ตอนที่ 8
หาอะไรทำกันไหมหญิงสาวค่อย ๆ เลื่อนปลายนิ้วเรียวไปตามแนวอกของกั๋วซุนใต้ผ้านวมผืนหนา เธอจงใจเน้นทุกสัมผัสอย่างไม่รีบร้อน“ว่ายังไง.. เรามาหาอะไรทำกันไหม” เสียงของเธอเบาและแหบพร่ากว่าเดิมพรึ่บ!ในจังหวะที่ทั้งสองกำลังจะทำเรื่องอย่างว่า ไฟด้านนอกก็ดับลงจนทั้งสองตกใจ เยลลี่หันไปมองที่หน้าประตูก็เห็นว่ามีเสียงฝีเท้าเดินไปมาก่อนที่แสงไฟจากเทียนจะสว่างขึ้นก๊อก! ก๊อก!“หนู~ ป้าเอาเทียนวางไว้หน้าห้องนะลูก” เสียงของเจ้าของบ้านดังขึ้นเบา ๆ พร้อมกับแสงเทียนที่สาดเข้ามาพอให้เห็นในห้อง“ค่ะป้า.. ขอบคุณค่ะ” เธอตะโกนตอบไปอย่างช่วยไม่ได้ ก่อนจะหันมาสบตากับชายหนุ่มอีกครั้งกั๋วซุนไม่ยังไม่ทันได้ตอบอะไร ทำเพียงแค่มองเธอนิ่ง ๆ แววตาคู่คมที่มองผ่านแสงเทียนนั้นนิ่งลึก เยลลี่เลื่อนตัวเข้าไปใกล้จนลมหายใจของเธอแตะปลายคางเขาอย่างจงใจยั่วยวนแค่พริบตามือของกั๋วซุนนั้นก็ขยับเคลื่อนไปแตะที่เอวของเธอ เขาลากปลายนิ้วจากเอวแทรกเนื้อผ้าเลื่อนขึ้นมาสะกิดที่แผ่นหลัง ช้า ๆ ปลายนิ้วเลื่อนไปถึงแผ่นหลังเนียนถึงรู้ว่าเธอไม่ได้สตอนที่ 16ผมว่าผมชอบคุณเข้าแล้ว“ไอ้หน้าหล่อนี่ใคร” กั๋วซุนเอ่ยถามเสียงห้วน สายตาเขากวาดมองชายแปลกหน้านั้นด้วยความไม่พอใจ และท่าทางนั้นทำให้เยลลี่ชะงักไปเล็กน้อย สีหน้าของเธอดูอึกอักเหมือนไม่แน่ใจว่าจะตอบยังไง“ว่าไงครับ.. เขาเป็นใคร” กั๋วซุนถามย้ำอีกครั้งด้วยน้ำเสียงและแววตาเริ่มแสดงความไม่ไว้ใจออกมาเต็มที่ แม้จะยังงง ๆ ว่าท่าทางนั่นของเขาคืออะไร แต่ก็เพียงพอให้เธอไม่กล้าจะโกหก“เพื่อนฉันน่ะ” สุดท้ายเยลลี่ก็ต้องตอบในที่สุด พร้อมกับหันไปมองผู้ชายคนนั้นด้วยสายตาขอโทษ“ฉันไม่เป็นไรขอบคุณนะ” เตอร์มองหน้าเธออย่างลังเล แววตาที่เขามองนั้นแสดงออกว่าเป็นห่วง“แน่ใจนะ”“อืม.. กลับเถอะเดี๋ยวฐารอนาน” เธอพยายามส่งยิ้มบาง ๆ ให้เขา ชายหนุ่มพยักหน้าอย่างไม่เต็มใจนักก่อนจะเดินผ่านหน้ากั๋วซุนช้า ๆ ในจังหวะที่เขาผ่านไปนั้นทั้งคู่สบตากันด้วยสายตาที่ไม่ค่อยเป็นมิตรเท่าไหร่ ก่อนที่เขาจะเดินออกจากห้องไปทั้งอย่างนั้นกั๋วซุนยังคงมองตามเขาอยู่จนสุดสายตา ก่อนจะหันกลับมามองเยลลี่เขม็ง“ม
ตอนที่ 15ไอ้หน้าหล่อนี่ใครบรรยากาศภายในห้องกลับมาตึงเครียดอีกครั้งหลังเยลลี่สารภาพความจริงออกไป เทียนหอมยืนกอดอกจ้องหน้าเพื่อนเหมือนครูฝ่ายปกครองจ้องนักเรียนตัวแสบ“แกต้องเล่าให้ฉันฟังละนะไอ้ลี่ ตกลงเรื่องราวมันยังไง” เยลลี่กัดริมฝีปากแน่น สูดหายใจลึกก่อนจะเล่าเรื่องทริปต่างประเทศนั้นเธอพยายามเล่ากว้าง ๆ และเพราะความเผลอไผลของตัวเองเลยทำให้เรื่องราวมันเป็นแบบนี้ ทุกคำพูดพรั่งพรูออกมาช้า ๆ และเจ็บเล็ก ๆ“แต่ฉันว่าเขาคงกลับไปคืนดีกับแฟนแล้วล่ะ ฉันไม่อยากไปยุ่งอีก” เยลลี่หลบตาเพื่อเล็กน้อย“ใช้อะไรคิด! ต่อให้ไอ้ผู้ชายนั่นจะคืนดีกับแฟนหรืออะไรก็ช่างแม่ง! แต่ลูกแกต้องมีพ่อปะวะ เรื่องนี้พ่อของหลานฉันต้องรู้! แม่ง! โลกก็กลมชิบ” เสียงเธอเริ่มหงุดหงิดออกมา และทันใดนั้นประตูห้องพิเศษก็ถูกเปิดออก ไคโรที่เดินเข้ามามีสีหน้างง ๆ และเมื่อเห็นท่าทางโมโหของเทียนหอมก็ยิ่งงงเข้าไปใหญ่ เพราะเขาเองก็รู้ดีว่าเทียนหอมนั้นไม่ใช่คนที่จะทำอะไรไม่คิด“เกิดอะไรขึ้น ใจเย็นก่อนนะ” เทียนหอมหันมามองหน้าเยลลี่แล้วพูดขึ้นเบา ๆ&ldqu
ตอนที่ 14คนของผมเสียงคลื่นที่ซัดกระทบหาดอย่างสม่ำเสมอเป็นเพียงเสียงเดียวที่อยู่รอบตัวในวินาทีนั้น ซีซียังคงร้องไห้อย่างน่าสงสารจนตัวโยนอยู่ในอ้อมแขนของเขา กั๋วซุนไม่ได้ปลอบ ไม่ได้กอดตอบ ผ่านไปนานพอสมควรที่ปล่อยให้เธออยู่แบบนั้น ก่อนจะเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบ“เล่นละครพอหรือยัง” คำพูดนั้นดังพอจะกลบเสียงคลื่นไปในพริบตา ซีซีมีอาการตกใจเล็กน้อย ก่อนที่ดวงตาแดงช้ำของเธอจะเบิกกว้าง“พูดเรื่องอะไรคะ” เธอพึมพำเสียงสั่นก่อนจะพยายามโอบคอเขาไว้แน่นกว่าเดิม ใบหน้าหวานพยายามรั้งคอเขาลงมา กั๋วซุนที่เริ่มโมโหใช้ฝ่ามือหนึ่งดันเธอออกช้า ๆ สายตาจ้องเธอนิ่ง“แค่ผมจูบคุณก็พอใช่ไหม” หญิงสาวสะอึกกับคำถามที่ตรงไปตรงมานั้น รอยยิ้มจอมปลอมที่เต็มไปด้วยความเวทนาถูกแทนที่ด้วยแววตาดูถูกทันทีที่เขาพูดจบ“หึ! ถ้ารู้ว่าฉันกำลังเล่นละคร.. ก็ช่วยฉันเล่นให้จบหน่อยสิ” เขามองเธอนิ่งด้วยสีหน้าและแววตาที่บอกไม่ถูก กั๋วซุนแค่นหัวเราะเบา ๆ“ซีซี.. คุณรู้ไหมว่าตอนนี้ผมรู้สึกกับคุณแบบไหน” เขาลากนิ้วไล้ไปตามแผ่นหลังของเธออย่า
ตอนที่ 13หนีไม่พ้น“อะ.. อะไรนะคะ” เสียงเธอแหบพร่าจนแทบจะไม่มีให้ดังออกมา“โชคดีมากที่คุณมาทันเวลา ตอนนี้เด็กปลอดภัยดีค่ะ ไม่มีสัญญาณการแท้ง แต่คุณต้องนอนโรงพยาบาลดูอาการหนึ่งคืนเพื่อความปลอดภัยนะคะ” เยลลี่ได้แต่นิ่งอึ้งขณะที่ชายหนุ่มห้องตรงข้ามคอนโด ซึ่งพาเธอมาส่งโรงพยาบาล ก็ยืนอยู่ไม่ห่าง“ญาติคนไข้ไปทำเรื่องห้องพักได้เลยนะคะ” ชายคนนั้นมองหน้าคุณหมอเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้าแล้วรับเอกสารมาถือไว้“เดี๋ยวผมมานะ” เขาพูดเพียงเท่านั้นแล้วเดินออกไปจัดการทุกอย่างให้เยลลี่จนเสร็จ ตั้งแต่เวชระเบียนไปจนถึงห้องพักพิเศษ จนเมื่อได้ห้องแล้วเตียงของเธอก็ถูกเข็นขึ้นมาที่ห้องพิเศษทันที“ขอบคุณมากนะคะที่เป็นธุระให้ ฉันยังไม่ทันได้ถามชื่อคุณเลย”“ผมชื่อเตอร์ครับ เพิ่งย้ายมาอยู่ห้องตรงข้ามคุณเมื่อเดือนที่แล้วเอง” เขายิ้มให้บาง ๆ“ยังไงก็ขอบคุณมากนะคะ ไม่รู้ว่าจะตอบแทนคุณยังไงดี”“ไม่ต้องตอบแทนหรอกครับแค่คุณปลอดภัยก็ดีแล้ว.. แต่ผมคงอยู่เฝ้าคุณไม่ได้นะครับพอดีแฟนผมเป็นคนกล
ตอนที่ 12ยินดีด้วยครับหลังเลิกงานในวันนั้น เยลลี่ขับรถกลับมาถึงคอนโดหรูใจกลางเมืองที่เธออยู่มานาน แต่วันนี้เธอกลับรู้สึกว้าวุ่นในใจแปลก ๆ คำพูดของไคโรและเทียนหอมยังคงก้องอยู่ในหัวในตอนที่กำลังจะเดินไปกดลิฟต์เพื่อขึ้นห้อง สายตาก็มองจ้องไปที่ร้านขายยาที่ตั้งอยู่ตรงข้ามไม่หยุด เยลลี่ยืนนิ่งอยู่ตรงหน้าลิฟต์พักใหญ่ มือเล็กวางลงบนหน้าท้องเบา ๆ อย่างครุ่นคิดไม่หยุด“ท้องเหรอ.. บ้าน่า” เธอพึมพำกับตัวเองเบา ๆ สองเท้ายืนลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะตัดสินใจหันหลังแล้วเดินข้ามถนนไปที่ร้านขายยาให้รู้แล้วรู้รอด ทันทีที่ประตูกระจกเปิดออกก็มีเสียงต้อนรับเบา ๆ“สวัสดีค่ะ รับอะไรคะ” เภสัชกรสาววัยกลางคนเอ่ยถามพร้อมยิ้มให้อย่างใจดี“เอ่อ.. ขอที่ตรวจครรภ์ค่ะ” เยลลี่ตอบเสียงเบาด้วยความอายเล็กน้อย เภสัชกรไม่ได้ซักถามอะไรเพิ่มอีกเธอเพียงแต่ก้มลงไปเล็กน้อยแล้วส่งกล่องเล็ก ๆ ให้พร้อมคำแนะนำ“ตรวจตอนเช้าแม่นสุดนะคะ แต่ถ้าใจร้อนใช้ตอนนี้ก็ได้ เพียงแค่ปัสสาวะตอนแรกของวันจะดีที่สุดค่ะ หากขึ้นขีดเดียวคือไม่ท้อง หากขึ้นสองขีดคือท้องนะคะ&r
“จริงเหรอ” และเหมือนเทียนหอมจะไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่“เออ~ รีบกิน ๆ แล้วจะได้ทำงานกัน”หลังจากนั้นทั้งสองคนก็นั่งทำงานกันต่อ เสียงกดคีย์บอร์ดสลับกับเสียงลากผ้าบนโต๊ะวาดแบบ ดังสลับกันไปเรื่อย ๆ ด้านนอกนั้นมีลูกค้าแวะเวียนเข้ามาใช้บริการบ้างแต่ก็มีพนักงานอีกคนคอยต้อนรับ ทำให้ทั้งสองมีเวลามากพอที่จะโฟกัสโปรเจ็กต์ล่าสุดที่กำลังทำจนกระทั่งเที่ยงเสียงกระดิ่งที่ประตูร้านก็ดังหนึ่งที และหันไปมองก็เห็นว่าเป็นไคโรแฟนหนุ่มของเทียนหอมที่เดินเข้ามา เขาหอบหิ้วถุงอาหารมาเต็มสองมือทำให้กลิ่นอาหารอบอวลไปทั่วร้าน เยลลี่ที่เงยหน้าขึ้นมาจากโน้ตบุ๊กถึงกับขมวดคิ้ว“แกจะขุนให้ไอ้เทียนมันอ้วนเป็นหมูเลยเหรอไคโร” เธอเอ่ยแซวเพื่อนไปด้วยเสียงเหน็บแนมขำ ๆ“แน่นอนดิ ตอนนี้เทียนไม่ได้ตัวคนเดียวนะเว้ยต้องบำรุงหน่อย!” ไคโรวางถุงเหล่านั้นลงแล้วเชิดหน้าอย่างภูมิใจ ทำให้เยลลี่หันขวับไปมองเพื่อนด้วยสายตางุนงงไม่น้อย“หมายความว่าไง”“อ้าว.. เทียนยังไม่ได้บอกไอ้ลี่เหรอ” เขาหันไปถามแฟนสาวที่นั่งปักผ้านิ่ง ๆ พร้อมกับส่