로그인공유
ความเสียใจ
최신 업데이트:
2025-06-23 14:10:56ปานิศามองภาพที่เห็นอย่างไม่เชื่อสายตา เมื่อเตวิทย์ บอกว่าที่นี่คือบ้านของเขา บรรยากาศสวยงามมาก ถ้าปรับสถานที่แล้วสร้างเป็นรีสอร์ท หรือทำเป็นสถานที่เช็คอิน น่าจะสร้างรายได้ให้เขามหาศาล ตากลมโตมองไปรอบ ๆ ก่อนจะไปหยุดที่บ้านสไตล์ลอฟท์ขนาดกะทัดรัด ที่ตั้งอยู่บนเนินเขา รอบบ้านมีดอกไม้นานาชนิดรายล้อม
"สวยจัง" ปานิศาพูดเหมือนคนละเมอ เมื่อถูกความสวยของธรรมชาติเข้าครอบงำ หลายปีมานี้เธอทำงานหนักเพราะอยากสร้างครอบครัว จนลืมไปเลยว่าไปเที่ยวต่างจังหวัดครั้งสุดท้ายเมื่อไร
"ชอบไหมครับ" คำถามของเขาทำให้เธอรู้สึกตัว ไอร้อนที่กระจายไปทั่วแผ่นหลัง ทำให้เธอรู้ว่าตอนนี้เขาอยู่ใกล้เธอมากแค่ไหน
"สวยมากเลยนะคะ" ตอบไม่ตรงคำถาม ชอบหรือไม่ คำถามนี้เขาต้องถามคนสำคัญของเขา ไม่ใช่ถามคนนอกอย่างเธอ
"ถ่ายรูปไหม ผมถ่ายให้" เพราะเห็นว่าชุดที่เธอใส่เข้ากับสวนดอกไม้ของเขา จึงถามออกไป เมื่อเห็นแววไหววูบในดวงตาคู่สวย เตวิทย์ก็นึกขึ้นได้ว่าไม่ควรถาม
"ชุดนี้เหรอคะ" เธอถามพร้อมกับก้มมองชุดที่ตัวเองใส่ ชุดนี้เป็นชุดสำคัญ เธอจึงใส่ใจทุกรายละเอียด ตั้งแต่ออกแบบ เลือกผ้า และสั่งตัด เธออยากเป็นเจ้าสาวที่สวยที่สุด
"คือผมเห็นว่ามันสวยดี" แก้ตัวน้ำขุ่น ๆ ในใจก็แอบกลัวว่าเธอจะโกรธ
"ไม่ดีกว่าค่ะ ไว้เปลี่ยนชุดแล้วค่อยถ่าย" ไม่อยากจดจำเรื่องราวที่เกิดขึ้น ชุดนี้ก็ตั้งใจว่าจะไม่เก็บเอาไว้
"งั้นเข้าบ้านกันเถอะ ผมให้คนงานมาทำความสะอาดให้แล้ว"
"มีใครอยู่ที่นี่บ้างคะ"
"ไม่มีหรอก ที่นี่เป็นพื้นที่ส่วนตัวของผม ผมเอาไว้พักผ่อนเวลาเบื่อกรุงเทพฯน่ะ"
"เงียบดีนะคะ"
"ดีใจนะครับที่คุณชอบ"
"ให้ฉันพักห้องไหนคะ"
"ซ้ายมือครับ มีเสื้อผ้าอยู่ในตู้ คุณลองดูนะว่าใส่ได้ไหม" คำพูดของเขาทำให้เธอหยุดเท้าที่กำลังก้าวเดิน แล้วหันไปมองเขาด้วยความสงสัย
"มีเสื้อผ้าด้วยเหรอคะ" ปานิศาหยุดคำถามไว้เท่านั้น
"ครับผมให้แม่บ้านเตรียมไว้ให้ ลองดูนะว่าใส่ได้ไหม ผมกะขนาดไม่ถูก คิดเอาเองว่าน่าพอดี"
"ขอบคุณนะคะ" เขาตอบมาแบบนั้นเธอก็ไปต่อไม่เป็น เขากะเอาว่าเสื้อผ้าจะพอดีกับเธอ เพราะวัดขนาดจากสายตา แสดงว่าเขาต้องมองทุกสัดส่วนของเธอ
ปานิศาเปิดประตูเข้าไปในห้องที่เตวิทย์เตรียมไว้ให้ เมื่ออยู่คนเดียวก็อดนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นไม่ได้ น้ำตารื้นหัวตาเมื่อคิดถึงคนทรยศทั้งสองคน พวกเขาทำกับเธอได้ยังไง น้ำตาที่พยายามกักเก็บไหลออกมา เสียใจจนไม่อาจฝืน ภีรณีเป็นเพื่อนที่เธอรักมากที่สุด
"แพมแกทำกับฉันได้ยังไง" ร่างบางทิ้งตัวลงบนที่นอน ไม่มีแรงจะทำอะไร เรื่องแบบนี้เคยเห็นในละคร ไม่คิดเลยว่าจะมีอยู่ในชีวิตจริง และต้องมาเจอกับตัวเอง
최신 챕터
เจ้าสาวครึ่งทาง จบบริบูรณ์
“มาทำหลานให้ให้แม่อุ้มกันเถอะบี๋” พีรดนย์เรียกคนรัก เมื่อทั้งสองเดินทางมาฮันนีมูนที่ภูทับเบิก หลังจากแต่งงานบริษัทก็ให้สวัสดิการสำหรับคู่แต่งงานใหม่ได้มาฮันนีมูนหนึ่งสัปดาห์ พีรดนย์ไม่คิดจะทำอะไรเลยนอกจากกิจกรรมบนเตียง ต่อให้ที่นี่มีสถานที่ท่องเที่ยวน่าสนใจร้อยแปดเขาก็ไม่สน“บี๋ไปเที่ยวบ้างเถอะ” ชลนิภาบอก เมื่อสามีเรียกกลับไปบนเตียง“เที่ยวมาเยอะแล้ว อยากทำกิจกรรมกับเมียให้เต็มที่”“ไม่ไหว”“นอนเฉยๆ ก็ได้เดี๋ยวผัวจัดเอง”“ไม่บอกว่าไม่ไง” ร้องโอดครวญขอชีวิตก็ แต่ก็ไม่เป็นผล เมื่อสามีสุดหื่นอยากทำกิจกรรมต่อ ร่างสูงอุ้มร่างบางไปวางบนเตียง ถอดเสื้อยืดออกทางศีรษะปาทิ้ง แล้วตามด้วยชิ้นต่อ ๆ มากระโจนคร่อมร่างเมีย จ้องมองที่ริมฝีปากแสนหวาน สดชื่นทุกครั้งที่เขาจูบ สายตาของเขาทำให้ชลนิภาอ่อนไหวยินยอมร่วมมือ ในที่สุด เธอก็ตอบสนองจูบร้อนแรงที่บดขยี้ลงมาด้วยความเต็มใจ เสื้อคลุมอาบน้ำบนตัวถูกกระตุกเชือกผูกเอวออก“ไหนว่าไม่เอาไงบี๋” พีรดนย์หยอก เมื่อเห็นว่าด้านในชุดอาบน้ำคือเนื้อตัวเปล่าเปลือยของภรรยา ไม่ใส่เสื้อผ้า แต่บอกว่าไม่พร้อมแปลก ๆ นะ“ก็คนจะอาบน้ำ” ชลนิภาเถียง“ไม่ใช่เตรียมพร้อมรับศึกเหรอ”
เจ้าสาวครึ่งทาง ตอนจบ(2)
ชลนิภากอดอกนิ่งเงียบ ปล่อยให้เป็นหน้าที่พีรดนย์ ดูสิเห็นนางนี่บีบน้ำตา เขายังจะสงสารคนโกหกตลบแตลงอยู่ไหม“ด้าไปเถอะ” เสียงอ่อนเหมือนสงสารคนที่หลอกตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า“พี่พีไปส่งด้าหน่อยนะคะ”“ไม่ต้อง นี่เงินค่าแท็กซี่ หรือต้องโดนเมียหลวงตบอีกที บอกไว้ก่อนนะฉันมือหนัก” เงื้อมือขู่ เมื่อนิดายังอ้อนพีรดนย์ไม่เลิก“ไปก็ได้” กระชากกระเป๋าลากออกไปจากบ้านชลนิภาเดินตามไปดู พีรดนย์กับประไพก็ตามมาด้วย“หนูน้ำใจเด็ดมาก คนแบบนี้ต้องเจอแบบหนูน้ำ” แม่สามีชื่นชมว่าที่ลูกสะใภ้ คนแบบนี้ถึงจะดูแลลูกชายใจอ่อนของเธอได้[สัปดาห์ต่อมา]สองหนุ่มสาวไปงานแต่งของคิรากรกับเหมือนฝัน เพื่อแสดงความบริสุทธิ์ใจว่าไม่มีเรื่องติดค้างกันแล้ว พอได้เวลาโยนช่อดอกไม้ สาว ๆต่างไปยืนรอรับช่อดอกไม้อยู่หน้าเวที การโยนดอกไม้ของเจ้าสาวต่างไปจากงานอื่น ๆ ที่เจ้าสาวมักจะยืนหันหลังแล้วโยน ต่งานนี้ให้เพื่อนๆ ดึงเชือกที่ผูกติดกับช่อดอกไม้ของเจ้าสาวเชือกเส้นหนึ่งถูกยื่นมาให้ชลนิภา ชลนิภามองเชือกเส้นที่ถูกยื่นมา ก่อนจะรับเอาไว้ สาวๆ ทุกคนจับเชือกเตรียมพร้อมดึง ชลนิภาหันมองพีรดนย์ยิ้มให้เขาราวกับต้องการขอกำลังใจพิธีกรเริ่มนับ ห้า สี
เจ้าสาวครึ่งทาง ตอนจบ(1)
[หลายเดือนต่อมา] “แม่ครับผมจะแต่งงานกับน้ำ” พีรดนย์เดินมาบอกแม่ตอนที่ท่านกำลังดูละครหลังข่าว “จริงหรือลูก” ประไพดีใจมากนับว่าลูกชายฉลาดที่ไม่เลือกคนอย่างนิดา“แล้วคนโน่นล่ะ” คนโน้นที่ประไพพูดถึง คือนิดา ที่ยังโทรมาหาพีรดนย์ทุกวัน“ถ้าแม่หมายถึงดาด้า เราจบกันแล้วครับ ที่ผมช่วยก็เพราะดาด้ากำลังป่วย” พีรดนย์บอกให้แม่สบายใจ“จบจริง ๆ ก็ดี แม่บอกตรง ๆ นะแม่คงทำใจไม่ได้ ถ้าพีเลือกผู้หญิงคนนั้นมาเป็นคู่ชีวิต”“ไม่หรอกครับ ถ้าดาด้าแข็งแรงขึ้น ผมก็จะหาที่อยู่ใหม่ให้เธอ”“ทำอะไรบอกให้หนูน้ำรู้ด้วยนะลูก มารู้ทีหลังหนุน้ำจะเสียใจ”“ครับ แม่ไปขอน้ำให้ผมหน่อยนะครับ”“ได้สิ เต็มใจเลยล่ะคนนี้ เดี๋ยวแม่โทรบอกลุงยุทธให้รีบลงมากรุงเทพ ไปขอสาวให้หลานชาย” ประยุทธพี่ชายสามีอยู่ทางเหนือ รักพีรดนย์เหมือนลูกในไส้ เรื่องน่ายินดีแบบนี้ต้องบอกให้ท่านรับรู้“ขออะไรกันเหรอคะพี่พี” เสียงที่ดังมาประตูห้อง ทำให้สองแม่ลูกต้องหันไปมอง เห็นนิดายืนหน้าซีดอยู่ตรงนั้นประไพก็ส่ายหัว พีรดนย์ยังนั่งอยู่ที่เดิม ไม่ลุกไปประคองเธออย่างที่นิดาคิดเอาไว้ พีรดนย์ไม่ไปหาและไม่รับโทรศัพท์นิดาเลยมาหาเขาที่บ้าน บรรจงแต่งหน้ามาเป็นอย่
เจ้าสาวครึ่งทาง ตอนที่19.ใครจะไปสู้คนที่เขารักได้(จบ)
ยกทรงถูกดึงผ่านศีรษะไม่ใส่ใจในการปลดตะขอ พีรดนย์เป็นคนแบบนี้เรื่องเซ็กส์เขาไม่เคยใจเย็นเลยสักครั้ง แต่เขาแน่ใจว่าอาการรีบร้อนหอวกระหายที่กำเป็นอยู่เกิดขึ้นกับชลนิภาคนเดียวเท่านั้น ชลนิภาเป็นเหมือนแห่งน้ำที่เขาพบจอตอนหิวกระหาย เมื่อเจอแล้วก้อยากกินทันที ทันทีที่เต้าสวยปรากฏต่อสายตา มือสั่นก็ยกขึ้นเคล้นสองเต้า ครอบปากลงบนส่วนยอดเด้งนุ่มดูดเม้มสลับขบกันเบาๆ“อ๊า” คนโดนดูดหน้าอกครางเสียงสั่น ขาที่ห้อยอยู่สั่นเทา สองมือสองเข้าหากลุ่มผมดำสลวยของเขา ขยี้จนเส้นผมชายหนุ่มยุ่งเหยิงพีรนดนย์ลากปลายลิ้นมาตามหน้าท้องหดเกร็งเป็นจังหวะ ตามความเสียวกระสัน ดันชายกระโปรงขึ้นไปกองอยู่ที่เอวเล็ก ปลดแพนตี้ปกคลุมกุหลาบช่องามลงมาตามเรียวขา หญิงสาวใช้นิ้วเท้าเขี่ยมันตกลงพื้นพีรดนย์รีบร้อนจัดการกับสิ่งปกปิดที่ขัดขวางทาง ถอดเสื้อเชิ้ตออกแล้วปาทิ้งลงพื้น ตามด้วยกางเกงยีนส์ผ้าเนื้อดี และกางเกงชั้นในสีขาวสะอาดเป็นลำดับสุดท้าย จับเรียวขาที่ห้อยอยู่ยกขึ้นไปวางบนเคาน์เตอร์ แล้วแทรกตัวเข้าตรงกลางหว่างขา ฝังหน้าลงใจกลางความเป็นหญิง ตวัดลิ้นเลียกลีบกุหลาบดอกงามอวบอูม เลียหนัก ๆ ขึ้นลงตรงร่องสวาทฉ่ำเยิ้ม เขี่ยเกสรกุหลา
เจ้าสาวครึ่งทาง ตอนที่18.ใครจะไปสู้คนที่เขารักได้(2)
พีรดนย์หนีนิดาออกมาหลังจากที่เธอขอร้องให้เขามาอยู่เป็นเพื่อนที่คอนโด ตั้งใจไปซื้อเค้กหน้านิ่มไปฝากชลนิภาที่ทำงาน แต่สิ่งที่เขาเห็นตรงหน้าทำให้ไม่อาจเดินต่อไปได้ แฟนของเขายืนกอดอยู่กับแฟนอีกคน แล้วตอนนี้เขาควรอยู่ในฐานะอะไร เพื่อนเหมือนเดิมอย่างนั้นเหรอชลนิภาผละออกจากอ้อมแขนของคิรากร ทั้งสองปรับความเข้าใจกันและจากกันด้วยดี จากลากันด้วยความเข้าใจดีกว่าจบแบบเกลียดกันเป็นไหน ๆ จังหวะที่ชลนิภาหันกลับมา เจอพีรดนย์ยืนอยู่ต่อหน้าพอดี“แก...พี”“ยินดีด้วยว่ะ ยินดีด้วย” ไม่รู้เรื่องว่าสองคนคุยอะไรกัน แต่ก็อยากร่วมแสดงความยินดีกับเพื่อนรัก กอดกันกลมแบบนี้แสดงว่าไม่ได้พูดเรื่องเลิกกัน คงคุยเรื่องอนาคตร่วมกัน เรื่องดีๆ แบบนี้เขาควรยินดีถึงจะถูก รู้สึกเหมือนโดนหักหลังอีกครั้ง แต่ภาพไม่รุนแรงเท่าตอนนิดาร่วมรักกับชู้บนเตียง แต่มันดันเจ็บกว่าเป็นร้อยเท่า“ฉันก็ยินดีกับแกด้วยว่ะ” เมื่อตั้งสติได้ ชลนิภาก็พูดประโยคนี้ออกมา เธอก็ควรยินดีกับพีรดนย์เช่นกัน“ยินดีบ้าบออะไร!” พีรดนย์เสียงดัง คนกำลังจะถูกทิ้ง มีเรื่องอะไรให้น่ายินดีกัน“แกรู้อยู่แกใจ ยังต้องให้ฉันพูดอีกเหรอ” ตอบโต้เขาเสียงสั่น พีรดนย์จะรู้ไหม
เจ้าสาวครึ่งทาง ตอนที่17.ใครจะไปสู้คนที่เขารักได้(1)
พีรดนย์โทรหาชลนิภาซ้ำ ๆ แต่หญิงสาวไม่รับสายเขาเลยสักครั้ง ชายหนุ่มเข้าเกมออนไลน์เพื่อหาเพื่อนคุย ตั้งแต่เป็นแฟนกับชลนิภาเขาก็ไม่ได้เข้าไปคุยกับเพื่อนในเกมอีกเลย ไม่รู้ว่าวันนี้โอเอซิสจะยังอยู่ไหม“น้ำ” หัวหน้าเดินมาถึงโต๊ะทำงานของชลนิภา ด้วยสีหน้าถมึงทึง โยนกระดาษลงบนโต๊ะดังโครม แต่หญิงสาวยังคงนิ่งไม่สะดุ้งสะเทือน มองกระดาษแผ่นนั้นด้วยใบหน้านิ่งเฉย“มีอะไรคะพี่มาร์ช” ทำไมทำหน้าหน้าซังกะตายแบบนั้นคะ“ยังมีหน้าพูดอีกเหรอ เธอตรวจงานก่อนส่งให้ลูกค้าหรือเปล่า” มาร์ชพูดด้วยน้ำเสียงเกรียวกราด ถึงจะเป็นความผิดครั้งแรกของชลนิภา แต่เขาก็ไม่ชอบใจ“ตรวจค่ะ” แทบไม่ดูด้วยซ้ำ ไม่มีกะจิตกะใจตรวจงาน หรือทำอะไรทั้งนั้น เมื่อเช้าลุกขึ้นมาอาบน้ำ แต่งตัวมาทำงานได้ก็ดีมากแล้ว หลังจากเห็นโพสต์ในเฟซบุ๊กของนิดาเมื่อคืนก็ไม่มีใจทำอะไรอีกเลย“ตรวจทำไมมันถึงผิดพลาดแบบนี้ งานออกแบบที่น้ำเคยทำ มันดีกว่านี้ร้อยเท่า ทำไมงานนี้ถึงได้ชุ่ยอย่างนี้ล่ะน้ำ ลองเอากลับไปดูใหม่แล้วแก้สเกลให้พี่ด้วย ลูกค้าด่าพี่มาจนหูชาแล้วเนี่ย” พี่มาร์ชก็คือพี่มาร์ช ไม่ว่าจะโมโหแค่ไหนก็ยังใจดีและให้โอกาสลูกน้องเสมอ“ค่ะ” ตอบรับเนือยๆ หมดไฟใ
다른 추천
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
เจ้าหน่อไม้น้อยแห่งตระกูลกู่230.1K 조회수หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ
ดั่งสายน้ำ82.0K 조회수ชีวิตหลังความตายของเซินมาน
จี้เสี่ยวนวน87.3K 조회수แรงรัก แรงสวาท
ลำเจียก27.7K 조회수ผัวแก่
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ1.3K 조회수You ain’t my girlfriend | เธอไม่ใช่แฟนพี่
Meowmao89 조회수โหยตัณหา
ซินเหมย / ณศิกมล65 조회수พ่ายรัก เมียพฤตินัย
โอชิม่อน709 조회수
