로그인공유
การเดินทาง
최신 업데이트:
2025-06-23 14:10:22เตวิทย์เลี้ยวรถเข้าปั๊ม เมื่อมีสัญญาณแจ้งเตือนว่าน้ำมันรถกำลังจะหมดถัง หลังจากออกมาจากโรงแรม ชายหนุ่มก็ขับรถมาเกือบสี่ชั่วโมง คนที่นั่งข้าง ๆ หลับไปพร้อมกับน้ำตา ระหว่างทางเธอไม่พูดอะไรเลย เขาเองก็ไม่ได้ถาม รอให้สบายใจคงเล่าให้ฟัง
"ปลื้มครับ เข้าห้องน้ำหรือเปล่า" มือหนาแตะลงบนท่อนแขนเรียว เมื่อพารถมาจอดหน้าร้านสะดวกซื้อ เตวิทย์อยากเข้าห้องน้ำและหาอะไรรองท้อง ตั้งแต่เมื่อวานยังไม่มีอะไรตกถึงท้อง ตั้งใจว่าจะไปหากินในงาน แต่ก็ต้องออกมาแล้วขับรถหลายชั่วโมงติดต่อกัน
"ปลื้ม เข้าห้องน้ำไหม" เรียกเธออีกครั้งพร้อมกับเปลี่ยนจากตบที่ต้นแขน มาเขย่าตัวเธอเบา ๆ ไม่อยากรบกวนเวลานอนของเธอเลย แต่เพราะเป็นห่วงเลยอยากให้เธอหาอะไรรองท้องสักหน่อย
"คะ?" ปานิศาปรือตาขึ้น ก่อนจะกะพริบถี่ ๆ เมื่อตื่นเต็มตา
"ที่ไหนคะ" ถามพร้อมกับขยับนั่งตัวตรง อดสงสัยไม่ได้ว่าเธอปรับเบาะนอนตอนไหนกัน มองหน้าเขาเมื่อเห็นสูทราคาแพงคลุมอยู่บนตัว
"ผมกลัวคุณหนาวเลยเอามาห่มให้นะครับ" เตวิทย์ตอบใบหน้าร้อนขึ้น เมื่อสบตากับตากลมโตของเธอ
"ขอบคุณค่ะ" เอ่ยขอบคุณแล้วมองไปรอบ ๆ อย่างสงสัย
"ที่ไหนคะ" ถามเพราะไม่คุ้นตากับสถานที่
"เข้าเขตอำเภอปากช่องครับ"
"ปากช่อง" ทวนชื่อสถานที่พร้อมกับมองหน้าเขา
"ครับ ผมเห็นคุณหลับเลยขับรถมาเรื่อย ๆ"
"ค่ะ ขอโทษนะคะที่ทำให้คุณเดือดร้อน ฉัน..."
"เรื่องนั้นเอาไว้ก่อนเถอะครับ คุณจะเข้าห้องน้ำหรือเปล่า"
"ก็ดีค่ะ แต่ว่า..." ก้มมองชุดที่ใส่อยู่แล้วส่งยิ้มแห้ง ๆ ให้เขา เสื้อผ้าหน้าผมไม่บอกก็รู้ว่าเธอคือเจ้าสาว
"ใส่สูทคลุมไปได้ไหมครับ"
"ชุดเจ้าสาวนะคะ"
"คนอาจจะคิดว่าคุณเป็นดารามาถ่ายแบบ คุณสวยขนาดที่ดาราบางคนยังอาย" คนชมของเขาทำให้ปานิศาขมวดคิ้ว เตวิทย์มีมุมนี้ด้วยหรือ ที่ผ่านมาเธอเห็นเขาจริงจังกับทุกเรื่อง
"มั่นใจขึ้นเยอะเลยค่ะ"
"เสร็จแล้วมารอในรถนะครับ ผมจะเข้าไปในร้านสะดวกซื้อ อยากได้อะไรไหมครับ" บอกแล้วส่งกุญแจรถให้เธอ
"หิวข้าวมากเลยค่ะ คุณเลี้ยงข้าวฉันได้ไหม กลับกรุงเทพเมื่อไรจะคืนเงินให้ค่ะ" เพราะความรีบร้อน เลยไม่ได้หยิบอะไรติดมือมาสักอย่าง เตวิทย์ยิ้มให้หญิงสาว เขาอยากชวนเธอกินข้าวตั้งนานแล้ว แต่ติดที่เธอหลับยาว และคิดว่าเธอคงอายที่ใส่ชุดเจ้าสาว
"คิดมากน่า"
"ขอบคุณค่ะ ฉันเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ" พูดจบก็เดินไปห้องน้ำ เมื่อของเสียในร่างกายประท้วง เตวิทย์มองตาม ก่อนจะเดินแยกไปยังห้องน้ำชาย เวลาที่ปานิศาทำตัวเป็นกันเองน่ารักมากจริง ๆ
ครืด ครืด
มือถือในกระเป๋ากางเกงสั่นขึ้น หยิบขึ้นมาดูก่อนจะยิ้มแล้วกดรับสาย ปฐวีโทรมาฝากน้องสาว เขาสัญญาว่าจะดูแลเธอให้ดีที่สุด แล้วจะให้เธอโทรกลับเมื่อถึงจุดหมายปลายทาง
ปานิศามองตัวเองในกระจกห้องน้ำ วันนี้เธอเป็นผู้หญิงที่สุดที่สุด ภีรณีอยู่กับเธอตลอดเวลา ใส่ใจทุกรายละเอียด ที่เกี่ยวกับเธอ ไม่คิดเลยว่าเพื่อนที่ดีที่สุด จะทำร้ายเธอได้อย่างเลือดเย็น ตั้งแต่เด็กจนโต ภีรณีอยากได้ของทุกชิ้นที่เธอมี สิ่งไหนที่แบ่งปันได้เธอจะให้เพื่อนเสมอ บางอย่างที่เธอรักหรือไม่อยากให้ ภีรณีก็จะแย่งไป
“แย่งของคนอื่นจนติดเป็นนิสัย” พูดกับตัวเองก่อนจะเดินออกจากหัองน้ำ ออกมาแล้วกลับเข้าไปใหม่ เมื่อเตวิทย์ส่งแปรงสีฟันกับยาสีฟันให้ เตวิทย์เป็นคนรักความสะอาด จึงไม่ลืมเผื่อแผ่มาให้เธอ
อาหารมื้อนั้นเป็นบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ที่ซื้อจากร้านสะดวกซื้อ ทั้งสองนั่งกินที่โต๊ะที่ทางปั๊มจัดไว้เป็นที่นั่งพักผ่อน แรก ๆ ปานิศาก็อายที่มีคนมองมา แต่นาน ๆ ไปก็ชิน เตวิทย์ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ชายหนุ่มสาวเส้นบะหมี่เข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย ปานิศามองการกระทำของเขา เตวิทย์ตักบะหมี่เต็มช้อน แล้วส่งเข้าปากคำใหญ่ ไม่สนใจกับควันที่ลอยขึ้นมาจากกระป๋อง เขากินหมดแล้วดื่มน้ำตาม ในขณะที่เธอยังเป่าควันอยู่เลย
"โอ๊ย!" เพราะความเกรงใจกลัวเขาจะรอนาน เธอจึงทำแบบเขาบ้าง ผลที่ได้คือต้องคายเส้นบะหมี่กลับลงไปในกระป๋องตามเดิม
"ค่อย ๆ สิครับมันร้อน" บอกพร้อมกับส่งขวดน้ำในมือให้เธอ ปานิศารับไปดื่มจนหมดขวด เธอลืมไปเลยว่าเป็นขวดที่เขาดื่มอยู่ ใบหน้าหญิงสาวร้อนขึ้น เมื่อรู้ตัวว่าทำอะไรลงไป ใครเขาดื่มน้ำขวดเดียวกัน
"ของคุณไม่ร้อนเหรอคะ" ถามเมื่อเห็นเขามองหน้าเธอ สลับกับขวดน้ำในมือ
"ร้อนครับ ผมชอบกินของร้อน ตอนอยู่ญี่ปุ่นผมกินแบบนี้จนติดเป็นนิสัย" เตวิทย์บอกแล้วชวนคุย ปานิศารับรู้อีกอย่างว่าเขาเคยอยู่ญี่ปุ่นมาก่อน
"เราจะไปไหนกันคะ"
"นั่นแหละที่ผมจะถามแต่ยังไม่ได้ถาม เพราะเห็นคุณหลับ เลยถือวิสาสะคิดเอาเอง ผมมีบ้านที่ปากช่อง บรรยากาศดีมาก คิดว่าคุณน่าจะชอบ" เตวิทย์บอกกับหญิงสาว ปานิศายิ้มให้เขา เธอผิดเองที่ลากเขามา จนทำให้เขาเดือดร้อนไปด้วย
"ขอโทษนะคะที่ทำให้คุณเดือดร้อน คุณกลับไปก่อนก็ได้ค่ะ ฉันขอเวลาทำใจสักพัก"
"ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น คุณถึงหนีงานแต่งมาแบบนี้ ผมจะไม่ถามจนกว่าคุณจะเล่าให้ฟังเอง จำไว้อย่างหนึ่งนะปลื้ม ผมจะไม่มีวันทิ้งคุณ" หัวใจดวงน้อยกระตุกเมื่อเขาพูดจบประโยค ตากลมโตสบกับตาคมเข้ม แล้วต้องเป็นฝ่ายหลบตา เมื่อเห็นบางอย่างในนั้น มันคือคำสัญญาใช่ไหม
"ฉันอิ่มแล้วค่ะ" เธอเปลี่ยนเรื่องคุย เมื่อรู้สึกประหม่ากับการมองของเขา
"งั้นไปต่อเลยนะ" เมื่อเธอไม่คัดค้าน เตวิทย์ก็มุ่งหน้าไปยังจุดหมายปลายทางที่ตั้งใจเอาไว้ สถานที่แห่งนั้นเป็นเซฟโซนของเขา นอกจากเพื่อนสนิทแล้ว เธอเป็นคนแรกที่ก้าวเข้าไปในพื้นที่ส่วนตัวของเขา
최신 챕터
เจ้าสาวครึ่งทาง จบบริบูรณ์
“มาทำหลานให้ให้แม่อุ้มกันเถอะบี๋” พีรดนย์เรียกคนรัก เมื่อทั้งสองเดินทางมาฮันนีมูนที่ภูทับเบิก หลังจากแต่งงานบริษัทก็ให้สวัสดิการสำหรับคู่แต่งงานใหม่ได้มาฮันนีมูนหนึ่งสัปดาห์ พีรดนย์ไม่คิดจะทำอะไรเลยนอกจากกิจกรรมบนเตียง ต่อให้ที่นี่มีสถานที่ท่องเที่ยวน่าสนใจร้อยแปดเขาก็ไม่สน“บี๋ไปเที่ยวบ้างเถอะ” ชลนิภาบอก เมื่อสามีเรียกกลับไปบนเตียง“เที่ยวมาเยอะแล้ว อยากทำกิจกรรมกับเมียให้เต็มที่”“ไม่ไหว”“นอนเฉยๆ ก็ได้เดี๋ยวผัวจัดเอง”“ไม่บอกว่าไม่ไง” ร้องโอดครวญขอชีวิตก็ แต่ก็ไม่เป็นผล เมื่อสามีสุดหื่นอยากทำกิจกรรมต่อ ร่างสูงอุ้มร่างบางไปวางบนเตียง ถอดเสื้อยืดออกทางศีรษะปาทิ้ง แล้วตามด้วยชิ้นต่อ ๆ มากระโจนคร่อมร่างเมีย จ้องมองที่ริมฝีปากแสนหวาน สดชื่นทุกครั้งที่เขาจูบ สายตาของเขาทำให้ชลนิภาอ่อนไหวยินยอมร่วมมือ ในที่สุด เธอก็ตอบสนองจูบร้อนแรงที่บดขยี้ลงมาด้วยความเต็มใจ เสื้อคลุมอาบน้ำบนตัวถูกกระตุกเชือกผูกเอวออก“ไหนว่าไม่เอาไงบี๋” พีรดนย์หยอก เมื่อเห็นว่าด้านในชุดอาบน้ำคือเนื้อตัวเปล่าเปลือยของภรรยา ไม่ใส่เสื้อผ้า แต่บอกว่าไม่พร้อมแปลก ๆ นะ“ก็คนจะอาบน้ำ” ชลนิภาเถียง“ไม่ใช่เตรียมพร้อมรับศึกเหรอ”
เจ้าสาวครึ่งทาง ตอนจบ(2)
ชลนิภากอดอกนิ่งเงียบ ปล่อยให้เป็นหน้าที่พีรดนย์ ดูสิเห็นนางนี่บีบน้ำตา เขายังจะสงสารคนโกหกตลบแตลงอยู่ไหม“ด้าไปเถอะ” เสียงอ่อนเหมือนสงสารคนที่หลอกตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า“พี่พีไปส่งด้าหน่อยนะคะ”“ไม่ต้อง นี่เงินค่าแท็กซี่ หรือต้องโดนเมียหลวงตบอีกที บอกไว้ก่อนนะฉันมือหนัก” เงื้อมือขู่ เมื่อนิดายังอ้อนพีรดนย์ไม่เลิก“ไปก็ได้” กระชากกระเป๋าลากออกไปจากบ้านชลนิภาเดินตามไปดู พีรดนย์กับประไพก็ตามมาด้วย“หนูน้ำใจเด็ดมาก คนแบบนี้ต้องเจอแบบหนูน้ำ” แม่สามีชื่นชมว่าที่ลูกสะใภ้ คนแบบนี้ถึงจะดูแลลูกชายใจอ่อนของเธอได้[สัปดาห์ต่อมา]สองหนุ่มสาวไปงานแต่งของคิรากรกับเหมือนฝัน เพื่อแสดงความบริสุทธิ์ใจว่าไม่มีเรื่องติดค้างกันแล้ว พอได้เวลาโยนช่อดอกไม้ สาว ๆต่างไปยืนรอรับช่อดอกไม้อยู่หน้าเวที การโยนดอกไม้ของเจ้าสาวต่างไปจากงานอื่น ๆ ที่เจ้าสาวมักจะยืนหันหลังแล้วโยน ต่งานนี้ให้เพื่อนๆ ดึงเชือกที่ผูกติดกับช่อดอกไม้ของเจ้าสาวเชือกเส้นหนึ่งถูกยื่นมาให้ชลนิภา ชลนิภามองเชือกเส้นที่ถูกยื่นมา ก่อนจะรับเอาไว้ สาวๆ ทุกคนจับเชือกเตรียมพร้อมดึง ชลนิภาหันมองพีรดนย์ยิ้มให้เขาราวกับต้องการขอกำลังใจพิธีกรเริ่มนับ ห้า สี
เจ้าสาวครึ่งทาง ตอนจบ(1)
[หลายเดือนต่อมา] “แม่ครับผมจะแต่งงานกับน้ำ” พีรดนย์เดินมาบอกแม่ตอนที่ท่านกำลังดูละครหลังข่าว “จริงหรือลูก” ประไพดีใจมากนับว่าลูกชายฉลาดที่ไม่เลือกคนอย่างนิดา“แล้วคนโน่นล่ะ” คนโน้นที่ประไพพูดถึง คือนิดา ที่ยังโทรมาหาพีรดนย์ทุกวัน“ถ้าแม่หมายถึงดาด้า เราจบกันแล้วครับ ที่ผมช่วยก็เพราะดาด้ากำลังป่วย” พีรดนย์บอกให้แม่สบายใจ“จบจริง ๆ ก็ดี แม่บอกตรง ๆ นะแม่คงทำใจไม่ได้ ถ้าพีเลือกผู้หญิงคนนั้นมาเป็นคู่ชีวิต”“ไม่หรอกครับ ถ้าดาด้าแข็งแรงขึ้น ผมก็จะหาที่อยู่ใหม่ให้เธอ”“ทำอะไรบอกให้หนูน้ำรู้ด้วยนะลูก มารู้ทีหลังหนุน้ำจะเสียใจ”“ครับ แม่ไปขอน้ำให้ผมหน่อยนะครับ”“ได้สิ เต็มใจเลยล่ะคนนี้ เดี๋ยวแม่โทรบอกลุงยุทธให้รีบลงมากรุงเทพ ไปขอสาวให้หลานชาย” ประยุทธพี่ชายสามีอยู่ทางเหนือ รักพีรดนย์เหมือนลูกในไส้ เรื่องน่ายินดีแบบนี้ต้องบอกให้ท่านรับรู้“ขออะไรกันเหรอคะพี่พี” เสียงที่ดังมาประตูห้อง ทำให้สองแม่ลูกต้องหันไปมอง เห็นนิดายืนหน้าซีดอยู่ตรงนั้นประไพก็ส่ายหัว พีรดนย์ยังนั่งอยู่ที่เดิม ไม่ลุกไปประคองเธออย่างที่นิดาคิดเอาไว้ พีรดนย์ไม่ไปหาและไม่รับโทรศัพท์นิดาเลยมาหาเขาที่บ้าน บรรจงแต่งหน้ามาเป็นอย่
เจ้าสาวครึ่งทาง ตอนที่19.ใครจะไปสู้คนที่เขารักได้(จบ)
ยกทรงถูกดึงผ่านศีรษะไม่ใส่ใจในการปลดตะขอ พีรดนย์เป็นคนแบบนี้เรื่องเซ็กส์เขาไม่เคยใจเย็นเลยสักครั้ง แต่เขาแน่ใจว่าอาการรีบร้อนหอวกระหายที่กำเป็นอยู่เกิดขึ้นกับชลนิภาคนเดียวเท่านั้น ชลนิภาเป็นเหมือนแห่งน้ำที่เขาพบจอตอนหิวกระหาย เมื่อเจอแล้วก้อยากกินทันที ทันทีที่เต้าสวยปรากฏต่อสายตา มือสั่นก็ยกขึ้นเคล้นสองเต้า ครอบปากลงบนส่วนยอดเด้งนุ่มดูดเม้มสลับขบกันเบาๆ“อ๊า” คนโดนดูดหน้าอกครางเสียงสั่น ขาที่ห้อยอยู่สั่นเทา สองมือสองเข้าหากลุ่มผมดำสลวยของเขา ขยี้จนเส้นผมชายหนุ่มยุ่งเหยิงพีรนดนย์ลากปลายลิ้นมาตามหน้าท้องหดเกร็งเป็นจังหวะ ตามความเสียวกระสัน ดันชายกระโปรงขึ้นไปกองอยู่ที่เอวเล็ก ปลดแพนตี้ปกคลุมกุหลาบช่องามลงมาตามเรียวขา หญิงสาวใช้นิ้วเท้าเขี่ยมันตกลงพื้นพีรดนย์รีบร้อนจัดการกับสิ่งปกปิดที่ขัดขวางทาง ถอดเสื้อเชิ้ตออกแล้วปาทิ้งลงพื้น ตามด้วยกางเกงยีนส์ผ้าเนื้อดี และกางเกงชั้นในสีขาวสะอาดเป็นลำดับสุดท้าย จับเรียวขาที่ห้อยอยู่ยกขึ้นไปวางบนเคาน์เตอร์ แล้วแทรกตัวเข้าตรงกลางหว่างขา ฝังหน้าลงใจกลางความเป็นหญิง ตวัดลิ้นเลียกลีบกุหลาบดอกงามอวบอูม เลียหนัก ๆ ขึ้นลงตรงร่องสวาทฉ่ำเยิ้ม เขี่ยเกสรกุหลา
เจ้าสาวครึ่งทาง ตอนที่18.ใครจะไปสู้คนที่เขารักได้(2)
พีรดนย์หนีนิดาออกมาหลังจากที่เธอขอร้องให้เขามาอยู่เป็นเพื่อนที่คอนโด ตั้งใจไปซื้อเค้กหน้านิ่มไปฝากชลนิภาที่ทำงาน แต่สิ่งที่เขาเห็นตรงหน้าทำให้ไม่อาจเดินต่อไปได้ แฟนของเขายืนกอดอยู่กับแฟนอีกคน แล้วตอนนี้เขาควรอยู่ในฐานะอะไร เพื่อนเหมือนเดิมอย่างนั้นเหรอชลนิภาผละออกจากอ้อมแขนของคิรากร ทั้งสองปรับความเข้าใจกันและจากกันด้วยดี จากลากันด้วยความเข้าใจดีกว่าจบแบบเกลียดกันเป็นไหน ๆ จังหวะที่ชลนิภาหันกลับมา เจอพีรดนย์ยืนอยู่ต่อหน้าพอดี“แก...พี”“ยินดีด้วยว่ะ ยินดีด้วย” ไม่รู้เรื่องว่าสองคนคุยอะไรกัน แต่ก็อยากร่วมแสดงความยินดีกับเพื่อนรัก กอดกันกลมแบบนี้แสดงว่าไม่ได้พูดเรื่องเลิกกัน คงคุยเรื่องอนาคตร่วมกัน เรื่องดีๆ แบบนี้เขาควรยินดีถึงจะถูก รู้สึกเหมือนโดนหักหลังอีกครั้ง แต่ภาพไม่รุนแรงเท่าตอนนิดาร่วมรักกับชู้บนเตียง แต่มันดันเจ็บกว่าเป็นร้อยเท่า“ฉันก็ยินดีกับแกด้วยว่ะ” เมื่อตั้งสติได้ ชลนิภาก็พูดประโยคนี้ออกมา เธอก็ควรยินดีกับพีรดนย์เช่นกัน“ยินดีบ้าบออะไร!” พีรดนย์เสียงดัง คนกำลังจะถูกทิ้ง มีเรื่องอะไรให้น่ายินดีกัน“แกรู้อยู่แกใจ ยังต้องให้ฉันพูดอีกเหรอ” ตอบโต้เขาเสียงสั่น พีรดนย์จะรู้ไหม
เจ้าสาวครึ่งทาง ตอนที่17.ใครจะไปสู้คนที่เขารักได้(1)
พีรดนย์โทรหาชลนิภาซ้ำ ๆ แต่หญิงสาวไม่รับสายเขาเลยสักครั้ง ชายหนุ่มเข้าเกมออนไลน์เพื่อหาเพื่อนคุย ตั้งแต่เป็นแฟนกับชลนิภาเขาก็ไม่ได้เข้าไปคุยกับเพื่อนในเกมอีกเลย ไม่รู้ว่าวันนี้โอเอซิสจะยังอยู่ไหม“น้ำ” หัวหน้าเดินมาถึงโต๊ะทำงานของชลนิภา ด้วยสีหน้าถมึงทึง โยนกระดาษลงบนโต๊ะดังโครม แต่หญิงสาวยังคงนิ่งไม่สะดุ้งสะเทือน มองกระดาษแผ่นนั้นด้วยใบหน้านิ่งเฉย“มีอะไรคะพี่มาร์ช” ทำไมทำหน้าหน้าซังกะตายแบบนั้นคะ“ยังมีหน้าพูดอีกเหรอ เธอตรวจงานก่อนส่งให้ลูกค้าหรือเปล่า” มาร์ชพูดด้วยน้ำเสียงเกรียวกราด ถึงจะเป็นความผิดครั้งแรกของชลนิภา แต่เขาก็ไม่ชอบใจ“ตรวจค่ะ” แทบไม่ดูด้วยซ้ำ ไม่มีกะจิตกะใจตรวจงาน หรือทำอะไรทั้งนั้น เมื่อเช้าลุกขึ้นมาอาบน้ำ แต่งตัวมาทำงานได้ก็ดีมากแล้ว หลังจากเห็นโพสต์ในเฟซบุ๊กของนิดาเมื่อคืนก็ไม่มีใจทำอะไรอีกเลย“ตรวจทำไมมันถึงผิดพลาดแบบนี้ งานออกแบบที่น้ำเคยทำ มันดีกว่านี้ร้อยเท่า ทำไมงานนี้ถึงได้ชุ่ยอย่างนี้ล่ะน้ำ ลองเอากลับไปดูใหม่แล้วแก้สเกลให้พี่ด้วย ลูกค้าด่าพี่มาจนหูชาแล้วเนี่ย” พี่มาร์ชก็คือพี่มาร์ช ไม่ว่าจะโมโหแค่ไหนก็ยังใจดีและให้โอกาสลูกน้องเสมอ“ค่ะ” ตอบรับเนือยๆ หมดไฟใ
다른 추천
นางบำเรอ BAD GUY
ลำเจียก54.8K 조회수พันธะสัญญา วิวาห์ร้ายรัก
กวักทรัพย์เข้ากรุสมบัติ55.4K 조회수คลั่งรัก❤️คุณหมอมาเฟีย NC18++
Me'JinJIn29.8K 조회수ดวงใจอันธพาล NC25+
ฅนบนดอย51.5K 조회수เป็นเมียลับทายาทมาเฟีย
อัญธิญาน์1.4K 조회수โซ่ผูกรัก
ดอกอ้อลู่ลม1.7K 조회수แหกกฎครูปกครอง
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ944 조회수บังเอิญเป็นผัวเธอ (NC 18+)
กาแฟหอมกรุ่น2.9K 조회수
