ตอนที่ 4 ลาก่อนอดีตที่ขมขื่น

ตอนที่ 4 ลาก่อนอดีตที่ขมขื่น

เพลงรักใช้นิ้วลูบไล้ไปตามกลีบอูมอย่างเชื่องช้า ดวงตากลมหลับลงเพื่อพยายามนึกฉากที่เธอเคยเห็นจากแม่ตัวเอง แล้วค่อย ๆ ทำตาม โดยไม่รู้เลยว่าผู้ชายที่กำลังจ้องมองเธออยู่นั้นมีอาการหายใจติดขัดทันทีที่เห็นกลีบอูม

เขายังคงมองท่าทางของเพลงรักโดยที่ไม่ขยับไปไหน แต่รู้สึกได้เลยว่าแก่นกายของเขานั้นกำลังเลือดลมไหลเวียนผิดปกติ รู้สึกได้ว่าการันต์น้อยที่หลับอยู่มันกำลังจะตื่นขึ้น

ชายหนุ่มพยายามข่มกั้นอารมณ์ที่กำลังจะปะทุออกมาอย่างสุดความสามารถ ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยเห็นผู้หญิง ถ้าให้พูดตามความจริงก็ผ่านผู้หญิงมาจนเอียน แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่รู้ว่าทำไมเมื่อเห็นร่างกายของเพลงรักเขาถึงรู้สึกอยากจะเข้าไปครอบครองเธอเสียให้ได้

จนเมื่อเรียวนิ้วของเธอกำลังแทรกเข้าไปในความเป็นสาว ใบหน้าหวานที่หลับพริ้ม ริมฝีปากสวยเผยอเล็กน้อยแต่หารู้ไม่ว่ามันช่างเซ็กซี่จนเขาคุมอารมณ์ไม่ได้อีกต่อไป

การันต์สับขาเดินตรงไปที่เตียงผู้ป่วยของเพลงรักอย่างรวดเร็ว ก่อนที่เขาจะกระชากขาของเธอเข้าไปใกล้หน้าท้องแกร่งจนแทบจะหล่นเตียง เพลงรักที่หลับพริ้มเมื่อครู่สะดุ้งตกใจก่อนจะผวาไปจับเอวสอบของเขาเอาไว้แน่น ดวงตาหวานมองหน้าของเขาด้วยใบหน้าเหวอ ก่อนที่การันต์นั้นจะจับขาเธอให้อ้าออกกว้าง มือข้างหนึ่งดันเธอให้เอนตัวออกห่างแล้วใช้นิ้วแกร่งแทรกเข้าไปในร่องนั้น

ถึงแม้ตอนแรกจะคิดว่าเธอมีประสบการณ์ และน่าจะผ่านสนามรบมาอย่างโชกโชน แต่ดูเหมือนว่าสิ่งที่เธอพูดจะเป็นความจริง เพราะจากที่เขาใช้นิ้วแหย่เข้าไปก็รู้ได้เลยว่ามันทั้งคับแน่นและตอดรัด

นิ้วแกร่งขยับเข้าออกเป็นจังหวะ เรียวขาสวยพยายามหุบเข้าหากันเพราะความเสียว แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้การันต์ตึงมือสักเท่าไหร่ เขาเอื้อมมือไปกระชากที่เสื้อจนกระดุมหลุดกระเด็นออกมา เผยให้เห็นเต้าอวบอิ่มที่เด้งรับ แม้ร่างกายของผู้หญิงคนนี้จะดูผอมแห้ง แต่ก็ต้องยอมรับว่าหน้าอกใจของเธอนั้นใหญ่กว่ามาตรฐานไม่น้อย

การันต์เอื้อมไปปลดตะขอเสื้อชั้นในจากด้านหลัง โดยที่มืออีกข้างก็ไม่ได้ละไปจากช่องทางรักคับแคบ เสื้อชั้นในตัวโทรมถูกกระชากออกก่อนที่ริมฝีปากอุ่นจะตะโปมจูบ เลีย ที่ยอดเม็ดบัวสีสวย

“อ๊ะ!!” เพลงรักสะดุ้งผวาทันทีที่เขาใช้ฟันขาวกัดเข้ามาที่ยอดอกราวกับหมั่นไส้ แต่สำหรับเธอแล้วมันเจ็บจนรู้สึกเหมือนจะขาดออกจากเต้า ก่อนที่เขาจะเปลี่ยนมาใช้ลิ้นร้อนตวัดเลียถี่ ๆ ราวกับว่ากำลังปลอบประโลมความเจ็บนั้น

หญิงสาวพยายามกลั้นความรู้สึกอับอายนั้นเอาไว้ แต่ดูเหมือนว่าเขาจะรู้ทัน การันต์ใช้มืออีกข้างที่ว่างมาเชยคางแล้วประกบริมฝีปากนั้นอย่างแรง เขาออกแรงขยับข้อมือที่เข้าออกในร่องหวานถี่รัว จนหญิงสาวรู้สึกว่าร่างกายของตนเองนั้นผิดปกติ มันมีความรู้สึกปวดหนึบรวมถึงความรู้สึกต้องการอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

การันต์ที่รับรู้ได้ว่าร่องรักของเธอนั้นขมิบตอดอย่างแรง ได้รีบเร่งจังหวะก่อนจะขยี้ที่จุดอ่อนไหวเป็นวงกลม ริมฝีปากหนายังคงทำหน้าที่ดูดเม้มริมฝีปากบาง พร้อมทั้งใช้ลิ้นร้อนเข้าไปไล่ต้อนลิ้นเล็กให้จนมุม

เพลงรักผวาใช้มือจิกไปที่ไหล่ของเขา ในตอนที่รู้สึกเหมือนมีอะไรกำลังจะปะทุออกมาจากส่วนนั้น เธอขยับริมฝีปากตอบรับเขาอย่างง่ายดาย ก่อนจะเริ่มอ้าขาของตัวเองให้กว้างขึ้นเพื่อให้เขาได้บรรเลงได้ถนัด

“ไม่ไหวก็แตกเลย” การันต์ผละริมฝีปากออกมาก่อนจะพูดแหบพร่าข้างใบหู ทำให้เธอหลับตาพริ้มในตอนที่เขาใช้ลิ้นร้อนตวัดเลียติ่งหูนั้น มือเล็กจิกลงที่ไหล่กว้างทั้งสองข้างก่อนจะกระตุกถี่ ๆ เมื่อรู้สึกถึงจุดไคลแมกซ์

“อื้ม~” ในตอนที่ทุกอย่างสงบลง หญิงสาวค่อย ๆ ปรือตาขึ้นมามองใบหน้าของชายหนุ่มตรงหน้า การันต์ยกยิ้มพอใจก่อนจะถอนนิ้วออกจากจุดวาบหวาม เขายกนิ้วข้างนั้นขึ้นมาให้เธอดูน้ำหวานที่ฉ่ำนิ้ว จนเพลงรักนั้นมีอาการเขินอายจนหน้าแดง

เธอจดจำทุกการกระทำของตัวเองได้หมด ไม่เพียงเท่านั้นยังจดจำการกระทำของเขาได้ทุกกระเบียดนิ้ว เมื่อคิดเช่นนั้นใบหน้าขาวก็ขึ้นสีแดงระเรื่อราวกับลูกตำลึงสุกก่อนจะก้มหน้างุดหลบเลี่ยงสายตาจนในห้องอยู่ในความเงียบ แต่ยังไม่ทันที่จะมีใครพูดอะไร มือหนาได้บีบคางของเธอขึ้นมาให้มองให้ชัด ๆ

“นี่ไงน้ำของเธอ แตกเป็นแล้วใช่ไหม” เมื่อพูดจบชายหนุ่มก็เริ่มเลียนิ้วตัวเองช้า ๆ ดวงตาคมกริบราวกับใบมีดจ้องดวงตาของเธอไม่ขยับ มือที่บีบคางยังคงบีบอยู่อย่างนั้น จนเมื่อรู้สึกสะอาดแล้วจึงก้มลงไปประกบจูบปากของเธออย่างหื่นกระหาย พร้อมทั้งกัดปากของเพลงรักสองสามครั้งอย่างรุนแรงจนได้กลิ่นคาวเลือดที่คลุ้งในปาก

เมื่อเขาพึงพอใจแล้วจึงละสายตาออกมาพิจารณาใบหน้าของหญิงสาวอีกครั้ง แววตาเขาฉายแววพึงพอใจอย่างเห็นได้ชัด ก่อนจะยืนขึ้นเต็มความสูงแล้วเอ่ยถามเสียงเรียบ

“ชื่ออะไร”

“พะ.. เพลงรัก” เธอตอบด้วยน้ำเสียงเบา ๆ ปนสั่นด้วยความประหม่าเล็กน้อย

“ดี! ของสด ของใหม่ ยังไม่ถูกใช้งาน ฉันตกลงเรื่องของเธอแต่มีเงื่อนไข” เขาชี้นิ้วให้เธอสวมเสื้อผ้าให้เรียบร้อย จนเมื่อมองดูเพลงรักที่รีบแต่งตัวด้วยความเงอะงะจนแล้วเสร็จ ก็ก้าวเท้าเข้ามาใกล้อีกครั้ง

“เธอต้องอยู่ที่เพนต์เฮาส์ของฉัน ที่สำคัญ.. ฉันมันคนห่วงของ ยิ่งอะไรที่เป็นสิ่งของของฉัน ต่อให้ฉันจะหวงแหนหรือทิ้งขว้างมันก็ยังเป็นสิ่งของของฉัน เพราะฉะนั้นเธอห้ามให้ผู้ชายหน้าไหนมาทับรอยของฉันเด็ดขาด มันสกปรก!!” การันต์พูดออกมานิ่ง ๆ พร้อมทั้งใช้สายตาจ้องมองเธออย่างคาดโทษ เพลงรักที่เงียบอยู่ครู่ใหญ่เงยหน้าขึ้นก่อนจะถามออกมาเสียงเบา

“หนู.. ทำงานได้ไหมคะ แล้ว.. หนูไปเรียนเสาร์อาทิตย์ได้หรือเปล่า” การันต์เลิกคิ้วอย่างไม่เข้าใจ ก่อนถามกลับด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ

“งานอะไร”

“ล้างจาน.. หนูทำงานล้างจากกันเสิร์ฟอาหารอยู่ที่ร้านก๋วยเตี๋ยวแถวบ้าน” เพลงรักตอบออกไปตามตรงอย่างไม่เขินอาย แม้งานนี้จะมีคนดูถูกและคิดว่ามันต้อยต่ำ แต่มันกลับเป็นงานที่ทำให้เธอสามารถกระเสือกกระสนเข้าไปเรียนมหาวิทยาลัยได้ สำหรับเพลงรักแล้วมันคืองานที่ดีมาก แต่กลับไม่ใช่กับการันต์ ชายหนุ่มหัวเราะเบา ๆ พลางส่ายหน้าให้กับเธอเป็นการปฏิเสธ

"ไม่ต้องทำแล้ว ฉันมีงานที่เหมาะกับเธอมากกว่างานนั้น" ถึงแม้ว่าทีแรกจะตกใจที่เขาไม่ให้เธอไปทำงาน แต่คำพูดนั้นทำให้เธอชะงักและเงยหน้ามองเขาด้วยความอยากรู้

“หนูมีงานทำจริง ๆ ใช่ไหมคะ” การันต์จ้องมองใบหน้าของเธออย่างไม่เข้าใจ ในเมื่อเธอต้องการเสนอตัวเองให้กับเขา ทำไมเธอยังดูกังวลเกี่ยวกับเรื่องเงินขนาดนี้ สำหรับคนอย่างการันต์แล้วถ้าตอบรับที่จะเลี้ยงใครแล้วหมดเป็นสิบล้านขนหน้าแข้งก็ไม่ร่วง

“นี่เธอเดือดร้อนเรื่องเงินมากขนาดนั้นเลยเหรอ” แต่สิ่งที่ทำให้เขาขมวดคิ้วกลับเป็น การที่เพลงรักพยักหน้าอย่างไม่ลังเล

“หนูต้องจ่ายค่าเทอม” การันต์ขมวดคิ้วจ้องมองเธออีกครั้ง ในใจคิดไปต่างๆ นานา ว่าค่าเทอมมันจะซักกี่แสนกันเชียว ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงดูกังวลมากขนาดนั้น

“ร่างกายของเธอ.. ขายเท่าไหร่” เขาเลือกที่จะถามออกไปตรง ๆ อยากรู้เหมือนกันว่าผู้หญิงคนนี้จะหน้าเงินขนาดไหน

'สิบล้าน.. ยี่สิบล้าน.. ฉันอยากรู้นักว่าเธอจะเรียกกี่สิบล้าน'

“ห้าหมื่นค่ะ!!”