Share
บทที่ 432 กอดและจูบ, ซ่อนและหา
Related chapter
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 433 คุณชอบแบบนั้นเหรอ?
เอริกเริ่มโวยวายเช่นกัน “เลิกพยายามอธิบายเถอะ การอธิบายหมายความว่านายกำลังซ่อนบางสิ่งบางอย่างอยู่และสิ่งที่นายกำลังซ่อนอยู่ก็คือความจริง ยิ่งนายพยายามอธิบายมันก็ยิ่งฟังดูแย่ลง เราทุกคนต่างตระหนักดีว่ามันเกิดอะไรขึ้น ไม่เห็นต้องอายเลย นายไม่ได้อายุน้อยขนาดนั้นแล้วนะมาร์ค หยุดทำท่าทางเขินอายได้แล้ว”บังเอิญว่ามาร์คอารมณ์ดีเขาจึงไม่โต้เถียงกับพวกเขา มาร์คก้าวออกไปข้าง ๆ และจ้องมองไปยังทิวทัศน์ที่ไกลโพ้นพร้อมกับขวดเบียร์ในมือแทน เขามีความสุขกับลมทะเลอ่อน ๆ มันเป็นช่วงเวลาแห่งความสงบที่หาได้ยากทิฟฟานี่รู้สึกเบื่อ เธอหยิบขวดเบียร์ของเธอและเดินไปข้าง ๆ เอริกและถามว่า “คุณวางแผนที่จะพักร้อนอยู่ที่นี่นานแค่ไหน?”เอริกยักไหล่ “ไม่รู้สิ มันขึ้นอยู่กับพวกคุณ ผมยังไงก็ได้”ด้วยเหตุผลอะไรก็ไม่รู้ แจ็คสันพบว่าการที่เอริกและทิฟฟานี่นั่งอยู่ด้วยกันนั้นไม่น่าดู “เราจะกลับไปภายในหนึ่งสัปดาห์แน่นอน เราไม่สามารถทิ้งบริษัทของเราให้อยู่ลำพังได้ เราไม่ใช่คนเกียจคร้านสะหน่อย”ทิฟฟานี่หรี่ตา “คุณว่าแอริกับฉันเป็นคนเกียจคร้านเหรอ? ฉันเกลียดการต้องฟังคุณพูดจริง ๆ มันเหมือนกับว่าคุณพยายามที่จะกระชากหัวใจฉันอ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 434 ใครหึง?
เอริกมีความสุขกับภาพนี้มาก; เขามองดูมันราวกับว่าเขาได้รับสมบัติล้ำค่าบางอย่าง “ฉันจะปริ้นรูปนี้เมื่อเรากลับไป หนึ่งใบสำหรับฉันและหนึ่งใบสำหรับคุณสองคน ฉันไม่แน่ใจว่าทำไมฉันไม่เคยสังเกตเห็นเลยว่าคุณสองคนดูเหมือนคู่รักที่ถูกกำหนดจากสวรรค์”แอเรียนก้มหัวลงและยิ้มอย่างเขินอาย มาร์คยิ้มเช่นกันและโอบแขนของเขารอบไหล่ของเธออย่างเต็มใจเมื่อเริ่มรู้สึกเหนื่อยล้าพวกเขาจึงกลับไปที่โรงแรมเพื่อพักผ่อนแจ็คสันยังคงอยู่ข้างนอกเมื่อพวกเขามาถึงโรงแรม เอริกกระเกาะลิ้นของเขา “ฉันคิดว่าคืนนี้เขาคงจะมีช่วงเวลาที่ดีจริง ๆ”ทิฟฟานี่กลับไปที่ห้องของเธอโดยไม่พูดอะไร อาจเป็นเพราะว่าเธอรู้สึกเหนื่อย เมื่อเธอเห็นสิ่งของของแจ็คสันในห้องของเธอ เธอก็โยนมันทิ้งอย่างหงุดหงิด ตอนแรกเธอตั้งใจไว้ว่าจะนอนหลับฝันดี แต่เมื่อเธอนอนลงเธอก็ตระหนักว่าเตียงนั้นอบอวลไปด้วยกลิ่นหอมของเขาเมื่อไม่มีทางเลือก เธอจึงไปที่ห้องของแจ็คสันอีกครั้ง พวกเขาเปลี่ยนห้องตั้งแต่เริ่มแรก เธอไม่ต้องการนอนในห้องที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายของผู้ชายอย่างแน่นอน!ทันใดนั้นก็มีคนเปิดประตูเข้ามาในขณะที่เธอเพิ่งจะหลับไป เมื่อเธอตระหนักว่าเธออยู่ต่างประเทศ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 435 ศึกชิงเคบับ
การเปลี่ยนหัวข้ออย่างกะทันหันของเขาทำให้ลิซ่าประหลาดใจ แต่เธอก็ตอบเขาอยู่ดี “ฉันคิดว่าเมื่อฉันรักผู้ชายคนหนึ่งฉันเป็นคนเดียวที่มีสิทธิ์ใช้เงินเขา พวกผู้หญิงคนอื่นห้ามมาใกล้เขา คุณผ่านผู้หญิงมาตั้งมากมายแล้วนะแจ็คสัน คุณไม่เคยรู้สึกอะไรกับใครจริง ๆ เหรอ?”ขณะที่เขาจ้องมองลิซ่า เขาก็รู้สึกรังเกียจผู้หญิงอย่างเธอขึ้นมา นั่นไม่ใช่ความรัก นั่นไม่ต่างจากการแลกเปลี่ยนเพื่อสิ่งของเลย สิ่งที่น่ากลัวกว่านั้นคือความจริงที่ว่าผู้หญิงคนอื่น ๆ ที่เขาเคยคบด้วยก็เหมือนกับเธอกันหมด ในอดีตเขาไม่เคยสนใจเรื่องพวกนี้เลยจริง ๆ และรู้สึกว่าการใช้จ่ายเงินเพื่อความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ นั้นเป็นเรื่องปกติที่สุด “ผมคิดว่าผมไม่เคย…”ตอนกลางคืนพวกเขาไม่ได้กลับไปที่โรงแรม พวกเขาพบจุดที่เหมาะบนชายหาดจึงตั้งเต็นท์พักแรมและย่างบาร์บีคิวกันแทน เป้าหมายของพวกเขาคือการรอชมพระอาทิตย์ขึ้นในตอนกลางคืนลมทะเลมีกำลังแรงและอุณหภูมิก็ลดลงเช่นกัน แอเรียนนั่งบนเก้าอี้พกพาขนาดเล็กและจ้องไปที่เตาย่างบาร์บีคิว เธอดูเหมือนสาวน้อยที่เชื่อฟัง มาร์คจ้องไปที่เธอตลอดเวลาและไม่หันมองอย่างอื่นจริง ๆ ในดวงตาของเขามีความปรารถนาและความรู้สึกที่ซ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 436 พวกเขา… ทำไหม?
ลิซ่าทำราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นเมื่อเธอกลับไปที่ชายหาด เธอยังคงคุยและล้อเล่นกับแจ็คสันต่อไป เมื่อเห็นว่าแจ็กสันยุ่งกับการปิ้งบาร์บีคิวเสียบไม้เกิดกว่าที่จะมีโอกาสได้กินหรือดื่มอะไร เธอจึงริเริ่มที่จะป้อนเนื้อเสียบไม้บาร์บีคิวและเบียร์ให้เขา เธอไม่ลืมที่จะชำเลืองเยาะเย้ยทิฟฟานี่เป็นครั้งคราวทิฟฟานี่โกรธจัด แต่ดีที่หัวของเธอก็โล่งขึ้นเพราะลมทะเลที่เย็นยะเยือก ทำไมเธอถึงต้องโกรธด้วย? แจ็คสันสามารถจะดีกับใครก็ได้ตามที่เขาต้องการ มันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเธอเลย แต่ทำไมเธอถึงต้องมีส่วนร่วมด้วย? เธอมีความรู้สึกแย่ ๆ ต่อลิซ่ามาเสมอ แม้กระทั่งบนเครื่องบิน มันเป็นความผิดของแจ็คสันไม่ใช่เหรอที่เป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมดนี้?เมื่อจิตใจของเธอปลอดโปร่งแล้ว เธอจึงไม่อยากเปรียบเทียบตัวเองกับลิซ่าอีกต่อไป เธอจดจ่อกับการกินและดื่มแทนและคุยกับแอเรียนเป็นครั้งคราวตกดึกทิฟฟานี่และแอเรียนก็รวมตัวกันในเต็นท์พลางฟังเสียงคลื่นและพูดคุยกันเบา ๆ จู่ ๆ ระหว่างที่พูดคุยกันอยู่ทิฟฟานี่ก็ลุกขึ้นและโผล่หัวออกนอกเต็นท์พลางมองไปทางเต็นท์ของแจ็คสัน ไฟยังส่องสว่างอยู่ในเต็นท์ของเขาและวัสดุของเต็นท์ก็บางพอให้เธอได้เห
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 437 คลี่คลายและเปิดโปง
ที่นั่งของแจ็คสันและทิฟฟานี่อยู่ติดกันระหว่างเที่ยวบินขากลับ ทั้งคู่ไม่คุยกันตลอดการเดินทาง ไม่กี่วันที่ผ่านมาดูเหมือนจะทำให้ทิฟฟานี่หมดแรง เธอสวมแมสก์ปิดตาเมื่อขึ้นเครื่องบินและผล็อยหลับไป แอเรียนเป็นคนปลุกเธอเมื่อเครื่องบินลงจอดพวกเขาต่างกลับบ้านด้วยตัวเองสามทุ่มกว่าแล้ว แอเรียนเพิ่งก้าวเข้าประตูบ้าน มาร์คเดินตามหลัง พลางถือกระเป๋าเข้าบ้าน จริง ๆ แล้วเฮนรี่ต้องการส่งพนักงานบางคนจากที่บ้านไปต้อนรับพวกเขาที่สนามบิน แต่แอเรียนปฏิเสธ เนื่องจากเธอไม่ต้องการเป็นที่สนใจ ถ้าเฮนรี่ทำเช่นนั้น มันจะเป็นการแสดงความฟุ่มเฟือยที่ยอดเยี่ยมจู่ ๆ แม่บ้านของ คฤหาสน์ เทรมอนต์ ก็ก้าวออกมาเพื่อทักทายพวกเขา “นายหญิง มีคนส่งบางอย่างมาให้ บอกว่าสำหรับท่าน”เธอสงสัยว่ามันมาจากใคร “มันคืออะไร? รู้ไหมว่าใครส่งมา?”แม่บ้านส่ายหัว “ฉันไม่รู้ ฉันไม่เคยเห็นพวกเขามาก่อน ฉันคิดว่ามันเป็นจดหมาย”จากนั้นแม่บ้านก็ยื่นจดหมายให้เธอ แอเรียนตัวแข็งทื่อเมื่อเห็นมัน มันเป็นลายมือของ จอร์จ สโลน...เธอรับและฉีกซองออกแล้วหยิบจดหมายออกมา ทุกคำในจดหมายนั้นบีบคั้นจิตใจของเธอ การหายใจของนางค่อย ๆ เร็วขึ้น มือและเท้าของเธอเ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 438 สะอื้นจนยุ่งเหยิน
แม่บ้านทรุดตัวเข้ามุม กลัวเกินกว่าจะพูดอะไร เธอให้จดหมายนั้นกับแอเรียนแต่ไม่คิดว่าจะทำให้เกิดความโกลาหลเช่นนี้ เฮนรี่และแมรี่วิ่งไปที่ห้องนั่งเล่นและเห็นทั้งหมด ไม่มีใครกล้าพูดอะไรสักคำ ผู้รับใช้อย่างพวกเขาไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องแบบนี้มาร์คค่อย ๆ เดินไปที่โซฟาและนั่งลง ใบหน้าของเขายังคงนั่ง เขายกมือที่สั่นขึ้นวางบนหน้าอกของเขา เขารู้สึกราวกับว่ามีมีดพันเล่มแทงทะลุหัวใจของเขา สิ่งหนึ่งที่เขากลัวที่สุดได้เกิดขึ้นในที่สุด…ครึ่งชั่วโมงต่อมา เขาบังคับตัวเองให้หายใจคงที่ “ส่งคนตามเธอไป ให้แน่ใจว่าเธอปลอดภัย…”เฮนรี่ตกลงและเรียกบอดี้การ์ดมาคนนึงก่อนที่จะจากไปอย่างรวดเร็วแอเรียนตัวคนเดียว ทิฟฟานี่เป็นคนเดียวที่เธอสามารถพึ่งพาได้ เธอเดินไปที่สี่แยก โบกรถแท็กซี่ และบอกที่อยู่แก่คนขับ เธอไม่ได้สังเกตเห็นรถ Rolls-Royce สีดำข้างหลังเธอเธอสะอื้นขณะที่เธอเคาะประตูบ้านของทิฟฟานี่เมื่อเธอไปถึง เธอไม่มีแรงแม้แต่จะขนกระเป๋าและสัมภาระของเธอทิฟฟานี่ตกใจมากเมื่อเธอเปิดประตูออกและเห็นแอเรียน “เกิดอะไรขึ้นแอริ? มาร์คทำอะไรเธอ?”เธอพูดไม่ได้ เธอฝังศีรษะของเธอไว้ในอ้อมแขนของทิฟฟา
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 439 ผิดคน
ทิฟฟานี่เพิ่งซื้อเบียร์จากร้านเล็ก ๆ แล้วเดินไปที่ถนน ทันใดนั้น รถตู้ก็มาขวางทางเธอ ก่อนที่เธอจะทันได้ตอบโต้ ชายร่างกำยำสองคนลงจากรถและเอาผ้าชุบสารเคมีปิดจมูกเธอ จากนั้นพวกเขาก็พาเธอขึ้นรถ เธอทิ้งถุงพลาสติกที่เต็มไปด้วยขวดเบียร์ลงบนพื้นซึ่งทำให้ขวดแตก สิ่งสุดท้ายที่เธอรู้สึกคือเบียร์เย็น ๆ ที่สาดไปที่ข้อเท้าของเธอหลังจากผ่านไประยะหนึ่ง เธอก็ลืมตาที่พร่ามัวและพบว่าตัวเองอยู่ในที่ที่ไม่คุ้นเคย ดูเหมือนจะเป็นเพิงเก่า พื้นดินเย็นชื้นและสกปรกเหลือทน ชายกลุ่มหนึ่งนั่งอยู่ข้างหนึ่งของห้องพลางดื่มเบียร์และสนทนาด้วยคำพูดที่ลามกอนาจารเธอเคลื่อนไหวเพียงเล็กน้อยเมื่อชายคนหนึ่งหันมาทางเธอ “โอ้ เด็กผู้หญิงคนนั้นตื่นแล้ว รีบขอคำสั่งจากพวกเขา ฉันจะทนไม่ไหวแล้ว”เธอถูกครอบงำด้วยความกลัว จากการสังเกตการณ์ของเธอตอนนี้มีผู้ชายอย่างน้อยห้าคนอยู่ข้างหน้าเธอ มือของเธอถูกมัดไว้ด้านหลังเช่นเดียวกับขาของเธอ แขนขาของเธอไร้ประโยชน์ในขณะนี้ เนื่องจากเธอเพิ่งถูกวางยา เธอแทบไม่มีโอกาสหลบหนีได้เลย!ชายคนหนึ่งหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วกดโทรออก เขาเปิดสปีกเกอร์โฟนน่าจะเพื่อให้แน่ใจว่าทุกคนสามารถได้ยินบทสนทนา เมื่อสายถ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 440 เขาคือผู้หญิงที่ฉันรัก
อีธาน เขาไม่เพียงแต่เป็นต้นเหตุที่อยู่เบื้องหลังการล้มละลายของครอบครัวเธอและการจากไปของพ่อของเธอในช่วงแรกเท่านั้น แต่ตอนนี้ เพราะเขา เธอจึงถูกลดสถานะลงเช่นนี้! ตอนแรกเธอคิดว่าแอรี่อยู่เบื้องหลังทุกอย่าง แต่ตอนนี้เธอก็นึกได้ว่าครอบครัวของแอรี่ก็ล้มละลายเช่นกัน เธอคงไม่มีเงินจ่ายสำหรับสิ่งนี้ มันเป็นอีธานมาตลอด!เพียะ!เสียงตบดังเพี๊ยะ แอรี่จ้องไปที่ชายตรงหน้าเธอด้วยความประหลาดใจ “คุณตบฉันทำไม?”เธอถูกตบอีกครั้ง หน้าอกของชายผู้นั้นเพิ่มขึ้นและลดลงอย่างรวดเร็วจากความโกรธที่รุนแรงของเขาแอรี่กลัวเกินกว่าจะพูดในตอนนี้ “เธอทำอะไรเขา?” ชายคนนั้นถามด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมแอรี่หลบสายตาของเขา เธอจับแก้มของเธอขณะที่เธอตอบด้วยน้ำเสียงที่เงียบงันว่า “ฉันไม่ได้ทำ… พวกมันต่างหาก… เมื่อฉันมาถึงพวกมันก็เริ่มแล้ว นั่นไม่ใช่ส่วนหนึ่งของคำสั่งของคุณเหรอ? ภาพที่คุณให้มาไม่ชัดเจนพอ พวกมันจับผู้หญิงมาผิดคนเพราะพวกมันไม่ได้เห็นใบหน้าของแอเรียนอย่างชัดเจน”น้ำเสียงของชายผู้นั้นเย็นชายิ่งขึ้นไปอีก “เธอกำลังจะบอกว่าฉันผิดเหรอ? ได้เลย แอรี่ อย่าบอกว่าฉันไม่เคยให้โอกาสเธอนะ เธอเป็นคนที่ปล่อยให้มันหลุดมือไป” จ
Latest chapter
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1270 การปรากฏตัวของเจนิซ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1269 สมอร์เป็นเด็กใจร้อน
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1268 อเลฮานโดรผู้ได้รับรางวัลออสการ์สำหรับนักแสดงดีเด่น
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1267 คนสองคนที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกันสามารถอยู่ด้วยกันได้เหรอ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1266 เล่นใหญ่
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1265 ใจเย็น ๆ เจ้าซื่อบื้อ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1264 เหล่าแม่ ๆ และภรรยา
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1263 เขานึกว่าเธอคิดว่า
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1262 หุบปากซะไอ้สารเลว
