ตอนที่ 37 คืนเข้าหอ
คืนเข้าหอ
“เหนื่อยไหมหืม..” เสียงทุ้มอบอุ่นเอ่ยถามขณะที่กำลังช่วยภรรยาตัวน้อยถอดชุดเจ้าสาวหลังจากเสร็จจากงานเลี้ยงฉลองค่ำคืนนี้
“นิดหน่อยค่ะ แต่มีความสุขมากกว่า” เสียงหวานตอบกลับไปตามที่รู้สึก
รอยยิ้มแห่งความสุขฉายเด่นชัดอยู่บนใบหน้าหญิงสาวตั้งแต่งานเริ่มจนถึงป่านนี้ ความสุขที่เธอไม่เคยได้รับ วันนี้ชาร์วีเป็นคนเข้ามาเติมเต็มส่วนที่เธอขาดทั้งหมด
“ขอบคุณนะคะ ที่เข้ามาเป็นความสุขของหนู” ร่างบางหันหน้ากลับมาสบตากับสามีหมาด ๆ ของเธอ
“เธอก็เข้ามาเป็นความสุขของฉันเหมือนกัน ฉันมีของขวัญแต่งงานให้เธอด้วยนะ” แขนแกร่งรั้งเอวคอดเข้าหาตัวและโอบกอดไว้หลวม ๆ ใบหน้าคมก้มลงกระซิบข้างใบหู
“ของขวัญอะไรคะ” ดวงตากลมโต แพขนตางอนเหลือบขึ้นมองสบตาก่อนจะเอ่ยถามออกไปสีหน้าตื่นเต้น
“ไปอาบน้ำให้เสร็จก่อน แล้วค่อยมาแกะของขวัญของฉัน” น้ำเสียงเจ้าเล่ห์ตอบกลับไป พร้อมกับอุ้มร่างบางในท่าเจ้าสาวเดินเข้าห้องน้ำไป
“คุณจะอาบน้ำพร้อมหนูเลยเหรอคะ”
“อาบพร้อมกันนี่แหละจะได้ไม่เสียเวลา ฉันอยากให้เธอแกะของขวัญจะแย่หรือจะแกะในห้องน้ำเลยก็ได้นะ”
“หนูก็อยากเห็นของขวัญที่คุณจะให้หนูแล้วค่ะ” แววตาใสซื่อไม่ทันคนของพลอยใสชาร์วีเห็นถึงกับกระตุกยิ้มมุมปาก ในใจก็แอบชื่นชมความใสซื่อของเมียตัวเองเพราะมันสร้างความตื่นเต้นเร้าใจให้เขาได้มากทีเดียว
“เดี๋ยวฉันช่วยอาบน้ำให้” ร่างกำยำเปลือยเปล่าเดินเข้ามายืนซ้อนด้านหลัง ฝ่ามือหนาเอื้อมไปหยิบขวดครีมอาบน้ำที่วางอยู่ตรงชั้นด้านหน้าหญิงสาว จังหวะนั้นแขนแกร่งที่เสียดสีไปโดนอกอวบทั้งตอนยื่นมือไปและดึงมือกลับ
สายน้ำจากฝักบัวอันใหญ่ไหลกระทบผิวตัว สบู่กลิ่นหอมถูกชโลมลงบนผิวเนียนทั่วทั้งตัว ฝ่ามือใหญ่ลูบไล้ไปทั่วทุกบริเวณ จากบ่าเล็กลงมาถึงอกอวบทั้งสองข้าง ไล่ต่ำลงมาแผ่นหลังเนียนและลูบไล้มาตรงหน้าท้องแบนราบที่ไร้ไขมันส่วนเกิน และมาหยุดอยู่ที่ใจกลางสาวที่ปิดสนิทเพราะไม่ได้ใช้งานมาหลายวัน
“อื้อ..คุณวี” เสียงครางกระเส่าเมื่อนิ้วเรียวยาวนวดคลึงทำความสะอาดบริเวณใจกลางสาวนานสองนาน
“มันยังไม่สะอาดเลย ยังลื่น ๆ อยู่เลย” เสียงแหบพร่ากระซิบบอกข้างใบหูขณะที่ฝ่ามือหนายังคงหยอกล้อกับกลีบอวบนูน
“อื้อ..คุณวี ของคุณมันทิ่มก้นหนู” ท่อนเนื้อที่แข็งตั้งโด่พร้อมใช้งานถูไถไปกับก้นงอน บางจังหวะก็ทิ่มเข้ากับปากรูทางด้านหลัง
“อยากลองด้านหลังดูไหม” เสียงแหบกระซิบถามความคิดเห็น
“อื้อ..อ่าส์ ไม่ค่ะมันอันตราย” เสียงครางกระเส่าเสียวซ่านเมื่อนิ้วเรียวยาวถูกส่งเข้าช่องทางรักด้านหน้าเข้าไปสัมผัสผนังอุ่นนุ่มด้านใน
“อ่าส์..บอกฉันสิว่าตอนนี้เธอต้องการให้ฉันทำอะไร” ลิ้นสากเลียสัมผัสข้างใบหู พร้อมกับกระซิบถามเสียงแหบพร่าปนเสียงคราง
“หนูต้องการลิ้นคุณ กินน้ำหวานให้หนูหน่อย” คำขอร้องอ้อนวอนที่ไม่มีความเขินอายสร้างความพอใจให้ชาร์วีไม่น้อย
“อ่าส์เมียฉันโคตรเซ็กซี่ แยกขาออกกว้าง ๆ” น้ำอุ่นจากฝักบัวไหลลงผ่านเนื้อตัวเปลือยเปล่าของทั้งสอง ฟองสบู่ถูกล้างออกจนหมดเหลือเพียงกลิ่นหอมที่หลงเหลืออยู่บนกายสาว ชายหนุ่มนั่งคุกเข่าลงตรงหน้าหญิงสาวและจัดการส่งลิ้นสากเข้าไปปาดเลียชิมน้ำหวานที่ไหลซึมออกมา
“อื้อ..คุณวี หนูเสียว หนูเสียวตรงนั้น อ่าส์ อือ อื้อ” เสียงครวญครางดังระงมไปทั่วห้อง ขาเรียวเล็กสั่นเทาแทบจะยืนประคองตัวเองต่อไปไม่ไหว
“เสียวก็ครางออกมา ครางออกมาดัง ๆ ฉันชอบเสียงเธอ” เสียงแหบพร่าหื่นกระหายเอ่ยบอกเมื่อละจากกลีบอวบนูนสีแดงสดและติ่งเกสรที่ผลิตน้ำหวานออกมาไม่ขาดสาย
“อื้อ..หนูเสียวจะทนไม่ไหวแล้ว อ่าส์..ชาร์ ชาร์ หนูต้องการนิ้วของคุณ” เสียงเรียกร้องปนเสียงครางยังดังระงมต่อเนื่อง
“ได้เลยเด็กดี”
“อื้อ..อ่าส์ ขยับที ขยับนิ้วทีหนูเสียวจะตายอยู่แล้ว ชักช้าอยู่ได้” เมื่อความต้องการถึงขีดสุดแต่ไม่ได้รับการตอบสนองที่พอใจจึงเผลอบ่นออกมา
“เดี๋ยวจะกระแทกให้จมห้องน้ำ แล้วอย่ามาร้องขอให้หยุดนะเมีย” เสียงพูดลอดไรฟันตอบกลับ ขณะที่นิ้วเรียวยาวสามนิ้วที่สอดใส่อยู่ช่องทางรักก็ขยับเข้าออกเป็นจังหวะแรงและเร็วตามความต้องการของหญิงสาว
“อื้อ..เอาของคุณเข้ามาได้ไหม หนูอยากมีความสุขมากกว่านี้” พลอยใสร้อนแรงเสมอเมื่ออยู่ในสนามรักที่เธอและชายหนุ่มเป็นผู้เล่น
“อ่าส์ ร้อนแรงเป็นบ้า จะเอาให้คลั่งตายเลยหรือไง”
“หันหน้าไป เอามือจับกำแพงไว้”
มือหนาหมุนร่างบางให้หันหน้าเข้ากำแพงในท่าโก้งโค้ง สะโพกกลมมนแอ่นเด้งยั่วยวนโชว์เด่นอยู่ตรงหน้าชายหนุ่ม ชาร์วีจับแท่งเนื้อสีแดงเข้มที่ตอนนี้มีเส้นเลือดปูดขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด ค่อย ๆ ดันเข้าช่องทางรักที่พึ่งผ่านการเบิกทางไปเมื่อสักครู่
“อื้อ..ดันเข้ามาทีเดียว หนูเสียว” เสียงหวานสั่งออกมาเมื่ออีกฝ่ายทำไม่ค่อยได้ดั่งใจที่ต้องการ
“เธอจะเจ็บเอานะพลอยใส”
“หนูไม่เจ็บ ร่างกายหนูเกิดมาเพื่อเป็นของคุณ ใส่เข้ามาทีเดียวได้โปรด” เสียงเว้าวอนขอร้องที่เปล่งออกมา ทำให้เลือดในกายชายหนุ่มเดือดพล่าน ความดิบเถื่อนในกายถูกปลุกขึ้นมาอีกครั้ง
“อย่ามาร้องขอชีวิตแล้วกัน คืนนี้ไม่แหกไม่ต้องนอน ลูกแฝดสี่ของฉันต้องมาเกิดวันนี้แหละ”
“อ่าส์/อ่าส์ อือ..” สิ้นคำพูดแท่งเนื้อก็ถูกดันเข้าไปจนสุดโคนความยาว ตามมาด้วยเสียงร้องครางสุขสมของทั้งสอง ผนังอุ่นนุ่มตอดรัดแท่งเนื้อและบีบรัดจนชาร์วีแทบทนไม่ไหว
“อ่าส์..พลอยใส จะรัดให้ขาดเลยหรือไง”
“อื้อ..ขยับทีหนูอึดอัด” ใบหน้าเหยเกเพราะเสียวปนจุกเมื่อแท่งเนื้อขนาดใหญ่เกินมาตรฐานสอดใส่เข้ามาจนสุดและชนกับผนังมดลูกด้านใน
“ถ้าโดนกระแทกตรงนี้เธอยืนไหวแน่นะ” ชาร์วีถามขึ้นเพื่อความแน่ใจเมื่อเห็นเรียวขาเล็กยืนรับน้ำหนักขาสั่นอยู่ตอนนี้
“อ่าส์..อย่ามัวแต่ถามมาก กระแทกหนูแรง ๆ ได้โปรดเถอะผัวขา” เมื่อความต้องการพุ่งปรี๊ดขั้นสุดความเขินอายที่เคยมีก็หายไปจนหมด
“อ่าส์..พลอยใส เธอเร่าร้อนมากรู้ไหม” ชาร์วีทนต่อไปไม่ไหวกระหน่ำสะโพกสอบกระแทกเข้ามาตามคำเรียกร้องของพลอยใส
“อ่าส์..อ่าส์ อือ อืม อ่าส์ ชาร์ ชาร์ อื้อ อ่าส์ เร็วอีก อื้อ อ่าส์” เสียงครางดังระงมทั่วทั้งห้อง ห้องน้ำที่ตอนนี้ถูกเปลี่ยนเป็นสนามรักของทั้งสอง ความสุขสมถูกฉายออกมาท่วงท่าต่าง ๆ ตามที่ทั้งสองต้องการ พลอยใสที่แปลงร่างเป็นเหยื่อสาวเรียกร้องให้เสือร้ายขย้ำตัวเองจนแหลกคามือ
“ชาร์เร็ว อือ อ่าส์ ชาร์ ชาร์ นะ..หนู ใกล้แล้ว”
“ปลดปล่อยมันออกมา ครางดัง ๆ พลอยใส ฉันชอบเสียงเธอ อ่าส์พลอยใส อ่าส์…” บทรักเร่าร้อนที่ดำเนินมาเกือบครึ่งชั่วโมงก็จบลง เอวคอดถูกดึงรั้งเข้าหาอกแกร่ง น้ำสีขาวขุ่นไหลย้อนออกมาตามช่องทางรักที่ตอนนี้ทั้งสองยังเชื่อมกันอยู่
“ครั้งนี้ฉันขอชายสองหญิงสองนะ”
“อะไรคะชายสองหญิงสองคะ”
“ลูกฉันไง ฉันตั้งใจทำขนาดนี้ยังไงก็มาแน่นอน”
“คุณอายุเยอะแล้วนะคะ คิดว่าจะมีง่าย ๆ ขนาดนั้นเลยเหรอคะ” หญิงสาวถามกลับขณะที่ตอนนี้ยังหายใจหอบเหนื่อย
“ผัวเธอพึ่งจะอายุ 32 ไม่ใช่ 60 ปี จำไว้ด้วย / อื้อ!!” ชาร์วีตอบกลับพร้อมกับกระแทกสะโพกสอบเข้าหาหญิงสาวแรง ๆ หนึ่งครั้งจนอีกฝ่ายเผลอร้องครางออกมา
“ก็แก่ไหมล่ะคะ”
“เมื่อกี้เธอคงยังไม่เชื่อว่าฉันยังไม่แก่ ถ้างั้นลองอีกรอบไหม ครั้งนี้จะกระแทกให้แหกเลยคอยดู” เสียงกร้าวพูดออกมาเสียงดัง ฝ่ามือหนาคว้าเอวคอดยกลอยขึ้นจากพื้นเดินออกไปด้านนอก
ชาร์วีวางร่างเปลือยเปล่าของพลอยใสลงโซฟาตัวใหญ่ ฝ่ามือหนาจับขาทั้งสองข้างยกขึ้นในท่านั่งชันเข่า ขาทั้งสองข้างแยกออกจากกันเผยให้เห็นกลีบอวบนูนสีแดงสดบวมเล็กน้อยเผยออยู่ตรงหน้า
“อมให้หน่อย” ใบหน้าสวยแดงระเรื่อกับคำร้องขอตรง ๆ
“จะ..จะทำตรงนี้เลยเหรอคะ เข้าไปทำในห้องนอนดีกว่าไหม” แม้จะอยู่ภายในห้องส่วนตัวแต่ก็เป็นด้านนอกห้องนอน ถ้าเกิดมีใครเปิดประตูเข้ามาก็ต้องเจอเข้าทันทีเลย
“ตรงนี้แหละฉันอยากเปลี่ยนบรรยากาศ เสร็จจากโซฟาแล้วค่อยไปต่อที่ระเบียง” พลอยใสจำต้องคว้าแท่งเนื้อที่ชี้หน้าเธออยู่ขึ้นมาจ่อที่ริมฝีปากและค่อย ๆ กลืนกินเข้าไปจนสุดความยาว
“อ่าส์ ปากนุ่มเป็นบ้า” ร่างกายสะดุ้งทันทีที่แก่นกายถูกสัมผัสด้วยโพรงปากอุ่นนุ่ม มาเฟียหนุ่มถึงขึ้นหายใจติดขัด สัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นพ่นรดผิวบางบริเวณจุดอ่อนไหว มือหนาเกี่ยวผมที่ปกคลุมใบหน้าหญิงสาวขึ้นไปทัดหู
“อ่าส์ แบบนั้นพลอยใส อ่าส์เสียวชะมัด” ชาร์วีครางกระเส่าด้วยความเสียวซ่าน มือหนาวนลูบศีรษะทุยเล็ก ตามจังหวะที่พลอยใสตวัดลิ้นดุนดันกับส่วนหัวสลับกับดูดท่อนเนื้อแน่นจนเกิดเสียงคละเคล้าน้ำลาย
“อ่าส์เสียว ดูดแรง ๆ” ชาร์วีหลับตาแน่นกลั้นความเสียวซ่าน ยิ่งเปิดเปลือกตามาเห็นภาพหญิงสาวไร้เดียงสาที่ตอนนี้แปลงร่างเป็นเสือสาวเขายิ่งอยากกระแทกกระทั้นเข้าไปในโพรงปากเล็ก แต่ทว่าลำพังแค่เธอผละริมฝีปากออกจนแก่นกายหลุดแล้วรูดเข้าไปใหม่ซ้ำ ๆ ก็ทำให้เขาแทบแตกอยู่รอมร่อ
“พอก่อน”
“อื้อ..หนูยังกินไม้อิ่ม” คนตัวเล็กมุ่ยหน้าเมื่อถูกขัดจังหวะ แรงดันหน้าผากด้วยฝ่ามือหนาส่งผลให้แก่นกายหลุดออกจากปาก
พลอยใสนั่งชันเข่าในท่าตัวเอ็มโชว์รูรักที่ยังมีน้ำสีขาวขุ่นและน้ำหล่อลื่นสีใสที่ไหลซึมออกมาเปรอะเปื้อนอยู่ปากทางรัก ชาร์วีจับแท่งเนื้อจ่อปากทางรักและดันเข้าไปทีเดียวจนสุดความยาว
“อือ..จุก ท่านี้จุกเกินไป”
“จุกหรือเสียว”
“ทั้งจุกทั้งเสียว ของคุณยาวเกินไป”
“แต่เธอก็ชอบไม่ใช่เหรอ”
“อื้อ..อ่าส์ อ่าส์ มันจะทะลุไหม” แท่งเนื้อที่แทงเข้าไปจนสุดโคนชนเข้ากับผนังมดลูกด้านในจุกไปจนถึงท้องน้อย พลอยใสกลัวว่ามดลูกของเธอจะทะลุจึงเอ่ยถามขึ้น
“ไม่! มีอย่างเดียวที่จะทะลุ คือความสุขที่ผัวเธอกำลังมอบให้อยู่ตอนนี้ไง” พูดจบชาร์วีก็กระหน่ำกระแทกเข้าใส่ไม่ยั้งเมื่อแน่ใจว่าหญิงสาวใต้ร่างสามารถรับบทรักร้อนแรงที่เขากำลังมอบให้ได้เป็นอย่างดี
ตอนที่ 38 อำนาจเปลี่ยนมือของขวัญวันแต่งงานที่ชาร์วีมอบให้ภรรยาตัวน้อยของเขาทั้งคืนจนเกือบสว่าง ส่งผลให้หญิงสาวนอนหมดแรงและตื่นขึ้นมาอีกทีในช่วงบ่ายของวันใหม่“คุณอื้อ..คุณวี” ดวงตากลมโตกะพริบไล่แสงเพื่อปรับโฟกัสสายตา มาเฟียหนุ่มนั่งพิงหัวเตียงพร้อมกับถือไอแพดอยู่ในมือ“ตื่นแล้วเหรอ..หิวน้ำไหม” ชาร์วีวางไอแพดในมือลงรีบพยุงหญิงสาวให้ลุกขึ้นนั่ง“กี่โมงแล้วคะ” หลังจากดื่มน้ำไปอึกใหญ่ก็เอ่ยถามขึ้นเพราะมองจากแสงที่ลอดผ่านม่านสีขาวเข้ามาบ่งบอกว่าเป็นช่วงสายหรือไม่ก็ช่วงบ่ายของวัน“บ่ายสองแล้ว หิวข้าวหรือเปล่า”“บ่ายแล้วเหรอคะ ทำไมคุณไม่ปลุกหนูล่ะคะ”“ปลุกทำไม เมื่อคืนเธอใช้พลังงานไปตั้งเยอะนอนหลับพักผ่อนเอาแรงน่ะดีแล้ว คืนนี้จะได้มีแรงทำต่อ” ชาร์วีพูดขึ้นสีหน้าเรียบนิ่ง“พอเลยค่ะ หนูไม่ไหวแล้วคุณกินจุเกินไป”“ไม่ไหวเหรอ ก็เห็นเรียกร้องเอาอีกหนูต้องการคุณอยู่ไม่ใช่เหรอ”“หยุดพูดเลยนะคะ” ใบหน้าเรียวเล็กซุกเข้าที่อกแกร่งด้วยความอายเมื่อถูกพูดถึงกิจกรรมรักที่เร่าร้อนเมื่อคืนที่ผ่านมา“ไปอาบน้ำไปจะได้ลงไปทานข้าว ธารามันขึ้นมาตามหลายรอบแล้ว” น้ำเสียงอ่อนนุ่มที่ชาร์วีใช้พูดกับหญิงสาวเป็นน้ำเสียงท
ตอนที่ 39 คลั่ง“ชาร์ถ้ามึงจะขับช้าขนาดนี้มึงไม่ต้องซื้อมาให้เปลืองเงินหรอกนะรถคันละสามสิบสี่สิบล้าน” ธาราพูดขึ้นน้ำเสียงหงุดหงิดเมื่อวันนี้มาเฟียหนุ่มมาทำหน้าที่คนขับรถด้วยตัวเอง“มึงจะรีบไปไหน ขับรถเร็วมันอันตราย” เป็นคำตอบที่ฟังดูไม่จริงใจเอาซะเลย เพราะความเร็วที่ชาร์วีใช้ประจำเวลาที่จับพวงมาลัยเองต้องไม่ต่ำกว่าหนึ่งร้อยยี่สิบ“ฟังดูตอแหลนะ ถ้ามึงไม่รีบก็จอดรถแล้วเดินไปกูจะขับไปกับพลอยใสแค่สองคน อีกสิบนาทีไอ้ลุคค์ก็จะขึ้นร้องเพลงแล้วเดี๋ยวพาพลอยใสไปไม่ทัน” ธาราที่หมดความอดทนกับการถ่วงเวลาโง่ ๆ ของเจ้านายด่าออกไปโดยไม่เกรงใจว่าชาร์วีนั้นคือเจ้าของรถ“รถคันนี้ของกู ถ้ามึงรีบก็ลงไปเรียกแท็กซี่”“ถ้างั้นก็จอดรถกูกับพลอยใสจะลงไปเรียกแท็กซี่เอง”“ถ้าหนูไปไม่ทันพี่ลุคค์ร้องเพลงรางวัลที่เราตกลงกันไว้เป็นโมฆะค่ะ”บรึ๊น! บรึ๊น! บรึ๊น!สิ้นเสียงพลอยใสรถยนต์คันหรูก็เร่งความเร็วขึ้นไปแตะที่ระดับปกติที่ควรจะเป็นหรืออาจจะเร็วไปด้วยซ้ำ ฝีมือการขับรถของชาร์วีที่ชำนาญเรื่องการทำความเร็วก็สามารถพาพลอยใสมาทันเวลาที่ลุคค์ขึ้นร้องเพลงพอดี“ไอ้ธาราทำไมมึงพาเมียกูเดินเบียดผู้คนเข้ามาแบบนี้ ประตูด้านหลังมี
ตอนที่ 40 เปลี่ยนบรรยากาศ+ครอบครัว (จบ)“คุณจะให้หนูทำตรงนี้เลยเหรอคะ” พลอยใสถามกลับไม่เต็มเสียงนักเพราะตอนนี้ทั้งสองนั่งอยู่บนรถ และชาร์วีเองก็ทำหน้าที่เป็นคนขับซึ่งตอนนี้รถกำลังแล่นด้วยความเร็ว“ฉันทนต่อไปไม่ไหวแล้ว เธอจะปล่อยให้ผัวเธอลงแดงตายตรงหน้าเลยหรือไง อยากเป็นหม้ายอย่างนั้นเหรอ”“มันจะไม่อันตรายแน่นะคะ คุณอดทนอีกหน่อยได้ไหมคะ” พลอยใสพยายามต่อรองกับชาร์วีถึงแม้จะสงสารชายหนุ่มมากก็ตาม“ถ้าอดทนได้ฉันจะขอร้องเธอแบบนี้เหรอ หรือต้องให้ฉันจอดรถข้างทางแล้วลากเธอไปกระแทกเบาะด้านหลังรถ” ชาร์วีพูดขึ้นเมื่อความอดทนของเขานั้นแทบจะเหลือไม่ถึงหนึ่งเปอร์เซ็นต์“คุณตั้งใจขับรถดี ๆ นะคะ”“อมมันสักทีพลอยใส ผัวเธอจะใจขาดตายอยู่แล้ว”มือเล็กเอื้อมไปปลดเข็มขัดและกระดุมกางเกงพร้อมกับรูดซิปลง แท่งเนื้อสีแดงก่ำถูกควักออกมาพ้นจากบ็อกเซอร์ราคาแพงมาสัมผัสกับอุณหภูมิที่หนาวเย็นภายในรถ“อ่าส์ ปากเธอทำให้ฉันคลั่งได้เลยนะ” เสียงร้องครางออกมาเมื่อปลายลิ้นสัมผัสกับส่วนหัวที่บานราวดอกเห็ด“คุณต้องการมากขนาดนั้นเลยเหรอคะ เราแค่จูบกันเองนะ” เสียงหวานเอ่ยถามสลับกับดูดเลียแท่งเนื้อที่ผลิตน้ำหล่อลื่นสีใสออกมาไม่ขา
ตอนที่ 1 เข้าถ้ำเสือบ้านเด็กกำพร้าห้าปีก่อน“พลอยใสเสร็จหรือยังวันนี้มีผู้ใหญ่ใจดีจะมาเลี้ยงขนมและมีของเล่นมาแจกพวกเรานะ ตอนนี้แม่แก้วเรียกให้ไปรวมกันที่โรงอาหาร ไปกันเถอะเดี๋ยวเราค่อยมาล้างกันต่อ” เสียงเรียกของเพื่อนรุ่นเดียวกันในขณะที่พลอยใสยังคงทำหน้าที่ไม่เสร็จเพราะวันนี้เป็นเวรทำความสะอาดห้องน้ำของเธอและเพื่อน“ไปก่อนได้เลยจ้ะ พลอยล้างพื้นใกล้เสร็จแล้วเดี๋ยวพลอยรีบตามไป” เสียงเล็กตะโกนบอกเพื่อนที่กำลังทำความสะอาดอยู่อีกห้องหนึ่ง“ถ้าอย่างนั้นเราไปก่อนนะ พลอยอย่าช้าล่ะเดี๋ยวแม่แก้วดุเอา” แก้มใสเด็กหญิงวัยเดียวกันตะโกนกลับมา“จ้า เดี๋ยวพลอยจะรีบตามไป” พลอยใสส่งเสียงออกมาจากห้องน้ำ หลังจากนั้นก็ได้ยินเสียงฝีเท้าของเพื่อนวิ่งออกไปจากบริเวณนั้น หลังจากเพื่อนของเธอวิ่งไปรวมกับเด็กคนอื่นที่โรงอาหารพลอยใสจึงรีบจัดการหน้าที่ของตนเองให้แล้วเสร็จเพื่อจะได้รีบตามเพื่อนไป“นายมีเรื่องอะไรจะคุยกับคุณแก้วไหมครับผมจะได้ให้คนของเราจัดเตรียมห้อง” ธารามือขวาคนสนิทของชาร์วี ไลก้า ฮาร์เปอร์ เอ่ยถามผู้เป็นนายเมื่อรถยนต์คันหรูเคลื่อนตัวมาจอดบริเวณบ้านเด็กกำพร้าที่มาเฟียหนุ่มอุปถัมภ์อยู่“ไม่ต้อง วันน
ตอนที่ 2 จดจำเหยื่อพลอยใสเก็บเสื้อผ้าและของใช้ส่วนตัวใส่ในกระเป๋าที่ธาราเป็นคนเตรียมมาให้เพราะพรุ่งนี้รถที่บ้านฮาร์เปอร์จะมารับตอนเก้าโมงเช้า“พรุ่งนี้เราจะต้องย้ายบ้านกันแล้วนะเจ้าหมี”เด็กสาวพูดกับตุ๊กตาตัวโปรดที่นอนกอดทุกคืน โดยไม่ลืมที่จะเก็บใส่กระเป๋าไปด้วยพร้อมกับรูปแผ่นเล็กที่เธอขอแม่แก้วมาเมื่อสองปีก่อน เป็นรูปของชายหนุ่มเมื่อครั้งที่นำเงินและของเล่นมาบริจาคให้บ้านเด็กกำพร้าเมื่อหลายปีก่อน ซึ่งเป็นรูปของชายหนุ่มที่เธอไม่รู้จักแต่รู้ว่าเขาคือผู้มีพระคุณ แม้จะเป็นรูปที่มองเห็นแค่ด้านข้างแต่ก็พอมองออกว่าคนในรูปนั้นรูปร่างหน้าตาหล่อเหลาเพียงใด และหวังว่าสักวันเธอจะมีโอกาสได้เจอตัวจริงและขอบคุณเขาด้วยตัวเองเช้าวันถัดมาพลอยใสเข้าไปกราบลาแม่แก้วซึ่งเป็นคนที่ดูแลเธอและเพื่อน ๆ มาตั้งแต่เล็กด้วยน้ำตาที่นองหน้า“พลอยมาลาค่ะแม่แก้ว” ร่างอรชรที่กำลังเจริญเติบโตเข้าสู่วัยสาวคลานเข่าเข้าไปหาผู้ที่เลี้ยงดูเธอมาแต่อ้อนแต่ออก“แม่ขอให้พลอยโชคดีนะลูกเป็นบุญของหนูกับเพื่อนที่คุณชาร์วีให้ความเมตตา อนาคตด้านการเรียนของพวกหนูคงไม่ลำบากแล้วแม่ดีใจด้วยจริง ๆ ไปอยู่บ้านใหม่ก็ทำตัวดี ๆ ทำให้เขารัก เ
ตอนที่ 3 ส่งเสียเลี้ยงดู“ปะ เด็ก ๆ ทานขนมกันเสร็จหรือยังจะพาไปดูที่พัก” เสียงธาราดังขึ้นหลังจากที่เดินออกมาจากห้องทำงานของชาร์วีและเดินตรงมายังเด็กสาวทั้งสามคนที่กำลังนั่งคุยกันสนุกสนาน“ทำไมพี่ธารากลับมาเร็วจังคะ? พวกเรายังกินขนมฝีมือป้าณีไม่อิ่มเลย” พลอยใสที่กำลังจะหยิบขนมเข้าปากเป็นคำที่เท่าไหร่ไม่รู้ ทำตาละห้อยเหมือนกับว่าเวลาแห่งความสุขกำลังจะโดนพรากไป“ไม่ใช่พวกเราหรอกที่ยังไม่อิ่มเธอคนเดียวต่างหากพลอยใสฉันกับผ้าไหมอิ่มตั้งนานแล้ว” แก้วใสแย้งขึ้นทันควัน พลอยใสจึงส่งขนมในมือเข้าปากแล้วเคี้ยวด้วยสีหน้าละห้อยเมื่อมองดูขนมที่ยังเหลืออยู่ในจาน“ไม่กลัวอ้วนเหรอเราน่ะเห็นขนมเป็นไม่ได้เลยนะ” ธาราที่เดินมาถึงกลุ่มเด็กสาวขยี้หัวพลอยใสเบา ๆ อย่างเอ็นดู“ก็ขนมฝีมือป้าณีอร่อยนี่คะ อร่อยกว่าขนมที่พี่ธาราเคยซื้อไปฝากอีก” พลอยใสรีบกลืนขนมลงคอก่อนจะคว้าน้ำมาดื่มตามทันทีเพราะกลัวว่าธาราจะรอนาน“ไม่ต้องกลัวหรอกต่อไปนี้ได้กินฝีมือป้าณีจนเบื่อแน่” ธาราบอกกับพลอยใส เด็กสาวจึงยิ้มแป้นก่อนจะรีบเก็บจานขนมและแก้วน้ำไปคืนป้าณีที่ในครัวโดยมีผ้าไหมและแก้มใสเดินตามไปด้วย“ที่พักของพวกเราอยู่ที่นี่ด้วยหรือเป
ตอนที่ 4 เจ้านายในความลับเด็กสาวในชุดนักเรียนกระโปรงลายสกอตเสื้อนักเรียนสีขาวแขนสั้น เดินตามทางเดินไปขึ้นรถตู้ของบ้านฮาร์เปอร์ที่จอดรออยู่บริเวณลานหน้าบ้านและมีคนขับยืนประจำอยู่ที่รถ“ตั้งใจเรียนกันให้ดีเพื่ออนาคตที่ดีของตัวเองนะ วันนี้พี่ติดงานสำคัญไม่ได้ไปส่งเดี๋ยวคนขับรถจะพาไป” ธาราที่ติดงานสำคัญกับชาร์วีในตอนเช้าแต่ก็เดินมาส่งเด็กสาวทั้งสามคนขึ้นรถพร้อมให้กำลังใจในวันเปิดเรียนวันแรก หลังจากที่พลอยใสและเพื่อนอีกสองคนขึ้นรถเรียบร้อยแล้วรถตู้สีดำก็แล่นออกจากอาณาจักรบ้านหลังใหญ่มุ่งตรงไปยังโรงเรียนนานาชาติชื่อดังที่มีค่าเทอมแพงติดอันดับต้น ๆ ของประเทศไทย“ว้าว ทำไมวันนี้ที่โรงเรียนดูครึกครื้นมากเป็นพิเศษนะว่าไหม” แก้วใสพูดขึ้นมาหลังจากที่รถเคลื่อนตัวเข้าสู่บริเวณโรงเรียน ซึ่งกว่ารถตู้ที่พวกเธอนั่งจะหลุดจากการจราจรที่หนาแน่นได้ก็กินเวลาพอสมควรเพราะรถติดตั้งแต่ทางเข้าไปจนถึงด้านในโรงเรียน เนื่องจากเป็นวันเปิดเรียนวันแรก ผู้ปกครองต่างมาส่งลูกหลานด้วยตนเอง“ก็วันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรกก็ต้องดูครึกครื้นเป็นธรรมดา ตอนนี้ฉันตื่นเต้นจนอยากจะลงจากรถเดี๋ยวนี้เลย” ผ้าไหมหันไปตอบแก้มใสก่อนจะหั
ตอนที่5 เพียงแค่เงาพลอยใสในวัย17 ปี เริ่มโตเป็นสาวเต็มตัว กำลังนั่งหัดเล่นกีตาร์อยู่ที่ม้าหินอ่อนในสวนหย่อมที่เดิมในวันหยุดเมื่อเสร็จจากการทำงานในครัวและทำความสะอาดบ้านหลังใหญ่ตามที่ได้รับมอบหมาย เด็กสาวใช้เวลาว่างระหว่างช่วงกลางวันมานั่งทบทวนบทเรียนและฝึกเล่นดนตรีซึ่งเป็นอีกอย่างที่พลอยใสชอบทำ กีตาร์ตัวโปรดเป็นของชิ้นแรกที่เธอเก็บเงินซื้อเองจากค่าขนมที่ชาร์วีให้ในแต่ละวัน พลอยใสชื่นชอบดนตรีเพราะรู้สึกว่าเสียงดนตรีทำให้เธอรู้สึกผ่อนคลาย และเธอก็ชอบเสียงกีตาร์โดยเฉพาะแนวอะคูสติก“ทำไมโน๊ตตัวนี้แกะยากจังนะ” พลอยใสพึมพำกับตัวเองเมื่อนั่งแกะโน๊ตเพลงที่ต้องการไม่ได้สักที อีกไม่กี่วันเธอก็ต้องไปสอบกับอาจารย์ที่สอนวิชาดนตรีแล้ว พลอยใสถอนหายใจออกมาเป็นระยะเมื่อการเล่นกีตาร์ของเธอยังไม่เป็นที่พึงพอใจเสียงกีตาร์ดังไปรบกวนการทำงานของเจ้าของบ้านที่วันนี้หยุดทำงานอยู่ที่บ้าน และบังเอิญเปิดหน้าต่างห้องทำงานเพื่อรับลมเย็น ๆ และอากาศบริสุทธิ์ จนต้องหยุดชะงักงานในมือและตั้งใจฟังเสียงกีตาร์ที่ไม่เคยได้ยินในบ้านหลังนี้มาก่อน“ใครมาดีดกีตาร์แถวนี้” ชาร์วีอดไม่ได้ที่จะโผล่หน้าออกมาดูต้นตอของเสียงนั้นแต่
ตอนที่ 40 เปลี่ยนบรรยากาศ+ครอบครัว (จบ)“คุณจะให้หนูทำตรงนี้เลยเหรอคะ” พลอยใสถามกลับไม่เต็มเสียงนักเพราะตอนนี้ทั้งสองนั่งอยู่บนรถ และชาร์วีเองก็ทำหน้าที่เป็นคนขับซึ่งตอนนี้รถกำลังแล่นด้วยความเร็ว“ฉันทนต่อไปไม่ไหวแล้ว เธอจะปล่อยให้ผัวเธอลงแดงตายตรงหน้าเลยหรือไง อยากเป็นหม้ายอย่างนั้นเหรอ”“มันจะไม่อันตรายแน่นะคะ คุณอดทนอีกหน่อยได้ไหมคะ” พลอยใสพยายามต่อรองกับชาร์วีถึงแม้จะสงสารชายหนุ่มมากก็ตาม“ถ้าอดทนได้ฉันจะขอร้องเธอแบบนี้เหรอ หรือต้องให้ฉันจอดรถข้างทางแล้วลากเธอไปกระแทกเบาะด้านหลังรถ” ชาร์วีพูดขึ้นเมื่อความอดทนของเขานั้นแทบจะเหลือไม่ถึงหนึ่งเปอร์เซ็นต์“คุณตั้งใจขับรถดี ๆ นะคะ”“อมมันสักทีพลอยใส ผัวเธอจะใจขาดตายอยู่แล้ว”มือเล็กเอื้อมไปปลดเข็มขัดและกระดุมกางเกงพร้อมกับรูดซิปลง แท่งเนื้อสีแดงก่ำถูกควักออกมาพ้นจากบ็อกเซอร์ราคาแพงมาสัมผัสกับอุณหภูมิที่หนาวเย็นภายในรถ“อ่าส์ ปากเธอทำให้ฉันคลั่งได้เลยนะ” เสียงร้องครางออกมาเมื่อปลายลิ้นสัมผัสกับส่วนหัวที่บานราวดอกเห็ด“คุณต้องการมากขนาดนั้นเลยเหรอคะ เราแค่จูบกันเองนะ” เสียงหวานเอ่ยถามสลับกับดูดเลียแท่งเนื้อที่ผลิตน้ำหล่อลื่นสีใสออกมาไม่ขา
ตอนที่ 39 คลั่ง“ชาร์ถ้ามึงจะขับช้าขนาดนี้มึงไม่ต้องซื้อมาให้เปลืองเงินหรอกนะรถคันละสามสิบสี่สิบล้าน” ธาราพูดขึ้นน้ำเสียงหงุดหงิดเมื่อวันนี้มาเฟียหนุ่มมาทำหน้าที่คนขับรถด้วยตัวเอง“มึงจะรีบไปไหน ขับรถเร็วมันอันตราย” เป็นคำตอบที่ฟังดูไม่จริงใจเอาซะเลย เพราะความเร็วที่ชาร์วีใช้ประจำเวลาที่จับพวงมาลัยเองต้องไม่ต่ำกว่าหนึ่งร้อยยี่สิบ“ฟังดูตอแหลนะ ถ้ามึงไม่รีบก็จอดรถแล้วเดินไปกูจะขับไปกับพลอยใสแค่สองคน อีกสิบนาทีไอ้ลุคค์ก็จะขึ้นร้องเพลงแล้วเดี๋ยวพาพลอยใสไปไม่ทัน” ธาราที่หมดความอดทนกับการถ่วงเวลาโง่ ๆ ของเจ้านายด่าออกไปโดยไม่เกรงใจว่าชาร์วีนั้นคือเจ้าของรถ“รถคันนี้ของกู ถ้ามึงรีบก็ลงไปเรียกแท็กซี่”“ถ้างั้นก็จอดรถกูกับพลอยใสจะลงไปเรียกแท็กซี่เอง”“ถ้าหนูไปไม่ทันพี่ลุคค์ร้องเพลงรางวัลที่เราตกลงกันไว้เป็นโมฆะค่ะ”บรึ๊น! บรึ๊น! บรึ๊น!สิ้นเสียงพลอยใสรถยนต์คันหรูก็เร่งความเร็วขึ้นไปแตะที่ระดับปกติที่ควรจะเป็นหรืออาจจะเร็วไปด้วยซ้ำ ฝีมือการขับรถของชาร์วีที่ชำนาญเรื่องการทำความเร็วก็สามารถพาพลอยใสมาทันเวลาที่ลุคค์ขึ้นร้องเพลงพอดี“ไอ้ธาราทำไมมึงพาเมียกูเดินเบียดผู้คนเข้ามาแบบนี้ ประตูด้านหลังมี
ตอนที่ 38 อำนาจเปลี่ยนมือของขวัญวันแต่งงานที่ชาร์วีมอบให้ภรรยาตัวน้อยของเขาทั้งคืนจนเกือบสว่าง ส่งผลให้หญิงสาวนอนหมดแรงและตื่นขึ้นมาอีกทีในช่วงบ่ายของวันใหม่“คุณอื้อ..คุณวี” ดวงตากลมโตกะพริบไล่แสงเพื่อปรับโฟกัสสายตา มาเฟียหนุ่มนั่งพิงหัวเตียงพร้อมกับถือไอแพดอยู่ในมือ“ตื่นแล้วเหรอ..หิวน้ำไหม” ชาร์วีวางไอแพดในมือลงรีบพยุงหญิงสาวให้ลุกขึ้นนั่ง“กี่โมงแล้วคะ” หลังจากดื่มน้ำไปอึกใหญ่ก็เอ่ยถามขึ้นเพราะมองจากแสงที่ลอดผ่านม่านสีขาวเข้ามาบ่งบอกว่าเป็นช่วงสายหรือไม่ก็ช่วงบ่ายของวัน“บ่ายสองแล้ว หิวข้าวหรือเปล่า”“บ่ายแล้วเหรอคะ ทำไมคุณไม่ปลุกหนูล่ะคะ”“ปลุกทำไม เมื่อคืนเธอใช้พลังงานไปตั้งเยอะนอนหลับพักผ่อนเอาแรงน่ะดีแล้ว คืนนี้จะได้มีแรงทำต่อ” ชาร์วีพูดขึ้นสีหน้าเรียบนิ่ง“พอเลยค่ะ หนูไม่ไหวแล้วคุณกินจุเกินไป”“ไม่ไหวเหรอ ก็เห็นเรียกร้องเอาอีกหนูต้องการคุณอยู่ไม่ใช่เหรอ”“หยุดพูดเลยนะคะ” ใบหน้าเรียวเล็กซุกเข้าที่อกแกร่งด้วยความอายเมื่อถูกพูดถึงกิจกรรมรักที่เร่าร้อนเมื่อคืนที่ผ่านมา“ไปอาบน้ำไปจะได้ลงไปทานข้าว ธารามันขึ้นมาตามหลายรอบแล้ว” น้ำเสียงอ่อนนุ่มที่ชาร์วีใช้พูดกับหญิงสาวเป็นน้ำเสียงท
ตอนที่ 37 คืนเข้าหอคืนเข้าหอ“เหนื่อยไหมหืม..” เสียงทุ้มอบอุ่นเอ่ยถามขณะที่กำลังช่วยภรรยาตัวน้อยถอดชุดเจ้าสาวหลังจากเสร็จจากงานเลี้ยงฉลองค่ำคืนนี้“นิดหน่อยค่ะ แต่มีความสุขมากกว่า” เสียงหวานตอบกลับไปตามที่รู้สึกรอยยิ้มแห่งความสุขฉายเด่นชัดอยู่บนใบหน้าหญิงสาวตั้งแต่งานเริ่มจนถึงป่านนี้ ความสุขที่เธอไม่เคยได้รับ วันนี้ชาร์วีเป็นคนเข้ามาเติมเต็มส่วนที่เธอขาดทั้งหมด“ขอบคุณนะคะ ที่เข้ามาเป็นความสุขของหนู” ร่างบางหันหน้ากลับมาสบตากับสามีหมาด ๆ ของเธอ“เธอก็เข้ามาเป็นความสุขของฉันเหมือนกัน ฉันมีของขวัญแต่งงานให้เธอด้วยนะ” แขนแกร่งรั้งเอวคอดเข้าหาตัวและโอบกอดไว้หลวม ๆ ใบหน้าคมก้มลงกระซิบข้างใบหู“ของขวัญอะไรคะ” ดวงตากลมโต แพขนตางอนเหลือบขึ้นมองสบตาก่อนจะเอ่ยถามออกไปสีหน้าตื่นเต้น“ไปอาบน้ำให้เสร็จก่อน แล้วค่อยมาแกะของขวัญของฉัน” น้ำเสียงเจ้าเล่ห์ตอบกลับไป พร้อมกับอุ้มร่างบางในท่าเจ้าสาวเดินเข้าห้องน้ำไป“คุณจะอาบน้ำพร้อมหนูเลยเหรอคะ”“อาบพร้อมกันนี่แหละจะได้ไม่เสียเวลา ฉันอยากให้เธอแกะของขวัญจะแย่หรือจะแกะในห้องน้ำเลยก็ได้นะ”“หนูก็อยากเห็นของขวัญที่คุณจะให้หนูแล้วค่ะ” แววตาใสซื่อไม่ทันคนข
ตอนที่36 สู่ขอชาร์วีในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวดูแปลกตาจูงมือเดินมากับพลอยใสและมีธารามือขวาคนสนิทเดินตามหลังมาห้องรับแขกที่มีป้าณีและแขกคนสำคัญของบ้านฮาร์เปอร์คือ แม่แก้ว คนที่ดูแลพลอยใสเมื่อตอนที่เธออาศัยอยู่ที่บ้านเด็กกำพร้า“แม่แก้วสวัสดีค่ะ แม่แก้วสบายดีนะคะ” หญิงสาวนั่งลงกับพื้นตรงหน้าผู้มีพระคุณที่เลี้ยงดูเธอมา“แม่สบายดีจ้ะ” หญิงสูงวัยที่แก่ขึ้นตามกาลเวลาตอบกลับเสียงเบา มือเหี่ยวย่นยกขึ้นลูบศีรษะทุยด้วยความรัก“ลุกขึ้นเถอะลูก”“มานั่งลงตรงนี้” เสียงทุ้มเอ่ยเรียกเมื่อหญิงสาวทำตัวไม่ถูกว่าเธอต้องนั่งลงตรงไหน จะนั่งด้านบนตรงโซฟา หรือลุกไปยืนข้าง ๆ ธาราที่ด้านหลังร่างอรชรลุกขึ้นนั่งข้าง ๆ ชายหนุ่มในที่ที่เธอไม่คุ้นเคยมาก่อน เป็นครั้งแรกที่เธอมีโอกาสนั่งข้างชายหนุ่มเจ้าของบ้านต่อหน้าลูกน้องและคนในบ้านอย่างวันนี้“ดิฉันในฐานะผู้ใหญ่ของบ้านนี้ขอเข้าเรื่องที่เชิญคุณแก้วมาวันนี้เลยนะคะ” ป้าณีผู้ใหญ่ที่เลี้ยงดูชาร์วีมาตั้งแต่เด็กพูดขึ้น“อย่างที่เคยแจ้งให้คุณแก้วทราบก่อนหน้านั้นว่าตอนนี้คุณวีและพลอยใสอยู่ในฐานะสามีและภรรยา ทางเราจึงอยากสู่ขอกับผู้ใหญ่ให้ถูกต้องตามประเพณีไทย คุณแก้วในฐานะที่เ
ตอนที่35 เสือสาวเวลาผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมงบทรักในห้องน้ำจบลง และกำลังเริ่มขึ้นอีกครั้งบนเตียง“เอาสิ เธออยากจัดการฉันยังไงก็ทำตามอย่างที่ต้องการได้เลย” ชายหนุ่มนอนแผ่หลาความเป็นชายตั้งโด่ล่อตาล่อใจเสือสาว“ถ้าหนูทำอะไรผิด คุณจะไม่ลงโทษหนูแบบแก้มใสใช่ไหมคะ” พลอยใสถามขึ้นขณะที่กำลังคลานขึ้นไปบนตัวชายหนุ่ม“เอาอะไรคิด ฉันจะเอาเมียตัวเองไปให้คนอื่นทำไม โดนกระแทกจนเสียสติแล้วหรือไง” ชาร์วีว่ากลับพร้อมยกคนตัวเล็กลอยขึ้นนั่งบนตัก“ก็แก้มใสทำผิดคุณยังลงโทษเธอแบบนั้นเลย”“ผู้หญิงคนนั้นบ้าเซ็กขนาดไหนเธอไม่รู้เหรอพลอยใส เพื่อนเธอมันชอบไปปาร์ตี้เซ็กหมู่หลายครั้งแล้ว แล้วที่เธอเห็นในห้องใต้ดินนั้นผู้หญิงคนนั้นก็เป็นคนเริ่มเองฉันไม่ได้บังคับ” ชาร์วีเล่าความจริงที่เขารับทราบมาตลอดว่าเด็กในการปกครองชอบไปปาร์ตี้มั่วเซ็กอยู่บ่อยครั้ง แต่เขาก็ไม่อยากเข้าไปยุ่งเพราะมันเป็นเรื่องส่วนตัว“แก้มใสนะเหรอคะ ชอบไปปาร์ตี้เซ็กหมู่” พลอยใสถามกลับอย่างไม่อยากเชื่อที่ชายหนุ่มพูด“ใช่ ถ้าฉันจะบอกว่าผู้หญิงคนนั้นนอนกับผู้ชายมานับร้อยคนเธอจะเชื่อหรือเปล่า”“ไม่ค่ะ หนูไม่เชื่อเด็ดขาด” พลอยใสส่ายหัวไม่เชื่อสิ่งที่ชาร์ว
ตอนที่34 คลั่งรักบอดี้การ์ดร่างกำยำนับสิบคนเดินเข้ามาตามเสียงเรียกคนเป็นนาย แก้มใสเห็นดังนั้นก็รู้สึกตื่นเต้น หันไปมองหน้าบอดี้การ์ดที่กำลังมองเธอด้วยสายตาหื่นกระหาย“แสดงฝีมือลีลาบนเตียงของเธอให้ฉันดูหน่อยสิ ว่าจะเร้าใจพอที่ฉันจะพาขึ้นเตียงด้วยหรือเปล่า”“คุณวี แต่ว่า..”“ฉันไม่ถือสาเรื่องนี้ เอาสิแสดงให้ฉันเห็นว่าเธอเก่งมากแค่ไหน”หญิงสาวค่อย ๆ คลานเข่าเข้าไปหาบอดี้การ์ดที่ยืนรายล้อมรอบตัวเธอ มือบางค่อย ๆ ปลดเข็มขัดแล้วรูดซิปกางเกงและควักแท่งเนื้อที่ขยายตัวเต็มที่พร้อมใช้งานออกมา ปากบางค่อย ๆ กลืนกินแท่งเนื้อนั้นราวไอติมแท่งโปรด น้ำลายผสมน้ำหล่อลื่นไหลเปื้อนมุมปาก ขณะที่เธอกำลังใช้ปากอยู่นั้นบอดี้การ์ดคนที่เหลือที่ตอนนี้ปลดเปลื้องเสื้อผ้าพร้อมภารกิจเสพสวาทครั้งนี้ก็เดินเข้าหาเธอ บั้นท้ายงอนถูกกางออกลิ้นสากส่งเข้าไปสัมผัสทั้งด้านหน้าและด้านหลัง เต้าอวบทั้งสองข้างถูกดูดกินด้วยบอดี้การ์ดอีกสองคน แก้มใสร้องครางออกมาด้วยความสุขสม เธอกลายเป็นคนติดเซ็กหมู่มาหลายปีตั้งแต่ครั้งเรียนอยู่ปีหนึ่งที่เธอมีโอกาสได้เข้าร่วมปาร์ตี้สวิงกิ้งและเธอก็ติดใจและทำบ่อยทุกครั้งที่คนในกลุ่มจัดขึ้นภาพหญิงสาว
ตอนที่33 จัดการการเดินทางไปยังประเทศต่าง ๆ ของพลอยใสได้สิ้นสุดลงพร้อมกับประสบการณ์มากมายที่เธอได้สัมผัส เครื่องบินลำใหญ่ของฮาร์เปอร์กำลังเทคออฟออกจากสนามบินฮ่องกงมุ่งหน้าสู่ประเทศไทยเมืองไทยร่างบางนอนหลับในอ้อมแขนแกร่งของชาร์วีตั้งแต่ขึ้นรถมายังไม่ถึงสิบนาที ร่างกายเพลียจากการนั่งเครื่องเป็นเวลานานและเวลาที่ต่างกันของแต่ละประเทศจึงทำให้ร่างกายปรับเวลานอนไม่ทันจึงเกิดสภาพอย่างที่เห็น“นายไม่ปลุกเธอเหรอครับ” ธาราหันไปถามคนเป็นนายที่กำลังตั้งท่าจะอุ้มหญิงสาวลงจากรถ“ไม่”“นายจะอุ้มเธอเข้าบ้านไปแบบนี้ บอดี้การ์ดจะพากันเอาไปพูดเอาได้นะครับ” ธาราเอ่ยเตือนเพราะความสัมพันธ์ของเจ้านายกับเด็กในการปกครองที่เปลี่ยนไปทุกคนในบ้านยังไม่มีใครทราบ“ใครมันกล้าเอาไปพูดกูจะไล่ออกให้หมด” เสียงกร้าวบอกออกไปพร้อมกับอุ้มหญิงสาวลงจากรถเดินเข้าบ้านใหญ่ไป ท่ามกลางสายตาของบอดี้การ์ดและแม่บ้านคนเก่าคนแก่อย่างป้าณี“คุณวีพลอยใสเป็นอะไรคะ”“ไม่ได้เป็นอะไรครับ” คำตอบสั้น ๆ ที่ไม่ขยายความให้คนถามเข้าใจ ก่อนจะอุ้มหญิงสาวเดินผ่านหน้าขึ้นไปยังชั้นสองของบ้านซึ่งเป็นห้องส่วนตัวของมาเฟียหนุ่ม“คุณธาราพลอยใสเป็นอะไรคะ ทำ
ตอนที่32 ไหว้พ่อแม่หลังจากเสร็จธุระเรื่องงานที่เมืองหลวงแล้วชาร์วีก็พาหญิงสาวไปบ้านที่ตั้งอยู่ชานเมืองห่างไกลผู้คนเฮลิคอปเตอร์ขึ้นบินจากกรุงลอนดอนทะยานสู่เขตนอกเมืองที่โอบล้อมด้วยทะเลและภูเขา คฤหาสน์หลังใจที่ตั้งตระหง่านอยู่กลางทุ่มหญ้าเขียวขจี เฮลิคอปเตอร์ลงจอดที่ลานหญ้าบริเวณหน้าบ้าน“ที่นี่บ้านคุณเหรอคะ” ดวงตากลมโตมองสำรวจบริเวณรอบ ๆ ที่ล้อมรอบด้วยธรรมชาติไกลสุดลูกหูลูกตา“ใช่ บ้านของแด๊ดกับมัม” ร่างสูงเดินนำเข้าไปด้านในที่มีคนดูแลบ้านมายืนรอต้อนรับตรงประตูทางเข้า“สวัสดีค่ะนาย/นายหญิง” ทั้งหมดก้มหัวให้และกล่าวทักทายชายหนุ่มเมื่อเดินผ่านไป รวมทั้งกล่าวทักทายพลอยใสด้วย“สวัสดีค่ะคุณธารา” อยู่บ้านนี้ธาราจะอยู่ในฐานะลูกชายบุญธรรมของบ้านฮาร์เปอร์เพราะครั้งยังเด็กธาราและชาร์วีเกิดและโตที่นี่ ก่อนที่พ่อของชาร์วีจะวางมือจากธุรกิจที่นี่และย้ายถิ่นฐานไปอยู่เมืองไทย“ชาร์วีมึงจะให้พลอยใสพักห้องไหน” ธาราถามขึ้นเมื่อเดินเข้ามาหย่อนสะโพกลงนั่งตรงโซฟาห้องรับแขก“นอนกับกู”“ไอ้ชาร์” ทั้งสองฟาดฟันกันด้วยสายตา ต่างไม่มีใครยอมใคร“พลอยใสขึ้นห้อง” พลอยใสจำเป็นต้องเดินตามชาร์วีขึ้นไปชั้นบนซึ่งเป็นห้