 เข้าสู่ระบบ
เข้าสู่ระบบ“ หาวววว ~ ”
ฉันอังมือปิดปากหาวอย่างไม่อายคนข้าง ๆ ก็ฉันง่วงนี่นา ทำไมเขาจะต้องเอาฉันมาด้วยก็ไม่รู้
“ น่าเกลียด ”
เขาหันมามองฉันก่อนจะพูดออกมาแล้วกลับไปสนใจถนนต่อ
“ เพราะนายนั่นแหละดึกขนาดนี้แล้วยังจะพาฉันไปไหนอีก ”
ฉันพูดออกไปเซ็ง ๆ ถ้าเป็นฉันแต่ก่อนคงไม่พูดอะไรน่ากลัวแบบนี้หรอก แต่อย่างที่บอกฉันอยู่กับเขาจนชินแล้ว
“ เถียง? ”
เขาตอบกลับมาเสียงเรียบแฝงไปด้วยความน่ากลัว เฮอะมีเหรอฉันจะกลัว!
“ เปล่าค่าา ~ ”
เอาน่ายอม ๆ ไปก่อน ด่าเขาในใจก็พอ ^o^’
“ ทำหน้าพิลึก ”
เขาพูดออกมาหน้าตาเฉย
“ เราจะไปไหนกันเหรอ ”
ฉันไม่สนใจคำพูดก่อนหน้านี้ จึงถามคำถามใหม่ออกไปแทน
“ ... ”
เขาไม่ได้ตอบอะไรกลับมาฉันก็เลยเลิกสนใจเขาก่อนจะมองออกไปดูวิวนอกกระจกรถแทน
สถานที่ คลับหรูย่านดังใจกลางเมือง
ตอนนี้ฉันกำลังเดินฝ่าผู้คนมากมายที่ยืนเต้นกันอย่างเมามันโดยไม่สนใจหลีกทางให้ฉันที่ตัวเล็กคนนี้เลย ส่วนอาชาเขาเดินหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้ หึ่ย!เป็นคนพามาแท้ ๆ ยังจะมาทิ้งกันอีก
ฉันด่าทอในใจได้ไม่นานข้อมือฉันก็ถูกคนตัวใหญ่ที่ฉันพึ่งแอบด่าเมื่อกี้กระชากเข้าหาตัวก่อนจะพามาถึงโซนวีไอพี
“ มัวแต่อ่อย ”
เขาพูดอ่อย? อ่อยบ้าอะไรกันเขาเองไม่ใช่หรือไงที่ทิ้งฉันเนี่ยไอ้คนบ้า
“ ไม่ได้อ่อยสักหน่อย นายทิ้งเราไว้ทำไมเล่า คนก็เยอะ ”
ฉันพูดออกไปแบบไม่สบอารมณ์นิดหน่อย
“ เดี๋ยวนี้ชักสีหน้า? ”
เขาพูดออกมาเสียงน่ากลัว
“ หู้ยยย ล๊าาาา ไปกันดีกว่า ~ ”
ฉันเดินนำเขากลบเกลื่อน
“ รู้ทาง? ”
เขาถามออกมา
“ แฮะ ๆ ไม่ง่ะ ”
ฉันยืนเกาหัวยิ้มแห้ง ๆ ตอบเขาไป พอเขาไม่สนใจอะไรฉันจึงเดินตามเขาไปในที่สุด
ตอนนี้ฉันนั่งอยู่ท่ามกลางแก๊งเจ้าพ่อมากันครบเลยแฮะ
วันนี้ดูเหมือนว่าเขาจะคุยเรื่องอะไรไม่รู้ฉันเองก็ไม่ค่อยเข้าใจเรื่องพวกธุรกิจด้านมืดของพวกเขาสักเท่าไหร่
ฉันจึงเลิกสนใจบทสทนาตรงหน้าก้มลงไปมองผู้คนที่กำลังเต้นแดนซ์กันกระจาย ผับนี้คนเยอะจัง เห็นว่าเป็นผับของพวกเขาเองที่ร่วมหุ้นกันเปิดสมัยตอนที่แต่ละคนอยากสร้างเนื้อสร้างตัวด้วยน้ำแรงตัวเองมากกว่าขอพ่อแม่
ถามว่าฉันรู้ได้อย่างไรน่ะเหรอ แน่นอนฉันก็ต้องเสิร์ชอ่านมาหมดแล้ว พวกแฟนคลับเขานี่ยิ่งกว่าโคนันจริง ๆ นับถือเลย
ฉันเริ่มรู้สึกเบื่อนิดหน่อยบวกกับที่นั่งอั้นฉี่มานานจึงขอเขาไปเข้าห้องน้ำหลังจากที่เขาพยักหน้าตกลงฉันก็ตรงดิ่งไปที่ห้องน้ำพอทันที
ทำธุรส่วนตัวเสร็จฉันกำลังจะเดินขึ้นไปห้องเดิมก็ชนเข้าที่หน้าอกของใครบางคนอย่างจัง
“ โอ๊ย เอ่อ..ขอโทษด้วยนะคะ ”
ฉันร้องออกมาด้วยความเจ็บก่อนจะเงยขึ้นไปขอโทษอีกคน
“ ไม่เป็นไรครับผมเองก็ไม่ทันระวังตัว ”
เขาตอบออกมายิ้ม ๆ อื้อหือ หน้าตาฝรั่งจ๋าเลยแฮะ แต่หล่อสู้อาชาไม่ได้หรอก เอ๊ะ! ฉันจะไปคิดถึงเขาทำไมยัยลินาเพี้ยนใหญ่ละ
“ งั้นฉันขอตัวนะคะ ”
ฉันพูดออกไปก่อนจะเดินหลบไปอีกทาง ถ้าไม่รีบกว่านี้มีหวังโดนอาชาฆ่าตายแน่ก็ฉันเล่นเข้าห้องน้ำซะนานเลยนี่น่า
“ เดี๋ยวก่อนสิครับ ”
ฝรั่งคนนั้นจับข้อมือฉันเอาไว้
“ เอ่อ..มีอะไรหรือเปล่าคะ? ”
ฉันทำหน้า งง ถามเขาออกไป
“ ไม่ทราบว่าคุณชื่- ”
ฝรั่งคนนั้นถามยังไม่ทันจบก็มีเสียงดังขึ้นด้านหลังของฉัน
“ มึงเป็นใคร! ”
เสียงเหี้ยมโหดดังขึ้นไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใครแต่ที่ฉันไม่ได้หันไปมองก็เพราะว่าตอนนี้ฝรั่งคนนั้นทำหน้าตากลัวแบบสุดขีด อะไรจะกลัวขนาดน้านน
มือของฝรั่งที่จับข้อมือฉันไว้ก็ค่อย ๆ ปล่อยออกฉันดึงแขนตัวเองมาไว้ที่ตัวแล้วหันกลับไปหาอาชา
“ มะ..ไม่มีอะไรครับงั้นผมขอตัวก่อน ”
ฝรั่งคนนั้นพูดจบก็ปลีกตัวเดินออกไปทันที
“ มันเป็นใคร ”
อาชาถามฉันด้วยเสียงหงุดหงิด เขาจะหงุดหงิดไรฉันเนี่ย
“ ไม่รู้จักอะ พอดีเราไปเดินชนเขา ”
ฉันตอบไปตามความจริง ซึ่งเขาเองก็พยักหน้าตอบไม่ได้พูดอะไรก่อนจะพาฉันกลับไปนั่งที่เดิม
เช้าวันต่อมา
วันนี้ฉันก็ตื่นไปเรียนตามปกติแต่ที่ไม่ปกติเลยก็คือในมหา’ลัยตอนนี้ ทุกคนต่างพากันซุบซิบพร้อมกับมองหน้าจอมือถือของตัวเองไปด้วย
ฉันละความสนใจจากพวกนั้นก็คงไม่พ้นเรื่องนินทาตามเคยนั่นแหละ
แต่ก้าวเท้าไปได้ไม่เท่าไหร่ก็ต้องชะงัก
“ ลินลี่! แกเห็น รูปที่พี่อาชาโพสต์หรือยัง! ”
สาวใบหน้าสวยตะโกนเรียกชื่อเพื่อนพร้อมกับถามด้วยความตกใจก่อนจะยื่นมือถือไปให้อีกฝ่ายดูไม่กี่วินาทีต่อมาอีกฝ่ายก็ทำหน้าตาตกใจแล้วร้องขึ้น
“ กรี๊ดดด!! ”
ฉันรีบเปิดเข้าแอปพลิเคชันทันทีฉันเป็นพวกนาน ๆ ทีเล่นอะ แต่ตอนนี้ฉันจำเป็นจะต้องเล่นแล้วล่ะเพราะทุกคนนั้นเอ่ยนามถึงอาชาแบบนี้! มีเหรอจะพลาด
แต่เห็นว่าเขาไม่ค่อยจะลงรูปตัวเองสักเท่าไหร่ส่วนมากก็ลงรูปที่ออกแนวดาร์ก ๆ มากกว่า ฉันเลยงงนี่ไงว่าเขาไปลงรูปอะไรคนถึงได้ฮือฮากันแบบนี้
อย่าบอกนะว่าเขาลงรูปอนาจาร!! ฉันคิดได้ดังนี้เลยรีบหยิบขึ้นมาเปิดดูทันทีก่อนจะกดเสิร์ชไปที่ชื่อของเขา
ฉันเบิกตากว้างมองรูปที่เขาลงมันเป็นรูปเขากำลังนอนกอดผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งเขาถ่ายแบบไม่เห็นหน้าของผู้หญิงคนนั้นเห็นแค่ช่วงตัวของทั้งสองคน
เป็นรูปที่เขาถอดเสื้อนอนแน่นอนว่าใครเห็นก็รู้ว่าเป็นเขาลายสักแบบนี้แต่ของผู้หญิงคือเห็นด้านหลังตั้งแต่ผมลงมายันชุดนอนลายการ์ตูนเป็นภาพที่ฝ่ายชายกอดฝ่ายหญิงไว้แล้วกดถ่ายจากด้านหลังของฝ่ายหญิง
และแน่นอนว่าทำไมฉันถึงตกใจก็นั่นมันฉันเอง!!! ต่อให้คนอื่นไม่รู้แต่ฉันรู้
ตอนนี้เหมือนหลาย ๆ เพจแคปไปลงกันสนั่นทำตัวเป็นโคนันสืบหาความจริงกันทั่วแล้ว

ตอนพิเศษ ๕หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป... หลังจากกลับมาจากทริปเที่ยวก็ผ่านมาอาทิตย์กว่าแล้ววันนี้เป็นวันที่พวกเขาและลูกอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันเลย เนื่องจากโรงเรียนของเจ้าแฝดหยุดส่วนสามีของเธอก็หยุดงานเช่นกัน “โหป๊าอะ! ยอมให้ผมหน่อยไม่ได้ไงครับ” หญิงสาวส่ายหน้าไปมากับภาพเด็กชายตรงหน้ากำลังโวยวายผู้เป็นพ่อ “ ช่วยไม่ได้ระดับฝีมือเรามันต่างกัน ” ส่วนคนเป็นพ่อก็ไม่น้อยหน้ากันเลย หญิงสาวไปแต่ยืนถอนหายใจไม่ใช่เพราะอะไรหรอกวันหยุดทั้งที แต่สองพ่อลูกกลับมานั่งเล่นเกมกันอย่างเมามัน “ อินทราพักก่อนไหมครับเดี๋ยวก็ปวดหัวหรอก ” มีเพียงเด็กชายอีกคนที่เอาแต่นั่งอ่านหนังสืออยู่บนโต๊ะ โดยหนังสือที่เด็กชายอ่านนั้นเกี่ยวกันทางการแพทย์ทั้งนั้นเลย “ แฮะ ๆ ผมอ่านเพลินเลยครับ ” เด็กชายได้แต่นั่งยิ้มแห้งส่งมาให้ม๊าของเขา เด็กคนนี้มีความชอบความคิดที่ต่างจากผู้เป็นพี่อย่างอินทัชมากอินทราชอบทางด้านการแพทย์แถมยังชอบดูหนังที่ผ่าตัดร่างกายบ่อยจนผู้เป็นแม่อดห่วงไม่ได้ แต่เธอก็ทำได้เพียงมองดูลูกอยู่ห่าง ๆ เท่านั้นชีวิต
หลายชั่วโมงต่อมา...สถานที่ ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ หลังจากเดินทางมาหลายชั่วโมงก็มาถึงสักทีเล่นเอาพวกเขาทั้งสองปวดเมื่อยตามตัวไปหมดเลย อายุก็เยอะขึ้นแล้วมานั่งนานแบบนี้ก็รู้สึกถึงฟีลแก่ขึ้นเลย “ นาว่าเราสองคนแก่ขึ้นมากแล้วนะคะ ฮ่า ๆ ” “ สำหรับพี่นาไม่เคยแก่เลยมีแต่น่ารักขึ้น ”ฟอด ฟอด ~ ชายหนุ่มก้มลงหอมหัวภรรยาอย่างเอ็นดูไม่แคร์สายตาผู้คนแถมนี้เลย แต่เอาตามตรงธรรมเนียมวัฒนธรรมของฝรั่งการทำแบบนี้ถือเป็นเรื่องที่ปกติมาก ผู้คนที่เดินผ่านไปมาเขาเลยไม่ได้สนใจอะไรกันเหมือนที่ประเทศไทย ทว่าหญิงสาวกลับไม่เคยชินนี่ สิไม่ว่าจะอยู่ประเทศไหนวัฒนธรรมแบบไหนการที่มายืนกอดหอมเธอกลางผู้คนแบบนี้ก็เล่นเอาซะเธอทำตัวไม่ถูกเลย “ คนบ้า >////” ประเทศที่พวกเขาเลือกมากันนั้นเป็นประเทศในฝันของใครหลายคนเลย เพราะว่าที่นี่ขึ้นชื่อเรื่องความสวยงามของธรรมชาติเป็นที่สุดไม่ว่าจะเป็นวิวทิวทัศน์และสภาพอากาศที่หนาวกว่าเมืองไทยเป็นอย่างมากสวิตเซอร์แลนด์เป็นประเทศขนาดเล็กติดกับประเทศเยอรมนี ประเทศฝรั่งเศส ประเทศอิตาลี ประเทศออสเตรีย และประเทศลิกเตนสไตน
ตอนพิเศษ ๔ หญิงสาวร่างเล็กเอ่ยขึ้น ขนาดใช้ความคิดว่าควรถามลูกดีกว่าว่าพวกเขาอยากไปไหนกัน อย่างน้อยพวกลูกก็โตแล้วจะต้องมีสถานที่อยากไปแน่แต่เธอก็ต้องทำหน้างุนงงเมื่อสามีเธอเอ่ยบางคำออกมา “ พี่หมายถึงเราไปกันสองคนครับ ” “ สองคนเหรอคะ? แล้วลูกล่ะ จะอยู่กับใคร ” หญิงสาวมีสีหน้ากังวลขึ้นเล็กน้อยเมื่อจะต้องไปกันสองคนโดยไม่มีลูก “ อย่าลืมสิครับลูกเรายังมีปู่มีย่าอยู่นะฝากพวกท่านไว้ก่อนไง ” “ นาเกรงใจพวกท่านค่ะ ” “ มานี่ ” ชายหนุ่มพูดตัดบทคนตรงหน้า ก่อนจะเอ่ยเรียกเธอเสียงเรียบพร้อมกับตบหน้าตักแกร่ง หญิงสาวเดินเข้ามาหาชายหนุ่มอย่างไม่ลังเลเธอชินแล้ว เขาชอบทำแบบนี้ประจำเมื่อไม่ได้ดังใจ “ อื้อ ~ ” เมื่อหญิงสาวเดินลงไปหย่อนสะโพกเล็กบนหน้าตักแกร่งของเขา ไม่กี่วินาทีต่อมาเขาก็ประกบปากหนาร้อนลงบนริมฝีปากเล็กอย่างเนิ่นนานจนคนตัวเล็กแทบขาดอากาศหายใจ เขาถึงปล่อยเธอเป็นอิสระ “ อย่าดื้อ นาไม่อยากอยู่กับพี่สองคนเหรอ ” “ กลายเป็นคนขี้อ้อนตั้งแต่เมื่อไหร่คะ ^^ ”
ตอนพิเศษ ๓เช้าวันต่อมา...ลินา Talkตอนนี้ฉันกำลังยืนส่งลูกเข้าโรงเรียนอยู่ค่ะทุกคน ^^’“ ม๊าเลิกมาส่งผมสักทีผมโตแล้วนะครับ ”อินทัชลูกคนโตของฉันพูดขึ้น แม่เสียใจ Y_Y“ พี่ทัชอย่าพูดทำร้ายจิตใจแม่สิ ”โอ๊ยอินทราลูกแม่ อ่อนโยนได้ฉันมาเต็ม ๆ หุหุ“ ม๊าเสียใจจังครับอินทรา พี่อินทัชไม่รักม๊าเลย ●︿● ”ฉันแกล้งตีหน้าเศร้าพูดกับอินทรา ฉันรู้ดีว่าอินทัชมีนิสัยยังไง เขาน่ะเหมือนพี่ชาเป๊ะ ๆ ต้องใช้ไม้นี้เท่านั้นจุ๊บ“ รักม๊านะครับ ผมไปละ ”อินทัชวิ่งเข้ามาหอมแก้มฉันก่อนจะรีบวิ่งเข้าโรงเรียนไป ไงล่ะ เดาผิดซะที่ไหนถอดแบบพ่อมาเป๊ะ ๆ ≧▽≦“ งั้นผมไปก่อนนะครับม๊า ”อินทราพูดจบก็เดินตามคนเป็นพี่เข้าไปลูกฉันสองคนหน้าตาเหมือนกันมาก ๆ ค่ะ แทบจะแยกกันไม่ออกเลยแต่ฉันเลี้ยงเขามาพวกเขามีหลายอย่างเลยที่แตกต่างกัน“ นายหญิงจะกลับบ้านเลยหรือไปหานายท่านก่อนครับ ”พี่นิคเอ่ยถามฉัน“ งั้นเดี๋ยวนาขอแวะไปหาพี่ชาแป๊บหนึ่งแล้วกันค่ะ ”สถานที่ บริษัทซอฟต์แวร์ของอาชาอาชา Talk “ เดี๋ยวคุณช่วยปรับแก้ตรงนี้ด้วยนะผมคิดว่ามันสามารถต่อยอดไปได้อีก ”ผมเอ่ยสั่งพนักงานในบริษัทตัวเองอย่างใจเย็น“ ครับท่านประธาน ”
ตอนพิเศษ ๒15 ปีผ่านไป...สถานที่ สนามยิงปืนของดีไวน์ปัง! ปัง! ปัง!“ เก่งมาก อินทัช อินทรา จำที่พ่อสอนไว้ให้ดี ”เสียงอาชาเอ่ยบอกลูกชายฝาแฝดทั้งสองคนเสียงเรียบ“ ครับป๊า! / ครับป๊า! ”“ จำไว้ไม่พอใจใคร ก็ยิงแสกกระบาลมันซะ ”คนเป็นพ่อเอ่ยบอกลูกชายเขาสอนลูกชายให้จับปืนใช้มีดและศิลปะป้องกันตัวมาตั้งแต่เด็กเป็นลูกชายมาเฟียต้องแกร่งและไม่อ่อนแอ นั้นคือสิ่งที่เขาพูดกับลูกชายเสมอ“ ครับ! / ครับ! ”เด็กทั้งสองตอบรับคนเป็นพ่ออย่างหนักแน่น“ ไอ้ฉิบหาย! สอนลูกแต่ละอย่าง กูละปวดหัวแทนยัยชี ”เคียร์พูดขึ้นเสียงดังพอให้อีกฝ่ายได้ยิน“ อย่าให้กูเห็นนะว่ามึงสอนลูกแบบมัน กูจะขำให้ไอสัส! ”เทนชิเอ่ยกัดเพื่อนรักอย่างเครียร์“ กัดกันเหมือนหมา ”คนที่กำลังเช็ดปืนลูกรักอยู่เอ่ยขึ้นเรียบๆ“ ไอ้ดีไวน์! / ไอ้ดีไวน์! ”เพื่อนรักทั้งสองตะโกนออกมาพร้อมกัน แต่แล้วเสียงเล็ก ๆ ของผู้มาใหม่ก็ดึงความสนใจให้ทุกคนไม่น้อย“ พี่ชา!!! อีกแล้วนะสอนลูกแบบนี้อีกแล้ว ”หญิงสาวร่างเล็กเดินหงุดหงิดเข้าไปหาสามีตนเอง“ ว่าไงครับตัวเล็ก หืม? ”อาชาเอ่ยทักทายภรรยาตัวเองก่อนจะดึงเข้ามาหอมที่หัวอย่างไม่อายใคร เพราะเขารู้ว่าเธอกำล
ตอนพิเศษ ๑“ เร็ว ๆ สิวะไอ้เคียร์ ”เทนชิตะโกนเร่งเพื่อนของตัวเองหน้าห้องน้ำ“ โอ้โหไอ้ห่านี่ก็เร่งจัง! กูขี้อยู่ไอ้ฉิบหาย! ”เคียร์ตะโกนตอบเทนชิไปอย่างหงุดหงิด“ ห่าเอ้ย! จะสายอยู่ละ ไอ้นี่ก็นั่งเงียบ! ”เทนชิสบถกับตัวเองก่อนจะหันไปด่าเพื่อนอีกคนที่นั่งไม่ทุกข์ร้อนใด ๆ“ มึงก็ไปตบหลังมันสิ จะได้ขี้ออกไว ๆ ”ดีไวน์พูดด้วยเสียงเรียบก่อนจะหันไปสนใจมือถือต่อ“ ไอ้เหี้ย! ขี้นะไม่ใช่อ้วก! ”Rrrr Rrrr rrrrก่อนที่จะทะเลาะกันไปมากกว่านี้เสียงมือถือของเทนชิก็ดังขึ้น เป็น อาชา เพื่อนรักอีกคนของพวกเขาโทรมานั่นเอง“ ไอ้เพื่อนรักครับ พวกมึงไปมุดหัวอยู่หลุมไหนกันวะ!! ”เสียงอาชาตะโกนผ่านมือถือถามเพื่อนด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด“ ไอ้สัส! คนนะไม่ใช่ตัวตุ่น! ”เทนชิยังพอมีเวลาตบมุกเพื่อนอยู่ =_=“ อยู่ไหนกันวะ งานจะเริ่มอยู่ละ ”“ รอไอ้เหี้ยเคียร์อยู่เนี่ย! แม่งขี้แตก! ”“ แล้วไอ้ดีไวน์ละ มันไม่ได้อยู่กับมึงไง? ”“ อยู่! มันนั่งอมเหรียญอยู่พูดไม่ได้ ”คนโดนพูดถึงปรายตามองเพื่อนนิดหน่อยแบบไม่ใส่ใจ“ เปิดลำโพงดิ ไอ้เทนชิ ”เทนชิทำตามที่อาชาบอกเพราะเขารู้ดีว่ามันจะทำอะไร ก่อนจะเอาไปแนบกับประตูห้องน้ำของเคียร








