฉันกำลังได้อารมณ์เลย...”

เขาเยาะเสียงกระด้าง จ้องมองใบหน้างามด้วยความหิวกระหาย ครั้งเดียวกับนทิชาไม่เคยเพียงพอสำหรับเขาเลย ทั้งๆ ที่ปกติเขาจะไม่เคยร่วมเตียงกับสาวคนไหนเกินคืนละสองครั้ง แต่ส่วนมากครั้งเดียวเขาก็เบื่อเต็มทนแล้ว

แต่กับแม่สาวคนสวยนี้ไม่ใช่... เขาต้องการหล่อนไม่มีหยุด ต้องการจะฝากฝังตัวเองไว้ในนั้นทั้งวันทั้งคืน ก็ไม่รู้ว่าหล่อนมีอะไรดีนักหนา จะว่าลีลาดีดดิ้นก็ไม่ใช่ เพราะนทิชานั้นไร้เดียงสาเอามากๆ กับเรื่องพวกนี้ ต้องให้เขาสอนตั้งหลายครั้งกว่าจะชำนาญ

ยิ่งคิดก็ยิ่งปวดหัว... ในเมื่อไม่อาจจะหาคำตอบได้ เขาก็ไม่ควรจะดึงดันมันต่อไป สู้ทำตามความต้องการของตนเองต่อไปไม่ดีกว่าเหรอ ในเมื่อแม่สาวคนสวยก็นอนทอดกายรอรับบทพิศวาสของเขาต่ออย่างเต็มอกเต็มใจ

“คนบ้า... ปล่อยมีนนะ...”

“เธอโกหกได้ไม่เนียนเลย...”

รัชชานนท์ขยับสะโพกเพรียวเป็นจังหวะเนิบนาบที่หนักหน่วงอีกครั้ง ขณะก้มลงคาบปลายถันสีชมพูที่ประดับอยู่บนทรวงอกอวบใหญ่ข้างหนึ่งเอามาไว้ในอุ้งปากร้อน ก่อนจะดึงและไล้วนปลายถันนั้นด้วยปลายลิ้นชุ่มฉ่ำอย่างรัวเร็วจนสาวน้อยห่อไหล่ด้วยความสยิว

มือบางรีบตวัดลำคอแกร่งให้แนบลง