All Chapters of เจ้าสาวครึ่งทาง: Chapter 1 - Chapter 10

10 Chapters

ภาพบาดตา

ปานิศายืนค้างอยู่กับที่ เมื่อเปิดประตูเข้ามาในห้องที่ทางโรงแรมจัดไว้เป็นห้องพัก ภาพที่อยู่ตรงหน้า ทำให้เธอช็อคจนสิ้นสติ "อือ...เบา ๆ สิคะ เดี๋ยวเจ้าสาวของคุณก็ได้ยินกันพอดี" ปากร้องห้ามแต่ช่วงล่างกับส่ายร่อนรอรับการเติมเต็มของเขาเพียะ เพียะฝ่ามือของชายหนุ่ม ฟาดลงบนปั้นท้ายที่ส่ายร่อนอย่างมันมือ "คุณน่ากินขนาดนี้ใครจะอดใจไหว อย่าใส่ชุดนี้มาให้เห็นอีกนะผมหวง" "อื้อ...อ๊ะ ๆ ๆ ๆ หวงอะไรคะ เราไม่ได้เป็นอะไรกันซะหน่อย" "ไม่ได้เป็นเหรอ แล้วแบบนี้เรียกว่าอะไร" พูดพร้อมกับอัดกระแทกแก่นกายเข้าไปในช่องทางรักของคนที่ยืนในท่าโกงโค้งจนมิดโคน "อ้าย เบา ๆ สิคะ แพมเสียวไปหมดแล้วค่ะ" แพมหรือภีรณีส่ายก้น เมื่อคนที่อยู่ด้านหลังกระแทกแท่งร้อนเข้าใส่ไม่ยั้ง ปากร้องห้ามแต่การกระทำกลับสวนทางกัน ท่าทางของหญิงสาว ยิ่งทำให้คนที่อยู่ด้านหลังฮึกเหิม ศราวุธในชุดเจ้าบ่าว กำลังบรรเลงเพลงรักกับเพื่อนเจ้าสาวในห้องพักแขกของโรงแรม อย่างเร่าร้อนถึงพริกถึงขิง สองคนนี้มีความสัมพันธ์กันมาสักพักนึกแล้ว เพราะภีรณีเป็นเพื่อนสนิทกับปานิศาเจ้าสาวในคืนนี้มือบางกำเข้าห
last updateLast Updated : 2025-06-23
Read more

อยากไปให้พ้น

งานแต่งงานถูกยกเลิกกลางครัน เมื่อเจ้าสาวหายตัวไป ครอบครัวเจ้าบ่าวและเจ้าสาวต่างก็ขอโทษแขกเหรื่อที่มาในงาน ศราวุธเองก็ตกใจไม่น้อย เมื่อรู้ว่าปานิศาหายตัวไป มีเพียงภีรณีเท่านั้นที่สะใจ เมื่อได้เห็นวิวาห์ล่ม "ยังหาปลื้มไม่เจอเหรอ" ประภาภรณ์ยกมือทาบอก หลังจากให้คนช่วยกันออกตามหาจนทั่วโรงแรม แต่ไม่มีใครพบปานิศา ศราวุธกับภีรณีมองหน้ากัน ในขณะพ่อแม่ฝั่งเจ้าบ่าวเริ่มโวยวาย "ใจเย็น ๆ ก่อนนะคะ คุณภพคุณเกด ยายปลื้มคงไม่ไปไหนหรอกค่ะ" ประภาภรณ์บอกกับพ่อแม่เจ้าบ่าว แต่ภายในใจร้อนรนเป็นห่วงลูกสาวที่สุด "จะให้ผมใจเย็นได้ยังไง งานพังลงไม่เป็นท่า ผมกับครอบครัวจะเอาหน้าไปไว้ไหน ชื่อเสียงป่นปี้ก็คราวนี้" ไตรภพโวยวาย เพราะอับอายกับเรื่องที่เกิดขึ้น นักข่าวพากับประโคมข่าวไปในทางลบ "คือฉันคิดว่า ยายปลื้มคงมีเหตุผลนะคะ" ประภาภรณ์แก้ตัวแทนลูกสาว "เหตุผลอะไรจะสำคัญไปกว่างานแต่ง ถ้าไม่แน่ใจก็ไม่ต้องแต่ง นี่อะไรหนีไปจากงาน ทิ้งให้คนข้างหลังต้องอับอาย" การะเกดเห็นดีเห็นงามไปกับสามี เพราะอยากได้สินสอดคืน "ใจเย็น ๆ นะครับคุณลุงคุณป้า ปลื้มก็เส
last updateLast Updated : 2025-06-23
Read more

การเดินทาง

เตวิทย์เลี้ยวรถเข้าปั๊ม เมื่อมีสัญญาณแจ้งเตือนว่าน้ำมันรถกำลังจะหมดถัง หลังจากออกมาจากโรงแรม ชายหนุ่มก็ขับรถมาเกือบสี่ชั่วโมง คนที่นั่งข้าง ๆ หลับไปพร้อมกับน้ำตา ระหว่างทางเธอไม่พูดอะไรเลย เขาเองก็ไม่ได้ถาม รอให้สบายใจคงเล่าให้ฟัง "ปลื้มครับ เข้าห้องน้ำหรือเปล่า" มือหนาแตะลงบนท่อนแขนเรียว เมื่อพารถมาจอดหน้าร้านสะดวกซื้อ เตวิทย์อยากเข้าห้องน้ำและหาอะไรรองท้อง ตั้งแต่เมื่อวานยังไม่มีอะไรตกถึงท้อง ตั้งใจว่าจะไปหากินในงาน แต่ก็ต้องออกมาแล้วขับรถหลายชั่วโมงติดต่อกัน "ปลื้ม เข้าห้องน้ำไหม" เรียกเธออีกครั้งพร้อมกับเปลี่ยนจากตบที่ต้นแขน มาเขย่าตัวเธอเบา ๆ ไม่อยากรบกวนเวลานอนของเธอเลย แต่เพราะเป็นห่วงเลยอยากให้เธอหาอะไรรองท้องสักหน่อย "คะ?" ปานิศาปรือตาขึ้น ก่อนจะกะพริบถี่ ๆ เมื่อตื่นเต็มตา "ที่ไหนคะ" ถามพร้อมกับขยับนั่งตัวตรง อดสงสัยไม่ได้ว่าเธอปรับเบาะนอนตอนไหนกัน มองหน้าเขาเมื่อเห็นสูทราคาแพงคลุมอยู่บนตัว "ผมกลัวคุณหนาวเลยเอามาห่มให้นะครับ" เตวิทย์ตอบใบหน้าร้อนขึ้น เมื่อสบตากับตากลมโตของเธอ "ขอบคุณค่ะ" เอ่ยขอบคุณแล้วมอง
last updateLast Updated : 2025-06-23
Read more

ความเสียใจ

ปานิศามองภาพที่เห็นอย่างไม่เชื่อสายตา เมื่อเตวิทย์ บอกว่าที่นี่คือบ้านของเขา บรรยากาศสวยงามมาก ถ้าปรับสถานที่แล้วสร้างเป็นรีสอร์ท หรือทำเป็นสถานที่เช็คอิน น่าจะสร้างรายได้ให้เขามหาศาล ตากลมโตมองไปรอบ ๆ ก่อนจะไปหยุดที่บ้านสไตล์ลอฟท์ขนาดกะทัดรัด ที่ตั้งอยู่บนเนินเขา รอบบ้านมีดอกไม้นานาชนิดรายล้อม "สวยจัง" ปานิศาพูดเหมือนคนละเมอ เมื่อถูกความสวยของธรรมชาติเข้าครอบงำ หลายปีมานี้เธอทำงานหนักเพราะอยากสร้างครอบครัว จนลืมไปเลยว่าไปเที่ยวต่างจังหวัดครั้งสุดท้ายเมื่อไร "ชอบไหมครับ" คำถามของเขาทำให้เธอรู้สึกตัว ไอร้อนที่กระจายไปทั่วแผ่นหลัง ทำให้เธอรู้ว่าตอนนี้เขาอยู่ใกล้เธอมากแค่ไหน "สวยมากเลยนะคะ" ตอบไม่ตรงคำถาม ชอบหรือไม่ คำถามนี้เขาต้องถามคนสำคัญของเขา ไม่ใช่ถามคนนอกอย่างเธอ "ถ่ายรูปไหม ผมถ่ายให้" เพราะเห็นว่าชุดที่เธอใส่เข้ากับสวนดอกไม้ของเขา จึงถามออกไป เมื่อเห็นแววไหววูบในดวงตาคู่สวย เตวิทย์ก็นึกขึ้นได้ว่าไม่ควรถาม "ชุดนี้เหรอคะ" เธอถามพร้อมกับก้มมองชุดที่ตัวเองใส่ ชุดนี้เป็นชุดสำคัญ เธอจึงใส่ใจทุกรายละเอียด ตั้งแต่ออกแบบ เลือกผ้า
last updateLast Updated : 2025-06-23
Read more

ไม่อยากพูดถึงมันอีก

ปานิศาขยับตัวเมื่อรู้สึกเมื่อยขบ เพราะมีของหนักทับอยู่ที่เอวและช่วงขา ตากลมโตเบิกขึ้น เมื่อเห็นว่าของหนักที่ทับอยู่คืออะไร "คุณเต..." อุทานออกมาพร้อมกับขยับหนีด้วยความตกใจ มองคนที่ยังนอนหลับสบายอยู่บนเตียง ของหนักที่ทับอยู่ที่เอวคือแขน ส่วนที่ขาคือขาแกร่งของเขา เตวิทย์ปรือตาขึ้นอย่างงัวเงีย เมื่อวานเขาเพลียเพราะขับรถทั้งวัน จากที่ตั้งใจว่าจะนอนกอดแค่แป๊บเดียว แต่เมื่อได้สัมผัสกับความอุ่นของเนื้อนุ่ม และกลิ่นหอมของกายสาว รวมกับที่นอนนุ่ม ๆ และความเย็นจากเครื่องปรับอากาศ ก็ทำให้เขาเผลอหลับไป "กี่โมงแล้วครับ" ถามพร้อมกับลุกขึ้นนั่ง บิดขี้เกียจไปมา ปานิสาตาโตให้กับท่าทางเป็นกันเองของเขา "เป็นอะไรครับ" ถามแล้วมองคนที่ยืนกอดตัวเองด้วยความไม่เข้าใจ ปานิศาอยากจะข่วนหน้าหล่อ ๆ นั่นสักที เตวิทย์ลืมไปหรือเปล่าว่าเธอกับเขาก็ไม่ต่างจากคนแปลกหน้า เขาเป็นเพื่อนปฐวีก็จริง แต่เธอคุยกับเขาแค่เรื่องงาน เขามานอนกอดเธอแบบนี้ เธอก็ต้องตกใจเป็นธรรมดา "คุณเข้ามาทำไมคะ" ถามเมื่อตั้งสติได้ "ผมเป็นห่วงเลยเข้ามาดู เห็นคุณหลับ ผมก็เลย..." "พ
last updateLast Updated : 2025-06-23
Read more

เขิน

ศราวุธนั่งดื่มเหล้าอยู่ที่เดิมอย่างมีความสุข ในที่สุดเขาก็ได้ใช้ชีวิตกับคนที่เขารักอย่างเปิดเผย แถมยังได้เงินก้อนโตมาเป็นทุนอีกด้วย บนโลกใบนี้ไม่มีใครโง่เท่าปานิศาอีกแล้ว อยู่ ๆ ก็หายไปแล้วทิ้งเงินทองไว้ให้เขา เขาไม่เคยอยากแต่งงานเลยสักนิด แต่เพราะขัดเธอไม่ได้ จึงตกลงเออออไปกับเธอ ไม่คิดเลยว่ามันจะดีขนาดนี้ ถ้ารู้ว่าแต่งแล้วจะได้เงินมาใช้ง่าย ๆ เขาแต่งไปนานแล้วในขณะที่ศราวุธกำลังดื่มด่ำกับความสุข ภีรณีกลับรู้สึกตรงกันข้าม เมื่อรู้ว่าคนที่พาปานิศาไปจากงานแต่คือเตวิทย์ เช้านี้สื่อทุกช่องต่างประโคมข่าวว่าสองคนนั่นเป็นชู้กัน ปานิศาแอบคบกับเตวิทย์แล้วตัดสินใจล้มงานแต่ง แล้วหนีไปกับคนที่เธอรัก มันเป็นแบบนี้ได้ยังไง เธอจะไม่รู้สึกอะไรเลย ถ้าผู้ชายคนนั้นไม่ใช่เตวิทย์ ต่อมอิจฉาทำงานทันที เมื่อปานิศากำลังจะได้ดีกว่าเธอ ที่เธอเป็นชู้กับศราวุธก็ไม่ใช่เพราะความรัก เธออยากแย่งทุกอย่างที่ปานิศามีต่างหาก ตั้งแต่เด็กจนโตปานิศาจะได้สิ่งที่ดีกว่าเธอเสมอ "ที่ร้ากกก มาทำอะไรตรงนี้ค้าบบบ" เสียงอ้อแอ้มาพร้อมกับคนเมา ที่กำลังเดินมาทางเธอ ทำให้ภีรณีเบื่อหน่ายหนักขึ้นกว่าเดิม ศราวุธดื่มต่อเนื่องมา
last updateLast Updated : 2025-06-23
Read more

ไร่ชา

เตวิทย์พาปานิศาซ้อนท้ายรถเอทีวี ที่ข้างหลังมีกระเป๋าผ้าและกล่องใบกะทัดรัดผูกติดเอาไว้ แล้วขับเข้ามาในไร่ชา ปานิศาตื่นตาตื่นใจกับไร่ชาที่กว้างจนสุดตา ตอนนี้เป็นเวลาเย็นจึงไม่มีคนงานเก็บใบชา จะมีก็แต่คนที่ดูแลไร่เท่านั้น ชายหนุ่มขับลัดเลาะเข้าไปในส่วนที่เป็นป่า แต่ยังมีต้นชาขึ้นเรียงกันเป็นแถว ปานิศาอึ้งกับที่นี่มาก ขนาดเป็นป่ายังใช้พื้นที่ได้อย่างคุ้มค่า "ข้างหลังนั่นเป็นน้ำตก ได้ยินเสียงน้ำไหลไหม" เขาหันมาถามเมื่อขับรถเข้าไปด้านใน ปานิศาส่ายหัวเป็นคำตอบ เธอไม่ได้ยินเสียงน้ำตกเพราะเสียงรถดังกว่า "ผมรักที่นี่มาก ทุกครั้งที่มา ก็จะเข้ามาที่นี่ คืนนี้เราจะนอนที่บ้านหลังนั้น" เตวิทย์ชี้ไปที่บ้านไม้ยกพื้น ขนาดหนึ่งห้องนอน ที่ตั้งอยู่ใกล้ ๆ น้ำตก "ไม่อันตรายเหรอคะ" ถามเพราะเห็นว่าอยู่กลางป่า "ไม่ครับที่นี่เป็นที่ของผม มีแต่คนของผม ไม่มีใครทำอันตรายเราหรอก" "แน่ใจนะคะ" ถึงแม้เขาจะยืนยันมาอย่างนั้น แต่ปานิศาก็ยังกังวล "สบายใจเถอะ ลงไปได้แล้ว ไว้ใจผมนะครับ" "ทำไมไม่บอกก่อน ว่าจะมาค้างคืน ฉันจะได้เตรียมตัว ดูสิไม
last updateLast Updated : 2025-06-23
Read more

ผมชอบคุณ

เตวิทย์แกะมือเธอออกจากลำคอ แล้วฉุดมือหญิงสาวให้ลุกขึ้นนั่ง ปานิศาหน้าแดงด้วยความอับอายที่ถูกปฏิเสธ เตวิทย์จูบลงมาที่หน้าผากมนฟอดใหญ่ จับใบหน้าของเธอให้หันมามองหน้าเขา "ปล่อยค่ะ" แกะมือเขาออกเพราะไม่มีอะไรจะคุย "โกรธเหรอ" "เปล่าค่ะ" ปฏิเสธพร้อมกับขยับหนี เขาเป็นคนเริ่มก่อน เธอไม่ได้เป็นคนเสนอให้เขา "ฟังผมนะ ที่ผมหยุดเพราะผมไม่อยากฉวยโอกาสตอนที่คุณกำลังสับสน ผมจะพิสูจน์ให้เห็นว่าผมจริงใจกับคุณ ผมไม่ต้องการเซ็ก แต่ผมต้องการคุณ" "คุณเต" เรียกชื่อชายหนุ่ม เมื่อเขาพูดประโยคนั้นออกมา "ปลื้ม คุณก็รู้ว่าผมรักคุณ ให้โอกาสผมนะ" "ฉัน..." สับสนไปหมด ไม่รู้ว่าจะตอบเขายังไงดี โอกาสที่เขาขอคืออะไร เธอเพิ่งแต่งงาน แม้จะเป็นการแต่งแค่ครึ่งทางก็ตาม "กลับไปเราคงไม่พ้นข้อหาชู้ แต่ผมจะทำให้คนเหล่านั้นเห็นว่าผมไม่ใช่ชู้ แต่ผมเป็นตัวจริงของคุณ เป็นแฟนกับผมนะครับ" "นี่คุณกำลังจีบฉันอยู่เหรอคะ" เธอถามเพราะไม่เข้าใจคำพูดของเขา เธอยอมเป็นของเขา ในขณะที่เขาขอแค่คบ "ใช่ครับ ถ้าผมทำมากกว่าจีบคุณก็
last updateLast Updated : 2025-06-23
Read more

ผมอยู่ข้างคุณ

อากาศยามค่ำคืนเหน็บหนาว แม้จะมีผ้าห่มแต่ก็ไม่ทำให้หายหนาว เตวิทย์ใช้อ้อมแขนของเขาคลายหนาวให้เธอ ปานิศาไม่ขัดขืน หญิงสาวขดตัวอยู่ในอกของเขา เธอไม่เคยใกล้ชิดกับศราวุธถึงขั้นนี้ แต่พอเป็นเขากลับยอมอย่างง่ายดายจมูกโด่งเป็นสันฝังลงที่ศีรษะทุยสวย จูบแล้วกระชับอ้อมแขน กอดเธอหลับไปพร้อมกัน เงียบจนได้ยินเสียงหัวใจของกันและกัน ชายหนุ่มสมน้ำหน้าตัวเองที่อยากเป็นสุภาพบุรุษ หนาวอย่างนี้ถ้าได้ทำอะไรที่เสียเหงื่อบ้างคงทำให้อุ่นขึ้น "ปลื้มครับ" กระซิบถามเพราะรู้ว่าเธอยังไม่หลับ "คะ" ปานิศาขานรับ หัวใจเต้นระส่ำ เมื่อได้กลิ่นแอลกอฮอล์จากลมหายใจของเขา "ขอได้ไหม"ปึก "อุ๊บ"คำถามของเขาได้หมัดหนัก ๆ เป็นคำตอบ ปานิศาฟาดมือลงบนชายโครงของเขา เตวิทย์จุกจนพูดไม่ออก เห็นตัวเล็กอย่างนี้หมัดหนักเหลือเกินแม่คุณ "มีให้เลือกสองอย่างค่ะ" เธอพูดท่ามกลางความเงียบ "ครับ" ขานรับแล้วคอยฟังอย่างตั้งใจ "จะนอนในนี้ หรือจะออกไปนอนตากยุงข้างนอกคะ" "นี่บ้านผม" เขาเถียงทันควัน "บ้านคุณแล้วไงคะ เลือก!" "นอนในนี
last updateLast Updated : 2025-06-23
Read more

ไร่ปลื้มรัก

เสียงไก่ขัน เสียงนกร้องที่ดังไปรอบ ๆ บริเวณ ปลุกปานิศาให้ตื่นขึ้น หญิงสาวขยับตัวออกจากอ้อมแขนแกร่ง ใบหน้าสวยเห่อร้อน เมื่อคืนเตวิทย์นอนกอดเธอทั้งคืน "คุณเต เช้าแล้วค่ะ" ปลุกเตวิทย์ให้ตื่นขึ้น เธอตั้งใจกลับกรุงเทพวันนี้ เดินทางแต่เช้าจะได้ไม่มืดค่ำ กลับไปเคลียร์ทุกอย่างให้เรียบร้อย แล้วค่อยกลับมาที่นี่อีก ถ้าเขายังอยากให้เธอมา "เช้าแล้วเหรอ เร็วจัง" เตวิทย์ขยับตัวอย่างเกียจคร้าน มือหนาเกี่ยวเอวบาง แล้วดึงเธอกลับไปบนที่นอน แต่ปานิศาฝืนตัวเอาไว้ ถ้านอนต่อวันนี้คงไม่ได้กลับ "เมื่อยจังเลย" เพราะเมื่อคืนนอนท่าเดียว เช้ามาจึงเมื่อยขบไปทั้งตัว "นวดให้หน่อยสิ" "ไม่ค่ะ ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้เลย กลับกรุงเทพวันนี้นะคะ ฉันอยากไปทำให้มันจบ มีงานต้องทำด้วย ฉันพักร้อนแค่สามวัน" "เป็นแฟนเจ้าของบริษัท ไม่ต้องทำเยอะก็ได้" เจ้าของบริษัทที่เตวิทย์พูดถึงคือตัวเขาเอง "ฟงแฟนอะไรกันคะ ไม่คุยกับคุณแล้ว ลุกค่ะไปอาบน้ำ จะได้กลับกัน" "ไม่อยากกลับเลย อยากอยู่กับคุณที่นี่ แต่งงานกันนะ แล้วย้ายมาอยู่ที่นี่กัน" เตวิทย์ชวน แต่ป
last updateLast Updated : 2025-06-23
Read more
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status